Иван Вазов
| Иван Вазов | |
|---|---|
.JPG) | |
| Роден/а | 9 јули 1850 Сопот, Османлиска империја |
| Починат/а | 22 септември 1921 (возр. 71) Софија, Царство Бугарија |
Иван Вазов (9 јули 1850 во Сопот - 22 септември 1921 во Софија) — поет и академик од Бугарија. Честопати се нарекува патријарх на бугарската литература. Во периодот од 7 септември 1897 до 30 јануари 1899 година бил министер за образование и наука на Бугарија
Детство[уреди | уреди извор]
Младост[уреди | уреди извор]
Софиски период[уреди | уреди извор]
Песни[уреди | уреди извор]
Вазов напишал песна за девојче кое е славено во Бугарија што добило шлаканица. Васка Зојчева била ќерка на Данаил и Љуба Зојчеви од Прилеп[се бара извор]. Нејзиниот татко Данаил бил член на Прилепскиот комитет на ВМОРО до Хуриетот, но и потоа работел за револуционерната организација[се бара извор].
На 14 октомври 1912 година, на Камениот мост во Скопје, на пречекот на српскиот престолонаследник и водач на српската армија Александар Караѓорѓевиќ, истиот побарува од Зојчева да се изјасни по однос на својата етничка припадност[се бара извор]. Очекувајќи дека девојчето ќе каже Србинка, тој физички ја нападнал со шлаканици кога таа одговорила дека е Бугарка.[1][2]
Овој настан наидува на силна реакција во Бугарија, што дури и општественикот Иван Вазов пишува стихотворба во 1913 за него.[3]
Поради овој случај, Васка Зојчева е вклучена во секција “Маченици” во алманахот “Македонија”, а се споменува и во книга на Кирил Прличев.[4][5]
Дела[уреди | уреди извор]
Романи[уреди | уреди извор]
- Под јармот
- Нова земја
- Светослав Тертер
- Казаларска царица
Приповести[уреди | уреди извор]
- Митрофан и Дормидолски
- Немили-недраги
- Стричеви
- Нора
Зборници[уреди | уреди извор]
- Приказни 1881-1901
- Шаролик свет
- Утро во Банки
- Приказни 1901-1921
Збирки песни[уреди | уреди извор]
- Прапорец и гусла
- Тагата на Бугарија
- Ибавување
- Мајски букет
- Гусли
- Италија
- Полиња и гори
- Сливница
- Звуци
- Поеми
- Скитнички песни
- Под нашето небо
- Јоргован ми замириса
- Љубав и природа
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ Коста Црнушанов, “Македонизмот и отпорот против него”, Универзитетско издание Св. Климент Охридски, Софија, 1992
- ↑ Mercia MacDermott. FOR FREEDOM AND PERFECTION. The Life of Yané Sandansky. Journeyman, London, 1988.
- ↑ Бобчев, Стефан (1915). Какво бълнуват сърбите. София.
- ↑ Алманах Македония, София, 1931
- ↑ Кирил Прличев, “Српските жестокости во Македонија (1912-1913)”, Софија, 1917
Надворешни врски[уреди | уреди извор]
|