Арсен трифлуорид
| |||
Назив според МСЧПХ Арсен(III) флуорид | |||
Други називи Арсен трифлуорид, трифлуороарсен, TL-156 | |||
| Назнаки | |||
|---|---|---|---|
7784-35-2 
| |||
| ChemSpider | 22975
| ||
| EC-број | 232-060-0 | ||
| |||
| 3Д-модел (Jmol) | Слика | ||
| PubChem | 24571 | ||
| RTECS-бр. | CG5775000 | ||
| |||
| UNII | R4I21S44T9 | ||
| Својства | |||
| Хемиска формула | |||
| Моларна маса | 0 g mol−1 | ||
| Изглед | безбојна мрсна течност | ||
| Густина | 2.666 g/cm3 (0 °C)[1] | ||
| Точка на топење | |||
| Точка на вриење | |||
| се распаѓа | |||
| Растворливост | растворливо во алкохол, диетил етер, бензен и амонијак | ||
| Опасност | |||
| Безбедност при работа: | |||
Главни опасности
|
Tоксично, корозивно | ||
| GHS-ознаки: | |||
Пиктограми
|
| ||
Сигнални зборови
|
Опасност | ||
Изјави за опасност
|
H301, H311, H331 | ||
Изјави за претпазливост
|
P261, P264, P270, P271, P280, P301+P310, P302+P352, P304+P340, P311, P312, P321, P322, P330, P361, P363, P403+P233, P405, P501 | ||
| NIOSH (здравствени граници во САД): | |||
PEL (дозволива)
|
[1910.1018] TWA 0.010 mg/m3[2] | ||
REL (препорачана)
|
Ca C 0.002 mg/m3 [15-minute][2] | ||
IDLH (непосредна опасност)
|
Ca [5 mg/m3 (as As)][2] | ||
| Термохемија | |||
| Ст. енталпија на формирање ΔfH |
-821.3 kJ/mol | ||
| Дополнителни податоци | |||
| (што е ова?) (провери) Освен ако не е поинаку укажано, податоците се однесуваат на материјалите во нивната стандардна состојба (25 °C, 100 kPa) | |||
| Наводи | |||
fluoride.svg)
Арсен трифлуорид е хемиско соединение на арсен и флуор со хемиска формула AsF3. Тоа е безбојна течност која лесно реагира со вода.[3]
Подготовка и својства[уреди | уреди извор]
Може да се подготви со реакција на водород флуорид, HF, со арсен триоксид:[3]
- 6HF + As2O3 → 2AsF3 + 3H2O
Има пирамидална молекуларна структура во гасната фаза која е присутна и во цврстата.[3] Во гасната фаза, должината на врската As-F е 170,6 pm и аголот на врската F-As-F 96,2°.[4]
Арсен трифлуорид се користи како флуорирачки агенс за конверзија на неметални хлориди во флуориди, во овој поглед тој е помалку реактивен од SbF3.[3]
Соли кои содржат AsF4− анјон може да се подготват на пример CsAsF4.[5] Калиумовата сол KAs2F7 подготвена од KF и AsF3 содржи молекули AsF4− и AsF3 со докази за интеракција помеѓу молекулата AsF3 и анјонот.
AsF3 реагира со SbF5. Добиениот производ може да се опише како јонско соединение AsF2+ SbF6−. Сепак, авторите заклучиле дека формираниот производ не може да се гледа само како јонско соединение ниту целосно како неутрален додаток AsF3SbF5. Кристалната структура прикажува одлики и на јонски пар и на неутрален додаток, земајќи ја средината помеѓу двата модели.[6]
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ Pradyot Patnaik. Handbook of Inorganic Chemicals. McGraw-Hill, 2002, ISBN 0-07-049439-8
- ↑ 2,0 2,1 2,2 „Џебен водич за опасните хемиски материи #0038“. Национален институт за безбедност и здравје при работа (NIOSH). (англиски)
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 Greenwood, Norman N.; Earnshaw, Alan (1997). Chemistry of the Elements (2. изд.). Butterworth-Heinemann. ISBN 0080379419.
- ↑ Wells A.F. (1984) Structural Inorganic Chemistry 5th edition Oxford Science Publications ISBN 0-19-855370-6
- ↑ New alkali metal and tetramethylammonium tetrafluoroarsenates(III), their vibrational spectra and crystal structure of cesium tetrafluoroarsenate(III)Klampfer P, Benkič P, Lesar A, Volavšek B, Ponikvar M, Jesih A., Collect. Czech. Chem. Commun. 2004, 69, 339-350 doi:10.1135/cccc20040339
- ↑ Fluoride crystal structures. Part XV. Arsenic trifluoride–antimony pentafluoride, Edwards A. J., Sills R. J. C. J. Chem. Soc. A, 1971, 942 - 945, doi:10.1039/J19710000942
| ||||||