Софиско метро

Од Википедија — слободната енциклопедија
Софиско метро

Платформата на станицата Красно Село на денот на отворањето на линијата М3, 26 август 2020
Општо
СопственикСтолична општина
МестоСофија, Бугарија
Тип на превозметро
Бр. на линии4
Бр. на станици47
Патници дневно~450.000[1]
СедиштеСофија
Мреж. местоmetropolitan.bg
Сообраќање
Почнал28 јануари 1998
Превозник„Метрополитен“ ЕАД
Бр. на возила72
Технички податоци
Долж. на системот52 км
Колосек1435 мм
Напојување825 V DC, трета шина
1500 V DC, пантограф
Просеч. брзина39 км/ч
Макс. брзина80 км/ч
Карта на системот

Софиското метро се наоѓа во истоимениот град во Бугарија и има 4 линии. Првата линија на метрото започнува да работи на 28 јануари 1998 година. На 31 август 2012 г. отвора и втора линија со 11 станици и должина 11 километри. Метрото има изградени општо 43 станици со должина од 48 километри.

Оваа е единственото метро во земјата, кое се финансира од општински и државни пари, како и од средства на Европската унија.

За првпат, подготовките за изградба на метрото започнале во 1972 година, кога министерскиот совет го одобрил. Првите градежни работи започнале во текот на 1979 година. Но големата економска криза кон крајот на 1980-тите ја прекинала изградбата на проектот. По 1995 година, проектот повторно бил ставен во функција.

Историја[уреди | уреди извор]

Проектирање[уреди | уреди извор]

Началниот план и проектирање на Софиското метро се извршени во крајот на 60-те години на минатион век. Согласно планот треба да бидат изградени 3 метро линии со општа должина од 52 километри и 47 станции.

Генерална схема на метродиаметрите:

  • М1: населба Љулин - населба Младост (црвена линија)
  • М2: населба Хладилника - населба Надежда/населба Илијанци (сина линија)
  • М3: населба Овча Купел - населба Васил Левски (зелена линија)
  • М4: населба Љулин - населба Аеродром Софија (жолта линија)

Извори[уреди | уреди извор]

  1. Телефон и интернет в метрото в София (снимки)