Магнетна резонанција

Магнетна резонанција (МРИ), јадрена магнетна резонанција (НМРИ) или томографија со магнетната резонанција (МРТГ) е медицински отсликувачки метод кој се користи во радиологијата за да се добие визуализација на детална слика на внатрешните органи и ткива. За разлика од другите медицински отсликувачки методи како што се компјутерската томографија (КТГ) или рендгенските снимања, контрастот кој се јавува помеѓу различните телесни меки ткива во мозокот, мускулите, срцето и карциномот е многу појасен и покорисен.

Мозок на магнетна резонанција

За разлика од снимањата со компјутерска томографија (КТГ) или зрачењето со традиционалните рендгенски зраци, магнетната резонанција користи нејонизирчко зрачење. Наместо тоа таа го употребува моќното магнетно поле за да спои одредени атоми во телото кои се привлекуваат, потоа користи радиобранови за методично да го измени спојувањето на ова привлекување. Поради ова, јадрата создаваат вртечко магнетно поле кое може да се открие со помош на скенерот, и овие информации се снимаат со цел да се добие слика од снимената област во телото. Магнетната резонанција е релативно нова технологија. Првата слика од магнетната резонанција е објавена во 1973 година, а првиот напречен пресек на слика од живо глувче е објавен во јануари 1974 година. Првите анализи извршени врз човекот се објавени во 1977 година. Во споредба со ова, првата слика од човекот со помош на рендгенски зраци е направена во 1885 година.

Како функционира магнетната резонанција

Телото воглавно е составено од молекули на водата. Секоја молекула на водата има две водородни јадра или протони. Кога некој се наоѓа во моќното магнетно поле на скенерот, магнетните моменти т.е. спинови на овие протони се менуваат и се усогласуваат со правецот на полето.Магнетната резонанција емитува радиобранови и притоа создава електромагнетно поле. Фотоните од ова поле го свртуваат спинот на здружените протони во телото и ја содржат енергијата позната како резонантна честота. Како што се зголемува интензитетот и времетраењето на работливоста на полето, се афектираат повеќе здружени спинови. Откако ќе се исклучи полето, протоните ја враќаат првобитната состојба на спинот и разликата во енергијата помеѓу двете состојби се ослободува како фотон. Ова се оние фотони што емитуваат електромагнетен сигнал кој го детектира скенерот. Честотата што ја емитуваат протоните зависи од јачината на магнетното поле. Како резултат од зачувувањето на енергијата, исто така се одредува и честотата на создадените фотони. Кога полето не е активно создадените фотони имаат енергија, а оттаму и зачестеност. Кога полето е активно протоните се апсорбираат заради количеството на енергија. Ова е врската помеѓу силното поле и честотата која ја овозможува употребата на јадрената магнетна резонанција (НМРИ). За време на снимањето се вклучуваат повеќе магнетни полиња со цел јачината на магнетното поле да зависи од положбата во која се наоѓа пациентот, редоследно правејќи ја честотата на создадените фотони зависна од веќе предвидената положба. Тогаш ќе можат да се повратат информациите за положбата од добиениот сигнал со употреба на Фуриевата трансформација. Овие полиња се создадени со електронско струење низ специјално намотаните соленоиди, познати како градиентни “gradient” намотки. Помеѓу овие намотки и главните намотки на полето, кои ја предизвикуваат речиси целата врева што се слуша при работењето и се во отворот на скенерот, има големи сили. Без обидувањата да се пригуши оваа врева,и со силните магнетни полиња, таа може да досегне до 130 децибели (db).Разликата која може да се забележи е всушност добиената слика од враќањето на протоните од различните ткива и со различни брзини во нивна положба на рамнотежа. Постојат пет различни наизменични ткива кои служат за создавање на слики - густина на спинот, Т1 и Т2 временски релаксации и прилив и спектрални скопиии. Ефектот со менување на параметрите на скенерот се употребува за да се добие разлика помеѓу различните ткива во телото или помеѓу други области како во ФМРИ и во дифузија со МРИ.

Контрастните агенси можат да бидат вбризгани интравенозно за да се подобри појавата на крвните садови, туморите или воспалувања. Контрастните агенси исто така може директно да се вбризгаат во коленото, ако се прават артограми - слики со магнетна резонанција од колено. За разлика од КТГ, МРИ користи нејонизирано зрачење и вообичаено е многу безбеден метод. Сепак силните магнетни полиња и радио брановите можат да имаат влијание врз металните импланти, вклучувајќи ги ушните апаратчиња и срцевите пејсмејкери. Управата за храна и Бирото за лекови во Америка (US FDA) одобри некои импланти кои се соодветни за преглед со МРИ. Во случајот со срцевите пејсмејкери, обично пациентите со вакви импланти не се пожелни за МРИ, бидејќи резултатите понекогаш можат да бидат фатални. МРИ се користи за до го прикаже секој дел од телото, и е особено корисна за ткивата со многу водородни јадра и мал контраст во густината, како што се мозокот, мускулите, сврзното ткиво и најмногу туморите.

Примена

Во медицинската практика, МРИ се користи за да ги разликува патолошките ткива (како што е тумор на мозокот) од нормалните ткива. Една предност на преглед со МРИ е тоа што не е штетна за пациентот. За разлика од КТГ и традиционалните рендгенски зраци, коишто користат јонизирано зрачење, МРИ користи силни магнетни полиња и нејонизирано зрачење од доменот на радио честотата. Додека КТГ обезбедува добра просторна резолуција (можноста да разликува две одделни ткива со мал произволен простор помеѓу нив), МРИ обезбедува контрастна резолуција со многу подобар контраст (можноста да ги забележува разликите помеѓу две произволно слични но не и идентични ткива). Најважното од оваа можност е комплексното читалиште на пулсни секвенци што се наоѓа во современиот медицински скенер на МРИ, кој е направен за да создаде контрастна слика што се основа врз хемиската чувствителност на МРИ. На пример, со посебни проценки на ехо времето (Т_Е) и времето на престанување на пулсот и започнување на нов (Т_Р) т.е на основните принципи за добивање на слика, се добива секвенца под дејство на Т₂ временската релаксација. При преглед со Т₂ - релаксационо време, ткивата кои содржат вода и течност се светли а ткивата коишто содржат масти се темни. На сликите од преглед со Т₁ е обратно. Оштетените ткива можат да предизвикаат едема, која што ги прави секвенцата со Т₂ временската релаксација и обично способноста да го разликува патолошкото од нормалното ткиво деликатни за патологија. Со додавање на дополнителни радиобранови и дополнителен третман со магнетните градиенти, секвенцата добиена со Т₂ временската релаксација може да биде изменета во “ FLAIR “- пулсна секвенца која користи течност за добивање на тридимензионална или дводимензионална слика, во која слободната вода е сега темна, но ендемските ткива остануват светли. Особено оваа секвенца моментално е најделикатниот начин за откривање на демиелизирачки болести во мозокот како што е мултиплекс склерозата. Вообичаените прегледи со МРИ се состојат од 5 - 20 секвенци, од кои секоја е избрана за да обезбеди посебен вид на информации за ткивата што се прегледуваат. Тогаш докторот ги објаснува и ги синтетизира овие информации.

Основни скенирања со магнетната резонанција

Т₁- временска релаксација на отсликување со магнетна резонанција

Магнетно резонантна снимка на нормален мозок со Т₁ временска релаксација

Прегледите со Т₁ временска релаксација се стандардни и основни скенирања, кои особено ги разликуваат мастите од водата при што водата е потемна а мастите се посветли и користат секвенцијално градиентно тридимензионално ехо со кратки Т_Е и Т_Р. Ова е еден од основните видови на контраст со МР и е вообичаено клиничко снимање кое често се извршува. Т₁ временската релаксација може да се зголеми (подобрување на контрастот) со употреба на пулсна инверзија како во секвенцата добиена со современето и брзо тридимензионално и градиентно ехо. Во зависност од краткото време на престанување на пулсот и започнување на нов (Т_Р) ова снимање се извршува многу брзо овозможувајќи табеларен преглед на податоци од акумулирањето на тридимензионалната висока резолуција. Т₁ често се користи за намалување на гадолиниумот - контрасниот агенс.Со Т₁ скенирањето кое се прави пред и после применувањето на контрасниот агенс се споредува разликата. Скенирањето на мозокот со Т₁ релаксационо време овозможува добар контраст помеѓу сивата и белата маса, со други зборови сликите добиени од скенирање со временска релаксација Т₁ го обележуваат таложењето на мастите.

Т₂ - временска релаксација на отсликување со магнетна резонанција

Вториот основен вид се скенирањата со Т₂. Како и на снимањата со Т₁ релаксационо време, мастите се разликуваат од водата - но во овој случај мастите се покажани потемни, а водата посветла. Оттука тие се посебно прилагодени за отсликување на едема. Затоа на снимките од мозокот, мозочната бела маса (што содржи масти), се покажува како потемна од сивата маса. Скенирањата со Т₂ релаксационото време користат секвенцијално тридимензионално (спин) ехо, со долги Т_Е и Т_Р. Тие веќе подолго време претставуваат медицинска работна сила, бидејќи секвенцијалното спин ехо е помалку подлежно на нееднаквостите во магнетното поле.

Т*₂ - временска релаксација на отсликување со магнетна резонанција

Скенирањата со релаксационото време Т*₂ (познато како (" Т₂ star")) користат секвенцијално градиентно ехо (SGE), со долги Т_Е и Т_Р. Кај секвенцијално и градиентно ехо нема додатен пренасочен пулс како кај спин ехото, затоа тоа е повеќе изложено на дополнителни опаѓања над нормалното опаѓање на Т₂. Овие еха заедно се наречени Т*₂. Ова исто така го прави Т*₂ по склоно кон подлежни опаѓања на воздушните граници и границите помеѓу ткивата, но може да го зголеми контрастот за некои видови ткива, како што е венската крв.

Густина на спинот со МРИ

Со обработените снимања на густината на спинот, исто така позната и како протонска густина, се обидува да се постигне да нема контраст помеѓу опаѓањата на Т₂ и Т₁,и единствената промена на сигналот да доаѓа од разликите во количината на слободните спинови (водородните јадра на водата). Користи спин ехо или понекогаш тридимензионално секвенцијално ехо со кратко Т_Е и долго Т_Р.

МРИ снимања со посебна намена

Дифузија со МРИ

Дифузијата со МРИ го мери распространувањето на молекулите на водата во биолошките ткива. Во изотропска средина (на пр. внатре во чаша со вода) молекулите на водата се движат природно и без правец на движење во зависност од турбуленцијата и Брауновото движење. Сепак, во биолошките ткива, каде што Рејнолдовиот број е доволно мал за приливот да биде ламинарен, распространувањето може да е анизотропско. На пр. молекулата внатре во нервното влакно од невронот има мала веројатност да ја раскине миелинската мембрана. Затоа молекулата се движи по оската на нервното влакно. Ако знаеме дека молекулите во одреден воксел се шират претежно во еден правец, ние можеме да претпоставиме дека повеќето од влакната во оваа област се движат паралелно на тој правец. Неодамнешното усовршување на дифузијата со тензорски слики (ДТС) овозможува таа да се измери во повеќе правци и делумната анизотропија да се пресмета во секој правец и за секој воксел. Ова им овозможува на истражувачите да направат мозочна мапа од правците на влакната за да ја истражат поврзаноста помеѓу различните области во мозокот (со помош на трактографија) или за да ги истражат областите на нервно уништување и демиелинизација од болестите како што е Мултиплекс Склерозата.

Друга примена на дифузијата со МРИ е дифузија со обработени слики (ДОС). После исхемичен мозочен удар ДСС е многу осетлива на промените настанати при повреда. Се претпоставува дека зголемувањето на ограничувањата (препреките) во водената дифузија, заради цитотоксичната едема (клеточен оток) , се причина за појаснување на сигналот при снимање со ДСС. Подобрувањето на ДСС се појавува 5-10 минути од почетокот на симптомите на мозочниот удар (во споредба со КТГ, која често не ги детектира промените од акутниот инфаркт и од 4-6 часа) и останува до две недели. Заедно со снимањето на церебралната перфузија, научниците можат да ги нагласат областите со несоодветно дијагностицирана дифузија и перфузија, што може да ги утврди областите кои можат да се спасат со повторна терапија на перфузија. Како и многу други посебни примени, овој метод најчестого се користи заедно со брзото и секвенцијално добивање на слики, како што е планарното секвенцијално ехо.

Пренос на магнетизација со МРИ

Преносот на магнетизација (МТ) се однесува на преносот на надолжна магнетизација од слободните протони на водата до хидрираните протони на водата со НМР и МРИ. Со МРИ на молекуларните структури, како што се белковинските структури, пронајдени се два вида на молекули на водата : слободни (во голема количина) и водородни (сврзани). Слободните протони на водата имаат побрз просек на вртежна честота а одтука и помалку постојани молекули на водата коишто можат да предизвикаат нехомогеност во овдешното поле. Заради оваа постојаност, повеќето слободни протони на водата имаат резонантна честота која што се наоѓа многу блиску до нормалната честота од 63 МХз (од 1.5 Т). Ова исто така доведува до бавни попречни магнетизирани промени а оттука и подолго Т₂. Во обратен случај, водородните молекули на водата се забавени од интеракцијата на растворените молекули и одовде тие создаваат нехомогено поле кое овозможува поширок спектар на резонантна честота.

Импулсна секвенца која користи церебрална течност за добивање на тридимензионална или дводимензионална слика "FLAIR"

Пулсната секвенца која користи церебрална течност за добивање на тридимензионална или дводимензионална слика (FLAIR) претставува свртување на стомите за 180 ° за да се уништи сигналот од течностите. На пр. се употребува за снимање на мозокот со потиснување на ’рбетномозочната течност за да ги открие перивентрикуларно хипертензичните оштетувања, како што е мултиплекс склерозата (МС). Со внимателно одбирање на времето на враќање "Тi" (времето помеѓу враќањето и забрзувањето на пулсот), сигналот од било кое ткиво може да се прикрие.

Магнетно резонантна ангиографија

Магнетно резонантната ангиографија (МРА) создава слики на артериите за да ги преиспита дали се работи за стеноза (абнормално стеснување) или аневризам (ширење на ѕидовите на крвните садови кое би можело да предизвика и раскинување). МРА често се користи за испитување на артериите во вратот и мозокот, градната и абдоминалната аорта, бубрежните артерии и нозете, наречени "непотребен материјал". Можат да се употребат различни методи за создавање на слики, како што е управување со парамагнетскиот контрастен агенс - гадолиниум или со употреба на методот познат како- приливно подобрување. На пр. дводимензионални или тридимензионални временско-секвенцијални протекувања, кај кои речиси целиот сигнал на снимањето зависи од крвта која што неодамна се придвижила во тој стадиум. Методите коишто вклучуваат стадиум на акумулација - познат како стадим на котрастна ангиографија, исто така може да се употребуваат за создавање на многу брзи, лесни и прецизни мапи. Магнетно резонантната венографија (МРВ) е слична постапка која што се користи за снимање на вените. Во овој метод, ткивото е надразнето подлабоко, додека сигналот е добиен во стадиум веднаш по стадиумот на надразнување, оттаму снимајќи ја венозната крв која неодамна се придвижила во стадиумот на дразнење.

Прекумерно собирање на ’рбетномозочна течност во интракранијално проширените пространства со МРИ

прекумерно собирање на ’рбетномозочна течност

Прекумерно собирање на ’рбетномозочна течност во интракранијално проширените пространства со МРИ или метод на ликворна активност е МР секвенца која што се основа на биполарен градиентен пулс, кој се употребува за да се објасни пулсирачкиот проток на ’рбетномозочната течност во: мозочните комори, базалните цистерни, мозочниот канал којшто се наоѓа помеѓу третата и четвртата мозочна комора- (lat.)“aqueduct of Sylvius” и целата интракранијална патека на ’рбетномозочната течност. Тоа е метод кој се користи за анализа на активноста на ’рбетномозочната течност во циркулаторниот систем кај пациенти кои страдаат од обструктивна повреда поврзана како што е хидроцефалусот - зголемен притисок и волумен на ликворните простори. Исто така овозможува визуализација на артерискиот и на венскиот пулсирачки крвен прилив во крвните садови без употреба на контрастен агенс.

Магнетно резонантна спектроскопија

Магнетно резонантната спектроскопија (МРС) се користи за мерење на нивото на различни метаболити во телесните ткива. Сигналот од магнетната резонанција создава спектар од резонанции кои се складни со различни молекуларни распоредувања на изотопот кога се “возбудени “. Овој белег се користи за да се дијагностицираат некои метаболични нарушувања, особено оние кои влијаат на мозокот, и за да обезбеди индикации за тумор на метаболизмот. Отсликувањето со магнетно резонантна спектроскопија (МРСИ) ги спојува спектроскопијата и методите на отсликување за да создаде спацијално ограничени спектри за време на испитување на пациентот. Спацијалната резолуција е многу пониска,ограничена од слободната спектроскопска јадрена резолуција, но спектрите во секој воксел содржат информации за многу метаболити. Заради тоа што добиениот сигнал се користи за дешифрирање на спектралните и спацијалните информации. МРСИ бара висока спектарска јадрена резолуција која се добива само со поголеми силни полиња (3Т и повеќе).

Функционална МРИ

Снимка со ФМРИ на која активните области се во портокалова боја

Функционалната МРИ - (ФМРИ) ги мери промените на сигналот во мозокот кои се зависни од нервната активност. Мозокот е снимен со ниска резолуција но со брза постапка -обично еднаш на секои 2-3 секунди. Зголемувањето на нервната активност преку промени на Т*₂ предизвикува промени на сигналот на МР. Овој механизам е наречен "BOLD" ефект - зависноста на нивото со оксидирана крв. Зголемената нервна активност предизвикува потреба за кислород, а крвниот систем всушност го надоместува тоа, зголемувајки го количеството на кислородниот хемоглобин во однос на некислородниот хемоглобин. Бидејќи некислородниот хемоглобин го намалува сигналот на МР, крвната реакција води до зголемување на сигналот којшто е поврзан со нервната активност. Предмет на актуелните истражувања е прецизната природа на врската помеѓу нервната активност и "BOLD" сигналот. Ефектот "BOLD" исто така овозможува создавање на тридимензионални карти со висока резолуција на венската крвна мрежа во рамките на нервното ткиво.

Додека "BOLD" сигналот е метод кој најчесто се применува во студиите по неврологија на човекот, прилагодливата природа на МР снимките овозможува начини за изострување на сигналот кај други аспекти на крвотокот. Се применува и алтернативниот метод дијагностицирање на артериски спин- АСД или МРИ сигналот од церебрално крвен проток- ЦКП и церебрално крвен волумен - ЦКВ. Методот ЦКВ врши инјектирање на еден вид на МРИ контрастни агенси, коJ што сега медицински тестирања врз човекот. Бидејќи во претклиничките студии, овој метод се покажа далеку поделикатен отколку "BOLD" методот, тој може потенцијално да ја зголеми улогата на ФМРИ во медицинската примена. ЦКП методот обезбедува повеќе квантитативни информации отколку "BOLD" сигналот, но сепак со значителни загуби за откривање на чувствителноста.

МРИ со реално време

МРИ со реално време се однесува на постојано набљудување - "снимање" на предметите кои се движат во реално време. За време на минатите две децении се развија многу различни стратегии. Забележан е недамнешен развој на методот МРИ со реално време кој се основа на радијална пулсна секвенца “FLAIR” што создава временска резолуција од 20 до 30 милисекунди на слики со стадиумска резолуција од 1,5 до 2,0 мм. Новиот метод ветува добивање на повеќе важни информации за болести на зглобовите и на срцето. Во многу случаи прегледите со МРИ можат да станат полесни и поудобни за пациентот.

Интервентна магнетна резонанција

Неприсуството на штетни ефекти кај пациентите и вработените лица ја прават МРИ погодна за “ интервентна радиологија “, каде што сликите добиени со магнетно резонантен скенер се употребуваат за водење на минимални инвазивни процедури. Се разбира, таквите процедури морат да бидат извршени без никакви железни тела.

Радиотерапија и терапија со симулација

Заради одличното отскликување на меки ткива со магнетна резонанција, таа сега е наменета за прецизно лоцирање на тумори во телото со подготовка за третмани со радиотерапија. За терапија со симулација, пациентот е наместен во посебна, репродуктивна положба на телото и е снимен. Тогаш системот на МРИ ги открива локацијата, формата и ориентацијата на масата на туморот, корегирајки го секое просторно својствено изобличување во системот. Тогаш пациентот е обележан или исцртан со точки, кои заедно со неговата посебна положба на телото, овозможуваат прецизна триангулација за радиотерапија.

Отсликување на густина со електрична енергија

Отсликувањето на густината со електрична енергија - ЦДИ настојува да ги користи фазните информации од сликите за да ги обнови густините на ткивата или органите. Отсликувањето на густина со електрична енергија работи затоа што електричната енергија создава магнетни полиња, кои ја возбудуваат фазата на магнетни полови при секвенцијално отскликување.

Фокусиран ултразвук со МРИ

Со терапијата фокусиран ултразвук на МРИ (“ MRgFUS"), ултразвучните зраци се фокусираат на ткивото, се контролираат и се насочуваат со топлинска обработка на слика со МР, и заради суштинското енергетско отстранување на фокусот, температурата во ткивото расте повеќе од 65 ° С (150 °F), и целосно го уништува. Овој метод може да одреди прецизна ампутација на заразеното ткиво. МРИ создава тридимензионална слика на целното ткиво, овозможувајќи прецизно фокусирана ултразвучна енергија. МРИ создава квантитативна, реално временска, топлинска слика од третираната област. Ова му овозможува на докторот да се осигура дека, создадената енергија за време на еден циклус на ултразвучна енергија е доволна за да создаде топлинска ампутација на целното ткиво, во обратен случај, да ги прилагоди критериумите за да добие ефикасен третман.

Мултијадрено отсликување

Водородното јадро е најчесто снимено со МРИ бидејќи го има во големо присуство во биолошките ткива. Сепак, секое јадро со мрежа на јадрен спин би можело да биде снимено со МРИ. Такви се јадрата на : хелиум-3; јаглерод- 13; флуор-19; кислород-17; натриум- 23; фосфор -31; и ксенон-129.Натриумот, Фосфорот и кислородот се природно присутни во телото, па затоа директно се отсликуваат. Гасовитите изотопи како што се He³ или Хе мора да се разложат а потоа да се вдишуваат, затоа што нивната јадрена густина е премногу ниска да создаде корисен сигнал под нормални услови. ¹⁷ О, ¹³ С и 19 Ф можат да бидат применети во доволна количина во форма на течност, (на пр : кислород - во водата, јаглеродот - во гликозните раствори или перифлуоркарбонатите) која не мора да се разложува.

Мултијадреното отсликување засега е пред сè истражувачки метод. Сепак, некои примени вклучуваат функционално отсликување или отсликување на органите кои се лошо прикажани преку водородот со МРИ, (на пр. белите дробови и коските), или како алтернативен контрастен агенс. Вдишуваниот и разложениот хелиум се користи за отсликување на распределбата на воздушните простори во белите дробови. Инектираните раствори содржат јаглерод или стабилни алвеоли со разложен ксенон, кои се изучуваат како контрастни агенси за отсликување на ангиографија и перфузија. Фосфорот веројатно може да обезбеди информации за густината и структурата на коската, како и за функционалното отсликување на мозокот.

Отсликување со предиспозициски слики (“ SWI “)

Отсликување со предиспозициски слики (“ SWI“), е нов вид на контраст кај МРИ, кој е различен од густината на спинот, Т₁ и Т₂ отсликувањата. Овој метод ја користи склоноста помеѓу ткивата и користи целосно компензирана брзина, тридимензионални, дводимензионални снимања, и снимања со тридимензионално градиентно ехо. Ова посебно добивање на податоци и обработка на слика обезбедува подобар контрастен размер кој е многу чувствителен на венската крв, крвотокот и складирањето на железо. Се користи за подобри дијагностицирања на тумори, васкуларни и нервни заболувања (мозочни удари и крварења, мултиплекс склероза, Алцхајмерова болест) и исто така за откривање на трауматични мозочни повреди кои неможат да бидат откриени со други методи.

Други специјализирани методи со МРИ

Често се појавуваат нови методи и различни области на истражување кога тие се во можност да обезбедат подобри резултати во одредени области. Примери од новите подобрувања се: брзото спин-ехо со Т*₂ временска релаксација -Т₂ тридимензионално секвенцијално ехо- ТСЕ со МРИ, двојно свртување на стомите за 180 ° со МРИ за да се забележи сигналот на ткивата (“ DIR-MRI’’) или стадиумско-чувствително свртување на стомите за 180 ° со МРИ за да се забележи сигналот на ткивата (“PSIR-MRI”). Сите тие можат да го подобрат отсликувањето на мозочните повреди. Друг пример е современото тридимензионално градиентно ехо “MP-RAGE”, кое ја подобрува сликата на мултиплекс склерозата со кортикални повреди.

Преносни уреди

Преносните уреди на МРИ можат да се користат за образовни и истражувачки цели. Со употреба на правилата за јадрено магнетно резонирање на Земјиното поле,може да се забележи дека тие немаат силно поларизиран магнет, па затоа тие можат да бидат мали и евтини. Некои се користат и за ЕФНМР спектроскопија и за МРИ отсликување.Ниската јачина на Земјиното поле дава слаб сигнал на гласната пропрционалност, и потребен и е долг временски период на снимање за да ги обработи спектроскопските податоци или да изгради МРИ слика.Истражувањето со атмоски магнометри ја разгледува можноста за евтини и преносни МРИ уреди без голем магнет.

МРИ наспроти КТГ

При снимање со компјутерската томографија - КТГ се употребуваат рендгенски зраци,вид на јонизирано зрачење за да ги добие своите отсликувања, правејќи ја добра алатка за преглед на ткивата составени од елементи со поголем атомски број отколку ткивата што ги опкружуваат, како што се коската и калцификацијата (заснована на калциум), во телото (месо засновано на калциум), или од крвни садови и црева. Од друга страна, МРИ користи нејонизирани радио честотни бранови за да ги добие своите отсликувања и е најприкладна за некалцифицирано ткиво. Исто така со МР можат да се добијат слики од коски и заби како и од фосили.

КТГ може да се подобри со употреба на контрастни агенси што содржат елементи со поголем атомски број отколку околното месо, а такви се јодот и бариумот. Контрастните агенси за МРИ имаат парамагнетни својства, на пр. гадолиниумот и магнезиумот.

Скенерите на КТГ и МРИ можат да создадат повеќе дводимензионални пресеци на ткива и тридимензионални реконструкции. За разлика од КТГ, која што користи само намалување на рендгенските зраци за да добие контраст на слика, МРИ има огромна листа со својства кои може да ги употреби за да го добие истото како и КТГ. Со варирачки принципи на снимање, контрастот на ткивото може да се измени или подобри на разновидни начини кои откриваат различни обележја. (Видете погоре во Примена.)

Снимка на мозокот преку Компјутерска Осна Томографија

[x] МРИ може да создаде напречен пресек на слики во секој стадиум (вклучувајќи ги дијагоналните стадиуми). Во минатото, КТГ беше ограничена во добивање слики од осниот стадиум (или неосен стадиум). Снимањата се нарекуваа Компјутерска осна томографија или (КАТГ снимања). Сепак, развојот на мултидетекторот на КТГ скенерите со неизотропска резолуција им овозможува да создаваат податоци кои ретроспективно се обновуваат во секој стадиум со минимална загуба на квалитетот на сликата. За индикации и откривање на тумор на мозокот, најчесто е подобра МРИ. Сепак во случај на масивни тумори на абдоменот и градите, често се претпочита КТГ заради помалку движење со рацете. Покрај тоа, КТГ е најчесто подостапна, побрза, поевтина и не бара пациентот да биде успиен со седативи или со анестезија. МРИ е исто така најсоодветна во случаи кога пациентот се подложува на испитување неколкупати едноподруго за краток временски период, и за разлика од КТГ таа не ги изложува пациентите на ризик од јонизирано зрачење.

Економија на МРИ

Опремата на МРИ е скапа. Скенерите од 1,5 тесла чинат околу 1-1,5 милиони американски долари. Скенерите од 3 тесли чинат од 2-2,3 милиони американски долари. Изградбата на собата за МРИ може да чини и до 500.000 американски долари или повеќе во зависност од предвидениот простор. Скенерите на МРИ се значителни извори на приходи за здравствените услуги во САД. Ова е поради поволните стапки на обесштетување од осигурителните друштва и федералните програмите на Владата. Осигурителното обесштетување е предвидено во два дела и тоа : наплаќање за опремата, односно за работењето и снимањето на МРИ, и професионално наплаќање за радиолошки увид на сликите или податоците. Во североисточна Америка, наплаќање за работењето на МРИ може да чини и 3.500 американски долари а професионалното наплаќање може да чини 350 американски долари иако трошоците на поседувачот на опремата и на докторот кој врши увид на сликите се значително помали, и во зависност од стапките за кои се преговара со осигурителните компании, или пак кои се одредени од страна на владата како што е ценовникот за трошоци за здравствена заштита на стари лица во САД. На пр. во 2007 година, ортопедска хируршка група во Илиноис наплатила 1.116 американски долари за преглед на колено со МРИ, но надоместот од здравствената заштита за стари лица во САД беше само 470,91 американски долари. Многу осигурителни компании бараат повторно одобрување за МРИ процедура како услов за осигурително покривање.

Економскиот пејзаж во САД се промени со Законот за намалување на буџетскиот дефицит во 2007 година кој значително ги намали стапките за обесштетување за кои плаќаа федералните осигурителни програми за составната опрема на многу снимања. Многу приватни осигурителни компании се соочија со тужба.

Безбедност

Неколку одлики на снимање со МРИ може да ги зголеми ризиците.

Тие вклучуваат :

• Моќни магнетни полиња

• Нискотемпературни течности

• Бучава

• Клаустрофобија

Покрај овие, во случаи каде што се употребени контрастни агенси со МРИ може да има дополнителни ризици.

Магнетно поле

За најголемиот број модели на медицински или биостимулациски импланти обично се предвидени контраиндикации при преглед со МРИ. Тука се вклучени пејсмејкери, подвижни нервни стимулатори, имплантирани кардиолошки дефибрилатори, врзани рекордери, инсулински пумпи, ушни апаратчиња, длабоко мозочни стимулатори. Затоа пациентите секогаш ги прашуваат за детални информации за сите импланти пред да влезат во собата за снимање со МРИ. Забележани се неколку случаи на смрт на пациенти со пејсмејкери кои биле подлежни на МРИ преглед без соодветни мерки на претпазливост. За да се намалат таквите ризици, имплантите се подобруваат сè повеќе за да се овозможи безбедно снимање, а и се развиваат посебни протоколи за дозвола на безбедно снимање на некои импланти и некои електростимулаторни направи.

Железните туѓи тела како што се скелетните штрафови, или метални импланти како што се хируршките протези или клипови за аневризам се сметаат за ризици при преглед со МРИ. Интеракцијата помеѓу мегнетните и радиочестотните полиња со такви предмети може да доведе до траума заради движењето на предметите во магнетното поле или до топлинска повреда од радиочестотната грејна индукција на предметот.Титанот и неговите легури се безбедни од движењето на магнетното поле.

Во САД системот за класификација на имплантите и помошните клинички уреди е развиен од Меѓународниот Сојуз за Научни, Технички и Управни Работи и сега е стандард поддржан од страна на Американската дирекција за храна и Бирото за лекови.

МР-безбедност - Уредот или имплантот е целосно немагнетен, изолиран од електричност и не реагира на радиочестотност, елиминирајки ги сите три можни закани при преглед со МРИ.

МР-условност - Уред или имплант кој може да содржи магнетна и електрична спроводливост или делови кои реагираат на радиочестотност,безбеден е за операции во близина на МРИ, доколку се почитуваат и се дефинираат условите за безбедна операција (како што е : тестирано, безбедно до 1,5 Тесли; или безбедно во магнетни полиња со јачина до 500 гауси).

МР-небезбедност- Скоро очигледно, во оваа категорија спаѓаат предмети кои се значително железни и претставуваат јасна и директна закана за лицата и опремата во магнетната соба.

Многу големата јачина на магнетното поле исто така може да предизвика незгоди со“ проектилен ефект “ каде што железните тела се привлечени во центарот на магнетот каде што настануваат инциденти на повреда и смрт. За да се намали ризикот од проектилните несреќи, железните тела и уреди особено се забрануваат за во близина на МРИ снимање и пациентите кои подлежат на МРИ прегледи се задолжени да ги отстранат сите метални предмети, најчесто пресоблекувајќи се во "пациентски фустан" или во хируршка наметка и од некоја страна се користат и детектирањата на железните уреди. Нема доказ за биолошка штета, дури и од многу моќни статични магнетни полиња.

Радиочестотна енергија

Моќниот радио пренесувач е потребен за возбудување на магнетните моменти на протоните. Ова може да го загрее телото до таа мера што би настанал ризик од хипертермија (зголемување на телесната температура) кај пациентите, особено кај пациентите со прекумерна тежина или кај оние кои имаат терморегулирачки нарушувања. Некои земји направија ограничувања на максималната специфична стапка на апсорпција која што ја произведува скенерот.

Периферна нервна стимулација (ПНС)

Брзото вклучување и исклучување на градиентите на магнетното поле е способно да предизвика нервна стимулација. Волонтерите кога се подложни на брзо вклучени полиња, забележуваат грчење особено во нивните екстремитети. Причината за стимулирање на периферните нерви е тоа што полето што се менува се зголемува со растојание од центарот на градиентните намотки (којшто помалку или повеќе се совпаѓа со центарот на магнетот). Сепак, важно е дека кога се отсликува главата, срцето е далеку од центарот, дури и потткинувањето на мала струја треба да се избегне по секоја цена. Иако ПНС не беше проблем за бавните, слабите градиенти коишто се употребуваа во раните денови на МРИ, моќните и брзо вклучените градиенти се употребуваат за техниките како што се ЕПИ, ФМРИ, Дифузија со МРИ и др. и се вистински предизввикувачи на ПНС. Американските и Европските регулаторни комисии инсистираат произведувачите да останат под одредените “db/dt” граници (“db/dt”) е промената на полето во единица време) или друг доказ дека не е предизвикана ПНС во ниедно секвенцијално отсликување. Како резултат на “db/dt” ограничувањето, комерцијалниот систем на МРИ не може да ја искористи целокупната моќ на своите градиентни засилувачи.

Акустична врева

Вклучувањето на градиентите на полето предизвикува промена во Лоренцовата сила кај градиентните намотки, кои произведуваат минутни проширувања и контракции врз самата намотка. Бидејќи вклучувањето е типично за областите од звучна честота, добиената вибрација предизвикува гласни звуци (тропање или звучни сигнали). Ова највеќе се среќава кај машините со моќно поле и кај методите со брзо отсликување во кои звучниот интензитет може да достигне и до 120 децибели (што е еднакво на млазниот мотор при полетување), и затоа е задолижителна соодветна заштита на ушите за секој кој се наоѓа внатре во собата за снимање при преглед со МРИ.

Криогени

Како што е објаснето погоре во функционирањето и конструкцијата на скенерот, многу скенери на МРИ користат нискотемпературни течности за да овозможат суперспроводливи можности на, и во електромагнетните намотки. Иако нискотемпературните течности не се отровни, од нивните физички својства постојат ризици. Ненамерно исклучување на суперспроводливиот електромагнет, случај познат како " придушување", вклучува брзо зовривање на течен хелиум во уредот. Ако брзото ширење на хелиумот не може да се исфрли преку надворешниот отвор, или како што понекогаш е наречено "придушна цевка", тоа може да биде испуштено во собата за снимање каде што може да предизвика истиснување на кислородот и можен ризик од загушување. Течниот хелиум, кој е најчесто употребуваниот криоген со МРИ, со менување на својата состојба од течна во гасовита поминува покрај експлозивно проширување. Просториите изградени за суперспроводливост на МРИ опремата, покрај потребните цевки за придушување треба да бидат опремени и со уреди ослободени од притисок и издувен вентил. Бидејќи придушувањето предизвикува брзо губење на сите нискотемпературни течности во магнетот, повторното користење на магнетот е скапо а и чини време. Спонтаните придушувања не се вообичаени, но можат да бидат предизвикани од дефект во опремата, несоодветен метод за нискотемпературно затнување, загадувачи во крајостатот или екстремни магнетни или вибрациони нарушувања.

Контрастни агенси

Најчесто употребуваните интравенски контрастни агенси се основаат на разложувањето на гадолиниумот. Општо земено, овие агенси се покажаа побезбедни отколку јонизираните контрастни агенси кај радиографијата со рендгенски зраци или КТГ. Анафилаксичните реакции се ретки и се појавуваат приближно од 0,03 - 0,1%. Од особен интерес е помалата застапеност на нефротоксичност, во споредба со јонизираните агенси, кога се дава вообичаената доза, се подобрува контрастот на снимањето со МРИ што е и опција за пациентите со бубрежно оштетување, кои инаку не би можеле да се прегледаат со контрастна КТГ. Иако гадолиниумските агенси се покажаа како корисни за пациентите со бубрежно оштетување, кај пациентите со тешко бубрежно откажување за кое е потребна дијализа постои ризик од ретка но сериозна болест, нефрогенска системична фиброза, која можеби е поврзана со употребата на некои гадолиниумски контрастни агенси. Најчесто е поврзан гадодиамидот, но исто така поврзани се и другите агенси. Иако причинската врска сè уште не е формирана, моменталните упатства во САД велат дека пациентите под дијализа треба да примаат гадолиниумски агенси само ако е неопходно и дека дијализата треба да биде направена што е можно поскоро по снимањето за веднаш да се отстрани агенсот од телото. Во Европа, каде што се достапни гадолиниумските контрастни агенси, се направи класификација на можни ризици од агенсите. Неодамна беше одобрен новиот контрастен агенс за дијагностичка употреба по име гадоксетат, брендирано име “ Eovist“ (САД) или “Promovist” (ЕУ), кој ја има теоретската корист од патеката за двојно исфрлање.

Бременост

Со МРИ нема последици врз фетусот. Конкретно МРИ ја избегнува употребата на јонизирано зрачење, на кое фетусот е многу чувствителен. Сепак, како мерки за претпазливост во моменталните упатства се препорачува дека бремената жена се прегледува со МРИ само доколку е неопходно. Ова особено се однесува за време на првото тримесечје на бременост, бидејќи за време на овој период се појавува органогенозата. Загриженоста за бременост е иста како и општата загриженост при преглед со МРИ, меѓутоа фетусот може да биде малку почувствителен на ефектите - посебно на загревањето и на вревата. Сепак, еден дополнителен проблем е употребата на контрастни агенси; гадолиниумските соединенија се познати по тоа што ја преминуваат плацентата и навлегуваат во крвотокот на фетусот, и се препорачува да се избегнува нивната употреба.

И покрај овие проблеми, важноста на МРИ брзо се зголемува со начинот за дијагностицирање и следење на вродени мани на фетусот затоа што може да обезбеди повеќе дијагностички информации отколку ултразвукот и не користи јонизирано зрачење како КТГ. МРИ без контрастните агенси е начин на отсликување по избор за предхируршки зафати, дијагноза во матката и развивање на фетусни тумори, првенствено тератоми, олеснувачка фетусна хирургија на отворено, други фетусни интервенции и за планирање на постапките (како што е постапката за излез) за безбедно породување и лекување на бебињата чии недостатоци во спротивно би биле фатални.

Клаустрофобија и неудобност

Заради градбата на некои МРИ скенери, тие можат да бидат многу непријатни за лежење внатре. Постарите модели од затворен тип на МРИ системите се одликува со прилично долга цевка или тунел. Делот од телото којшто се отсликува мора да биде во центарот на магнетот, кој е во целосниот центар на тунелот. Бидејќи времето на снимање со овие стари скенери може да биде долго (понекогаш и до 40 минути за целата постапка) дури и луѓето со слаба клаустрофобија понекогаш не можат да го толерираат снимањето со МРИ без раководење. Модерните скенери можеби имаат поголеми тунели (до 70 см) и времето од снимањата е пократко. Ова значи дека клаустрофобијата е помал проблем, и многу пациенти ја наоѓаат МРИ како едноставна и лесна постапка за толерирање.

На пациентите со страв и нелагодност можат да им послужат следниве стратегии :

Претходни подготовки

• посетување на собата да се види скенерот и да се вежба лежење на масата
• методи за претстава
• хемиско смирување со седативи
• општа анестезија

Соочување во внатрешноста на скенерот

• да држат „копче за паника“
• затворање и покривање на очите (на пр. со крпа за лице или пак со маска за очи)
• слушање музика на слушалки или гледање филм директно намонтиран на екранот во машината (за време на прегледот)

Доколку се достапни останатите скенерски дизајни како што се отворените или правите типови тие исто така би можеле да помогнат. Иако отворените скенери станаа многу популарни, тие даваат послаб квалитет на снимањето затоа што работат со мали магнетни полиња а не со затворени скенери. Сепак, рекламниот отворен систем од 1,5 Тесли неодамна стана достапен, овозможувајќи многу подобар квалитет на сликата отколку претходните отворени модели кои работат со мала јачина на полето. Бидејќи на бебињата и на малите деца не може да им се наложи да ја издржат сесијата на снимање, хемиската седација и општата анестезијасе вообичаени.На пациентите со прекумерна тежина и бремените жени можеби ќе им биде тесно во МРИ уредот. Бремените жени исто така може да имаат потешкотиии при лежење на грб еден час па и повеќе без никакво движење.

Упатство

Прашањата за безбедност, вклучувајќи ја и можноста за биостимулациски уред за интерференција, движењето на железните тела, случајно локално загревање се објаснети во Американскиот Колеџ за радиологија во "Белата книга за безбедност со МРИ" (“White Paper on MRI safety”), кој првично бил објавен во 2002 година и бил проширен во 2004 година. АКР во "Белата книга за безбедност со МРИ" (“ White Paper on MRI safety”) бил повторно напишан и објавен во почетокот на 2007 година под нов наслов : Упатство за безбедност на МР во практика (“ Guidance Document for Safe MR Practices”) . Во декември 2007 година, Здравствената Регулаторната Агенција за Лекови, здравственото регулаторно тело во Велика Британија го издаде нивното : Упатство за безбедност на опремата на МРИ во медицинската употреба (“Safety Guidelines for MRI Equipment in Clinical Use”). Во февруари, 2008 година, Здружената Комисија, Американската Организација за Акредитација на Здравството го објави “ Sentinel Event Alert # 38 “, што е и нивното најголемо советување за безбедноста на пациентите, за прашањата поврзани со безбедност со МРИ. Во јули, 2008 година Американската Ветеранска Служба, федералната владина агенција која служи за здравствените потреби на поранешниот воен персонал, објави значајно преработено издание на Упатството за Дизајнот на МРИ (“ MRI Design Guide”), во кој се вклучени физичката и просторната безбедност.

Европската директива за физички агенси

Европската директива за физички агенси (електромагнетни полиња) е легислатива која што е усвоена во европското законодавство. Првично било предвидено да се усвои до 2008 година, и до крајот на 2012 година секоја поединечна држава во рамките на ЕУ мора да ја вклучи оваа директива во својот закон. Некои земји-членки го усвоија донесеното законодавство и сега се обидуваат да ги укинат нивните државни закони бидејќи очекуваат дека последната верзија на ЕУ Директивата за физички агенси значително ќе се измени пред одредениот рок за усвојување. Директивата се однесува на професионалната изложеност на електромагнетни полиња (не медицинска изложеност) и има за цел да ја ограничи акутната изложеност на работниците на јаки електромагнетни полиња, која е присутна и покрај трафостаниците за електрична енергија, радио или телевизиски предаватели или покај машинската опрема. Меѓутоа правилата значително влијаат врз МРИ, со посебни делови за правилата за ограничување на изложеност на статични магнетни полиња, промена на магнетните полиња и радио честотна енергија. Ако вработеното лице му дозволи на работникот да ја пречекори ограничената изложеност тоа ќе се смета за кривичен прекршок, на тој начин е донесена Директивата во одредени земји-членки.

Директивата се основа врз меѓународен концензус за предизвикани последици од изложеност на електромагнетни полиња, особено по совет на советникот на Европската Комисија, Меѓународната Комисија за Заштита од Нејонизирано Зрачење. Целите на Директивата и упатството на Меѓународната Комисија за заштита од нејонизирано зрачење врз кое е основана, се да ја спречи изложеноста на веројатно штетните полиња. Вистинските ограничувања на Директивата се многу слични со оние на Институтот на инженери за електроника и електротехника , со исклучок на честотите кои ги создаваат градиентните намотки, каде што ограничувањата на Институтот на инженери за електроника и електротехника се значително повисоки. Многу земји-членки на ЕУ веќе имаат одредени регулативи за електромагнетното поле или (како во Велика Британија) законодавство за здравство и безбедност на работното место што ќе ги заштити работниците од електромагнетните полиња. Во повеќето случаи веќе донесените регулативи се усогласени со ограничувањата на Меѓународната Комисија за заштита од нејонизирано зрачење, така што Директивата , теоретски, треба да има малку влијание врз секое вработено лице кое веќе ги исполнува своите законски обврски. Воведувањето на Директивата ги изнесе на виделина постојните можни проблеми од професионалната изложеност на полињата на МРИ. Таму во моментот, има многу малку податоци за бројот или видовите на практика на МРИ што можат да доведат до изложеност над нивото во Директивата. Постои оправдана загрижност кај лекарите за МРИ, затоа што ако Директивата се спроведе повигорозно отколку веќе донесените закони, може да се забрани употребата на МРИ или пак можеби ќе се промени работењето на персоналот на МРИ. Во првичното изготвување се одреди ограничување на статичка јачина на полето до 2 Тесли. Ова се случи бидејќи ограничувањето се укина во регулативите, и иако е мала веројатноста повторно да се воведе, бидејќи беше без строго оправдување,откако предметот беше целосно разгледан од страна на Меѓународната Комисија за заштита од нејонизирано зрачење, некои ограничувања за статичните полиња може повторно да се воведат. Последиците од таквото ограничување,може да ги ограничи инсталацијата, работењето и одржувањето на МРИ скенерите со магнети од 2Тесли и појаки магнети. Бидејќи зголемувањето на јачината на полето има важна улога во создавањето на повисока резолуција и поголеми перформанси на скенерот, ова е значителен чекор на назад.Заради ова, мала е веројатноста ограничувањето повторно да се воведе во регулативите без добро оправдување. Поединечните владини агенции и Европската Комисија формираа работна група за истражување на последици од МРИ и се обидуват да го решат прашањето за професионалната изложеност на електромагнетни полиња со МРИ.

Тридимензионална (3Д) реконструкција на слики

Тридимензионална реконструкција на слика

Принцип

Бидејќи современите скенери на МРИ имаат изотропска или приближно изотропска резолуција, приказот на слики не треба да биде ограничен кај конвенционалните осни слики. Наместо тоа, можно е софтверска програма да го изгради волуменот со редење на поединечни парчиња едно врз друго.Тогаш програмата може да го прикаже волуменот на друг начин.

Тридимензионални толковни методи

Прикажување на површината

Површинското ниво за вредноста на густината на сивата маса е избрана од вработеното лице (на пр. ниво кое одговара на мастите). Површината на нивото се одредува со компјутерска обработка и алгоритми за обработка на слика. Ова е главната причина за конструирање и прикажување на тридимензионалниот модел на екран. Повеќето модели може да се создадат од различни видови на површински нивоа, овозможувајќи различни бои кои ги застапуваат сите анатомски делови како што се коската, мускулот и ‘ рскавицата. Сепак,со овој метод на работење не можат да се видат внатрешните структури на секој елемент.

Прикажување на волуменот

Површинското толкување е ограничено затоа што ја прикажува само површината која што ја исполнува почетната густина, и само ја прикажува површината која е најблиску до имагинарниот гледач. Со зафатнинското прикажување, транспарентноста и боите се користат за подобро прикажување на волуменот на една слика - на пр. коските на карлицата можат да бидат прикажани како полутранспарентни, така што дури и од кос агол, едниот дел од сликата не го прикрива другиот.

Сегментација на слики

Кога различните структури имаат слични површински густини, може да не постои начин тие да се одделат само со прилагодување на волуменот кај толковните параметри. Решението се нарекува сегментација,односно рачна или автоматска постапка која може да ги отстрани непосакуваните структури од сликата.

Нобелова награда во 2003 година

За одразот од основната важност и практикување на МРИ во медицината, Пол Лотербур од Универзитетот во Илиноис - “Urbana Champaign” и Питер Менсфјелд од Универзитетот во Нотингем беа наградени со Нобелова награда за Физиологија или Медицина во 2003 година за нивните “ откритија коишто се однесуваат на МРИ “. Нобеловиот цитат го потврди Лотербуровиот придонес за употребата на градиентите на магнетно поле за да се одреди просторната локализација, откритие кое овозможува брзо добивање на дводимензионални слики.Менсфјелд е заслужен за воведување на математички формализам и развој на методите за ефикасно користење на градиентите и брзо отсликување. Вистинското истражување што ја освои наградата беше направено пред речиси 30 години, додека Пол Лотербур беше во Универзитетот “ Stony Brook “ во Њујорк. За наградата жестоко протестираше Рејмонд Вејхан Демедијан, основач на корпорацијата ФОНАР, кој тврдеше дека тој ја измислил МРИ, и дека Лотербур и Менсфјелд само ја усовршиле технологијата. Групата наречена “пријателите на Рејмонд Демедијан“ заземаа цели страници во “ New York Times “ и во “The Washington Post” насловени со “Срамната грешка мора да се исправи” (“The Shameful Wrong Must be Righted”) демантирајки дека најмалку што заслужува е удел во Нобеловата награда. Дури и порано во Советскиот Сојуз, исто така Владислав Иванов потполнил документ (во 1960 година) од Државниот Комитет за Патенти и Откритија во Ленинград на СССР за МРИ уредот, иако ова не беше докажано до 1970 година. Во писмото до “ Physics Today“, Херман Кар забележал дека тој самиот уште пред тоа ги користел градиентите на полето за еднодимензионално отсликување со МРИ.