Антички Алеп

Антички Алеп

светско наследство на УНЕСКО
Антички Алеп
Место	Алеп, Сирија
Вклучува	Цитадела, Сук ел-Мадина
Критериум	културно: (iii), (iv)
Навод	21
Запис	1986 (X заседание)
Загрозено	2013–денес
Површина	364 ha (1.41 ми)
Координати	36°12′09″N 37°09′46″E
[[file:|250px|Антички Алеп во рамките на ]]<div style="position: absolute; z-index: 2; top: %; left: -447.4%; height: 0; width: 0; margin: 0; padding: 0;"> Местоположба на во

Античкиот град Алеп (арап. مدينة حلب القديمة) — историски градски центар на Алеп, Сирија. Пред Сириската граѓанска војна, многу области на античкиот град останале суштински непроменети бидејќи првично биле изградени помеѓу 11 и 16 век. Подложени на постојани инвазии и политичка нестабилност, жителите на градот биле принудени да градат економски независни квартови и области како ќелии, од кои повеќето биле исцртани по етничка и верска линија. Овие урбани подобласти, заедно со античкиот град со ѕидови што го опкружуваат, опфаќаат приближна површина од 350 хектари и се дом на повеќе од 120.000 жители.

Карактеризиран по големите дворци, тесните улички, покриените пазари (сукови) и древните каравансараи, Античкиот град Алеп станал дел од светското наследство на УНЕСКО во 1986 година

Се проценува дека 30% од Античкиот град Алеп бил уништен во битката кај Алеп за време на сириската граѓанска војна, вклучувајќи многу делови од ел-Мадина Сук и други структури кои датираат од средновековно време.

Потекло и основање

Модел на антички Алеп

Џамијата Кусрувија, хан ел-Суне и хотелот Чарлтон биле уништени за време на битката кај Алеп

Лежејќи на левиот брег на реката Квеик, античкиот град бил опкружен со круг од осум ридови што го опкружувале истакнатиот централен рид на кој замокот (првично храм кој датира од 2. милениум п.н.е.) бил подигнат во форма на акропола. Радиусот на кругот е околу 10 километри. Ридовите се Тел ас-Сауда, Тел Ајша, Тел ас-Сет, Тел ал-Јасмин (Ал-'акаба), Тел ел-Ансари (Јарукија), ат-Тал, ал-Џалум, Бахсита. Со приближна површина од 160 хектари, античкиот град бил затворен во историски ѕид од 5 километри во колото кое последен пат го обновиле Мамелукците. Оттогаш, ѕидот главно исчезнал. Имало девет порти (од нив 5 се добро сочувани) и бил опкружен со широк и длабок ров.

Поновите квартови Ал-Џдејде од стариот град првпат биле изградени од христијаните во почетокот на 15 век во северните предградија на античкиот град, по повлекувањето на Монголите од Алеп. Џдејде е еден од најдобрите примери на кварт како ќелија во Алеп. Како резултат на економскиот развој, многу други квартови биле основани надвор од ѕидините на античкиот град во текот на 15 и 16 век.

ок. 2400 п.н.е.–средина на 23 век п.н.е., Кралство Арми средина на 23 век п.н.е. – средината на 22 век п.н.е., Акадско Царство 21 век п.н.е.–19 век п.н.е., Еблаитско Кралство ок. 1800 п.н.е.–1595 п.н.е., Аморитско Кралство Јамхад 1595 п.н.е.–ок. 1500 п.н.е., Хетитско Кралство ок. 1500 п.н.е. – ок. 1450 п.н.е., Митани ок. 1450 п.н.е. – ок. 1350 п.н.е., Ново Кралство ок. 1350 п.н.е.– почетокот на 12 век п.н.е., Хетитско Кралство 11 век п.н.е., Хетитска држава Палистин 10 век п.н.е., Хетитска држава Бит Агуси 9 век п.н.е.– крајот на 7 век п.н.е., Новоасирско Царство почетокот на 6 век п.н.е. – средината на 6 век п.н.е., Нововавилонско Царство ок. 550 п.н.е.–околу. 350 п.н.е., персиски Ахеменидско царство 333 п.н.е.–312 п.н.е., Македонско Царство 312 п.н.е.–88 п.н.е., Селевкидско Царство 88 п.н.е.–64 п.н.е., Ерменско Царство 64 п.н.е.–27 п.н.е., Римска Република 27 п.н.е.–395 н.е., Римско Царство 476–608, Византија 608–622, Сасанидско Царство 622–637, Византија (обновено) 637–661, Праведен Калифат 661–750, Омејадски Калифат

750–878, Абасидскиот калифат 878–905, Тулуниди 905–941, Абасидски Калифат (обновено) 941–944, Ихшидиди 944–1003, Хамданиди 1003–1038, Фатимидски Калифат 1038–1080, Мирдасиди 1080–1086, Укејлиди 1086–1118, Селџучко Царство 1118–1128, Артукиди 1128–1183, Зенгиди 1183–1260, Ајубиди 1260 март-октомври, Монголско Царство 1260–1400, Мамелучки Султанат 1400 Тимуриди 1400–1516, Мамелучки Султанат (обновено) 1516–1918, Отоманско Царство 1920 март-јули, Арапско Кралство Сирија 1920–1924, Држава Алеп под француски мандат 1924–1946, Француски мандат на Сирија 1946–1958, Сириска Република 1958–1961, Обединета Арапска Република 1961–денес, Сириска Арапска Република

Историска временска рамка

Во текот на својата историја, Алеп бил дел од следните држави:

ок. 2400 п.н.е.–средина на 23 век п.н.е., Кралство Арми средина на 23 век п.н.е. – средината на 22 век п.н.е., Акадско Царство 21 век п.н.е.–19 век п.н.е., Еблаитско Кралство ок. 1800 п.н.е.–1595 п.н.е., Аморитско Кралство Јамхад 1595 п.н.е.–ок. 1500 п.н.е., Хетитско Кралство ок. 1500 п.н.е. – ок. 1450 п.н.е., Митани ок. 1450 п.н.е. – ок. 1350 п.н.е., Ново Кралство ок. 1350 п.н.е.– почетокот на 12 век п.н.е., Хетитско Кралство 11 век п.н.е., Хетитска држава Палистин 10 век п.н.е., Хетитска држава Бит Агуси 9 век п.н.е.– крајот на 7 век п.н.е., Новоасирско Царство почетокот на 6 век п.н.е. – средината на 6 век п.н.е., Нововавилонско Царство ок. 550 п.н.е.–околу. 350 п.н.е., персиски Ахеменидско царство 333 п.н.е.–312 п.н.е., Македонско Царство 312 п.н.е.–88 п.н.е., Селевкидско Царство 88 п.н.е.–64 п.н.е., Ерменско Царство 64 п.н.е.–27 п.н.е., Римска Република 27 п.н.е.–395 н.е., Римско Царство 476–608, Византија 608–622, Сасанидско Царство 622–637, Византија (обновено) 637–661, Праведен Калифат 661–750, Омејадски Калифат

750–878, Абасидскиот калифат 878–905, Тулуниди 905–941, Абасидски Калифат (обновено) 941–944, Ихшидиди 944–1003, Хамданиди 1003–1038, Фатимидски Калифат 1038–1080, Мирдасиди 1080–1086, Укејлиди 1086–1118, Селџучко Царство 1118–1128, Артукиди 1128–1183, Зенгиди 1183–1260, Ајубиди 1260 март-октомври, Монголско Царство 1260–1400, Мамелучки Султанат 1400 Тимуриди 1400–1516, Мамелучки Султанат (обновено) 1516–1918, Отоманско Царство 1920 март-јули, Арапско Кралство Сирија 1920–1924, Држава Алеп под француски мандат 1924–1946, Француски мандат на Сирија 1946–1958, Сириска Република 1958–1961, Обединета Арапска Република 1961–денес, Сириска Арапска Република

Предисторија и предкласичен период

Антички Алепо, влезот во ел-Мадина Сук

Храмот Хадад во Цитаделата во Алеп

Алеп едвај го допреле археолозите, бидејќи современииот град го окупира неговото античко место.

Рано бронзено време

Алеп во историските записи се појавува како важен град многу порано од Дамаск. Првиот запис за Алеп може да е од 3 милениум п.н.е. доколку идентификацијата на Алеп како Арми, град-држава тесно поврзана со Ебла е точна. Арми се поистоветува и со современиот Тел Бази. Џовани Петинато го опишува Арми како алтер его на Ебла. Нарам-Син од Акад (или неговиот дедо Саргон) ги уништил и Ебла и Арман во 23 век п.н.е.

Средно бронзено време

Во старовавилонскиот период, името на Алеп за прв пат се појавува како Халап (Халба). Алеп бил главен град на важната Аморејска династија Јамхади. Кралството на Јамхадите (околу 1800-1600 п.н.е.), алтернативно познато како „земјата на Халаб“, било најмоќното на Блискиот Исток во тој период.

Јамхад бил уништен од Хетитите за време на Мурсилис I во 16 век п.н.е. Сепак, Алеп набргу ја продолжил својата водечка улога во Сирија кога моќта на Хетитите во регионот се намалила поради внатрешните судири.

Доцно бронзено време

Искористувајќи го вакумот на моќта во регионот, Паршататар, кралот на Хурското кралство Митани, го освоил Алеп во 15 век п.н.е. Последователно, Алеп се нашол на фронтот во судирот меѓу Митаните и Хетитите и Египет.

Хетитите на чело со Шупилулијума I трајно го поразиле Митани и го освоиле Алеп во 14 век п.н.е. Алеп имал култно значење за Хетитите бидејќи бил центар на обожавање на Богот-Бура.

Железно време

Кога Хетитското кралство се распаднало во 12 век п.н.е., Алеп станал дел од сиро-хетитското кралство Палистин, потоа арамејското сиро-хетитско кралство Бит Агуси (кое имало главен град во Арпад), останал дел од тоа кралство додека не бил освоен од страна на Асирците. Во 9 век п.н.е., и станал дел од Новоасирското Царство до крајот на VII век п.н.е., а потоа било дел од Нововавилонското Царство и Ахменидското Царство.

Александар Македонски го освоил градот во 333 п.н.е. Селевк Победникот основал хеленска населба на местото помеѓу 301–286 п.н.е. Тој ја нарекол Бероја (Βέροια), по Бер во Македонија.

Северна Сирија била центар на гравитација на хеленистичката колонизирачка активност, а со тоа и на хеленистичката култура во Селевкидското Царство. Како и другите хеленизирани градови на Селевкидското Царство, Вероја веројатно уживала одредена локална автономија, со локално граѓанско собрание или boulē составен од слободни граѓани.

Верија останала под власта на Селевкидското Царство скоро 300 години додека последните територии од династијата не биле предадени на Помпеј во 64 п.н.е., во тоа време тие станале римска провинција. Присуството на Рим овозможило релативна стабилност во северна Сирија повеќе од три века. Иако покраината била управувана од легат од Рим, Рим не ја наметнал својата административна организација на владејачката класа што зборувала грчки.

Вероја се споменува во Втора книга Макавејска. 13:3.

Средновековен период

Престолната сала на цитаделата била обновена во периодот на Мамлуците

Сасанидскиот крал Хосро I го ограбил и запалил Алеп во 540 година. Подоцна, Сасанидските Персијци ја нападнале Сирија накратко во почетокот на VII век. Набргу откако Алеп паднал во рацете на Арапите под водство на Калид ибн ел-Валид во 637 н.е. Во 944 н.е., градот станал седиште на независен емират под хамданидскиот принц Сајф ел-Даула и уживал период на голем просперитет.

На 9 август 1138 н.е., смртоносен земјотрес го опустошил градот и околината. Иако проценките од ова време се многу неверодостојни, се верува дека загинале 230.000 луѓе, што го прави петтиот најсмртоносен земјотрес во историјата.

Откако Тамерлан го нападнал Алеп во 1400 година и го уништил, христијаните мигрирале надвор од градските ѕидини и основале своја населба во 1420 година, во северозападните предградија на градот, со што го основале квартот Џејде. Жителите главно биле посредници кои ја олеснувале трговијата меѓу странските трговци и локалните трговци. Многу други области биле изградени надвор од историските ѕидини во текот на 15 и 16 век.

Градот е спомнат од една од вештерките во Магбет на Вилијам Шекспир, напишана помеѓу 1603 н.е. и 1607 н.е.

Во стариот град се среќаваат различни видови градби од 13 и 14 век, како што се каравансараи, цезерии, курански училишта, амами и верски објекти. Во квартовите на областа Џејде се наоѓаат бројни куќи на алепинската буржоазија од 16 и 17 век, со гравури на камења.

Суки и анови

Бавабет ел-Јасмин во близина на пазарот за волна

Антички Алеп

Стратешката трговска позиција на градот привлекла доселеници од сите раси и верувања кои сакале да ги искористат предностите на трговските патишта што се среќавале во Алеп од Кина и Месопотамија на исток, Европа на запад и Плодната полумесечина и Египет на југ. Најголемиот покриен пазар во светот е во Алеп, со приближна должина од 13 километри.

ел-Мадина Сук, како што е локално познат, е активен трговски центар за увезени луксузни стоки, како што се сурова свила од Иран, зачини и бои од Индија и кафе од Дамаск. ел-Мадина Сук е исто така дом на локални производи како што се волна, земјоделски производи и сапун. Поголемиот дел од овие пазари датираат од 14 век и се именувани по разни професии и занаети, па оттука и волнениот сук, бакарниот сук итн. Освен тргувањето, сукот ги сместувал трговците и нивната стока во ханови (каравансараи) и расфрлани во сукот. Другите видови на мали пазари биле наречени цезерии (قيساريات). Цезириите се помали од ановите по својата големина и функционирале како работилници за занаетчии. Повеќето од ановите ги добиле имињата според нивната локација во сукот и функцијата, а се карактеризираат со прекрасните фасади и влезови со зацврстени дрвени врати.

Најзначајните анови во и по должината на покриената област на Сук ел-Мадина се: Кан ел-Кади од 1450 година, Кан ел-Сабун од почетокот на 16 век, Кан ел-Нахасин од 1539 година, Кан ел-Шонех од 1546 година, Кан ел-Сабун од почетокот на 16 век. -Џумрок од 1574 година, Соук Кан ел-Вазир од 1682 година, Соук ел-Фарејин, Соук ел-Дира', Сук ел-Хираџ, Сук ел-Атарин, Соук аз-Зирб, Соук Маркополи, Соук ел-Дира, Сук ел-Хираџ Кан, * Соук Кан ел-Харир од втората половина на 16 век, Сувеика итн.

Други традиционални пазари и ханови во квартот Џејде (надвор од градските ѕидини):

• Сук ел-Хокедун или „Кан ел-Кудс“. Хокедун значи „духовна куќа“ на ерменски, бидејќи била изградена за да служи како населба за ерменските аџии на пат кон Ерусалим. Стариот дел на Хокедун датира од крајот на 15 и почетокот на 16 век, додека поновиот дел бил изграден во текот на 17 век. Во денешно време е претворен во голем пазар со голем број продавници специјализирани за трговија со облека.
• Сук ас-Суф или пазарот за волна, сместен на улицата Салибех, опкружен со старите цркви во квартот.
• Бавабет ел-Касаб, трговски центар за дрвени производи.
• Al-Madina Souq
• 
  ел-Суне
• 
  Сук ел-Хираџ
• 
  Сук ал-Атман
• 
  Сук ел-Дира
• 
  Ан ел-Вазир

Историски градби

Најзначајните историски градби на античкиот град вклучуваат:

Цитаделата на Алеп

Големата џамија на Алеп

Црква ел-Шибани - училиште

Саат кулата Баб ел-Фарај

Алејата Дар Базиле во Џејде, 18 век

• Големата џамија во Алеп (арапски: جَـامِـع حَـلَـب الْـكَـبِـيْـر‎, Jāmi' Ḥalab al-Kabīr) е најголемата и една од најстарите џамии во градот Алеп, Сирија. Се наоѓа во областа ел-Џалум во Античкиот град Алеп, место за светско наследство, во близина на влезот во ел-Мадина Соук. Наводно, џамијата е дом на посмртните останки на Захарија, таткото на Јован Крстител, и двајцата се почитувани во исламот и во христијанството. Изградена е во почетокот на 8 век од нашата ера. Сепак, сегашната зграда датира од 11 до 14 век. Минарето во џамијата било изградено во 1090 година, и било уништено за време на борбите во Сириската граѓанска војна во април 2013 година.
• Цитаделата, голема тврдина изградена на огромна, делумно вештачка тумба која се издига 50 метри над градот, датира од првиот милениум п.н.е. Неодамнешните ископувања откриле храм и 25 статуи кои датираат од првиот милениум п.н.е. Многу од сегашните структури датираат од 13 век. Цитаделата била многу оштетена од земјотреси, особено за време на земјотресот во Алеп во 1822 година.
• ел-Матбах ал-Аџами, палата од почетокот на 12 век сместена во близина на тврдината, изградена од зенгидскиот емир Мајд ад-Дин бин ад-Даја. Зградата била обновена во текот на 15 век. Таа било дом на Музејот на популарните традиции помеѓу 1967-1975 година.
• Црквата ел-Шибани - Училиште од 12 век, стара црква и училиште на фрањевските мисионери на Марија сместена во стариот град, во моментов се користи како културен центар.
• Канках ел-Фарафира, суфиски манастир од 13 век, изграден во 1237 година од Дејфа Катун.
• Бимаристан Аргун ел-Камили, функционирал од 1354 година до почетокот на 20 век.
• Дар Раџаб-паша, голем замок изграден во текот на 16 век во близина на улицата ел-Хандак. Во текот на првата деценија на 21 век, куќата била реновирана и претворена во важен културен центар со блиска голема театарска сала.
• Палатата Џунблат, изградена во втората половина на 16 век од емирот на Курдите во Алеп и основачот на семејството Џанполад (Џумблат).
• Беит Мараш, стара алепинска палата сместена во квартот ел-Фарафира, изградена на крајот на 18 век од семејството Мараш.
• Саат кулата Баб ел-Фарај, изградена во 1898-1899 година од австрискиот архитект Шартие.
• Grand Serail d'Alep, некогашното седиште на гувернерот на Алеп, изградено во 1920-тите и отворено во 1933 година.
• Националната библиотека на Алеп, изградена во текот на 1930-тите и отворена во 1945 година

Најзначајните историски градби на христијанскиот кварт вклучуваат:

• Беит Вакил, алепинска палата изградена во 1603 година, со уникатни дрвени украси. Еден од неговите украси бил однесен во Берлин и изложен во музејот на Пергамон, познат како Соба во Алеп.
• Беит Газалех, стар замок од 17 век, кој се карактеризирана со убави украси, издлабен од ерменскиот скулптор Хачадур Бали во 1691 година. Се користел како ерменско основно училиште во текот на 20 век.
• Дар Замарија, изградена на крајот на 17 век и во сопственост на семејството Замарија од почетокот на 18 век. Во денешно време куќата е претворена во бутик хотел.
• Беит Акикбаш, стара алепска куќа изградена во 1757 година. Зградата е дом на Музејот на популарните традиции од 1975 година, каде што се прикажуваат убави украси на алепинската уметност.
• Дар Базиле, алепинска куќа од почетокот на 18 век, која работи како приватно училиште од 2001 година.
• Беит Далал, изградена во 1826 година на местото на стара црква и манастир, денес работи како бутик хотел.

Медреси

Медреса ел-Турантаија

• Медреса ел-Халавија, изградена во 1124 година на местото на Големата византиска катедрала Света Елена од 5 век во Алеп, каде што, според традицијата, некогаш стоел римски храм. Света Елена, мајка на Константин Велики, овде изградила голема византиска катедрала. Кога крстоносците ја ограбувале околната села, главниот судија на градот ја претворил катедралата во џамија. Во 1149 година, Нур ел-Дин го претворил во медреса; исламско-верско училиште. Денес во салата се гледаат византиските столбови од 6 век на старата катедрала.
• Медресата ел-Мукадамијах, која се наоѓа во уличката Кан ел-Тутун, првично била црква пред 1123 година. Била претворена во џамија од страна на судијата на Алеп Ибн-Кашаб, а потоа во медреса во 1168 година од страна на Из Един Абдал Малек ал-Мукадам за време на владеењето на Нур ал-Дин. Тоа е најстарото оперативен медресе во Алеп.
• Медреса ел-Шадбахтија, една од најраните зачувани ајубидски медреси, изградена во 1193 година од Џамал ел-Дин Шадбахт, ослободен роб на зенгидскиот владетел Нур ел-Дин.
• Медреса ел-Захирија, изградена во 1217 година надвор од градските ѕидини јужно од Баб ел-Макам, од Аз-Захир Гази.
• Медреса ел-Султанија, започната од гувернерот на Алеп Аз-Захир Гази и завршена помеѓу 1223-1225 година од неговиот син Малек ал-Азиз Мухамед. Зградата е најпозната по мирхабот на молитвената соба. Го содржи гробот на султанот Малик ел-Захер, синот на ајубидскиот султанот Саладин.
• Медресата ел-Фирдаус, дефинирана како „најубавата од џамиите во Алеп“. Изградена е надвор од градските ѕидини југозападно од портата Баб ел-Макам, од страна на Дејфа Катун; вдовицата на гувернерот Аз-Захир Гази во 1235–1236 година, потоа регент на ајубидскиот владетел Ан-Насир Јусуф. Познат е по големиот иван (двор) со базен во средината опкружен со сводови и древни столбови, спортски капители со шема на саќе. Истиот стил ги карактеризира и куполите на молитвената сала. Михработ е направен од обоен бел мермер, црвен порфир и зелен диорит.
• Медреса Ал-Камилија, изградена помеѓу 1230–37 надвор од градските ѕидини од Фатима Катун, ќерката на ајубидскиот султан ал-Малик ел-Камил.
• Медреса ел Шарафија, сместена североисточно од Големата џамија, основана од Абд ал-Рахим ибн ел-Аџами и неговиот син Шараф ел-Дин Абдул Рахман во 1242 година
• Медреса ел-Турантаија, сместена надвор од градските ѕидини источно од Баб ел-Наираб, изградена помеѓу 1241–51 година од страна на алепинскиот историчар Ибн ал-Удајм.
• Медреса ел-Ахмадија, отворена во 1724 година во областа ел-Џалум. Има архитектонски стил на структури на теќе.
• Медресата ел-Утманија, која се наоѓа во близина на Баб ел-Наср, основана од отоманскиот паша Ал-Дураки во 1730 година, и првично била наречена Медреса Ридаија.

Места за богослужба

Хусрувија џамија

Ерменската катедрала на четириесетте маченици

• Џамијата ел-Шуаибија, позната и како џамија ел-Омари, ел-Тутех и ел-Атрас, е најстарата џамија во Алеп, изградена во 637 година. Ја апсорбира антиримската триумфална капија, која некогаш го означувала почетокот на декуманусот. Зградата била целосно реновирана во 1146 и 1401 година. Познат е по куфичките натписи и украси од 12 век.
• Големата џамија во Алеп ( Jāmi' Bani Omayya al-Kabīr ), основана в. 715 година од омајадскиот калиф Валид I и најверојатно завршена од неговиот наследник Сулејман. Зградата содржи гробница поврзана со Захарија, таткото на Јован Крстител. Изградбата на сегашната структура за Нур ел-Дин започнала во 1158 година. Сепак, таа била оштетена за време на монголската инвазија во 1260 година и била повторно изградена. Кулата, висока 45 метри (опишана како „главен споменик на средновековна Сирија“) била подигната во 1090–1092 година за време на првиот селџучки султан, Тутуш I. Има четири фасади со различни стилови.
• Џамијата ел-Каикан од 12 век, украсена со две антички колони во базалт на влезот. На ѕидовите на џамијата може да се забележи камен блок со натпис на анадолски хиероглифи.
• Џамијата Алтун Бога од времето на Мамлуците, изградена во 1318 година.
• Џамијата ел-Сахибија од 1350 година, изградена во непосредна близина на Кан ел-Вазир.
• Џамијата ел-Таваши изградена во 1398 година и обновена во 1537 година. Има одлична фасада украсена со столбови.
• Џамијата ел-Отруш, изградена во 1398 година во мамлучки стил. Позната е по украсената фасада и влезот кој е обложен со традиционални исламски мукарни. Обновена е во 1922 година.
• Џамијата ел-Сафахија, подигната во 1425 година и делумно реновирана во 1925 година. Позната е по скапоцено украсеното октагонално минаре.
• Хусрувијата џамија завршена во 1547 година, дизајнирана од познатиот отомански архитект Мимар Синан.
• Џамијата ел-Адилија, изградена во 1557 година од отоманскиот гувернер на Алеп Мухамед-паша. Има молитвена сала на која и претходи аркада, со купола, михраб со локални фајансови плочки.
• Старата црква Света Богородица на Ерменската апостолска црква во квартот Џејде, изградена пред 1429 година.
• Ерменската апостолска катедрала Четириесет маченици од 1429 година, која се наоѓа во квартот Џејде.
• Црква Мар Асија ел-Хаким, сириската католичка црква од 15 век во Џејде.
• Грчката православна црква Успение на Пресвета Богородица од 15 век во Џејде.
• Црквите на христијанскиот кварт Џејде, како што се Маронитската катедрала Свети Илија, Ерменската католичка катедрала на нашата Мајка и грчкокатоличка катедрала на Богородица.
• Централната синагога во Алеп или синагогата ел-Бандара, завршена уште во 9 век со напорите на еврејската заедница. Синагогата била уништена неколку пати до 1428 година кога била обновена. Еврејскиот кварт се урнал за време на земјотресот во Алепо во 1822 година. Неодамна, зградата била реновирана со напорите на алепинските еврејски мигранти во САД.

Порти

Градските ѕидини на Алеп и портата на Кинасрин, обновени во 1256 година од Ан-Насир Јусуф

Стариот дел на градот е опкружен со ѕидови со должина од 5 километри, прооден од деветте историски порти (многу од нив се добро сочувани) на стариот град. Тие се, во насока на стрелките на часовникот од североисточниот дел на цитаделата:

• Баб ел-Хадид (Железна порта)
• Баб ел-Ахмар (Црвена порта, целосно уништена)
• Баб ел-Наираб (портата на Најраб, целосно уништена)
• Баб ел-Макам (порта на светилиштето)
• Баб Кинасрин (портата на Кинасрин)
• Баб Антакеја (портата на Антиохија)
• Баб Џнен (Портата на градините, целосно уништена)
• Баб ел-Фарај (портата на спасението, целосно уништена)
• Баб ел-Наср (Победа, делумно уништена)

Амами

Амам ел-Нахасин

• Амам ел-Султан изграден во 1211 година од Аз-Захир Гази.
• Амам ел-Нахасин изграден во текот на 12 век во близина на Кан ел-Нахасин.
• Амам Баб ел-Ахмар изграден од Османлиите.
• Амам ел-Бајада од периодот на Мамлуците изграден во 1450 година.
• Амам Јалбуга изграден во 1491 година од емирот на Алеп, Саиф ад-Дин Јалбуга ел-Насери.
• Амам ел-Џавхари, амам Аздемир, амам Бахрам-паша итн.

Области и поделби

Остатоците од старите ѕидови на влезот во Баб ел-Фарај

Старата улица околу цитаделата во Оглубек, област Алтунбога

Стари конаци околу цитаделата внатре во ѕидините на античкиот град:

• Областа ел-Аџам (الأعجام) со населбата ад-Дахдилех (الدحديلة).
• Област Алтунбога (ألتونبوغا) со населбите Оглубек (أوغلبك) и Сахет ел-Милх (ساحة الملح).
• Округ Акабех (العقبة) со населбите Бахсита (بحسیتا), Кан ел-Харир (خان الحرير), ел-Масабен (المصابن) и Џеб Асад Алах (جب أسد الله).
• Област Бајада (البياضة) со населбите Џбеиле الجبيلة, Келтавије (الكلتاوية) и Мустадамије (المستدامية).
• Областа Фарафира (الفرافرة) со населбите Бандара (البندرة), Кастал Хаџарин (قسطل الحجارين), ад-Дабага ал-Атика (الدباغة العتيقة), Сувеикат Али (سويقة علي) и Сувеикат Хатем (سويقة حاتم).
• Округ Џалуум (الجلوم) со населбите Сафахије (السفاحية), Кан ал-Вазир (خان الوزير) и Сук ал-Мадина (سوق المدينة).
• Област Калат ел-Шариф (قلعة الشريف) со населбата Талет Алсауда (تلة السودا).
• Округ ел-Касиле (القصيلة) со соседството ел-Хавране (الحورانة).
• Област Сахет Бизех (ساحة بزة) со населбата Магазлех (المغازلة).

Стари населби надвор од ѕидините на античкиот град:

Плоштадот ел-Хатаб во квартот Џејде

• Област Абраџ (الأبراج) со населбите Харет ел-паша (حارة الباشا) и Шакер-ага (شاكر آغا).
• Округ Агиол (أقيول) со населбата Шмесатије (الشميصاتية).
• Алмаџи (ألمه جي) со населбите Кастал Харами (قسطل الحرامي), Вакилије (الوكيلية) и Шарасус (شرعسوس).
• Областа Баб ел-Макам (باب المقام) со населбите ел-Махаер (المغاير) и Макамат (المقامات).
• Балат (البلاط) со населбите Катанех (القطانة) и Сахет Хамад (ساحة حمد).
• Округ Ад-Далалин (الدلالين).
• Ад-Дуду (الضوضو) со населбите Сафсафех (الصفصافة), Џуб ел-Кубех (جب القبة), Џуб Караман (جب قرمان) и Бариет ел-Маслах (برية المسلخ).
• округ Фардос (الفردوس).
• Хазазе (الهزازة) со населбите ат-Тадрибе (التدريبة) и Зукак ел-Арбаин (زقاق الأربعين).
• Област Ибн Јакуб (ابن يعقوب) со населбите Банкуса (بانقوسا) и Мушатије (المشاطية).
• Област Беит Мехеб или кварт Џејде (بيت محب أو الجديدة) со населбите Сиси (سیسي), Салибех (الصليبة), Бавабет ал-Касаб (بوابة القصب), Басатне (البساتنة), ал-Мубалет (المبلط) и Сахет ат- Тананир (ساحة التنانير).
• област Каласех (الكلاسة).
• Област Мухамед Бек (محمد بك) (исто така наречена Баб ел-Наираб ) со населбите Бадењк (بادنجك), Багара (البكارة) и Саханех (السخانة).
• Кади Аскар (قاضي عسكر) област со населбата Хамза Бек (حمزة بك).
• округ Карлек (قرلق).
• Областа Кастал ел-Мошт (قسطل المشط) со населбите ел-Аријан (العريان), Траб ел-Гураба (تراب الغرباء) и Маварди (الماوردي).
• Сајлихан (صاجليخان) округ со маалото Агаек (أغاجك).
• Областа Ес-Салхин (الصالحين).
• Татарлар (تاتارلار) округ.

Зачувување на античкиот град

Неколку меѓународни институции ги здружиле напорите со локалните власти и Археолошкото друштво на Алеп, за да го рехабилитираат стариот град со прифаќање на современиот живот, притоа зачувувајќи го стариот. Гувернерот и општината спроведувале сериозни програми насочени кон подобрување на античкиот град и квартот Џејде.

Германската техничка соработка (ГТЗ) и Фондацијата Ага Кан (во рамките на Програмата за историски градови Ага Кан ) имале голем придонес во процесот на зачувување на стариот град. Локален претставник за култура Ага Кан од 1999 до 2008 година бил архитектот Адли Кудси, кој одиграл голема улога во заштитата на Стариот град од деструктивните сили на урбаната експанзија.

Надворешни врски

• 3-Д мапа на Стариот Алепо
• Вести и услуги за Алепо (eAleppo)
• Организација на градови на светско наследство
• Документи на Ернст Херцфелд, серија 5: Цртежи и мапи, записи за Алепо Архивирано на 8 октомври 2011 г. </link> Центар за пребарување на збирки, СИРИС, институција Смитсонијан, Вашингтон, ДЦ
• Луис Вернер, 4000 години зад шалтерите во Алепо, 2004 година, Саудиска Арамко Свет