Михаил Герџиков: Разлика помеѓу преработките
| [проверена преработка] | [проверена преработка] |
Нема опис на уредувањето |
Нема опис на уредувањето |
||
| Ред 1: | Ред 1: | ||
{{Биографија инфо |
|||
{{Без извори|датум=ноември 2009}} |
|||
| име = Михаил Герџиков |
|||
| портрет = Mihail-Gerdzhikov.jpg |
|||
| ⚫ | |||
| px=150п |
|||
| опис = бугарски анархист |
|||
| роден-дата = [[26 јануари]] [[1877]] |
|||
| роден-место = [[Пловдив]], [[Бугарија]] |
|||
| починал-дата = [[18 март]] [[1947]] |
|||
| починал-место = [[Софија]], [[Бугарија]] |
|||
}} |
|||
'''Михаил Герџиков''' ({{lang-bg|Михаил Герджиков}}) бугарски [[Анархизам|анархист]], основач и раководител на [[Македонски таен револуционерен комитет|Македонскиот таен револуционерен комитет]], учесник во македонското револуционерно движење, член и војвода на [[Македонска револуционерна организација|Македонската револуционерна организација]]. |
|||
'''Михаил Герџиков''' ({{lang-bg|Михаил Герджиков}}) ([[Пловдив]], [[26 јануари]] [[1877]] година - [[Софија]], [[18 март]] [[1947]] година) бил бугарски [[Анархизам|анархист]] и револуционер кој се вклучи во македонско-одринското народно-ослободително движење. |
|||
== Биографија == |
|||
Средно образование учи во бугарската гимназија во [[Пловдив]]. Во [[1897]] година заминува за [[Швајцарија]], каде студира правни науки во [[Лозана]] и [[Женева]]. Еден е од најистакнатите претставници на анархистичкиот [[Македонски таен револуционерен комитет]]. Во учебната [[1899]]/[[1900]] година под името Тодор Луканов е учител во гимназијата во [[Битола]]. Во октомври [[1900]] година е четник во четата на [[Христо Чернопеев]] во [[Кукуш]]. По решение на ЦК определен е за претставник на [[ВМОРО|Организацијата]] во Одринскиот револуционерен округ, а подоцна и за ревизор на четите во источниот дел на [[Тракија|Одринско]]. Во текот на Преображенското востание во [[1903]] година практично раководи со Бојното тело и по негова команда со четите на [[Иван Варналиев]] и [[Христо Силјанов]] е заземено селото Василико. |
|||
[[анархизам|Анархист]] по убедување, Герџиков во македонското револуционерно движење е голем противник на [[Борис Сарафов]]. По директива на задграничните претставници на Организацијата во [[Софија]], дури лично престојувал во [[Белград]] кон крајот на [[1903]] година за да ги следи предавничките акти на [[Борис Сарафов]]. По востанието тесно соработува со левите сили во револуционерното движење. Подоцна, кон [[1919]] година во [[Софија]] учествува во издавањето на списанието „Билтен“. Тој е еден од потписниците на познатиот '''Апел''' од [[1919]] година во кој се пласира идејата за автономна Македонија. |
Средно образование учи во бугарската гимназија во [[Пловдив]]. Во [[1897]] година заминува за [[Швајцарија]], каде студира правни науки во [[Лозана]] и [[Женева]]. Еден е од најистакнатите претставници на анархистичкиот [[Македонски таен револуционерен комитет]]. Во учебната [[1899]]/[[1900]] година под името Тодор Луканов е учител во гимназијата во [[Битола]]. Во октомври [[1900]] година е четник во четата на [[Христо Чернопеев]] во [[Кукуш]]. По решение на ЦК определен е за претставник на [[ВМОРО|Организацијата]] во Одринскиот револуционерен округ, а подоцна и за ревизор на четите во источниот дел на [[Тракија|Одринско]]. Во текот на Преображенското востание во [[1903]] година практично раководи со Бојното тело и по негова команда со четите на [[Иван Варналиев]] и [[Христо Силјанов]] е заземено селото Василико. [[анархизам|Анархист]] по убедување, Герџиков во македонското револуционерно движење е голем противник на [[Борис Сарафов]]. По директива на задграничните претставници на Организацијата во [[Софија]], дури лично престојувал во [[Белград]] кон крајот на [[1903]] година за да ги следи предавничките акти на [[Борис Сарафов]]. По востанието тесно соработува со левите сили во револуционерното движење. Подоцна, кон [[1919]] година во [[Софија]] учествува во издавањето на списанието „Билтен“. Тој е еден од потписниците на познатиот '''Апел''' од [[1919]] година во кој се пласира идејата за автономна Македонија. По превратот од [[1923]] година е принуден да ја напушти [[Бугарија]] и заминува во [[Цариград]]. По формирањето на [[ВМРО (Обединета)]], Герџиков станува нејзин член. Но поради нејзиното потпаѓање под комунистичко влијание, во 1929 година се отцепил од неа и формирал нова национална фракција. По [[Втора Светска војна|Втората светска војна]] како анархист е репресиран од комунистичкиот режим. Умрел во [[1947]] година во [[Софија]]. Неговите спомени во [[1995]] година беа издадени во [[Република Македонија]]. |
||
По превратот од [[1923]] година е принуден да ја напушти [[Бугарија]] и заминува во [[Цариград]]. По формирањето на [[ВМРО (Обединета)]], Герџиков станува нејзин член. Но поради нејзиното потпаѓање под комунистичко влијание, во 1929 година се отцепил од неа и формирал нова национална фракција. |
|||
По [[Втора Светска војна|Втората светска војна]] како анархист е репресиран од комунистичкиот режим. Умрел во [[1947]] година во [[Софија]]. |
|||
Неговите спомени во [[1995]] година беа издадени во [[Република Македонија]]. |
|||
{{Никулец за биографија}} |
|||
== Надворешни врски == |
== Надворешни врски == |
||
| Ред 26: | Ред 25: | ||
[[bg:Михаил Герджиков]] |
[[bg:Михаил Герджиков]] |
||
[[de:Michail Gerdschikow]] |
[[de:Michail Gerdschikow]] |
||
| ⚫ | |||
{{МРО}} |
{{МРО}} |
||
Преработка од 00:09, 17 јули 2010
| Михаил Герџиков | ||
| ||
| Роден | 26 јануари 1877 Пловдив, Бугарија | |
|---|---|---|
| Починал | 18 март 1947 Софија, Бугарија | |
Михаил Герџиков (бугарски: Михаил Герджиков) бугарски анархист, основач и раководител на Македонскиот таен револуционерен комитет, учесник во македонското револуционерно движење, член и војвода на Македонската револуционерна организација.
Биографија
Средно образование учи во бугарската гимназија во Пловдив. Во 1897 година заминува за Швајцарија, каде студира правни науки во Лозана и Женева. Еден е од најистакнатите претставници на анархистичкиот Македонски таен револуционерен комитет. Во учебната 1899/1900 година под името Тодор Луканов е учител во гимназијата во Битола. Во октомври 1900 година е четник во четата на Христо Чернопеев во Кукуш. По решение на ЦК определен е за претставник на Организацијата во Одринскиот револуционерен округ, а подоцна и за ревизор на четите во источниот дел на Одринско. Во текот на Преображенското востание во 1903 година практично раководи со Бојното тело и по негова команда со четите на Иван Варналиев и Христо Силјанов е заземено селото Василико. Анархист по убедување, Герџиков во македонското револуционерно движење е голем противник на Борис Сарафов. По директива на задграничните претставници на Организацијата во Софија, дури лично престојувал во Белград кон крајот на 1903 година за да ги следи предавничките акти на Борис Сарафов. По востанието тесно соработува со левите сили во револуционерното движење. Подоцна, кон 1919 година во Софија учествува во издавањето на списанието „Билтен“. Тој е еден од потписниците на познатиот Апел од 1919 година во кој се пласира идејата за автономна Македонија. По превратот од 1923 година е принуден да ја напушти Бугарија и заминува во Цариград. По формирањето на ВМРО (Обединета), Герџиков станува нејзин член. Но поради нејзиното потпаѓање под комунистичко влијание, во 1929 година се отцепил од неа и формирал нова национална фракција. По Втората светска војна како анархист е репресиран од комунистичкиот режим. Умрел во 1947 година во Софија. Неговите спомени во 1995 година беа издадени во Република Македонија.
Надворешни врски
- Биографија на Герџиков (бугарски)
