Претседателски избори во Казахстан (2019)

Од Википедија — слободната енциклопедија
Претседателски избори во Казахстан (2019)
Казахстан
2015 ←
 9 јуни 2019 → 2022
Излезност 77.54% (▼17.67пп)
 
Партија Нер Отан Улт Тагдири Ак-џол
Добиени гласови 6,539,715 1,495,401 465,714
Удел 70.96% 16.23% 5.05%

Резултати по региони
Претседател пред изборите

Касим Жомарт Токајев (во служба)
Нур Отан

Избран за Претседател

Касим Жомарт Токајев
Нур Отан

Претседателски избори во Казахстан во 2019 година — претседателски избори кои се одржале на 9 јуни 2019 година за да се избере претседател на Казахстан по оставката на долгорочниот претседател Нурсултан Назарбајев во март 2019 година [1] Ова биле шести претседателски избори одржани од независноста на Казахстан. Изборите не биле слободни и фер и нашироко биле осудени како измама. Вршителот на должноста претседател Касим-Жомарт Токајев од Нур Отан победил на изборите.

Првично изборите биле закажани за декември 2020 година, кога требало да истече петтиот мандат на претседателот Нурсултан Назарбајев, предвремените избори биле објавени на 9 април 2019 година, набргу откако вршителот на должноста претседател Касим-Жомарт Токајев ја презел функцијата по оставката на Назарбајев среде антивладините протести.

Номинациите се случиле по распишувањето на изборите. Својот интерес го изразиле девет кандидати, од кои седум се пријавиле, со што станале избори со најголем број претседателски кандидати во историјата на Казахстан. Номинираните од политичките партии и јавните здруженија биле вршителот на должноста претседател Касим-Жомарт Токајев, кој станал кандидат за владејачката Нур Отан по поддршката од неговиот претходник Назарбаев, Амирјан Косанов од движењето Улт Тагдири, Џамбил Ахметбеков од Комунистичката народна партија, Рамбејк Толеутај од Народната демократска патриотска партија Ауил, Амангелди Таспихов од Сојузот на синдикати, Садибек Тугел од Ули Дала Кирандари и Данија Еспаева од Ак жол, првата Казахстанка која официјално учествувала на изборите.

Кампањата била фокусирана на прашањата за земјоделството, животната средина, работничките права, социјалните бенефиции, пазарната економија, наследството од политиките на Назарбајев и актуелниот политички систем, во кој претседателските кандидати предлагале решенија од понатамошна демократизација и декомунизација до развој на вредностите на нацијата и земјоделската индустрија.

Победата на Токаев била означена како прва мирна транзиција на власта во историјата на Казахстан, [2] и покрај предизвиците кои биле резултат на политичките немири што се случиле на улиците на Алмати и Нур-Султан. Според Организацијата за безбедност и соработка во Европа (ОБСЕ), „на денот на изборите беа забележани значителни нерегуларности, вклучително и случаи на полнење на гласачки кутии, а непочитувањето на процедурите за броење значеше дека не може да се гарантира чесно пребројување“.Имаше широко распространето приведување на мирни демонстранти на денот на изборите во поголемите градови“. [3]

На 12 јуни 2019 година, Токајев положил заклетва како претседател за време на церемонијата во Палатата на независноста во главниот град Нур-Султан. [4] Оттаму, тој ветил дека ќе ги штити интересите на секој граѓанин и ќе ги разгледа сите предлози и иницијативи кои ќе ги изнесат политичките лидери и лидерите на заедниците. [5]

Позадина[уреди | уреди извор]

Реизбор на Назарбајев и закрепнување по економската криза[уреди | уреди извор]

Претседателот Нурсултан Назарбајев бил избран за петти мандат на претседателските избори во Казахстан во 2015 година, среде економска криза. Оттаму, тој ветил економски реформи, политичка стабилност, меѓуетнички договор и социјална кохезија. [6] Како и да е, казахстанската економија продолжила по надолната спирала предизвикана од презаситеноста на нафтата во 2010-тите и девалвацијата на тенгето до точка на тоа што Назарбајев повикал на предвремени парламентарни избори во јануари 2016 година, поради стравувањата од нов пад на цената на нафтата што сериозно би се одразило на економијата. [7] [8] До крајот на таа година, БДП на Казахстан достигнал најниска точка од 137,3 милијарди долари со стапка на раст од 1,1%, што го прави најлошото остварување од 1998 година [9] [10]

Сепак, работите добиле драстичен пресврт следната година, главно поради зголемувањето на цената на нафтата и пуштењето во употреба на полето Кашаган што го зголемило производството на нафта. [11] Останатите економски активности, како што се преработувачката индустрија, земјоделството, транспортот и трговијата, исто така забележале повторен раст. До крајот на 2017 година, стапката на раст на БДП во Казахстан изнесувала 4,1% и оттогаш останала стабилна. [12]

Шпекулации за наследување по Назарбајев[уреди | уреди извор]

Во септември 2016 година, Назарбаев реконструирал неколку позиции во кабинетот и ја назначил својата ќерка Дарига Назарбајева на функцијата вицепремиер, за која се верува дека се должи на неочекуваната смрт на узбекистанскиот претседател Ислам Каримов, кој немал јасен наследник, што довело до шпекулации за потенцијалните потези на Назарбаев да го наследи неговата ќерка. [13] Во ноември 2016 година во интервју за Bloomberg News, Назарбаев изјавил дека нема планови да им го предаде своето наследство на своите деца и споменал дека секој пренос на власт во земјата се врши со Уставот. [14]

Во мај 2018 година, Парламентот го одобрил нацрт-законот со кој на Назарбаев се доделува доживотен мандат како претседател на Советот за безбедност на Казахстан. [15] Ова му овозможило контрола на политиките на земјата без да ја извршува претседателската функција. [16] Претседателот на Сенатот Касим-Жомарт Токајев, во интервју за Би-Би-Си во јуни 2018 година, изразил сомневање дека Назарбаев ќе бара уште еден мандат на изборите што би се одржале во 2020 година. [17] Ова создало шпекулации дека Назарбаев се подготвува да ја напушти претседателската функција. [18]

Шпекулациите за предвремената оставка на Назарбајев повторно се појавиле на 4 февруари 2019 година, кога тој поднел жалба до Уставниот совет во врска со одредбата за предвремено престанок на овластувањата на претседателот. Назарбајев појаснил дека жалбата е „апсолутно рутинско прашање“, тврдејќи дека тој постојано бил прашуван за одредбите и дека неговата жалба до Советот е само објаснувачко прашање. Како резултат на тоа, Назарбаев побарал јавната смиреност. [19]

На 19 март 2019 година, Назарбајев ја објавил својата оставка, наведувајќи дека претседателот на Сенатот Касим-Жомарт Токајев ќе ја преземе функцијата вршител на должноста претседател до крајот на неговиот мандат. [20] Сепак, на 9 април 2019 година, Токајев објавил дека на 9 јуни ќе се одржат предвремени избори за да се избегне „политичка неизвесност“.

Изборен систем[уреди | уреди извор]

Според Уставот, претседателот на Казахстан се избира со двокружен систем; доколку на гласачкото ливче има повеќе од двајца претседателски кандидати и никој не добие мнозинство од гласовите во првиот круг, се одржува втор круг меѓу двајцата водечки кандидати најдоцна два месеца по одржувањето на првиот круг. [21] [22] Доколку претседателските избори се прогласат за ништовни или не се утврди победникот, тогаш Централната изборна комисија (ЦИК) може да закаже прегласување најдоцна два месеца по одржувањето на првичното гласање.

Според член 41 од Уставот, лице кое сака да биде избран за претседател треба да биде државјанин на Казахстан по раѓање мора да има најмалку 40 години, да има минимум пет години работно искуство во јавна служба или на избрани позиции, да го владее државниот јазик и да бил жител на Казахстан во последните 15 години. [23] Правото на предлагање претседателски кандидати според член 55 од Уставниот закон „за избори“ е задржано само за регистрираните републички јавни здруженија.

Во членот 51 од Уставниот закон „за избори“ е утврдена првата недела од декември како општ датум за претседателските избори. Затоа, редовните избори требало да се одржат на 6 декември 2020 година, бидејќи петгодишниот мандат на Назарбаејв од 2015 година требало да заврши дотогаш.

Кандидати[уреди | уреди извор]

Девет кандидати се пријавиле до Централната изборна комисија за учество на изборите. Рекордни седум биле пријавени за да се кандидираат, додека еден кандидат се повлекол и еден бил дисквалификуван поради недоволно познавање на казахстанскиот јазик [24]

Новоусвоениот закон во 2017 година наложил секој кандидат да има високо образование и петгодишно искуство во јавна служба или на избрана јавна функција, како и активно учество во управувањето со работите на државата директно и преку нивните претставници, лични аплицирања и индивидуални испраќања и колективни апели до државните и местинте власти. [25]

Регистрирани кандидати[уреди | уреди извор]

Од кандидатите се барало да соберат потписи од најмалку 1% од гласачите, што подеднакво претставувале најмалку 2/3 од регионите, градовите од републиканско значење и главниот град Нур-Султан. Од 1 јануари 2019 година, Централната изборна комисија (ЦИК) вклучила 11.814.019 граѓани во избирачкиот список, со што биле потребни 118.140 потписи за поддршка на секој кандидат. Регистрацијата на полномошниците, како и постапката за проверка на автентичноста на потписите со учество на пасошки органи, ја вршат Територијалните изборни комисии. [26]

За да се пријават како претседателски кандидати, номинираните треба да достават до Централната изборна комисија потврда од органот за државни приходи за поднесување на изјавата за приходите и имотот од него и брачниот другар заклучно со првиот ден од месецот на номинирање, т.е. на 01.04.2019 година, како и лекарски извештај за состојбата на неговата здравствена состојба. Пријавувањето на кандидатите траело до 11 мај годинава до 18:00 часот. Регистрацијата на кандидатите Централната изборна комисија можела да ја откаже доколку органите за приходи на државата ќе утврдат неверодостојност на информациите за приходите и имотот во поднесените декларации.

Кандидат,

политичка партија

Политичка партија Лого на кампањата Занимање Дата на регистрација
Џамбил Ахметбеков

Кампања

КНПК Член на Миџлис

(2012–денес) Секретар на КНПК (2007–2020)

6 мај 2019[27]
Данија Еспаева

Кампања

Ак Жол Член на Миџлис

(2016–денес)

4 мај 2019[28]
Амирјан Косанов

Кампања

Улт Тагдири новинар 6 мај 2019[29]
Толевтај Рахимбеков

Кампања

Ауил Претседател на одборот на

Националниот аграрен научно-образовен центар

(2019–денес) Заменик министер за земјоделство (2017)

6 мај 2019[30]
Амангелди Таспихов

Кампања

Сојуз на синдикати Претседател на Територијалната асоцијација

на синдикатите на Регионот Западен Казахстан Член на Маџилис (2004–2007)

4 мај 2019[31]
Касим-Жомарт Токајев

Кампања

Nur Otan Претседател на Казахстан

(2019–денес) Претседател на Сенат на Казахстан (2007–2011 и 2013–2019) Генерален директор на Канцеларијата на Обединетите нации во Женева (2011–2013) Министер за надворешни работи' (2002–2007) Премиер на Казахстан (1999–2002)

3 мај 2019[32]
Садибек Тугел

Кампања

Ули Дала Кирандари Прв потпретседател на

Асоцијацијата на национални спортови на Казахстан Претседател на Коњичка федерација на Казахстан

Шеф на Ули Дала Кирандари (2011–денес)

3 мај 2019[31]

Неуспешни номинирани[уреди | уреди извор]

Номинации[уреди | уреди извор]

Номинацијата на претседателските кандидати се одржала од 10 до 28 април 2019 година. Според член 55 од Уставниот акт „за избори“, само регистрираните јавни здруженија и политички партии имаат дадено право да предлагаат свои кандидати. [37]

Според правилата, одлуката за предлагање се носи со мнозинство гласови од вкупниот број членови на највисокиот орган на републичкото јавно здружение. Усогласеноста на кандидатот со условите од Уставот и Уставниот акт „за избори“ ЦИК ја врши во рок од пет дена од денот на доставувањето на извод од протоколот на седницата на највисокиот орган на републичко јавно здружение по предлагање на кандидатот, заедно со согласност на кандидатот да се кандидира за претседател и документ со кој се потврдува дека кандидатот го платил изборниот придонес.

Ули Дала Кирандари (УДК)[уреди | уреди извор]

На 17 април 2019 година, јавното здружение Ули Дала Кирандари го номинирал својот потпретседател и писател Садибек Тугел за претседател. [38] Номинацијата не добила покритие од медиумите и наместо тоа претставувала серија објави на социјалните мрежи. [39] Тугел ветил дека ќе промовира идеи за духовно заживување и подигање на казахстанската култура и ќе се фокусира на важноста на подобрувањата во социо-културната сфера што биле овозможени под претседателството на Назарбајев. [39]

Според политичките аналитичари Оразгали Селтеев, тој го опишал Тугел како „кандидат од 1%“ (осврнувајќи се на тоа колку гласови ќе добие), чиј „безопасен учесник, без претензии“.

Нур Отан (НО)[уреди | уреди извор]

Набргу по оставката на претседателот Нурсултан Назарбајев, се појавиле разговори дека ќерката на Назарбаев, Дарига, која го наследила Токајев како претседател на Сенатот, се очекува да се кандидира на изборите како начин да се обезбеди наследството на нејзиниот татко. [40] Сепак, Дарига изјавила дека не планира да се приклучи на трката. [41] Друг можен кандидат бил и Имангали Тасмагамбетов. [42]

На 23 април 2019 година, во Нур-Султан се одржал 19-тиот вонреден конгрес на Нур Отан на кој присуствувале 1.500 лица, вклучувајќи ги и 600-те делегати. Оттаму, претседателот на партијата Нурсултан Назарбајев предложил да го номинира вршителот на должноста претседател Касим-Жомарт Токајев за кандидатура, нарекувајќи го „заслужен кандидат“ кој ќе ја следи „политиката на пријателство“ и „еднакви права на казахстанските граѓани“. [43] Токајев бил едногласно избран да биде номиниран. [44] [45] Оттаму, Токајев зборувал на конгресот за номинација, каде што го пофалил Назарбајев и ветил дека ќе работи напорно за просперитетот на нацијата. [46] Истиот ден, Токајев апелирал до Уставниот совет за појаснување за мандатот на престој во Казахстан по изборни барања за време на неговото работно време како дипломат во странство. [47] На 25 април, Советот донел одлука дека 15-годишниот период на престој ги брои и периодите на престој надвор за казахстанските граѓани кои припаѓаат на персоналот на владината дипломатска служба. [48]

Потенцијални номинирани[уреди | уреди извор]
  • Касим-Жомарт Токајев - вршител на должноста претседател на Казахстан од март 2019 година, претседател на сенатот на Казахстан од 2007 до 2011 година, 2013 до 2019 година, министер за надворешни работи од 1994 до 1999 година, 2002 до 2007 година, премиер на Казахстан до 2092 година.
  • Дарига Назарбајева – претседател на казахстанскиот сенат (2019–2019), вицепремиер на Казахстан (2015–2016), заменик претседател на Мажилис (2014–2015), пратеник на Маџилис (2004–2007, 2012–2015), лидер на партијата Асар (2003–2006).
  • Имангали Тасмагамбетов – казахстански амбасадор во Русија (2017–2019), вицепремиер на Казахстан (2016–2017, 2000–2002, 1995–1999), министер за одбрана (2014–2016), Аким од Нур-Султан (2010)), Аким од Нур-Султан (2004–2008), државен секретар на Казахстан (2004), шеф на претседателската администрација на Казахстан (2003–2004), 5-ти премиер на Казахстан (2002–2003), Аким од регионот Атирау (1999-2000).
  • Вршителот на должноста претседател на Казахстан Касим-Жомарт Токајев
    Вршителот на должноста претседател на Казахстан Касим-Жомарт Токајев
  • Казахстански амбасадор во Русија Имангали Тасмагамбетв
    Казахстански амбасадор во Русија Имангали Тасмагамбетв

Сојуз на синдикати (ССК)[уреди | уреди извор]

На состанокот на извршниот комитет на Сојузот на синдикати на Казахстан (ССК) се разговарало за прашањето за номинирање кандидати за учество на изборите од организацијата. Членовите на извршниот комитет одобриле и доставиле на разгледување до Генералниот совет на 23 април 2019 година двајца кандидати: поранешниот пратеник на Маџилисот, Муктар Тиникеев и заменик-претседателот на партијата, Амангелди Таспихов. [49]

Следниот ден, на 24 април 2019 година, Генералниот совет на ССК го номинирал Таспихов за претседателски кандидат, откако Тиникеев отфрлил, поради неговото непознавање на казахстанскиот јазик по услов за регистрација. [50] [51]

Демократска партија Ак Жол (АЖ)[уреди | уреди извор]

Во однос на предвремените претседателски избори, претседателот на Демократската партија Ак Жол (АЖ) Азат Перуашев ја изразил намерата на Назарбајев да му дозволи на Токајев да го одработи незавршениот мандат како „нормална меѓународна практика“ што „соодветствува на најдобрите модели на демократски држави“. [52] Оттаму, тој го користел примерот на американскиот претседател Линдон Б. Џонсон кој служел како претседател по атентатот на Џон Ф. Кенеди пред да биде избран. Сепак, Перуашев му се заблагодарил на Токајев за неговата одлука да одржи предвремени избори, истакнувајќи ја неговата посветеност тие да бидат „транспарентни и фер“.

Меѓу претендентите од партијата, Талгат Ергалиев и Данија Еспаева се сметале за можни фаворити. [53] Перуашев одбил да се приклучи на трката, наведувајќи дека потребата Ак Жол да има нови лица и конкуренција што ќе го поттикне развојот на партијата. [54]

На 15-тиот вонреден конгрес на 24 април 2019 година, Еспаева добила 49,5 отсто од гласовите на делегатите. [55] Президиумот донел одлука гласањето да се одржи без втор круг, што резултирало со 170 гласови за Еспаева наспроти 15 против, со што станала првата жена во историјата на Казахстан што која била номинирана за претседател. [55] [56]

Потенцијални номинирани[уреди | уреди извор]
  • Азат Перуашев – пратеник на Маџилис од 2012 година, претседател на Демократската партија Ак Жол од 2011 година, прв секретар на Граѓанската партија на Казахстан од 1998 до 2006 година.
  • Талгат Ергалиев – пратеник на Маџилис од 2012 година, претседател на Сојузот на градежници од 2010 година.
  • Данија Еспаева – пратеник на Маџилис од 2016 година.
  • Член на Маџилис Азат Перушаев
    Член на Маџилис Азат Перушаев
  • Член на Маџилис Талгат Ергалиев
    Член на Маџилис Талгат Ергалиев
  • Член на Маџилис Данија Еспаева
    Член на Маџилис Данија Еспаева

Национална социјалдемократска партија (НСП)[уреди | уреди извор]

Националната социјалдемократска партија (НСП) последователно по оставката на Назарбајев издала соопштение во кое повика на фер и отворени претседателски и парламентарни избори, национален дијалог помеѓу властите и општеството за уставна демократизација на политичкиот систем и за обезбедување безбедност и стабилност за време на мирна транзиција на власта. [57] На 22 април 2019 година, Политичкиот совет на НСП објавил дека ќе се состане на партиски конгрес и го предложи Ермурат Бапи за можен претседателски кандидат за НСП. [58]

На 26 април 2019 година, партијата на 14-тиот конгрес во Алмати објавила дека ќе се повлече и нема да учествува во претседателската трка во која според заменик-претседателот на НСП Ашат Ракимјанов, се должи на интегритетот на нивното одржување и на краткото време дадено за подготовка и спроведе кампања наведувајќи големи финансиски оптоварувања. Тој истакнал дека партијата ќе го насочи своето внимание на следните парламентарни избори. [59] [60]

Комунистичка народна партија (КНП)[уреди | уреди извор]

Комунистичката народна партија на Казахстан (КНП) го објавила својот интерес за учество на изборите на состанокот на Политбирото на партијата. Парламентарниот водач на КНПАјкин Чонгиров го нарекол потегот на Токајев како „логична одлука“, наведувајќи дека „на луѓето им треба стабилност, така што ќе има човек кој ќе ја води земјата во следните пет години“. Чонгиров бил многу виден како можен фаворит од КНП. [61] Во интервју за Tengrinews.kz, Чонгиров го изразил својот интерес да се кандидира за претседател, истакнувајќи дека ќе го отфрли неговиот избор врз основа на одлуката на партијата. [62]

На 14-тиот вонреден конгрес на КНП, секретарот Џамбил Ахметбеков, кој претходно учествувал на претседателските избори во 2011 година, бил повторно номиниран од партијата во претседателската трка на 26 април 2019 година [63] Чонгиров на конгресот изјавил дека секој претседателски кандидат од КНП добива се поголема поддршка во која користел примери од минатите трки почнувајќи од 2005 година каде партијата полека се искачувала на рангирањето во однос на гласачкото место. [64]

Потенцијални номинирани[уреди | уреди извор]
  • Џамбил Ахметбеков – пратеник на Маџилис од 2012 година, секретар на КНП од 2007 година.
  • Ајин Чонгиров – парламентарен лидер на КНП од 2018 година, секретар на КНП од 2013 година, пратеник на Маџилис од 2012 година.
  • член на Маџилис Ајкин Чонгиров
    член на Маџилис Ајкин Чонгиров
  • член на Маџилис Џамбил Ахметбеков
    член на Маџилис Џамбил Ахметбеков

Улт Тагдири (УТ)[уреди | уреди извор]

На прес-конференцијата одржана во Алмати, јавното здружение Улт Тагдири (УТ) го номинирал Амирјан Косанов за претседател на 26 април 2019 година [65] И покрај тоа што не е дел од организацијата, тој ова го нарекол „чест“ и, доколку биде избран, предложил да се одржи уставен состанок. Неговата номинација од страна на сите членови на УТ, освен претседавачот Дос Кошим, кој се воздржал од гласањето, но оценил дека вреди да се номинира кандидат. [66]

Сојуз на градежници (СГ)[уреди | уреди извор]

Неуспешниот кандидат на Демократската партија Ак Жол (AJ) и шеф на Сојузот на градежници на Казахстан (СГ) Талгат Ергалиев се номинирал за претседателски кандидат за здружението Сојуз на градежници (СГ) и ги доставил своите документи до Централната изборна комисија (ЦИК) за регистрација на 27 април 2019 година [67] Меѓутоа, по притисокот од Ак Жол и неговиот претседател Азат Перуашев со кој се сретнал Ергалиев, на 28 април било објавено дека Ергалиев ќе се повлече од трката и наместо тоа ќе ја поддржи кампањата на Данија Еспаева која добила позитивни забелешки од самиот Перуашев, нарекувајќи го чинот на Ергалиев како „цврст“ и „машки“. [68]

Халик Демографиси (ХД)[уреди | уреди извор]

На 26 април 2019 година, јавното здружение Халик Демографиси го номинирал својот шеф Џуматај Алијев за кандидат за претседател. [69] Алијев своите документи ги доставил до Централната изборна комисија (ЦИК) на 28 април. [70]

Кампања[уреди | уреди извор]

Касим-Жомарт Токајев[уреди | уреди извор]

На почетокот на кампањата била објавена официјална изборна програма на интернет-страницата на Токајев под наслов: „Босостојба за сите! Континуитет. Правда. Напредок“. која се состоела од три делови од платформите со вкупно 170 наведени задачи. [71] [72] Во „Наследство“ го истакнал зајакнувањето на независноста, суверенитетот и националната безбедност – тоа е стабилност, граѓански мир и хармонија. Токајев повикал на зголемување на приходите и подобрување на квалитетот на животот на граѓаните на земјата. Во „Јустиција“ Токајев ја истакнал потребата од создавање можности за секој граѓанин за да постигне личен успех и да ја подобри својата благосостојба. Во „Напредокот“ се повикал на креативна промена во општеството со кој прогласува напредок како „наша идеја“.

Тој ветил дека ќе ја продолжи политиката на неговиот претходник Нурсултан Назарбајев во спроведувањето на социјалните програми, поставувајќи го патот за влез на Казахстан во првите 30 најразвиени земји во светот, за понатамошна имплементација на програмата „Пет институционални реформи“ претставува план на нацијата што треба да ја однесе нацијата до ново ниво на одржлив развој, зајакнување на домашната политичка стабилност и социјална кохезија и стимулирање на деловната активност на населението, како и елиминирање на нетолеранцијата и екстремизмот, зајакнување на домашната политичка стабилност и социјална хармонија, развој на граѓанското општество, заштита на правата, слободите и легитимните интереси на граѓаните, загарантирана безбедност на секој човек, заштита на приватната сопственост, поддршка на домашниот бизнис, обезбедување сигурност на инвестициите, стимулирање на деловната активност на населението, заштита на националните интереси во политичка, трговска, економска, културна, хуманитарна сфера и спроведе урамнотежена, конструктивна надворешна политика. [73]

Токајев бил исмејуван на социјалните мрежи за прекумерна употреба на модификација на неговите официјални фотографии, кои наводно му ги избришале брчките и двојната брада. [74] [75] [76]

Амирјан Косанов[уреди | уреди извор]

Амирјан Косанов станал првиот опозициски кандидат од 2005 година што се натпреварувал во претседателската трка. Тој повикал на повеќе политички слободи, национален идентитет, посилен суверенитет, попријателска економија кон луѓето и развој на различни региони низ целата земја. Тој покренал неколку еколошки прашања, вклучувајќи го сушењето на Аралското Море и градот Семеј кој претрпел влијание на нуклеарното тестирање во Семипалатинск за време на Советскиот Сојуз. [77] Косанов ветил дека ќе ја продолжи мултивекторската надворешна политика на нацијата, иако ја изразил својата поддршка за посилни односи со Европската Унија. Тој, исто така, се кандидирал на платформа за борба против корупцијата, намалување на овластувањата на претседателот, дозволување директни избори на äkıms (локални шефови), правејќи ја казахстанската економија помалку зависна од сурови ресурси и забрана за изградба на нуклеарни централи. [78]

Косанов бил единствениот кандидат кој ја критикувал власта. [79] Наспроти тоа, тој добил бурни реакции и обвинувања меѓу другите опозициски групи за наводна соработка со властите, како што е изборниот персонал со досие за провладини ставови и до одреден степен поддржувачи на тоа; Косанов ги отфрлил овие тврдења како „гласини“. [80] [81] Се сметало дека тој нема да победи на изборите и наместо тоа се користел за нивно легитимирање, додека опозицијата повикала на бојкот наместо да го поддржи на изборите. [82] [83]

Данија Еспаева[уреди | уреди извор]

Претседателскиот кандидат на Ак Жол, Данија Еспаева, истакнала три предизвици за нејзината кампања: пазарна економија, демократија и социјална правда. Еспаева водела про-бизнис платформа. Прокламирајќи се себеси како „цврст поддржувач на малите и средни бизниси“, таа промовирала конкуренција и претприемништво и повикала на намалување на банкарските каматни стапки, крај со деофшоризација и даночни стапки за важни индустрии како што се машинството, како и создавање на нови индустрии во руралните средини. [84] [85] Во однос на корупцијата и ниската доверба на јавноста во судскиот систем, Еспаева се обврзала да ги заштити граѓаните од изнуда на бизниси од страна на властите кои ги повикала да одговараат за нивните постапки. [86]

Еспаева ја истакнала независноста на Казахстан како клучна вредност, изјавувајќи дека „нашиот народ, нашата земја и неговото богатство што ги наследивме од нашите предци, нашиот државен јазик и единството на нашето мултинационално општество“. Таа ја поддржала деколонизацијата на јавноста преку преименување на објекти, улици и населби, потребни испити за познавање на Уставот на Казахстан, историја и државен јазик за давање казахстанско државјанство, поддршка на традиционалните религии на Казахстан и заштита на духовната сфера на општеството од странско влијание. [86]

Во текот на кампањата, Еспаева била споредувана со Маргарет Тачер на социјалните мрежи поради нејзините говори и предложените политики. [87]

Толеутај Ракимбеков[уреди | уреди извор]

Толеутај Ракимбеков, претседателски кандидат за аграрната Народна демократска патриотска партија Ауил, водел кампања за две прашања: земјоделството и традицијата. [88] Тој го нагласил прашањето во казачкото општество каде младите се принудени да ги напуштат селата и да се преселат во градовите, создавајќи нееднаков состав на населението во земјата помеѓу руралните и урбаните области. [89] Со цел да се реши ова, тој предложил да се минимизира нееднаквоста помеѓу урбаното и руралното население преку развивање на рурална инфраструктура и спроведување мерки за подобрување на животниот стандард кај жителите на селата преку учење на практични вештини за организирање сопствени бизниси со обезбеден пристап до „евтини пари“, оптимизирање на социјалната помош, подобрување на медицинските услуги и утврдување на главните трендови и потреби за рурален развој.

Ракимбеков најмногу водел кампања за рурални прашања и предлагал решение за подобрување на земјоделската економија со што ќе му помогне на Казахстан да се натпреварува во светот со својот важен извоз и истакнал дека ќе создаде повеќе работни места во селата со привлекување млади специјалисти и ќе го спречи бегството во урбаните градови. [90] Тој исто така изјавил дека современ Казахстан нема да биде возможен земајќи ги предвид историјата и културата на луѓето, разбирањето на потеклото на етничкиот развој и неговите примарни духовни и морални вредности на културата.

Амангелди Таспихов[уреди | уреди извор]

Изборната платформа на Амангелди Таспихов вклучувал пет главни директиви од кои биле: креирање деловни реформи, обезбедување безбедни работни места, зголемување на работничките права, воспоставување повисоки плати и преиспитување на регулативите за мигрантската работа. [91]

Таспихов се обидел да заработи поддршка од средната класа преку кампања за безбедни работни услови, заштита на работничките права и пристојна плата за луѓето со просечна заработка. Тој, исто така, повикал на регулирање на пазарот на труд со тоа што работата на кој било странски работник чиј престој е истечена ќе биде заменета со државјанин на Казахстан, како и подобрување на образовниот систем за обука на нови специјалисти за работа без потреба од работници мигранти. [92] Таспихов го зазел сличниот став на кандидатот за Ауил, Толеутај Ракимбеков во создавањето на повеќе работни места во руралните области за да се спречи одливот на населението. [92] Тој предложил да се развие државна програма за безбедна работа која требало да ги принуди работодавците да создадат безбедни работни места, а за возврат да добиваат даночни бенефиции и субвенции за инфраструктурата и дека секој работодавач што ќе биде фатен дека го прекршува кодот ќе биде соочен со кривична пријава. [91]

Џамбил Ахметбеков[уреди | уреди извор]

Главните платформи на кандидатот на Комунистичката народна партија на Казахстан (КНП), Џамбил Ахметбеков, биле работните и политичките права. [93] Ахметбеков водел кампања преку популистички пристап со тоа што повикал на гонење на олигарсите кои живеат во странство, главно мислејќи на прогонетиот казашки бизнисмен Мухтар Аблјазов, кого го обвинил за кражба на буџетот на владата што го користил за финансирање на социјалните услуги. [94] Тој ја изразил својата поддршка за бесплатно образование, здравство, исплата на пензии и загарантирано право на работа, одмор и домување и истакнал дека ќе се посвети внимание на духовната сфера, науката, културата и моралот. Ахметбеков повикал и на повисоки даноци за богатите и ставање крај на сиромаштијата.

Ахметбеков ја критикувал вестернизацијата на земјата, тврдејќи дека тоа му нанело штета на општеството во Казахстан, како што се порнографијата и зависноста од коцкање. [95] Во борбата против ситуацијата, Ахметбеков предложил сопствена верзија на Фејсбук во Казахстан во која ќе се регулира одредена „штетна содржина“ и покрај неговата претходна обврска да ја поддржи слободата на говорот, демократските организации и движења и опозициските медиуми во неговата изборна програма. [96]

Садибек Тугел[уреди | уреди извор]

Садибек Тугел својата кампања ја засновал на конзервативизмот и национализмот каде зборувал за зачувување на вредностите и традициите на нацијата преку отфрлање на западната култура. [97] Тој предложил да биде спроведена забрана за ноќни клубови и брак со странци. Тугел разговарал за прашањата на демографијата на Казахстан што ги обврзал младите на возраст под 25 години да основаат семејства. [98] [99]

Во политички прашања, платформата на Тугел се состоела од девет главни точки: заштита на честа и достоинството на луѓето, подобрување на демографијата на земјата, поддршка на казашката дијаспора која била подготвена да се врати, зајакнување на улогата на казашкиот јазик, осовременување и развој на идеологиите на автономијата на Алаш, завршувајќи во корупција, фиксација на невработеност, смртна казна за корумпирани функционери, национализација на ресурсите, како и референдум за нов Устав. [100] Тугел се позиционирал себеси како реформатор и повикал на демократизација во политичкиот систем, како што се директните избори на äkıms (локални шефови) на сите нивоа, национален еднодомен парламент во кој кандидатите за пратеници би можеле да се самономинираат. [101]

Останати[уреди | уреди извор]

И покрај тоа што не го номинирал својот кандидат, Националната социјалдемократска партија (НСДП) повикала на бојкот на гласањето како протест, во кој членовите на партијата тврделе дека тоа е учество на „марионетски“ кандидати предложени од провладините партии за да се обезбеди Изборна победа на вршителот на должноста претседател Касим-Жомарт Токајев од владејачката партија Нур Отан. [102]

Мухтар Аблјазов, водач на забранетото движење Демократски избор на Казахстан, ја поддржал иницијативата за бојкот на изборите, нарекувајќи ги „нелегални“ и како одговор, тој ги повикал сите да присуствуваат на масовни протести низ целата земја за време на изборниот ден. [103]

На 1 мај 2019 година, на Меѓународниот ден на работниците, десетици граѓани на Казахстан излегле на улиците повикувајќи на ослободување на политичките затвореници и бојкот на претстојните претседателски избори. [104] Се смета дека тој ден биле приведени околу 80 лица. [105]

Во градот Киев во Украина бил формиран организационен комитет на Народниот Курултај, составен од казашката опозиција. Оттаму учесниците повикале на бојкот на гласачките места, наведувајќи дека изборите биле „нелегитимни“ и дека според политичкиот активист Ајдос Садиков, целта на властите за избори е да создадат „илузија на демократија“ во земјата и да се покаже на Западот дека постојат такви форми на алтернативни избори спротивни на подиктаторските земји како што се Северна Кореја и соседниот Туркменистан. [106]

Ермек Наримбај, лидер на движењето Шиндик-Чесност зазел поинаков став во однос на изборите. Тој ги повикал луѓето да гласаат за кандидатот на опозицијата Амирјан Косанов, наведувајќи ја причината како начин да гласаат против владејачкиот кандидат Касим-Жомарт Токајев, иако признал дека не е поддржувач на Косанов. Што се однесува до луѓето што бојкотираат, Наримбај ги повикал да ги набљудуваат гласачките места што ќе им помогнат да го забележат бројот на учесници во бојкотот. [107]

Дебати[уреди | уреди извор]

На 14 мај 2019 година била најавена телевизиска дебата меѓу кандидатите. [108] Се одржала на 29 мај и се емитувала во живо на ТВ каналот Хабар. [109] Цената на настанот изнесувала 41 милиони тенги. [110]

Во дебатите учествувале четворица претседателски кандидати: Џамбил Ахметбеков, Амирјан Косанов, Амангелди Таспихов и Садибек Тугел, а останатите тројца кандидати биле претставени од Азат Перуашев за Данија Еспаева, Али Бектаев за Толеутаи Ракимбеков, и Мулен Ашимбаев за Касим-Жомарт Токајев. [111] Дебатата била поделена во три круга. Во првиот круг, сите учесници биле прашани за развојот на образовниот систем во Казахстан, во вториот круг за социјалната модернизација на Казахстан, а во третиот круг на кандидатите им било дозволено да поставуваат прашања на уште двајца учесници во дебатата. [112]

Контроверзи[уреди | уреди извор]

Гласачко ливче за кандидатите

Подготовки и тврдења за притисок врз гласачите[уреди | уреди извор]

Во рамки на собирањето потписи од кандидатите, биле забележани прекршувања. Во една од високообразовните институции било предложено да се потпишуваат листовите на кои не биле наведени податоците на кандидатот. [113]

Во мај 2019 година, агенцијата „Вилиџ“ објавила напис за примање анонимни поплаки од студенти на универзитет дека биле под притисок да гласаат. Според изјавите, голем дел од кампусите ги одложиле образовните семестри за јуни на сметка на студентите да се појават на гласање, во спротивно ќе се соочат со можно исклучување или системски академски проблеми. [114] Дописниците на Village се обиделе да стапат во контакт со универзитетите за одговор на прашањата во кои само Универзитетот за енергетско инженерство и телекомуникации во Алмати признал дека одложувањето на семестарот – всушност – било поради претстојните избори. [114]

Политички притисок и репресии[уреди | уреди извор]

Според казашкиот закон, забрането е да се спроведуваат анкети кои не ги исполнуваат условите. Ваквите прекршоци вклучуваат нивно спроведување на социјалните мрежи, поради што двајца граѓани биле казнети. [115]

Интернет блокади[уреди | уреди извор]

На 9 мај 2019 година, на Денот на победата, се појавиле извештаи за блокирање на интернет, при што многу мрежни места за вести, како што се Radio Azattyq и информативната агенција Фергана, биле недостапни за јавноста, како и страниците на социјалните медиуми како што се Facebook, Telegram, YouTube и Instagram. Овој потег се случил, наводно, откако прогонетиот казахстански банкар и лидер на Демократскиот избор на Казахстан ги повикал луѓето да протестираат тој ден. [116] [117]

Јохан Бихр, шеф на бирото на Репортери без граници за Источна Европа и Централна Азија, го критикувал инцидентот, велејќи дека „Нема оправдување за ова масовно попречување на правото на информирање на казахстанската јавност“. Тој ги повикал казашките власти да ги напуштат „репресивните практики од претходниот период“ за нивниот реформски дискурс да се гледа веродостојно, истакнувајќи дека цензурата на интернет е една од причините зошто Казахстан е рангиран на 158-то место во Индексот на слободата на печатот, позиција што дава нацијата „лош меѓународен имиџ“.

Покани[уреди | уреди извор]

Неколку дена пред изборите, сите жители на Република Казахстан, според правилата, требало да добијат од градските и регионалните изборни комисии лична хартиена покана за „Претседателските избори-2019“ со име на гласачот, адреса и број на избирачко место. Сепак, од непознати причини, голем број на граѓани на најголемиот град во земјата Алмати не ги добиле своите покани за избори за прв пат во целата историја на изборите.

Анкети на јавното мислење[уреди | уреди извор]

Централната изборна комисија (ЦИК) на 6 мај 2019 година објавила известување во врска со извештаите за политичките анкети кои се спроведуваат на интернет. Централната изборна комисија (ЦИК) истакнала дека во согласност со законот, забрането е да се објавуваат извештаи за изборните избори пет дена пред денот на изборите и дека правото на нивно спроведување е задржано само за две организации: Институтот Коџамдик Пикир и Jastar Research and Development Center LLP. [118]

Според политикологот Досим Сатпаев, гласањето во земјата лесно можело да се наруши во сите нивоа на власт. Причината за „задушувањето на анкетите“ е поради спречување на средствата за борба меѓу политичките елити и создавање илузија во јавноста дека на власта се гледа позитивно со помала недоверба во изборните резултати поради недостаток на независно гласање. [119]

Набљудување[уреди | уреди извор]

Протоколот кој бил фотографиран од меѓународен набљудувач од Русија на 32. гласачко место во Актау на кој се гледаат Амирјан Косанов со 60% (414 гласови), а претседателот на Казахстан Касим-Жомарт Токајев со 35% (245 гласови)

Од 6 мај 2019 година, неколку мисии за набљудување на изборите се изјасниле за свој интерес. Меѓу нив биле ЗНД, Интерпарламентарното собрание на земјите-членки на ЗНД, Канцеларијата за демократски институции и човекови права на Организацијата за безбедност и соработка во Европа (ОБСЕ), Шангајската организација за соработка и Организацијата за исламска соработка. [120]

На 15 мај, за набљудувачи од невладините организации на Алмати и 12 етнокултурни центри на Собранието на народот на Казахстан, студенти од градските универзитети, била спроведена обука врз основа на граѓанската платформа „Аманат“. Севкупно, било планирано да се обучат најмалку 10.000 независни набљудувачи во рамките на оваа програма. [121]

Заклучно со 31 мај, бројот на набљудувачи од меѓународни организации и странски држави изнесувал 967 лица, а Министерството за надворешни работи акредитирало 227 странски дописници од повеќе од 40 земји во светот. [122] [123]

За време на претседателските избори биле откриени 19 прекршоци. [124]

ОБСЕ[уреди | уреди извор]

На 8 мај 2019 година била отворена мисијата на Организацијата за безбедност и соработка во Европа (ОБСЕ) за набљудување на претседателските избори во Казахстан. Во тимот набљудувачи, според шефот на мисијата, Урзула Гацек, имало експерти од Велика Британија, Шпанија, Германија, Белорусија, Полска, кои би работеле не само пред изборите, туку и потоа. Во мисијата биле регистрирани вкупно 22 долгорочни набљудувачи. [125]

Според привремениот извештај на мисијата од 24 мај, изборната кампања била суптилна и ограничена на кампањски плакати и билборди. Кампањата била строго регулирана и кандидатите можеле да одржуваат јавни состаноци или настани единствено со дозвола од местните власти, а пријавата за која треба да се поднесе 10 дена пред планираниот настан. [126]

ЗНД[уреди | уреди извор]

На 20 мај 2019 година била отворена мисијата на Заедницата на независни држави (ЗНД). Според извршниот секретар на ЗНД, Виктор Гумински, се претпоставувало дека мисијата од ЗНД ќе вклучува околу 300 набљудувачи. Тие ќе ги претставуваат сите земји од заедницата. До денес, околу 90 претставници на земјите од заедницата веќе аплицирале за акредитација. Биле официјално пристигнати апликации од четири земји: Русија, Белорусија, Таџикистан и Туркменистан, како и од ИПА ЗНД. Долгорочните набљудувачи работеле со околу 20 луѓе од дипломатскиот кор акредитиран во Нур-Султан, како и од извршниот комитет на ЗНД. [127]

Однесување[уреди | уреди извор]

Прекршувања[уреди | уреди извор]

За време на изборниот ден, Јавното обвинителство утврдило 19 откриени прекршоци и повело случаи за административен прекршок. Од нив, 12 прекршоци се однесувале на издавање ливчиња од член на избирачка комисија на граѓани за гласање за други лица, 6 прекршоци се однесувале на тоа што некои гласачи сакале да гласаат наместо друг гласач. [128] Независните набљудувачи и новинари забележале бројни изборни прекршувања како што се полнење, употреба на мастило што исчезнува и гласање за други луѓе со видео. [129]

Резултати[уреди | уреди извор]

КандидатПартијаГласови%
Касим-Жомарт ТокаjевНур Отан6.539.71570.52
Амирјан КосановУлт Тагдири1.495.40116.12
Данија Еспаева EspaevaАк Жол465.7145.02
Толеутај РакимбековНародна демократска патриотска партија Ауил280.4513.02
Амангелди ТаспиховФедерација на синдикати182.8981.97
Џамбил АхметбековКомунистичка народна партија167.6491.81
Садибек ТугелУли Дала Кирандари84.5820.91
Вкупно9.216.41099.38
Важечки ливчиња9.216.41099.38
Поништени/празни ливчиња57.7000.62
Вкупно гласови9.274.110100.00
Запишани избирачи/излезност11.960.36477.54
Извор: CEC

Последици[уреди | уреди извор]

Протести[уреди | уреди извор]

Казахстанската полиција приведува демонстрант во Алмати, 9 јуни 2019 година

Откако биле објавени прелиминарните резултати, биле пријавени протести и во Нур-Султан и во Алмати, најголемиот град во Казахстан. Заменик-министерот за внатрешни работи Марат Кожајев објавил дека 500 лица биле приведени, додека Мухтар Аблјазов, водачот на опозициската група Демократски избор на Казахстан, тврдел дека имало „илјадници демонстранти“ на плоштадот Астана во Алмати. [130]

Одговор од властите[уреди | уреди извор]

Според казашката влада, протестите биле предизвикани од обиди за дестабилизација на социјалната состојба од страна на радикални елементи преку организирање и спроведување неовластени акции. [131] Властите ги разгледале протестните дејствија агитирани од странски „лидери на екстремистички организации“, мислејќи главно на поранешниот казашки политичар и опозициски лидер Мухтар Аблјазов и неговото движење Демократски избор на Казахстан, кое било прогласено за екстремистичка организација во март 2018 година. [132] Аблјазов бил првиот што повикал на бојкот на изборите и наместо тоа одржал протест. [133] Во 2009 година, казахстанските власти го обвиниле Аблјазов за злоупотреба и измама и го отстраниле од функцијата шеф на банката БТА, поради што избегал од земјата и на крајот бил осуден во отсутност во земјата. [134]

Одговор на демонстрантите[уреди | уреди извор]

Демонстрантите сметале дека изборите се нефер и недемократски, а нивните резултати се однапред одредени. Тие протестирале и против промената на името на главниот град и актуелната влада, која, според нив, сè уште била во рацете на поранешниот претседател Нурсултан Назарбајев, и дека неговиот наследник Касим-Жомарт Токајев е само негова „политичка марионета“. [133] Поддржувачите на Аблјазов верувале дека лажно го обвиниле за измама за да го уапсат поради политички причини и бидејќи неговото движење било прогласено за нелегално во земјата. [132]

Меѓународни набљудувачи[уреди | уреди извор]

Меѓународните набљудувачи од ОБСЕ оцениле дека изборите не покажале демократска автентичност со пријавени случаи на полнење гласачки ливчиња и дека на Казахстан сè уште му требаат значајни политички, социјални и правни реформи за зајакнување на демократијата, човековите права и слободи, тие изјавиле дека секогаш се подготвени да да соработува со Казахстан за спроведување на вакви акции. [135] Набљудувачите од ЗНД изјавиле дека не забележале никакви протестни акции и притворања, додека ОБСЕ, напротив, ги следел протестите и сметал дека постапките на казашките власти се јасно кршење на основите на слободата и демократијата и непочитување на сопствениот народ. Набљудувачите на ОБСЕ останале во Казахстан уште една недела поради загриженост за судбината на демонстрантите. [135]

Меѓународни реакции[уреди | уреди извор]

Земји[уреди | уреди извор]

  •  Ерменија – Премиерот Никол Пашинјан му честитал на Токајев, посакувајќи му успех во спроведувањето на сите цели заради „мирот, напредокот и просперитетот на добриот народ на Казахстан."[136]
  •  Азербејџан – Претседателот Илхам Алијев во своето писмо му честитал на Токајев за победата, наведувајќи дека односите меѓу двете земји потекнуваат од „заедничката историја, национално-духовните корени на нашите народи“ и изразил надеж за развој на меѓудржавните односи и стратешки партнерства засновани на основа и продлабочена соработка во билатерален и мултилатерален поредок.[137]
  •  Бахреин – Принцот Салман бин Хамад бин Иса ел-Калифа му честитал на Токајев, каде му посакал добро здравје и среќа, како и понатамошен напредок и просперитет на казашкиот народ.[138]
  •  Белорусија – Претседателот Александар Лукашенко испратил честитка до Токајев за неговата победа, изразувајќи уверување дека неговата политичка мудрост и богатото животно искуство ќе придонесат за понатамошниот развој на Казахстан, растот на благосостојбата на неговите граѓани и зајакнувањето на заедничкиот евроазиски дом..[139]
  •  Кина – Претседателот Си Џинпинг му ја честитал победата на Токајев, уверувајќи ја неговата подготвеност да ја отвори иднината за стабилен и долготраен развој меѓу двете земји.[140]
  •  Киргистан – Претседателот Соронбај Јеенбеков за време на телефонскиот повик му честитал на Токајев. За време на конверзијата, двајцата лидери ја потврдиле својата цврста намера за дополнително зајакнување на односите меѓу двата народи, засновани на добрососедство и пријателство меѓу народите.[141]
  •  Катар – Тамим бин Хамад Ал Тани, емирот на Катар, испратил писмо со честитки до Токајев за неговата победа.[142]
  •  Русија – Рускиот амбасадор во Казахстан Алексеј Бородавкин во име на претседателот Владимир Путин му честитал на Токајев за време на средбата, истакнувајќи го огромниот одѕив на гласачите како „убедлив доказ“ дека Казахстанците го избрале Токајев за претседател. Оттаму се разговарало за прашањата за натамошно продлабочување на сојузничките односи и соработка меѓу двете земји во рамките на меѓународните организации.[143]
  •  Таџикистан – Таџикистанскиот претседател Емомали Рахмон му честитал на Токајев за победата во телефонски разговор каде што двајцата шефови на држави изразиле уверување во понатамошниот развој на партнерството меѓу двете земји.[144]
  •  Турција – Претседателот Реџеп Тајип Ердоган испратил телеграма до Токајев, во која му честитал за изборната победа во која резултатите ги опишал како „важен показател за континуитет и политичка стабилност во земјата“. Ердоган во писмото го пофалил и поранешниот претседател Нурсултан Назарбајев за постигнување на високо ниво односите меѓу двата народи врз основа на заслугите во историското и античкото пријателство..[145][146]
  •  Туркменистан – Претседателот Гурбангули Бердимухамедов му телефонирал на Токајев, честитајќи му за победата, посакувајќи добро здравје, просперитет и голем успех на највисоката државна функција. За време на телефонскиот разговор, двете страни разговарале за приоритетните области на билатералната соработка.[147]
  •  Узбекистан – Шавкат Мирзијоев, претседателот на Узбекистан, за време на телефонската конверзија му честитал на Токајев. Оттаму двете страни разговарале на тема билатерална соработка меѓу двете земји.[148]

Организации[уреди | уреди извор]

  •  Европска Унија – Претседателот на Европскиот совет Доналд Туск испратил писмо со честитки до Токајев, во кое се вели дека Европската Унија со нетрпение очекува да ја продлабочи билатералната соработка со Казахстан и му посакува успех на Токајев во неговиот мандат.[149]

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. ↑ Kazakhstan to hold early presidential election on June 9 Архивирано на {{{2}}}. Al Jazeera, 9 April 2019
  2. ↑ „Focus on Kazakhstan: Tokayev's Progressive New Administration Draws Heap of Praise From European Leaders“. The Astana Times (англиски). 2020-06-17. Архивирано од изворникот на 2020-06-22. Посетено на 2021-06-20.
  3. ↑ „Statement of Preliminary Findings and conclusions“. Organization for Security and Co-operation in Europe. Архивирано од изворникот на 17 June 2019. Посетено на 16 June 2019.
  4. ↑ „Toqaev Inaugurated As Kazakhstan's President Amid New Arrests“. RadioFreeEurope/RadioLiberty (англиски). Посетено на 2020-09-16.
  5. ↑ „Statement from Kassym-Jomart Tokayev Official Inauguration Ceremony of the Elected President of Kazakhstan“. Akorda.kz (англиски). 2019-06-12. Архивирано од изворникот на 2019-06-17. Посетено на 2021-06-20.
  6. ↑ Dmitry Solovyov; Raushan Nurshayeva (2015-04-21). „Kazakh leader to extend long rule, promises stability“. Reuters (англиски). Посетено на 2021-06-16.
  7. ↑ „Kazakhstan President Calls Snap Election“. www.voanews.com (англиски). 2016-01-20. Архивирано од изворникот на 2020-10-21. Посетено на 2021-06-16.
  8. ↑ „Kazakh leader's party wins vote criticized by Western monitors“. Reuters (англиски). 2016-03-21. Посетено на 2021-06-16.
  9. ↑ „GDP growth (annual %) - Kazakhstan | Data“. data.worldbank.org. Посетено на 2021-06-16.
  10. ↑ „GDP (current US$) - Kazakhstan | Data“. data.worldbank.org. Посетено на 2021-06-16.
  11. ↑ „Kazakhstan's Economy is Rising – It is Still All About Oil“. World Bank (англиски). 2017-12-14. Архивирано од изворникот на 2017-12-14. Посетено на 2021-06-16.
  12. ↑ „Kazakhstan GDP - Gross Domestic Product 2017“. countryeconomy.com (англиски). Посетено на 2021-06-16.
  13. ↑ „Kazakh leader promotes daughter, confidant in reshuffle“. Reuters (англиски). 2016-09-13. Посетено на 2020-10-31.
  14. ↑ Gizitdinov, Nariman; Clark, Torrey (2016-11-23). „Kazakh President Nazarbayev Says Power Won't Be Family Business“. Bloomberg.com (англиски). Посетено на 2020-10-31.
  15. ↑ „Nursultan Nazarbayev to head Kazakhstan's Security Council for life | Tajikistan News ASIA-Plus“. www.asiaplustj.info. Asia-Plus. 2018-05-31. Посетено на 2020-10-31.
  16. ↑ Seisembayeva, Aigerim (2018-07-13). „Kazakh President given right to head National Security Council for life“. The Astana Times (англиски). Посетено на 2020-10-31.
  17. ↑ „'I doubt Kazakh president will run again'“ (англиски). 2018-06-20. Посетено на 2020-10-31.
  18. ↑ Hall, Natalie (2018-10-30). „Who Will Run Post-Nazarbayev Kazakhstan?“. thediplomat.com (англиски). Посетено на 2020-10-31.
  19. ↑ „Назарбаев обратился в Конституционный Совет“. 4 February 2019.
  20. ↑ Kazakh leader Nazarbayev resigns after three decades Архивирано на 19 март 2019 г. BBC News, 19 March 2019
  21. ↑ Republic of Kazakhstan: Election for President IFES
  22. ↑ „On Elections in the Republic of Kazakhstan – "Adilet" LIS“. adilet.zan.kz. Посетено на 2 September 2022. Public Domain Оваа статија вклучува текст од овој извор, кој е во јавна сопственост.
  23. ↑ „The Constitution“. Akorda.kz (англиски). Посетено на 7 September 2021.
  24. ↑ Kazakhstan: Election candidate dropped for poor Kazakh skills Архивирано на 3 мај 2019 г. Eurasia Net, 2 May 2019
  25. ↑ „It is now impossible to become president without the experience in the civil service“. echo.kz. 2017-07-15. Архивирано од изворникот на 2019-04-17. Посетено на 2021-06-16.
  26. ↑ „On April 10, 2019, the Central Election Commission of the Republic of Kazakhstan approved the Calendar Plan of main activities for the preparation and conduct of the early election of the President of the Republic of Kazakhstan, scheduled for June 9, 2019“. www.election.gov.kz. 2019-04-10. Архивирано од изворникот на 2019-05-30. Посетено на 2021-06-16.
  27. ↑ О регистрации Ахметбекова Жамбыла Аужановича кандидатом в Президенты Республики Казахстан на внеочередных выборах Президента Республики Казахстан, назначенных на 9 июня 2019 года
  28. ↑ О регистрации Еспаевой Дании Мадиевны кандидатом в Президенты Республики Казахстан
  29. ↑ О регистрации Косанова Амиржана Сагидрахмановича кандидатом в Президенты Республики Казахстан
  30. ↑ О регистрации Рахимбекова Толеутая Сатаевича кандидатом в Президенты Республики Казахстан и аккредитации наблюдателей международных организаций
  31. ↑ 31,0 31,1 О регистрации Сәді-Бек Түгел кандидатом в Президенты Республики Казахстан
  32. ↑ О регистрации Қасым-Жомарт Кемелұлы Тоқаева кандидатом в Президенты Республики Казахстан
  33. ↑ ИНФОРМАЦИОННОЕ СООБЩЕНИЕ. Ергалиев Т.Ф.
  34. ↑ ИНФОРМАЦИОННОЕ СООБЩЕНИЕ о снятии кандидата Т. Ергалиева
  35. ↑ ИНФОРМАЦИОННОЕ СООБЩЕНИЕ. Алиев Ж.
  36. ↑ „Об отказе Алиеву Жуматаю в регистрации кандидатом в Президенты Республики Казахстан“. Архивирано од изворникот на 2019-05-03. Посетено на 2019-05-03.
  37. ↑ CONSTITUTIONAL ACT OF THE REPUBLIC OF KAZAKHSTAN "ON ELECTIONS IN THE REPUBLIC OF KAZAKHSTAN" (PDF). стр. 41.
  38. ↑ „"Ак жол": выдвинутый от Союза строителей Талгат Ергалиев отзывает кандидатуру“. Радио Азаттык (руски). 2019-04-29. Архивирано од изворникот на 2019-05-06. Посетено на 2021-06-16.
  39. ↑ 39,0 39,1 „Выборы в Казахстане: зачем нужны "однопроцентные кандидаты"“. www.nur.kz (руски). 2019-04-19. Архивирано од изворникот на 2021-04-22. Посетено на 2021-06-16.
  40. ↑ „"Под контролем елбасы, пока он дееспособен". Эксперты – о том, кому нужны досрочные выборы президента Казахстана“. Настоящее Время (руски). Посетено на 2020-05-05.
  41. ↑ „Дочь Назарбаева отказалась участвовать в президентских выборах“. РБК (руски). 2019-04-09. Посетено на 2020-05-05.
  42. ↑ „"Выборы президента Казахстана: гонка не началась — победитель уже известен"“. ИА REGNUM (руски). 2019-04-10. Архивирано од изворникот на 2019-04-10. Посетено на 2021-06-19.
  43. ↑ Satubaldina, Assel (2019-04-23). „Kazakh ruling party nominates incumbent President Tokayev as candidate for June 9 presidential election“. The Astana Times (англиски). Архивирано од изворникот на 2019-04-23. Посетено на 2021-06-16.
  44. ↑ „Nur Otan Congress approves candidacy of Tokayev as presidential candidate“. INFORM.KZ (англиски). 2019-04-23. Посетено на 2021-06-16.
  45. ↑ „Kazakh ruling party nominates Tokayev for presidency“. www.aljazeera.com. 2019-04-23. Посетено на 2020-05-05.
  46. ↑ Муканов, Бауржан; Масанов, Юрий (2019-04-23). „Съезд партии Nur Otan перед выборами президента Казахстана. Полный текст“. informburo.kz (руски). Архивирано од изворникот на 2020-08-13. Посетено на 2021-06-16.
  47. ↑ „Tokayev appealed to RK Constitutional Council about requirements for candidate for presidency - Новости Казахстана - свежие, актуальные, последние новости об о всем“. kazpravda.kz (руски). 2019-04-23. Архивирано од изворникот на 2019-04-23. Посетено на 2021-06-16.
  48. ↑ „Tokayev qualifies to run for president - Kazakh Constitutional Council“. interfax.com. 2019-04-25. Архивирано од изворникот на 2020-09-25. Посетено на 2021-06-16.
  49. ↑ „Исполкомом ФПРК рассмотрены кандидатуры на выдвижение в кандидаты в Президенты РК“. fprk.kz (руски). 2019-04-23. Архивирано од изворникот на 2019-07-16. Посетено на 2021-06-17.
  50. ↑ Zhussupova, Dilshat (2019-04-26). „Kazakh trade union federation nominates Amangeldy Taspikhov to run for president“. The Astana Times (англиски). Посетено на 2020-11-19.
  51. ↑ „Федерация профсоюзов Казахстана выдвинула своего кандидата в президенты“. Радио Азаттык (руски). 2019-04-24. Архивирано од изворникот на 2019-04-24. Посетено на 2021-06-17.
  52. ↑ Хван, Всеволод (2019-04-10). „Партии поддерживают выборы“ (руски). Архивирано од изворникот на 2021-06-24. Посетено на 2021-06-16.
  53. ↑ „Шесть представителей партии "Ак Жол" просят поддержать их кандидатуры в президенты“. Zakon.kz (руски). 2019-04-22. Посетено на 2021-06-17.
  54. ↑ „Выборы в Казахстане: кто претендует на роль кандидата от "Ак жола"“. www.nur.kz (руски). 2019-04-22. Архивирано од изворникот на 2021-05-07. Посетено на 2021-06-17.
  55. ↑ 55,0 55,1 ВИКТОРОВА, Ксения (2019-04-24). „Дания Еспаева стала кандидатом в президенты от партии "Ак жол"“. exk.kz (руски). Архивирано од изворникот на 2021-05-11. Посетено на 2021-06-17.
  56. ↑ Zhussupova, Dilshat (2019-05-20). „Ak Zhol Democratic Party candidate Daniya Yespayeva's platform addresses business environment, public trust“. The Astana Times (англиски). Посетено на 2020-09-16.
  57. ↑ „Не допустить продления авторитаризма под другим обличьем!“. 2019-03-20. Архивирано од изворникот на 2019-03-25. Посетено на 2021-06-17.
  58. ↑ Ахмет, Олжас (2019-04-22). „Выборы в Казахстане: политсовет ОСДП определился с кандидатом“. www.nur.kz (руски). Архивирано од изворникот на 2021-04-22. Посетено на 2021-06-17.
  59. ↑ Ахмет, Олжас (2019-04-26). „Выборы в Казахстане - кандидаты: ОСДП отказалась от участия“. www.nur.kz (руски). Архивирано од изворникот на 2021-04-22. Посетено на 2021-06-17.
  60. ↑ Байтелова, Жанна (2019-04-26). „ОСДП бойкотирует выборы. Кто представит оппозицию?“. www.forbes.kz (руски). Архивирано од изворникот на 2019-04-26. Посетено на 2021-06-17.
  61. ↑ „Серьезной конкуренции на предстоящих выборах президента РК не будет“. zonakz.net (руски). 9 April 2019. Посетено на 2021-06-16.
  62. ↑ Сарачакова, Юлия (2019-04-09). „Коммунист Конуров готов участвовать в выборах президента“. Tengrinews.kz (руски). Архивирано од изворникот на 2019-04-09. Посетено на 2021-06-16.
  63. ↑ Zhussupova, Dilshat (2019-04-28). „Kazakh communist party nominates Zhambyl Akhmetbekov to run for president“. The Astana Times (англиски). Посетено на 2020-11-19.
  64. ↑ „Во второй раз. КНПК выдвинула кандидатом Жамбыла Ахметбекова“. Радио Азаттык (руски). 2019-04-26. Архивирано од изворникот на 2019-04-26. Посетено на 2021-06-16.
  65. ↑ МОЛДАБЕКОВ, ДАНИЯР (2019-04-26). „Амиржан Косанов будет баллотироваться в президенты“. vlast.kz (руски). Архивирано од изворникот на 2021-06-24. Посетено на 2021-06-17.
  66. ↑ Альтемиров, Асанали (2019-04-26). „Выборы в Казахстане - кандидаты: Амиржан Косанов выдвинут от "Движения 'Ұлт тағдыры'"“. www.nur.kz (руски). Архивирано од изворникот на 2021-06-24. Посетено на 2021-06-17.
  67. ↑ „Экс-депутат мажилиса Талгат Ергалиев баллотируется в президенты“. vlast.kz (руски). 2019-04-27. Архивирано од изворникот на 2019-04-28. Посетено на 2021-06-17.
  68. ↑ „Талгат Ергалиев отзывает свою заявку на участие в президентских выборах“. vlast.kz (руски). 2019-04-28. Архивирано од изворникот на 2021-06-24. Посетено на 2021-06-17.
  69. ↑ „Претендент от ОО "Халық демографиясы" Жуматай Алиев не сдал экзамены на знание госязыка“. INFORM.KZ (руски). 2019-05-02. Посетено на 2021-06-17.
  70. ↑ „Жуматай Алиев подал документы в ЦИК для регистрации кандидатом в президенты Казахстана“. inbusiness.kz (руски). 2019-04-28. Архивирано од изворникот на 2021-06-24. Посетено на 2021-06-17.
  71. ↑ „Представлена предвыборная платформа кандидата в Президенты РК Касым-Жомарта Токаева“. INFORM.KZ (руски). 2019-05-12. Посетено на 2021-06-17.
  72. ↑ „Преемственность курса, 170 задач и несколько персональных обещаний - Аналитический интернет-журнал Vласть“. vlast.kz (руски). 2019-05-13. Архивирано од изворникот на 2021-06-03. Посетено на 2021-06-17.
  73. ↑ Shayakhmetova, Zhanna (2019-05-24). „Incumbent President Tokayev campaigns on platform of continuity, justice and progress“. The Astana Times (англиски). Посетено на 2020-11-15.
  74. ↑ „Le président du Kazakhstan devrait sans doute se calmer sur le Photoshop“. 4 May 2019. Архивирано од изворникот на 2019-05-12. Посетено на 2019-06-09.
  75. ↑ „Le président kazakh abuse de la retouche photo, et c'est ridicule“. Архивирано од изворникот на 2019-05-08. Посетено на 2019-06-09.
  76. ↑ „Kazakhstan Caught Beauty Retouching Photos of New Leader“. May 2019. Архивирано од изворникот на 2019-06-09. Посетено на 2019-06-09.
  77. ↑ Satubaldina, Assel (2019-05-27). „Kossanov's election platform promises increased reforms“. The Astana Times (англиски). Архивирано од изворникот на 2019-05-27. Посетено на 2021-06-17.
  78. ↑ „Сайлауалды тұғырнамасы – Әміржан Қосанов“. Архивирано од изворникот на 2019-05-16. Посетено на 2019-11-04.
  79. ↑ Lillis, Joanna (2019-05-06). „Kazakhstan allows opposition candidate to run in election, while nabbing democracy activists“. eurasianet.org (англиски). Архивирано од изворникот на 2019-05-06. Посетено на 2020-11-19.
  80. ↑ „При честном раскладе второй тур неизбежен“. vlast.kz (руски). 2019-05-27. Архивирано од изворникот на 2019-08-31. Посетено на 2021-06-17.
  81. ↑ „Даурен Бабамуратов: Мир стал говорить о феномене "казахстанской модели развития"“. Zakon.kz (руски). 2018-11-30. Посетено на 2021-06-17.
  82. ↑ „Police in Kazakhstan inadvertently become conceptual artists“. The Economist. 2019-05-16. ISSN 0013-0613. Посетено на 2020-11-19.
  83. ↑ „Kazakhstan registers opposition politician to run for president“. France 24 (англиски). 2019-05-06. Посетено на 2020-11-19.
  84. ↑ „Предвыборная программа Дании Еспаевой, кандидата в Президенты Республики Казахстан от Демократической партии "Ак жол"“. akzhol.kz (руски). 2019-05-12. Посетено на 2020-11-19.
  85. ↑ „С чем идут на выборы кандидаты в президенты Казахстана“. Курсив - деловые новости Казахстана (руски). 2019-05-16. Посетено на 2020-11-18.
  86. ↑ 86,0 86,1 Zhussupova, Dilshat (2019-05-20). „Ak Zhol Democratic Party candidate Daniya Yespayeva's platform addresses business environment, public trust“. The Astana Times (англиски). Архивирано од изворникот на 2019-05-20. Посетено на 2021-06-18.
  87. ↑ „Ход королевой: появится ли казахская Маргарет Тэтчер?“. www.caravan.kz (руски). 2019-05-17. Архивирано од изворникот на 2021-06-24. Посетено на 2021-06-18.
  88. ↑ Kozhanova, Nazira (2019-05-23). „Agricultural development is central to Auyl candidate for Kazakh president“. The Astana Times (англиски). Архивирано од изворникот на 2019-05-23. Посетено на 2021-06-18.
  89. ↑ „Молодежь не должна покидать села, - Т.Рахимбеков“. astanatv.kz (руски). 2019-06-05. Посетено на 2020-11-20.
  90. ↑ „Толеутай Рахимбеков предложил обеспечить работой сельскую молодежь — Рахимбеков Толеутай“ (руски). Архивирано од изворникот на 2020-11-25. Посетено на 2020-11-20.
  91. ↑ 91,0 91,1 Yergaliyeva, Aidana (2019-05-23). „Trade Unions Federation presidential candidate focuses on protecting workers rights“. The Astana Times (англиски). Архивирано од изворникот на 2019-05-23. Посетено на 2021-06-19.
  92. ↑ 92,0 92,1 „ПРЕДВЫБОРНАЯ ПЛАТФОРМА КАНДИДАТА В ПРЕЗИДЕНТЫ РЕСПУБЛИКИ КАЗАХСТАН АМАНГЕЛЬДИ ТАСПИХОВА“. fprk.kz (руски). 2019-05-13. Архивирано од изворникот на 2020-11-28. Посетено на 2020-11-19.
  93. ↑ Uatkhanov, Yerbolat (2019-05-28). „Kazakh communist party candidate seeks to fight poverty, promote economic integration with neighbouring countries“. The Astana Times (англиски). Архивирано од изворникот на 2019-05-28. Посетено на 2021-06-19.
  94. ↑ Мамырханова, Мадина (2019-05-29). „Что обещают избирателям кандидаты в президенты Казахстана?“. Курсив (руски). Посетено на 2020-11-19.
  95. ↑ „Чему казахские реформы могут научить СНГ“. Дни ру (руски). 2019-05-29. Посетено на 2020-11-20.
  96. ↑ „"Должен быть казахстанский Facebook, чтобы извне на наши мозги никто не действовал"“. vlast.kz (руски). 2019-05-21. Архивирано од изворникот на 2019-08-15. Посетено на 2020-11-19.
  97. ↑ „На волне консерватизма. Портрет кандидата в президенты Садыбека Тугела - Аналитический интернет-журнал Vласть“. vlast.kz (руски). 2019-05-31. Посетено на 2020-11-19.
  98. ↑ „Зятья-иностранцы – угроза казахскому генофонду, заявляет Садыбек Тугел“. KTK (руски). 2019-06-07. Посетено на 2020-11-19.
  99. ↑ „Закрыть ночные увеселительные заведения призвал Садыбек Тугел“. almaty.tv (руски). 2019-05-13. Посетено на 2020-11-19.
  100. ↑ „С чем идут на выборы кандидаты в президенты Казахстана“. Курсив - деловые новости Казахстана (руски). 2019-05-16. Посетено на 2020-11-20.
  101. ↑ Boteu, Saltanat (2019-05-27). „One Kazakh presidential candidate focuses on national values, property, social issues“. The Astana Times (англиски). Архивирано од изворникот на 2019-05-27. Посетено на 2021-06-19.
  102. ↑ „Kazakhstan's Only Registered Opposition Party Boycotts Snap Presidential Election“. RadioFreeEurope/RadioLiberty (англиски). 2019-04-26. Архивирано од изворникот на 2019-04-26. Посетено на 2021-06-21.
  103. ↑ „Мухтар Аблязов: Все диктаторские режимы будут стремительно падать 21“. charter97.org (руски). 2019-05-17. Архивирано од изворникот на 2019-05-17. Посетено на 2021-06-21.
  104. ↑ „Kazakh Protesters Call For Presidential Election Boycott“. RadioFreeEurope/RadioLiberty (англиски). 2019-05-01. Архивирано од изворникот на 2019-05-01. Посетено на 2021-06-20.
  105. ↑ „В Казахстане прошли акции за бойкот выборов президента Казахстана, 80 человек задержаны“. Настоящее Время (руски). 2019-05-01. Архивирано од изворникот на 2019-05-13. Посетено на 2021-06-21.
  106. ↑ „Оппозиция Казахстана объявила бойкот выборам“. belsat.eu (руски). 2019-05-08. Архивирано од изворникот на 2019-05-14. Посетено на 2021-06-20.
  107. ↑ „Выборы в Казахстане: оппозиция придумала как победить "вбросы"“. belsat.eu (руски). 2019-05-14. Архивирано од изворникот на 2020-11-30. Посетено на 2021-06-21.
  108. ↑ „В Казахстане пройдут теледебаты кандидатов в президенты в прямом эфире“. Zakon.kz (руски). 2019-05-14. Посетено на 2020-05-05.
  109. ↑ „Дебаты кандидатов в президенты состоятся 29 мая в Нур-Султане“. NUR.KZ (руски). 2019-05-24. Посетено на 2020-05-06.
  110. ↑ „41 млн тенге выделят на проведение теледебатов кандидатов в президенты“. NUR.KZ (руски). 2019-05-24. Посетено на 2020-05-06.
  111. ↑ „ЦИК утвердил список участников теледебатов“. NUR.KZ (руски). 2019-05-29. Посетено на 2020-05-06.
  112. ↑ „Теледебаты кандидатов в президенты Казахстана. Текстовая трансляция“. Zakon.kz. 2019-05-29. Посетено на 2020-05-05.
  113. ↑ Азаттык, Радио (2019-05-06). „Нарушения, вскрывшиеся благодаря активности студентов“. Радио Азаттык (руски). Посетено на 2020-11-15.
  114. ↑ 114,0 114,1 „В обязательном порядке: Кто заставляет студентов идти на выборы?“. The Village Казахстан. 2019-05-02. Посетено на 2021-06-20.
  115. ↑ „Двух казахстанцев оштрафовали за опросы по выборам в соцсетях“. zakon.kz (руски). 2019-05-23. Посетено на 2020-11-14.
  116. ↑ Волков, Виталий (2019-05-21). „Кому выгодны аресты накануне президентских выборов в Казахстане“. DW.COM (руски). Архивирано од изворникот на 2019-05-22. Посетено на 2021-06-20.
  117. ↑ „Heavy Internet censorship in Kazakhstan“. RSF (англиски). 2019-05-09. Архивирано од изворникот на 2019-05-13. Посетено на 2021-06-20.
  118. ↑ „INFORMATIONAL MESSAGE“. election.gov.kz. 2019-05-06. Архивирано од изворникот на 2019-05-30. Посетено на 2021-06-20.
  119. ↑ „Контроль общественного мнения“. vlast.kz (руски). 2019-06-07. Архивирано од изворникот на 2020-08-15. Посетено на 2021-06-20.
  120. ↑ „Выборы в Казахстане: кто будет за ними наблюдать“. politics.nur.kz (руски). 2019-05-06. Посетено на 2020-11-15.
  121. ↑ „Гражданская платформа "Аманат" проводит тренинги для наблюдателей на выборах“. www.nur.kz (руски). 2019-05-15. Посетено на 2020-11-15.
  122. ↑ „Почти тысячу наблюдателей зарегистрировал ЦИК на президентские выборы“. zakon.kz (руски). 2019-05-31. Посетено на 2020-11-14.
  123. ↑ „Рекордное количество иностранных журналистов будут освещать выборы“. politics.nur.kz (руски). 2019-06-05. Посетено на 2020-11-15.
  124. ↑ „В ходе президентских выборов в Казахстане выявлено 19 нарушений“. inbusiness.kz (руски). 2019-09-09. Посетено на 2020-11-15.
  125. ↑ „ODIHR opens election observation mission in Kazakhstan“. Organization for Security and Co-operation in Europe (англиски). 2019-05-08. Посетено на 2020-11-15.
  126. ↑ „INTERIM REPORT 8-21 May 2019“ (PDF). Organization for Security and Co-operation in Europe. 2019-05-24. Посетено на 2020-11-14.
  127. ↑ „Миссия наблюдателей от СНГ начала работу в РК“. zakon.kz (руски). 2019-05-20. Посетено на 2020-11-14.
  128. ↑ „Какие нарушения выявила прокуратура в день выборов Президента РК“. INFORM.KZ (руски). 2019-06-10. Посетено на 2020-11-15.
  129. ↑ Азаттык, Радио (2019-06-09). „Массовые задержания и сообщения о нарушениях в день голосования“. Радио Азаттык (руски). Посетено на 2020-11-15.
  130. ↑ „Kazakhstan election: Hundreds arrested in poll protests“. BBC. 9 June 2019. Архивирано од изворникот на 24 July 2019. Посетено на 2 January 2020.
  131. ↑ Жулмухаметова, Жадра (2019-06-09). „Около 500 человек задержали в Нур-Султане и Алматы в день выборов – МВД РК“. informburo.kz (руски). Посетено на 2020-11-15.
  132. ↑ 132,0 132,1 „Kazakhstan: Court Dubs Opposition Movement Extremist | Eurasianet“. eurasianet.org (англиски). 2018-03-13. Посетено на 2020-11-15.
  133. ↑ 133,0 133,1 „Kazakhstan election: Hundreds arrested in poll protests“. BBC News (англиски). 2019-06-09. Посетено на 2020-11-15.
  134. ↑ „Kazakh court upholds 20-year sentence for banker Mukhtar Ablyazov“. www.efe.com (англиски). 2017-08-24. Посетено на 2020-11-15.
  135. ↑ 135,0 135,1 „INTERNATIONAL ELECTION OBSERVATION MISSION“. Organization for Security and Co-operation in Europe. 2019-09-10. Посетено на 2020-09-16.
  136. ↑ „Armenian PM congratulates Kassym-Jomart Tokayev on victory in Kazakhstan presidential election“. armenpress.am (англиски). 2019-06-10. Архивирано од изворникот на 2019-06-10. Посетено на 2021-06-22.
  137. ↑ „His Excellency Mr Kassym-Jomart Tokayev, President-elect of the Republic of Kazakhstan“. en.president.az (англиски). 2019-06-10. Архивирано од изворникот на 2021-06-24. Посетено на 2021-06-22.
  138. ↑ „HRH Crown Prince congratulates Kazakhstan's President“. www.bna.bh. 2019-06-11. Архивирано од изворникот на 2021-06-24. Посетено на 2021-06-22.
  139. ↑ „Congratulations to Kassym-Jomart Tokayev on his victory in presidential elections in Kazakhstan“. Белтелерадиокомпания. 2019-06-10. Архивирано од изворникот на 2020-09-10. Посетено на 2021-06-22.
  140. ↑ „Xi Jinping Sends a Congratulatory Message to Kassym-Jomart Tokayev on His Election as President of Kazakhstan“. fj.china-embassy.org. 2019-06-10. Архивирано од изворникот на 2021-06-24. Посетено на 2021-06-22.
  141. ↑ „Мемлекет басшысы Қасым-Жомарт Тоқаев Қырғыз Республикасының Президенті Сооронбай Жээнбековпен телефон арқылы сөйлесті“. Akorda.kz (казашки). 2019-06-10. Архивирано од изворникот на 2019-06-12. Посетено на 2021-06-22.
  142. ↑ „Amir congratulates Kazakhstan President“. thepeninsulaqatar.com. 2019-06-11. Архивирано од изворникот на 2021-06-24. Посетено на 2021-06-22.
  143. ↑ „Мемлекет басшысы Қасым-Жомарт Тоқаев Ресей Федерациясының Қазақстан Республикасындағы Төтенше және өкілетті елшісі Алексей Бородавкинді қабылдады“. Akorda.kz (казашки). 2019-06-10. Архивирано од изворникот на 2019-06-12. Посетено на 2021-06-22.
  144. ↑ „Мемлекет басшысы Қасым-Жомарт Тоқаев Тәжікстан Республикасының Президенті Эмомали Рахмонмен телефон арқылы сөйлесті“. Akorda.kz (казашки). 2019-06-10. Архивирано од изворникот на 2019-06-12. Посетено на 2021-06-22.
  145. ↑ Серікбол (2019-06-10). „Эрдоган поздравил Касым-Жомарта Токаева с победой“. KAZISLAM.KZ (руски). Архивирано од изворникот на 2021-06-24. Посетено на 2021-06-22.
  146. ↑ „Эрдоган поздравил Касым-Жомарта Токаева с победой“. almaty.tv (руски). 2019-06-10. Посетено на 2021-06-22.
  147. ↑ „President of Turkmenistan Congratulated Tokayev on Election Victory“. Business Turkmenistan Information Center (англиски). 2019-06-13. Архивирано од изворникот на 2020-10-20. Посетено на 2021-06-22.
  148. ↑ „Presidents of Uzbekistan and Kazakhstan speak over the phone“. O'zLiDeP. 2019-06-12. Архивирано од изворникот на 2019-06-14. Посетено на 2021-06-22.
  149. ↑ „Letter of congratulations from President Donald Tusk to President of Kazakhstan Kassym-Jomart Tokayev“. www.consilium.europa.eu (англиски). 2019-06-11. Архивирано од изворникот на 2019-06-11. Посетено на 2021-06-22.
Преземено од „https://mk.wikipedia.org/w/index.php?title=Претседателски_избори_во_Казахстан_(2019)&oldid=5192965“