Список на франкиски кралеви

Франките на почетокот биле предводени од страна на војводи (воени водачи) и регули (кралеви). Салиските Меровинзи завладеале меѓу Франките и го освоиле поголемиот дел на Римска Галија. Тие воедно ги поразиле и Визиготите во 507. Синовите на Клодовик го освоиле Кралството Бургундија и ги поразиле Алеманите. Ја земале Прованса и ги покориле Баварите и Турингите. Меровинзите подоцна биле заменети со нова династија наречена Каролинзи во 8 век. До крајот на 9 век, Каролинзите биле заменувани од други династии. Идејата за "Крал на Франките" или Rex Francorum постепено исчезнала докај 12 и 13 век.

Временската табела на франкиските водачи е тешко да се определи бидејќи кралството, согласно старата германска практика, честопати било делено меѓу синовите на водачот после неговата смрт а потоа повторно било и обединувано.

Војводи и регули[уреди | уреди извор]

Рани владетели[уреди | уреди извор]

Овој список на рани владетели е нецелосен поради недостиг на целосни историски податоци.

Аскарик
Мерогез
Малобавд
Генобавд
Суно
Маркомер
Фарамонд, син на Маркомер, полулегендарен крал
Теодомер, син на Рикомер, крал околу 422
Егидиј
Сигеберт Куциот, крал 483 – 507, убиен од неговиот син Клодорик Парицид
Клодорик Парицид, син на Сигеберт, крал 507, симнат од престолот од страна на Клодовик

Владетели на Салите[уреди | уреди извор]

Клодион, веројатно син на Фарамонд, крал во Диспаргум и подоцна во Турне (426 – 447)
Меровех, веројатно син на Клодион, крал во Турне (447 – 458)
Хилдерик I, син на Меровех, крал во Турне (458 – 481)
Клодовик I, син на Хилдерик I, крал во Турне (481 – 511), подоцна ги обединил поголемиот дел Франки и Римски Гали.

Сите од следниве на списокот можеби се поврзани со Клодовик и евентуално симнати од престолот пред 509:

Харарик
Рагнакар, веројатно крал во Комбре од пред 486, убиен од страна на Клодовик
Рикар, брат на Рагнакар, убиен од страна на Клодовик
Ригномер, брат на Рагнакар, убиен од Клодовик кај Манс

Меровиншки кралеви на Франките[уреди | уреди извор]

На сите Франки

Слика	Име	Дата на раѓање	Дата на умирање	Владеење	Поврзаност со претходникот
	Клодовик I	околу 466	27 ноември 511	509–511	N/A

Клодовик I ги обединил сите мали франкиски кралства како и владеел со поголемиот дел на Римска Галија освојувајќи го Доменот на Соасон од римскиот генерал Сијагриј како и Визиготското кралство на Тулуза. Го заземал Париз, како и Соасон, Ремс, Мец, и Орлеан кои станале негови главни упоришта. По неговата смрт, кралството било поделено помеѓу неговите четири сина:

Слика	Име	Слика	Име	Слика	Име	Слика	Име
Соасон		Париз		Орлеан		Ремс
	Клотар I 511–561		Хилдеберт I 511–558		Клодомир 511–524		Теудерик I 511–534 ^[1]
				Го имал Париз потоа и Соасон			Теудерик I 511–534 ^[1]
							Теодеберт I 534–548
							Теодебалд 548–555
		Го добил Соасон 558				Го добил Соасон во 555

Клотар I по смртта на браќата или нивните наследници ги наследил сите кралства. После неговата смрт, кралството повторно се поделило меѓу неговите четири синови:

Слика	Име	Слика	Име	Слика	Име	Слика	Име
Соасон (Неустрија)		Париз		Орлеан (Бургундија)		Ремс и Мец (Австразија)
	Хилперик I 561–584		Хариберт I 561–567		Гунтрам 561–592 ^[2]		Сигеберт I 561–575
		Поделено во 567, веројатно паднато во рацете на Соасон					Сигеберт I 561–575
							Хилдеберт II 575–595
	Клотар II 584–629
				Го добил Ремс и Мец 592
					Теудерик II 595-613	-	Теодеберт II 595–612
					Теудерик II 595-613	Го добил Орлеан во 612 потоа Соасон
				-	Сигеберт II 613
				Го добил Соасон во 613
				Го добил Соасон во 613			Дагоберт I 623–629

Клотар II ја поразил Брунхилда и нејзиниот внук, и го обединил кралството. Сепак, во 623, за да ги осигура границите од нападите, на Австразијците им го дал неговиот млад син за крал. Неговиот син и наследник, Дагоберт I, го направил истото назначувајќи подкрал за Аквитаника, со седиште во Тулуза, во 629 и Австразија во 634.

Слика	Име	Слика	Име
Неустрија, Австразија и Бургундија		Аквитанија
	Дагоберт I 629–634		Хариберт II 629–632
			Хилперик 632
		Де факто автономија до околу 767.

Слика	Име	Слика	Име
Неустрија и Бургундија		Австразија
	Дагоберт I 634–639		Сигеберт III 634-656/660
	Клодовик II 639–655		Сигеберт III 634-656/660
	Клотар III 655–673	-	Хилдеберт III Посвоениот 656-661
		Наследено од Клотар III, но подарено на Хилдерик II во 662.
			Хилдерик II 662–675 Обединето владеење од 673–675
	Теудерик III 673
	Хилдерик II 673–675 Сменет Теудерик III до неговата смрт во 675
	Теудерик III 675-691 Обединето владеење после 679
			Клодовик III 675-676
			Дагоберт II 676-679
		Ги добил Неустрија и Бургундија

Теудерик III бил признат за крал на сите Франки во 679. Оттогаш, кралството на Франките може да се третира повторно како целина со кус период на граѓанска војна.

Слика	Име	Дата на раѓање	Дата на умирање	Владеење	Поврзаност со претходникот
	Теудерик III	околу 654	12 април 691	679-691	N/A
	Клодовик IV	c. 678	c. 695	691–695	син на
	Хилдеберт IV	c. 670/683	23 април 711	695–711	брат на
	Дагоберт III	околу 699	31 декември 715	711–715	брат на
	Хилперик II	c. 672	13 февруари 721	715–720	прв братучед на
	Клотар IV	?	c. 719	717–718 противнички крал марионета во Австразија	роднина на
	Теудерик IV	околу 712	16 март/30 април 737	720-737	син на Дагоберт III
интерегнум 737 – 743
	Хилдерик III	c. 717	c. 754	743–752	роднина на

Каролинзи[уреди | уреди извор]

Мајордоми на палатата[уреди | уреди извор]

Каролинзите на почеток биле мајордоми под меровиншките кралеви, прво во Австразија и подоцна во Неустрија и Бургундија. Во 687, Пипин Херисталски ја земал титулата Војвода на Франките (dux et princeps Francorum) после неговото освојување на Неустрија со Битката кај Тертри. Од современите хроничари ова се цитира како почеток на владеењето на Пипинидите. Меѓу 715 и 716, потомците на Пипин биле наследници.

Пипин I од Ланден (Австразија: 623 – 629 и 639 – 640)
Гримоалд I (Австразија: 643 – 656; починал 662)
Пипин II од Херстал (Австразија: 680 – 714, Неустрија и Бургундија: 687 – 695)
Дрого (Бургундија: 695 – 708)
Гримоалд II (Неустрија: 695 – 714, Бургундија: 708 – 714)
Тедоалд (Австразија, Неустрија, и Бургундија: 714 – 716)
Карло Мартел (Австразија: 715 – 741, Неустрија и Бургундија: 718 – 741)
Карломан (Австразија: 741 – 747; died 754 or 755)
Пипин III Малиот (Неустрија and Burgundy: 741 – 751, Австразија: 747 – 751)

Во март 752,^[3]^[4] Пипин III станал крал на Франките и титулата мајордом изчезнала. Каролинзите ги замениле Меровинзите како владејачка династија.

Кралеви на Франките[уреди | уреди извор]

Пипин Кусиот, 752 – 768
Карломан I, 768 – 771 (Бургундија, Алеманија, јужна Австразија)
Карло I, наречен Карло Велики, 768 – 814 (отпрвин само Неустрија, Аквитанија, северна Австразија), Крал на Ломбардите 774, Император 800
- Војводата од Мајна: Карло Помладиот, 790 – 811
- Италија: Пипин од Италија, 781 – 810; Бернард од Италија, 810 – 817
- Аквитанија: Луј Побожниот, 781 – 814
Луј I, наречен Побожниот, император и крал на Франките со Карло Велики 813 – 814, потоа, 814-840
- Италија: Лотар I, 817 – 855
- Баварија: Луј Германецот, 817 – 843
- Аквитанија: Пипин I, 817 – 838; Карло Ќелавиот, 838 – 855, во опозиција со Пипин II, 838 – 851

Луј Побожниот направил многу поделби во текот на неговиот животен век. Последната поделба, прогласена во Вормс во 838, го направила Карло Ќелавиот наследник на запад, вклучувајќи ја и Аквитанија, а Лотар наследник на исток вклучително и Италија додека пак Баварија му била оставена на Луј Германецот. Сепак, после смртта на царот во 840, империјата западнала во граѓанска војна која траела три години. Франското кралство било поделено со Верденски договор во 843. На Лотар му било дозволено да ја задржи титулата император и неговото кралство во Италија, и му било доделено новонастанатото кралство Средна Франкија, коридор кој се протегал од Италија до Северното Море, и вклучително долноземието, Роналенд, Бургундија, и Прованса. Карло бил потврден во Аквитанија, каде синот на Пипин I, Пипин II, му се спротивставил, и ја добил Западна Франкија (денешна Франција), земјите западно од кралството на Лотар. Луј Германецот бил потврден вон Баварија и ја добил Источна Франкија (денешна Германија), земјите источно од кралството на Лотар.

Следнава табела не го дава целосниот список за некои од бројните кралства (регна) на империјата, особено оние кои биле подкралства (субрегна) на Западното, Средишното, или Источното кралство како Италија, Прованса, Неустрија, и Аквитанија.

Западно кралство (или Франција)

Средишно кралство

Источно кралство (или Германија)

Имињата обележани со (*) не биле Каролинзи, туку Робертини.

Карло II, наречен Ќелавиот, 843 – 877, Крал на Италија и император 875
- Аквитанија: Карло Детето, 855 – 866; Луј Д`ткавиот, 866 – 877
- Неустрија: Луј Д`ткавиот, 856 – 877
Луј II, наречен Д`ткавиот, 877 – 879
Луј III, 879 – 882, заедно со
Карломан II, 879 – 884
Карло Дебелиот, 884 – 888, император 881
Одо,* 888 – 898
- Аквитанија: Ранулф II, 888 – 889 (Рамнулфид, не бил Каролинг)
Карло III, наречен Простиот, 898 –
922 (de facto)/923 (de jure)
Роберт I,* 922 – 923
Рудолф,* 923 – 936
Луј IV, наречен Прекуморски, 936 – 954
Лотар, 954 – 986
- Аквитанија: Луј Мрзливиот, 980 – 986
Луј V, наречен Мрзливиот, 986 – 987

После ова, династијата Капети владеела со Франција. За понатаму, види Список на француски кралеви.

Лотар I, 843 – 855, император од 824 (постар император од 840)
- Италија: Лотар I, 818-855; Луј II, со татко му 839 – 855

После смртта на Лотар во 855, кралството било поделено меѓу неговите синови:

Луј II, 855 – 875, најстариот син, го наследил својот татко како император и ја добил Италија. За понатаму, види Крал на Италија.
Лотар II, 855 – 869, вториот син, ја добил северната половина на Средна Франкија, која била наречена "Лотарингија" (Лорена) изведено од неговото име. За понатаму, види Список на владетели на Лорена.
Карло, 855 – 863, најмладиот син, ја добил јужната половина на Средна Франкија, која се состоела од Прованса и Бургундија. За понатаму, види Крал на Бургундија.

Луј II, наречен Германецот, 843 – 876
- Баварија: Карломан, со татко му 864 – 876

Луј ги поделил своите земји меѓу трите сина, но сите на крајот, до 882, припаднале на најмладиот:

Карломан, Крал на Баварија 876-880. Крал на Италија 877
Луј III, наречен Помладиот, Крал на Саксонија, Франконија, и Турингија 876 – 882, ја наследил Баварија од својот брат Карломан во 880
Карло III, наречен Дебелиот, крал на Швабија, Алеманија и Ретија 876 – 887, ја наследил Италија од својот брат Карломан во 879, и го наследил остатокот од Источна Франкија од неговиот брат Луј во 882. Император 881

После Карло Дебелиот, Источна Франкија била наследена од неговиот внук:

Арнулф, 887 – 899, крал на Италија и император 896
- Италија: Ратолд, 896
- Лотарингија: Звентиболд, 895 – 900
Луј Детето, 899 – 911

Луј Детето бил последниот источнофранкиски каролиншки владетел. Него го наследил Конрад од Франконија а потоа саксонската Отониска династија. За понатаму, види Список на германски кралеви.

Наводи[уреди | уреди извор]

↑ Оспоруван од Мундерик, 533, противничкиот крал во Оверња
↑ Оспоруван од Гундоалд, 584 – 585, противнички крал во Аквитанија
↑ Charles Knight, The English Cyclopaedia: Volume IV, (London : 1867); pg 733 "We have no circumstantial account of this important event, except that Pepin was anointed at Soissons, in March 752, by Boniface, bishop of Mainz, called the Apostle of Germany, before the assembly of the nation."
↑ Claudio Rendina & Paul McCusker, The Popes: Histories and Secrets, (New York : 2002), pg 145

Понатамошни четива[уреди | уреди извор]

Историја на Франција прикажана во книгата "Grandes Chroniques de France", а особено онаа хроника на кралот Шарл V меѓу 1370 и 1380 која претставува сага на трите големи династии, Меровинзите, Каролинзите, и Капетите, кои ги утврдиле границите на кралството. Овој документ бил направен во тек на Стогодишната војна, борба меѓу владетелите на династиите од Франција и Англија со противничките барања на францускиот престол. Затоа треба да се прочита и внимателно да му се пристапи како извор.
The Cambridge Illustrated History of France - Cambridge University Press
The Origins of France: Clovis to the Capetians 500-1000 by Edward James ISBN 0-333-27052-5
Late Merovingian France: History and Hagiography, 640-720 (Manchester Medieval Sources); Paul Fouracre (Editor), Richard A. Gerberding (Editor) ISBN 0-7190-4791-9
Britannica Concise Encyclopedia: Merovingian Dynasty: [1].
Medieval France: An Encyclopedia, eds. W. Kibler and G. Zinn. New York: Garland Publishing, 1995.

Надворешни врски[уреди | уреди извор]

[1] Оспоруван од Мундерик, 533, противничкиот крал во Оверња

[2] Оспоруван од Гундоалд, 584 – 585, противнички крал во Аквитанија

[3] Charles Knight, The English Cyclopaedia: Volume IV, (London : 1867); pg 733 "We have no circumstantial account of this important event, except that Pepin was anointed at Soissons, in March 752, by Boniface, bishop of Mainz, called the Apostle of Germany, before the assembly of the nation."

[4] Claudio Rendina & Paul McCusker, The Popes: Histories and Secrets, (New York : 2002), pg 145

[1]

[2]

[3]

[4]