Арапско Кралство Сирија
Арапско Кралство Сирија ( арап. المملكة العربية السورية , al-Mamlakah al-‘Arabīyah as-Sūrīyah ) ― самопрогласена, непризнаена држава која прво на 5 октомври 1918 година со дозвола на британската војска прогласила „целосно и апсолутно независна. . . Арапска уставна влада“.[1] По повлекувањето на британските војски од Окупираните непријателски територии - Исток на 26 ноември 1919 година стекнала фактичка независност како „Емират“, [2] а на 8 март 1920 година било прогласено кралството.
Како „кралство“ постоела малку повеќе од четири месеци, од 8 март до 25 јули 1920 година.[3] [4] На чело на кралството бил синот од шарифот Хусеин бин Али, Фајсал бин Хусеин. И покрај стремежот да се протега на територијата на Голема Сирија, Фајсал контролирал ограничено подрачје и бил зависен од Британија која, заедно со Франција, била против идејата за Голема Сирија и одбила да го признае кралството.[5] Кралството им се предало на француските сили на 25 јули 1920 година.
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ Zeine N. Zeine.
- ↑ Tauber, Eliezer (13 September 2013). The Formation of Modern Iraq and Syria. Routledge. стр. 30–. ISBN 978-1-135-20118-0.
- ↑ Kuhn, Anthony John (15 April 2011). „Broken Promises:The French Expulsion of Emir Feisal and the Failed Struggle for Syrian Independence“. Carnegie Mellon University/H&SS Senior Honors Thesis: 60. Архивирано од изворникот на 2020-06-04. Посетено на 2023-01-13.
- ↑ Antonius, George (1938). The Arab Awakening: The Story of the Arab National Movement (Reprint. изд.). H. Hamilton. стр. 104. ISBN 1626540861.
- ↑ Itamar Rabinovich, Symposium: The Greater-Syria Plan and the Palestine Problem in The Jerusalem Cathedra (1982), p. 262.