Мечка
| Мечки Период: ран миоцен - денес | |
|---|---|
| |
| Кафеава мечка (Ursus arctos) | |
| Научна класификација | |
| Царство: | Животни |
| Колено: | Хордови |
| Класа: | Цицачи |
| Ред: | Ѕверови |
| Семејство: | Мечки фон Валдхајм, 1817 |
| Родови | |
Мечките (науч. Ursidae) — семејство на цицачи кои се одликуваат со големо тело, моќни екстремитети, густо крзно и кратка опашка. Мечките живеат во Северна Америка, Јужна Америка, Европа и Азија, каде опстојуваат на различни живеалишта, како планини, шуми и арктичка дивина. Во текот на минатиот век, популациите од мечки се намалени поради нивниот интензивен лов и нарушување на нивната животна средина.
Сите мечки, со исклучок на некои популации од очилни и сончеви мечки, живеат северно од екваторот. Мечките денес не можат да се најдат во Африка, Австралија или Антарктикот. Сите мечки делат слична анатомија, но поедини видови варираат во големина, исхрана и вид на живеалиште. На пример, белите мечки живеат во смрзнатата арктичка дивина, каде се хранат главно со фоки, додека сончевите мечки живеат во азиските дождовни шуми и се хранат со инсекти, овошја, ореви и мали животинки. Со тежина од преку 800 кг, белите мечки можат да израснат 12 пати поголеми отколку нивните помали роднини, сончевите мечки, кои ретко надминуваат 66 кг.
Содржина
Биологија[уреди | уреди извор]
Заби[уреди | уреди извор]
За разлика од останатите животни кои спаѓаат во редот Ѕверови (Carnivora), забите на мечките се адаптирани за исхрана која е составена претежно од растително потекло. Имаат широки очници (кучешки заби), и рамни катници. Компзицијата на забите е варијабилна дури и помеѓу мечки од ист вид. Ова ни укажува дека мечките се сѐ уште во процес на еволуција од карнивори (месојадци) во животни кај кои во искраната доминираат растенијата.
Презимување[уреди | уреди извор]
Се претпоставува дека повеќето мечки од северните региони хибернираат преку зимата. Иако многу видови ја поминуваат зимата во длабок сон, сепак тоа не е вистинска хибернација. За време на вистинска хибернација, температурата на телото паѓа на ниво приближно на надворешната температура и ритамот на срцето е драматично намален, но животните повремено се будат за да јадат од складираната храна, и да извршат физиолошки потреби (уринирање и дефекација). За разлика од овие животни, телесната температура на мечките паѓа само неколку степени под нормалната и ритамот на срцето е многу малку намален. Тие не сте будат за време на оваа „хибернација“, што значи дека не јадат, не пијат, не уринираат и не вршат дефекација за време на целиот овој период, и не ја напуштаат пештерата. Сепак се случува мечките да се разбудат од зимскиот сон, доколку се нападнати или во случај кога мајката раѓа младенчиња.
Класификација[уреди | уреди извор]
.JPG)
Фамилијата Ursidae е откриена од Јохан Фишер фон Валдхајм (Johann Fischer von Waldheim, 1771-1853) во 1817 година.
- Род Ailuropodinae
- Џиновска панда (Ailuropoda melanoleuca)
- Џуџеста панда (Ailuropoda minor) – изумрен вид
- Род Tremarctinae
- Очилна (андска) мечка (Tremarctos ornatus)
- Флоридска пештерска мечка (Tremarctos floridanus) – изумрен вид
- Arctodus simus – изумрен вид
- Arctodus pristinus – изумрен вид
- Arctotherium brasilense – изумрен вид
- Arctotherium latidens – изумрен вид
- Род Ursinae
- Кафеава мечка (Ursus arctos)
- Евроазиска кафеава мечка (Ursus arctos arctos)
- Гризли (Ursus arctos horribilis)
- Кодиак (Ursus arctos middendorffi)
- Сириска кафеава мечка (Ursus arctos syriacus)
- Сибирска кафеава мечка (Ursus arctos collaris)
- Хималајска кафеава или Хималајска црвена мечка (Ursus arctos isabellinus)
- Хималајска сина мечка (Ursus arctos pruinosus)
- Гобиска (Ursus arctos gobiensis)
- Атласка (Берберска) мечка (Ursus arctos crowtheri) – изумрен вид
- Ursus arctos piscator – изумрен вид?
- Американска црна мечка (Ursus americanus)
- Ursus americanus kermodie (Кермодова мечка)
- Ursus americanus cinnamomum
- Бела (поларна) мечка (Ursus maritimus)
- Азиска црна мечка (Ursus thibetanus)
- Формозанска црна мечка (Ursus thibetanus formosanus)
- Белуџистанска црна мечка (Ursus thibetanus gedrosianus)
- Јапонска црна мечка Ursus thibetanus japonica)
- Ursus thibetanus laniger
- Ursus thibetanus mupinensis
- Ursus thibetanus thibetanus
- Ursus thibetanus ussuricu
- Тромава мечка (Melursus ursinus)
- Тромава мечка од Шри-Ланка (Melursus ursinus inornatus)
- Индиска тромава мечка (Melursus ursinus ursinus)
- Малајска (сончева) мечка (Helarctos malayanus)
- Ursus minimus – изумрен вид
- Ursus etruscus – изумрен вид
- Пештерска мечка (Ursus spelaeus) – изумрен вид
- Ursus inopinatus – изумрен вид
- Кафеава мечка (Ursus arctos)
Мечката како тема во уметноста и во популарната култура[уреди | уреди извор]
- „Лисицата, мечката и сиромавиот“ - унгарска народна приказна.[1]
- „Мечката, свињата и лисицата“ (Међед, свиња и лисица) - српска народна приказна.[2]
- „Како се излажала мечката“ (Како се медвјед преварио) - српска народна приказна.[3]
- „Лавот и мечката“ - басна на старогрчкиот баснописец Езоп.[4]
- „Железно крзно“ - расказ на рускиот писател Иван Бунин.[5]
- „Сајмон Смит и неверојатната мечка што танцува“ (Simon Smith And The Amazing Dancing Bear) - песна на американската поп-рок музичар Ренди Њумен (Randy Newman) од 1972 година.[6]
- „Сакам да бидам мечка“ (I Wanna be a Bear) - песна на американската Хардкор панк група „Дисендентс“ (Descendents) од 1982 година.[7]
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ Мађарске бајке. Београд: Народња књига, 1974, стр. 104-106.
- ↑ Вук Караџић, Српске народне приповијетке. Београд: Лагуна и Вукова задужбина, 2017, стр. 248-250.
- ↑ Вук Караџић, Српске народне приповијетке. Београд: Лагуна и Вукова задужбина, 2017, стр. 426.
- ↑ Езоп, Басне (по Доситеју Обрадовићу). Београд: Просвета, 1963, стр. 91-92.
- ↑ Riba, patka, vodozemac: Priče o životinjama (Priredila Ljubica Arsić). Beograd: Laguna, 2014, стр. 33-35.
- ↑ Randy Newman – Sail Away (пристапено на 23.1.2017)
- ↑ YouTube, Descendents - Milo Goes to College (Full Album)(пристапено на 31.5.2017)
| ||||||||||||||||
|
