Дарко Миличиќ
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
_con_pallone.png){kind=small}
.svg){kind=small}
Дарко Миличиќ (роден на 20 јуни 1985 година во Нови Сад) е поранешен српски кошаркар, кој играл на позицијата центар.
Кариерата ја започнал во својата родна Србија, во екипата на Хемофарм Вршац каде играл до 2003 година, кога се пријавил на НБА драфтот на кои бил избран како втор пик од Детроит Пистонс, станувајќи петтиот најмлад играч кој заиграл во НБА. Со оваа екипа го освоил НБА првенството уште во неговата дебитантска сезона во НБА. Сепак, тој никогаш не го развил потенцијалот кој го имал и се смета за еден од најлошите избори на НБА драфот.[1][2][3] Подоцна во играл за уште неколку НБА екипи како Орландо Меџик, Мемфис Гризлис, Њујорк Никс, Минесота Тимбервулфс и Бостон Селтикс, пред да ја заврши кариерата во 2012 година.
Во периодот од 2005 до 2007 година настапувал за репрезентациите на Србија и Црна Гора и Србија, а со првата настапил на Европското првенство 2005 и Светското првенство 2006.
Приватен живот[уреди | уреди извор]
Тој е син на Милорад и Зора, а има и сестра Тијана. По потекло е од Шипово.
Во мај 2009 година, Дарко се оженил со долгогодишната девојка Зорана Маркус. Црковната венчавка се одржала во Сремски Карловци во присуство на Марко Јариќ и Адријана Лима, а општинската венчавка во МБ Пивница, каде била организирана луксузна веселба. Во јули истата година Дарко и Зорана го добиле синот Лазар.
Клупска кариера[уреди | уреди извор]
Хемофарм (2001–2003)[уреди | уреди извор]
На неполни 16 години почнал да игра за првиот тим на Хемофарм. Во првата сезона тој имал просек од 5,4 поени на 18 натпревари. 2002 година бил член на младата репрезентација на Југославија, но селекторот малку го вовел во играта поради неговата младост. Во текот на следната сезона, тој имал просек од 9,5 поени на 20 натпревари, а на натпреварот од ФИБА Купот против Сконто од Рига, Миличиќ постигнал 37 поени за 30 минути. Таа сезона Миличиќ бил четврти со Хемофарм на фајнл-форот на ФИБА Купот.
Детроит Пистонс (2003-2006)[уреди | уреди извор]
На драфтот на НБА во 2003 година тој бил избран за втор пик, зад Леброн Џејмс и пред Кармел Ентони и Двејн Вејд, од Детроит Пистонс, а поради Миличиќ било променето правилото дека играчот не мора да има 18 години 45 дена пред драфтот. По неколкумесечни преговори меѓу Хемофарм и Пистонс, Миличиќ се преселил во Детроит за 11 милиони долари. Тој го пропуштил Европското првенство во кошарка 2003 во Шведска како подготовка за новата сезона. Сепак, за разлика од другите клубови кои ги имале првите врвови на драфтот, Пистонси биле тим со шампионски амбиции, а претходната сезона стигнале до финалето на Источната конференција. Правото на вториот пик го стекнал со размена со Ванкувер Гризлис во 1996 година. Под водство на тренерот Лери Браун, Миличиќ играл само кога Пистонс имал недостижно водство. На 34 натпревари, Миличиќ играл во просек по 4,6 минути, постигнувајќи 1,4 поени по натпревар. Тој имал најмногу минути поминати на паркетот (12) против Атланта Хокс на 27 февруари 2004 година и против Орландо Меџик на 10 април 2004 година, рекордот на сезоната во поени (6) бил против Хјустон Рокетс на 7 јануари 2004 година и против Чикаго Булс 25. Февруари 2004 година, првите поени против Сиетл Суперсоникс на 12 декември 2003 година слотови добил потсмев прекар на "победничка пура". Тој станал и најмладиот играч кој играл во финалето со 18 години и 356 дена. Директорот на Пистонс Џо Думарс неколку пати изјавли дека Миличиќ во иднина ќе има голема улога во тимот, но неговата минутажа не се зголемила ниту следната сезона. Миличиќ постојано го наведувал неиграњето како причина за неговиот бавен напредок.
По заминувањето на Браун, Флип Саундерс бил назначен за главен тренер на Пистонс. Поради претходната работа на Саундерс за развој на млади играчи како што се Кевин Гарнет и Стивен Марбери и фактот што Елден Кембел повеќе не бил во тимот, многу експерти очекувале Дарко да добие поголема минутажа како замена за почетниот центар Бен Валас. Иако Миличиќ играл многу добро во летната лига и добил пофалби од соиграчите, малку се променил во првата половина од сезоната 2005/06. Под водство на Сандерс, Миличиќ сепак играл 5,6 минути по натпревар, а позначајна минута добивал само кога Детроит убедливо губел или победувал. Неговиот изненадувачки недостаток на минути често било тема на магазинот ЕСПН и на списанието Спортс илустрејтед и на фан-страниците како кои се посветиле на лобирање Миличиќ да добие дополнително време за игра.
Орландо Меџик (2006-2007)[уреди | уреди извор]
15 февруари 2006 година пред паузата за Ол Стар, Миличиќ и Карлос Арој биле испратени во Орландо Меџик во замена за Келвин Кејт и првиот пик на драфтот во 2007 година.
На натпреварот против Њујорк Никс, Миличиќ одиграл 32 минути и го завршил натпреварот со 13 поени и 7 скока. 32 минути и 13 поени биле неговиот рекорд во таа сезона, а на тој натпревар ги предводел Меџик по бројот на минути поминати во игра. Раководството на Орландо Меџик било импресионирана од Дарко, а некои го сметале за подобар и поофанзивен играч од Двајт Хауард. Својата способност да блокира удари Дарко ја покажал и со собирање просечни 2,01 блокади по натпревар во неговите 30 натпревари како член на Орландо Меџик, а во просек играл 20,9 минути и за тоа време собрал 7,6 поени и 4,1 скока по натпревар.
Во сезоната 2006/2007. Миличиќ во просек играл 23 минути и постигнувал осум поени на 80 натпревари, а тимот го зазел 8-то место во Источната конференција и се пласирал во плеј-офот за прв пат од 2003 година. Бидејќи Орландо Меџик не сакал да го продолжи договорот со Миличиќ по доведувањето на Расард Луис, Миличиќ станал слободен играч.
Мемфис Гризлис (2007-2009)[уреди | уреди извор]
Миличиќ на 12 јули 2007 година договорил тригодишна соработка со Мемфис Гризлис, вредна 21.000.000 долари. На 13 ноември 2007 година против Хјустон Рокетс поставил сезонски рекорд од 20 поени (шут за 2 9-14, 2-4 од линијата за слободни фрлања), 6 скока, 2 украдени топки и блокади за 35 минути. Ден подоцна во поразот од 102:99 на Мемфис од Милвоки Бакс, тој го постигнал својот втор дабл-дабл во сезоната-10 поени, 13 скока и 4 блокади за 33 минути.
Тој го пропуштил воведниот старт на следната сезона поради повреда на Ахиловата тетива која ја заработил на подготовките со српската репрезентација. Во првите натпревари за Гризлис играл како стартен центар, но поради лошите игри се преселил на клупата. Тој ја завршил сезоната како втор центар на Мемфис зад новодојдениот Марк Гасол. Во текот на сезоната 2008/09. за 17 минути во просек постигнувал 5,5 поени и 4,3 скока по натпревар.
Њујорк Никси (2009-2010)[уреди | уреди извор]
Во јуни 2009 година, тој бил префрлен во Њујорк Никс. Сепак, тој не успеал да се избори за позначајни минути. Одиграл само осум натпревари со просек од 2 поени и 2,3 скока по натпревар.
Минесота Тимбервулвс (2010-2012)[уреди | уреди извор]
Во февруари 2010 година, Миличиќ бил „тргуван“ во Минесота Тимбервулфс. Во јули 2010 година, тој потпишал нов четиригодишен договор со Тимбервулфс. Во текот на сезоната 2010/11. тој имал просек од 8,8 поени, 5,2 скока и 2 блокади по натпревар, завршувајќи ја сезоната како петти блокер во лигата. Своите најдобри натпревари во сезоната ги имал на 19 ноември 2010 година против Лејкерс кога имал 23 поени, 16 скока и 6 блокади, и на 14 декември 2010 година против Вориорс кога забележал 25 поени (рекорд во кариерата) и 11 скока.
Сезона 2011/12. започнал како почетен центар. На 20 јануари 2012 година, тој го имал најдобриот натпревар во сезоната со 22 поени и 7 скока против Клиперс. Сепак, до крајот на сезоната, неговото време за игра значително се намалило. Во јули 2012 година бил отпуштен.
Бостон Селтикс (2012)[уреди | уреди извор]
Во септември 2012 година, Миличиќ потпишал договор со Бостон Селтикс. Сепак, по само два месеци во тимот, Миличиќ изразил желба да ги напушти Селтикс поради приватни проблеми. Официјално бил ослободен на 21 ноември 2012 година. Тој одиграл само еден натпревар во НБА за Селтикс, каде што поминал 5 минути и забележал еден скок.
Застапеност[уреди | уреди извор]
Со кадетската репрезентација на Југославија го освои Европското првенство во 2001 година одржана во Рига.
Во летото 2005 година селекторот Жељко Обрадовиќ го повикал Миличиќ во репрезентацијата на Србија и Црна Гора на Европското првенство кое се одржало во Србија и Црна Гора. Репрезентацијата на Србија и Црна Гора бил елиминирана во осминафиналето од Франција.
На Светското првенство во Јапонија во 2006 година, Миличиќ и Игор Ракочевиќ ја воделе репрезентацијата на Србија и Црна Гора, која сменила генерации. Миличиќ бил најдобар скокач (56) и блокатор (17) на тимот и бил втор стрелец (16,2 поени по натпревар) и асистент (11) на шест натпревари. Во поразот во последниот натпревар од Шпанија, Миличиќ успеал да го запре Пау Гасол, а натпреварот го заврши со 18 поени, 15 скока и три блокади.
Заедно со Милан Ѓуровиќ и Марко Јариќ, Миличиќ бил единствениот искусен играч во српската репрезентација која ја сочинувале 9 дебитанти. Репрезентацијата на Србија била елиминирана по првата фаза на Европското првенство во кошарка во 2007 година, со сите три порази во својата група. По вториот пораз во групата од Грција 68:67, Миличиќ направил скандал кога ги навредувал и им се заканувал на судиите.
Статистика за кариера во НБА[уреди | уреди извор]
Редовна сезона[уреди | уреди извор]
| Сезона | Екипа | ОУ | СТ | МИН | 2П | 3П | СБ | СК | А | УЛ | Б | П |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 2003/04 | Детроит | 34 | 0 | 4,7 | 26,2% | 0% | 58,3% | 1,3 | 0,2 | 0,2 | 0,4 | 1,4 |
| 2004/05 | Детроит | 37 | 2 | 6,9 | 32,9% | 0% | 70,8% | 1,2 | 0,2 | 0,1 | 0,5 | 1,8 |
| 2005/06 | Детроит | 25 | 0 | 5,6 | 51,5% | 0% | 37,5% | 1,1 | 0,4 | 0,1 | 0,6 | 1,5 |
| 2005/06 | Орландо | 30 | 1 | 20,9 | 50,7% | 0% | 59,5% | 4,1 | 1,1 | 0,4 | 2,1 | 7,6 |
| 2006/07 | Орландо | 80 | 16 | 23,9 | 45,4% | 0% | 61,3% | 5,5 | 1,1 | 0,6 | 1,8 | 8,0 |
| 2007/08 | Мемфис | 70 | 64 | 23,8 | 43,8% | 0% | 55,4% | 6,1 | 0,8 | 0,5 | 1,6 | 7,2 |
| 2008/09 | Мемфис | 61 | 15 | 17,0 | 51,5% | 0% | 56,2% | 4,3 | 0,6 | 0,4 | 0,8 | 5,5 |
| 2009/10 | Њујорк | 8 | 0 | 8,9 | 47,1% | 0% | 0% | 2,3 | 0,5 | 0,5 | 0,1 | 2,0 |
| 2009/10 | Минесота | 24 | 18 | 25,6 | 49,2% | 0% | 53,6% | 5,5 | 1,8 | 0,8 | 1,4 | 8,3 |
| 2010/11 | Минесота | 69 | 69 | 24,4 | 46,9% | 0% | 55,7% | 5,2 | 1,5 | 0,8 | 2,0 | 8,8 |
| 2011/12 | Минесота | 29 | 23 | 16,3 | 45,4% | 0% | 43,2% | 3,3 | 0,6 | 0,3 | 0,9 | 4,6 |
| 2012/13 | Бостон | 1 | 0 | 5,0 | 0% | 0% | 0% | 1,0 | 0 | 0 | 0 | 0 |
| Каријера | 468 | 208 | 18,5 | 46% | 0% | 57,4% | 4,2 | 0,9 | 0,4 | 1,3 | 6,0 | |
Плеј-оф[уреди | уреди извор]
| Сезона | Екипата | ОУ | СВ | МИН | 2P | 3P | СБ | СК | А | UL | Б | П |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 2003/04 | Детроит | 8 | 0 | 1.8 | 0% | 0% | 25% | 0.4 | 0.1 | 0.1 | 0 | 0.1 |
| 2004/05 | Детроит | 9 | 0 | 2.3 | 28,6% | 0% | 100% | 0.4 | 0.1 | 0 | 0.1 | 0,6 |
| 2006/07 | Орландо | 4 | 0 | 28.8 | 58,8% | 0% | 52,9% | 4.5 | 1.0 | 0.3 | 1.0 | 12.3 |
| Кариера | 21 | 0 | 7.1 | 48,9% | 0% | 50,0% | 1.2 | 0.3 | 0.1 | 0.2 | 2.6 | |
OU = одиграни натпревари, ST = стартер, MIN = минути, 2P = шут за поени, 3P = шут за 3 поени, SB = слободни фрлања, SK = скокови, A = асистенции, UL = украдени топки, B = блокови, P = поени
Задебелени бројки укажуваат на најдобри перформанси во вашата кариера
Надворешни врски[уреди | уреди извор]
- [1]
- Портрет без рамка: Дарко Миличиќ („Политика“, 21 декември 2014 година)
- Б92 со Дарко Миличиќ: Каков Дивац, Јокиќ е како Новицки (Б92, 27.02.2017)
- Миличиќ од неуспех во НБА до успешен стопанственик („Политика“, 03.08.2017)
- ↑ „NBA bust: 'I'll f**k up the team'“. www.heraldsun.com.au. March 15, 2017.
- ↑ Davis, Scott. „WHERE ARE THEY NOW? The biggest NBA Draft busts of all time“. Business Insider.
- ↑ Smith, Mark David. „NBA Draft: Is Darko Milicic the Biggest Draft Bust Ever?“. Bleacher Report.