Л’џа (Нигритско)
| Л’џа Θερμά | |
|---|---|
  Л’џа | |
|
Местоположба во областа   Л’џа | |
| Координати: 40°53.46′N 23°33.22′E / 40.89100° СГШ; 23.55367° ИГД | |
| Земја | Грција |
| Област | Централна Македонија |
| Округ | Серски |
| Општина | Визалтија |
| Општ. единица | Нигрита |
| Надм. вис. | 80 м |
| Население (2021)[1] | |
| • Вкупно | 262 |
| Часовен појас | EET (UTC+2) |
| • Лете (ЛСВ) | EEST (UTC+3) |
Л’џа (грчки: Θερμά, Терма; до 1923 г. Λίτζα, Лиѕа[2]) — село во Серско, Егејска Македонија, денес во општината Визалтија на Серскиот округ, Грција.
Географија[уреди | уреди извор]
Селото се наоѓа во Серското Поле, јужно од Сер. Лежи во северното подножје на Богданска Планина, на околу 4 км источно од Нигрита. Крај селото има лековити минерални бањи.[3]
Историја[уреди | уреди извор]
Во Отоманското Царство[уреди | уреди извор]
Во XIX и почетокот на XX век Л’ца било село во Серскат аказа. Според Васил К’нчов („Македонија. Етнографија и статистика“) на почетокот на XX век Л’џа Дере имало 300 жители, сите Турци.[4]
Во Грција[уреди | уреди извор]
По Балканските војни во 1913 г. селото е припоено кон Грција согласно Букурешкиот договор. Таа година населението броело 215 жители, а во 1920 г. во него се попишани 196 лица.[3] Во 1923 г. селото е преименувано во Терма. Населението е иселено во Турција по сила на Лозанскиот договор, а негово место се доведени грчки колонисти. На пописот од 1928 г. Л’џа (Λίτζια) е претставено како наполно дојденско село со 363 жители (92 домаќинства).[5]
Во 1950 г. е изградена црквата „Св. Ѓорѓи“.[6]
Население[уреди | уреди извор]
Еве преглед на населението во сите пописни години, од 1940 г. до денес:
| Година | 1940 | 1951 | 1961 | 1971 | 1981 | 1991 | 2001 | 2011 | 2021 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Население | 779 | 642 | 746 | 714 | 516 | 533 | 574 | 426 | 262 |
- Извор за 1940-1991 г.: Т. Симовски, Населените места во Егејска Македонија
Културни и природни знаменитости[уреди | уреди извор]
- Црква „Св. Ѓорѓи“ од 1950 г.
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ „Попис на населението од 2021 г. Трајно население“. Државен завод за статистика на Грција.
- ↑ „Μετονομασίες των Οικισμών της Ελλάδας“. Πανδέκτης: Name Changes of Settlements in Greece. Посетено на 12 април 2021.
- ↑ 3,0 3,1 Симовски, Тодор Христов (1998). Населените места во Егеjска Македониjа (PDF). II дел. Скопjе: Здружение на децата-бегалци од Егејскиот дел на Македонија, Печатница „Гоце Делчев“. стр. 237. ISBN 9989-9819-6-5.
- ↑ Кѫнчовъ, Василъ (1900). Македония. Етнография и статистика. София: Българското книжовно дружество. стр. 179. ISBN 954430424X.
- ↑ Κατάλογος των προσφυγικών συνοικισμών της Μακεδονίας σύμφωνα με τα στοιχεία της Επιτροπής Αποκαταστάσεως Προσφύγων (ΕΑΠ) έτος 1928, Архивирано од изворникот на 30 јуни 2012, Посетено на 30 јуни 2012
- ↑ „Ιερός Ναός Αγίου Γεωργίου“. Ιερά Μητρόπολη Σερρών και Νιγρίτης. Посетено на 24 октомври 2019.
| ||||||||||||||||||||||