Волковија (Тетовско): Разлика помеѓу преработките

Координати: 41°51′47″N 21°0′0″E / 41.86306° СГШ; 21.00000° ИГД / 41.86306; 21.00000
Од Википедија — слободната енциклопедија
[проверена преработка][проверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
Ред 20: Ред 20:


== Историja ==
== Историja ==

Селото е формирано многу одамна, нема наводи кои временски би го лоцирале тоа. Во пишаните извори првпат се споменува 1348, но во црковните книги и минеи од многу многу порано. Селото е населено со македонско население. Во минатото броело околу 3000 жители.

Селото минувало низ многу тешки времиња како христијанско село. Сепак опстојало какво такво, а во селото биле изградени три цркви, а долго време постоел и волковскиот манастир. Волковскиот манастир бил запален и разрушен од турците османлии кои го опустошиле овој крај. Турскиот аскер често дивеел низ Волковија. Турците сакале да ги запленат книгите на селскиот поп, но тој истите ги запалил вечерта пред да дојдат. Волковчани имале проблеми и за време на Втората Светска војна кога италијанските и балистичките формации во повеќе наврати го пустошеле селото. Во тоа време двајца селани на соседното муслиманско село Чегране дошле да ги чуваат Волковчани. Балистички групи често засолниште наоѓале во селските куќи и го ограбувале населението. На нивите бил особено активен деруводеџија кој земал пари и стока од селаните. Волковчани активно биле вклучени во народно ослободителната војна. Со ослободувањето многу од нив зеле воени пензии.
Селото еднаш било зафатено од голем катастрофален пожар, во кој настрадале најголем број од селските куќи и плевни. Пожарот настанал од искри кои зафатиле ѕид натрупан со слама.
Во времето на Југославија и колективизацијата имотот и трудот на селаните биле обединети и под дирекција на селската задруга.

Со миграциите село-град се намалил бројот на постојани жители, и пораснал бројот на волковски иселеници. Поради одржување на блиските односи биле организирани Волковските Средби манифестација која традиционално се одржувала многу години. На манифестацијата огромниот број посетители ги забавувале познати македонски пејачи.
Денес во селото живеат околу 500 редовни жители, но се поголем е бројот на луѓе кои градат свои викендици во урбаната викенд населба.


== Економија ==
== Економија ==

Преработка од 18:10, 8 август 2011

За гостиварското село видете Волковија.
Волковија (Тетовско)
Волковија (Тетовско) во рамките на Македонија
Волковија (Тетовско)
Местоположба на Волковија (Тетовско) во Македонија
Волковија (Тетовско) на карта

Карта

Координати 41°51′47″N 21°0′0″E / 41.86306° СГШ; 21.00000° ИГД / 41.86306; 21.00000
Општина Општина Брвеница
Шифра на КО 28011
Волковија (Тетовско) на Ризницата

Село Волковија лежи во подножјето на Сува Гора помеѓу селата Стенче и Чегране во руралната општина Брвеница. Населено е со македонско христијанско население . Во пишаните документи се споменува од 1348 година под име Волково, но во старите црковни книги и минеи и од многу порано, поточно од X век. Населението претежно се занима со сточарство и земјоделство. Од градот Тетово одалечено е 15 км.

Географиja и местоположба

Историja

Селото е формирано многу одамна, нема наводи кои временски би го лоцирале тоа. Во пишаните извори првпат се споменува 1348, но во црковните книги и минеи од многу многу порано. Селото е населено со македонско население. Во минатото броело околу 3000 жители.

Селото минувало низ многу тешки времиња како христијанско село. Сепак опстојало какво такво, а во селото биле изградени три цркви, а долго време постоел и волковскиот манастир. Волковскиот манастир бил запален и разрушен од турците османлии кои го опустошиле овој крај. Турскиот аскер често дивеел низ Волковија. Турците сакале да ги запленат книгите на селскиот поп, но тој истите ги запалил вечерта пред да дојдат. Волковчани имале проблеми и за време на Втората Светска војна кога италијанските и балистичките формации во повеќе наврати го пустошеле селото. Во тоа време двајца селани на соседното муслиманско село Чегране дошле да ги чуваат Волковчани. Балистички групи често засолниште наоѓале во селските куќи и го ограбувале населението. На нивите бил особено активен деруводеџија кој земал пари и стока од селаните. Волковчани активно биле вклучени во народно ослободителната војна. Со ослободувањето многу од нив зеле воени пензии. Селото еднаш било зафатено од голем катастрофален пожар, во кој настрадале најголем број од селските куќи и плевни. Пожарот настанал од искри кои зафатиле ѕид натрупан со слама. Во времето на Југославија и колективизацијата имотот и трудот на селаните биле обединети и под дирекција на селската задруга.

Со миграциите село-град се намалил бројот на постојани жители, и пораснал бројот на волковски иселеници. Поради одржување на блиските односи биле организирани Волковските Средби манифестација која традиционално се одржувала многу години. На манифестацијата огромниот број посетители ги забавувале познати македонски пејачи. Денес во селото живеат околу 500 редовни жители, но се поголем е бројот на луѓе кои градат свои викендици во урбаната викенд населба.

Економија

Демографија

Општествени институции

Цркви

Манастирска Црква „Св. Ѓорѓи“

Црквата „Св. Ѓорѓи“,[1] позната како и Волковскиот манастир е еден од најзначајните христијански светилишта во Полог од XII до XIV век. Манастирот е посветен на Светиот Велико Маченик Ѓорѓи Победоносец. Најсилен подем манастирот постигнал за време на игуменот Варлаам. Игуменот Варлаам развил широка просветителска и проповедничка дејност. Во овој период во манастирот функционирала и волковската препишувачка школа во која се напишани дела од непоценливо значење. Најзначајно дело е Волковскиот минеј за месец Февруари кој е од особено значење за Македонската и Славистичката наука. Ова ретко црковно дело има големо значење за проучувањето на историјата на македонскиот јазик и македонската писменост и култура. Во 1835 постоел факсимил од записот на првата корица на минејот, напишан од Арсениј, прв ученик на јеромонахот Кирил Пејчиновиќ. Од факсимилот дознаваме дека минејот од рушениот волковски манастир бил однесен во шишевскиот манастир, а потоа Кирил Пејчиновиќ го зел со себе во Лешочкиот манастир.

Црква „Св. Мина“

Црква „Св. Атанасиј“

Администрација и политика

Културни и природни знаменитости

Археолошки локалитети

Поврзано

Редовни настани

Личности

Култура и спорт

Иселеништво

Наводи

  1. „Откорнати бакарни олуци од "Свети Ѓорѓи". Вест. Сабота 5/17/2008. Посетено на 2010-05-01. Проверете ги датумските вредности во: |date= (help)

Надворешни врски