Нигослав
| Нигослав Νικόκλεια | |
|---|---|
  Нигослав | |
|
Местоположба во областа   Нигослав | |
| Координати: 40°55.58′N 23°25.40′E / 40.92633°N 23.42333°E | |
| Земја | Грција |
| Област | Централна Македонија |
| Округ | Серски |
| Општина | Визалтија |
| Општ. единица | Визалтија |
| Надм. вис. | 80 м |
| Население (2021)[1] | |
| • Вкупно | 470 |
| Час. појас | EET (UTC+2) |
| • Лето (ЛСВ) | EEST (UTC+3) |
Нигослав (грчки: Νικόκλεια, Никоклија, до 1926 г. Νικοσλάβη, Никослави[2]) — село во Нигритско, Егејска Македонија, денес во општината Визалтија на Серскиот округ, Грција. Било населено со македонско мнозинство и турско малцинство. Дел од Македонците биле погрчени, поради што во некои извори ги претставуваат како Грци.
Географија
[уреди | уреди извор]Селото се наоѓа во Серското Поле, северозападно од градот Нигрита.
Историја
[уреди | уреди извор]Антика и средновековие
[уреди | уреди извор]На 4 км југозападно од Нигослав, на Богданска Планина се наоѓа античката и средновековна тврдина Хисар (Исар), која може да е античкиот град Алор.[3]
Во Отоманското Царство
[уреди | уреди извор]Во XIX и почетокот на XX век Нигослав било село во Серската каза. Во 1835 г. е изградена црквата „Св. Димитриј“.[4]
Во „Етнографија на вилаетите Адријанопол, Монастир и Салоника“ се вели дека во 1873 г. Нигослав (Nigoslav) има 60 домакинства с 128 жители „Грци“ и 40 муслимани.[5] Во 1889 г. Стефан Верковиќ („Топографическо-этнографическій очеркъ Македоніи“) напишал за Нигослав:
| „ | Нигослав е мешано село; една црква, една џамија; христијаните се Грци, муслиманите — Турци Коњари; оддалечен на 2 часа од Нигрита.[6] | “ |
Во 1891 г. Георги Стрезов напишал за селото:
| „ | Негослав, населено от турци и гърци, 4 часа на ЮЗ от Сяр, 1 час от Чупришта. Патот е рамен и добар лете; зиме не чини. Негослав е сместен во пазувите на планината; ги произведува сите лебни растенија и секакви овоштија, кои се распродаваат по Сер и Солун. Грчка црква; 20 куќи Турци; 25 Грци и 20 Македонци.[7][8] | “ |
Според Васил К’нчов („Македонија. Етнографија и статистика“) на почетокот на XX век Њагослав имал 130 Македонци христијани, 120 Турци и 200 Грци.[9]
По податоци на егзархискиот секретар Димитар Мишев („La Macédoine et sa Population Chrétienne“) во 1905 г. во Никослав (Nikoslav) живееле 425 „Грци“.[10]
Во Грција
[уреди | уреди извор]По Балканските војни во 1913 г. селото е припоено кон Грција согласно Букурешкиот договор. Таа година населението броело 459 жители, а во 1920 г. тие пораснале на 554 лица.[11] Во 1926 г. селото е преименувано во Никоклија. Во 1923 г. турското население е иселено во Турција по сила на Лозанскиот договор. На нивно место во се доведени грчки колонисти. На пописот од 1928 г. Нигослав е претставен како мешано мештанско-дојденско село со вкупно 839 жители, од кои 84 дојденци (20 семејства), а останатите староседелци.[12]
| Име | Грчки | Ново име | Грчки | Опис |
|---|---|---|---|---|
| Саиш[13] | Σάης | Пидима | Πήδημα[14] | возвишение на Богданска Планина на ЈЗ од Нигослав (515 м)[13] |
| Коџа Каран[13] | Κοτζά Καράνι | Дохион | Δοχεΐον[14] | возвишение на Богданска Планина на ЈЗ од Нигослав[13] |
| Була[13] | Μπούλα | Пигес | Πηγές[14] | возвишение на Богданска Планина на Ј од Нигослав (238,6 м)[13] |
| Баракова[13] | Μπαράκοβα,[15] Μπράκοβα | Пардалон | Παρδαλλόν[14] | возвишение на Богданска Планина на ЈЈЗ од Нигослав[13] |
| Бекератика[13] | Μπεκεράθηκα | Амбелонес | Άμπελώνες[14] | месност на ЈИ од Нигослав и на СЗ од Черпишта[13] |
| Кара Таш[13] | Καρά Τάς | Маври Петра | Μαύρη Πέτρα[14] | возвишение на Богданска Планина на ЈЗ од Нигослав (776,3 м)[13] |
| Чиплаци[13] | Τσιπλάκια | Гимни Корифи | Γυμνή Κορυφή[14] | возвишение на Богданска Планина на З од Нигослав[13] |
| Харијат[13] | Χαριάτ | Портес | Πόρτες[14] | возвишение на Богданска Планина на ЈЗ од Нигослав (414 м)[13] |
| Љаска[13] | Λιάσκα | Фундукија | Φουντουκιά[14] | возвишение на Богданска Планина на ЈЈЗ од Нигослав (356 м)[13] |
| Чучура[13] | Τσούτσουρας | Ризомата | Ριζώματα[14] | месност на ЈЗ од Нигослав[13] |
Население
[уреди | уреди извор]Еве преглед на населението во сите пописни години, од 1940 г. до денес:
| Година | 1940 | 1951 | 1961 | 1971 | 1981 | 1991 | 2001 | 2011 | 2021 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Население | 1.024 | 927 | 1.167 | 1.293 | 1.053 | 611 | 816 | 737 | 470 |
- Извор за 1940-1991 г.: Т. Симовски, Населените места во Егејска Македонија
Општествени установи
[уреди | уреди извор]- Хисар — тврдина од антиката и средниот век
- Црква „Св. Димитриј“ од 1835 г.
Наводи
[уреди | уреди извор]- ↑ „Попис на населението од 2021 г. Трајно население“. Државен завод за статистика на Грција.
- ↑ „Μετονομασίες των Οικισμών της Ελλάδας“. Πανδέκτης: Name Changes of Settlements in Greece. Посетено на 12 април 2021.
- ↑ „Παλιόκαστρο Νικόκλειας ή Παλιόκαστρο Ισάρ“. Ελληνικά Κάστρα. Посетено на 27 февруари 2024.
- ↑ „Ιερός Ναός Αγίου Δημητρίου“. Ιερά Μητρόπολη Σερρών και Νιγρίτης. Посетено на 2 ноември 2014.[мртва врска]
- ↑ Македония и Одринско : Статистика на населението от 1873 г. София: Македонски научен институт – София, Македонска библиотека № 33. 1995. стр. 120–121. ISBN 954-8187-21-3.
- ↑ Верковичъ, Стефанъ (1889). Топографическо-этнографическій очеркъ Македоніи (PDF). С. Петербургъ: Военная Типографія (въ зданіи Главнаго Штаба). стр. 59.
- ↑ Нарекувајќи ги „Бугари“ под влијание на бугарската пропаганда.
- ↑ Стрезов, Георги (1891). „Два санджака отъ Источна Македония“ (PDF). Периодическо списание на Българското книжовно дружество въ Средѣцъ. Средѣцъ: Държавна печатница. Година Седма (XXXVI): 841.
- ↑ Кѫнчовъ, Василъ (1900). Македония. Етнография и статистика. София: Българското книжовно дружество. стр. 179. ISBN 954430424X.
- ↑ Brancoff, D. M (1905). La Macédoine et sa Population Chrétienne : Avec deux cartes etnographiques (PDF). Paris: Librarie Plon, Plon-Nourrit et Cie, Imprimeurs-Éditeurs. стр. 200–201.
- ↑ Симовски, Тодор Христов (1998). Населените места во Егеjска Македониjа (PDF). II дел. Скопjе: Здружение на децата-бегалци од Егејскиот дел на Македонија, Печатница „Гоце Делчев“. стр. 239–240. ISBN 9989-9819-6-5.
- ↑ Κατάλογος των προσφυγικών συνοικισμών της Μακεδονίας σύμφωνα με τα στοιχεία της Επιτροπής Αποκαταστάσεως Προσφύγων (ΕΑΠ) έτος 1928, Архивирано од изворникот на 30 јуни 2012, Посетено на 30 јуни 2012
- ↑ 13,00 13,01 13,02 13,03 13,04 13,05 13,06 13,07 13,08 13,09 13,10 13,11 13,12 13,13 13,14 13,15 13,16 13,17 13,18 13,19 По топографска карта М1:50 000, издание 1980-1985 „Генеральный штаб“
- ↑ 14,00 14,01 14,02 14,03 14,04 14,05 14,06 14,07 14,08 14,09 „Β. Διάταγμα ΥΠ' Αριθ. 427. Περὶ μετονομασίας συνοικισμὤν, κοινοτήτων καὶ θέσεων“ (PDF). Εφημερίς της Κυβερνήσεως του Βασιλείου της Ελλάδος. Εν Αθήναις: Ἐκ τοῦ Εθνικού Τυπογραφείου. Τεύχος Πρώτον (Αριθμός Φύλλου 146): 1042. 1968. Занемарен непознатиот параметар
|month=(help) - ↑ Λιθοξόου, Δημήτρη. „Μετονομασίες θέσεων (μικροτοπωνυμίων)“. Δημήτρης Λιθοξόου.
| ||||||||||||||||||||||