Морфин

Морфин

Систематско (IUPAC) име
(5α,6α)-7,8-didehydro- 4,5-epoxy-17-methylmorphinan-3,6-diol
Клинички податоци
Бременосна категорија	AU: C US: C (Ризикот не е отфрлен)
Правен статус	AU: S8 (Controlled) CA: Schedule I UK: Class A US: Schedule II
Склоност кон физичка зависност	Extremely high
Патишта на администрација	Smoked/inhaled, insufflated, Oral, SC, IM, IV
Фармакокинетички податоци
Биорасположливост	~25% (oral); 100% (IV);
Врзување за протеините	30–40%
Метаболизам	Hepatic 90%
Биолошки полу-живот	2–3 h
Екскреција	Renal 90%, biliary 10%
Идентификатори
CAS-број	57-27-2 64-31-3 (neutral sulfate), 52-26-6 (hydrochloride)
ATC код	N02AA01
PubChem	CID: 5288826
DrugBank	APRD00215
ChemSpider	4450907
Хемиски податоци
Формула	C17H19NO3
Моларна маса	285.34
SMILES OC(C=CC1CC2N3C)=C(OC4C(O)C=5)C1C4(CC3)C2C5

Морфинот претставува алкалоид кој се добива од незрелите листови на афионот (лат. Papaver somniferum). Морфинот на човекот му е одамна познат. Порано бил сметан за сигурен, ефикасен и долготраен лек кој не создава зависност и успешно помагал при тешки заболувања.

Денес се знае дека морфинот претставува опоен аналгетик, кој силно делува на централниот нервен систем, предизвикувајќи еуфорија, поспаност, го ублажува стравот кај пациентот. Со развивање на медицината докажано е дека сепак и морфинот предизвикува зафисност како и сите други опојни алкалоиди, но сепак се користи кај пациенти со многу силни болки како фрактури, оштетување на големи ткива, постоперативни болки и пред се кај малигните заболувања како ракот на белите дробови - каде го олеснува кашлањето и ја смалува болката, кај малигни заболувања на дебелото и тенкото црево каде ја намалува перисталтиката. Бидејќи предизвикува зависност, пациентот не смее да дознае дека прима морфин, бидејќи и кога ќе нема силни болки ќе бара да добие доза на морфин.

Морфинот е неизбежен и кај пациентите кој се наоѓаат во терминалната фаза од болеста. На овие пациенти животот им е при крај и затоа им се дава морфин за да остатокот од животот го поминат со помали болки. Така на пример кај малигните болни кои ракот е во крајна фаза и ниедна терапија не делува на него, се преминува на давање на морфин бидејќи пациентот има јаки неиздржливи болки. Аплицирањето на морфинот во вакви случаи се дава додека не настапи смрт.

Од Светската здравствена организација се смета како едно од основните лекарства за најголемиот дел од популацијата.