Носии од Горноџумајско Поле

Од Википедија — слободната енциклопедија

Во Горноџумајско поле постоеле неколку варијанти на женски носии. Во составот на една од најраспостранетите од овој крај, до крајот на ХIХ и почетокот на ХХ век била застапена бела платнена везена кошула со декорација на која и се припишува доста старо потекло.[1]

Податотека:Жена во летна носија од с. Падеш, Горноџумајско поле.png
Жена во летна носија од село Падеш, Горноџумајско поле

Од тој период наместо неа започнала да се носи кошула од памучно платно ткаено со кенари, на ракавите украсена со бели рачно плетени тантели. Над неа се облекувала облеката саја која се јавува во два вида, како: летна и зимска горна облека. Првата се изработувала од домашно бело памучно платно, со долги ракави, по рабовите украсена со црни или темно-црвени гајтани. За разлика од неа, зимската, истовремено и празничната облека се изработувала од црна и темно-сина домашна ткаенина, која се носела на специфичен начин со наназад префрлени поли. [1]

Според естетските сфаќања на месното население, во составот на носијата намената за девојки и млади жени, посебно впечатливи се сметале црната саја и белата фута. Втората, позната како тенката фута, ткаена во комбинација на бела памучна и бела волнена преѓа, со својата специфична структура се издвојувала со посебен естетски караткер и вредност. [1]

Повозрасните жени во комбинација со црната саја се опашувале со четворна фута – четворно ткаена волнена ткаеница составена од две хоризонтално соединети дипли, со вткаени појаси: зелени, жолти, сини, црвени и црни комбинирани во квадратни поле на црна или темно-сина основа. Појасот е волненм четворно ткаен во комбинација на повеќебројни риги. Чорапите се плетени од црна волнена преѓа, преку должината прошарени со гривни – вид дискретно орнаментирани хоризонтални појаси. [1]

Девојките главата ја покривале со розова забрадка, а невестите со бела, која почнувајки од денот на венчавањето преставувала карактеристично обележје на мажената жена. Невестинскиот и празничен изглед на носијата се надополнувал со округли сребрени пафти, ѓердани од сребрени пари и жолтици – сребрен накит на главата – игла и со обетки. [1]

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 „Македонски народни носии (ткаеници, везови, плетила, китење и накит) - Ѓорѓи Здравев“.