Алуминиум флуорид

Од Википедија — слободната енциклопедија
Алуминиум флуорид

Anhydrous AlF3
Други називи

Алуминиум(III) флуорид
Алуминиум трифлуорид

Назнаки
7784-18-1 Ок
32287-65-3 (монохидрат) Ок
15098-87-0 (трихидрат) Ок
ChEBI CHEBI:49464 Ок
ChemSpider 2039 Ок
3Д-модел (Jmol) Слика

monomer
Слика crystal form

PubChem 2124
RTECS-бр. BD0725000
UNII Z77H3IKW94 Ок
Својства
Хемиска формула
Моларна маса 0 g mol−1
Изглед бела, кристална супстанца
без мирис
Густина 3.10 g/cm3 (анхидридanhydrous)
2.17 g/cm3 (монохидрат)
1.914 g/cm3 (трихидрат)[1]
Точка на топење
5.6 g/L (0 °C)
6.7 g/L (20 °C)
17.2 g/L (100 °C)
−0 cm3/mol[2]
Показател на прекршување (nD) 1.3767 (видливо подрачје)[3]
Структура
Кристална структура Ромбоедрална, hR24
R3c, No. 167[4]
Термохемија
Ст. енталпија на
формирање ΔfHo298 		−1510.4 kJ/mol[5]
Стандардна моларна
ентропија So298 		66.5 J/mol·K[5]
Специфичен топлински капацитет, C 75.1 J/mol·K[5]
Опасност
GHS-ознаки:
Пиктограми
 Corrosive Acute toxicity Irritant Reproductive toxicity, target organ toxicity, aspiration hazard
Сигнални зборови
 Опасност
Изјави за опасност
 H301, H302, H314, H315, H319, H335, H361, H372
Изјави за претпазливост
 P260, P261, P264, P270, P271, P280, P301+P310, P301+P312, P301+P330+P331, P302+P352, P303+P361+P353, P304+P340, P305+P351+P338, P310, P312, P321, P330, P332+P313, P337+P313, P362, P363, P403+P233, P405, P501
NFPA 704
3
0
0
NIOSH (здравствени граници во САД):
PEL (дозволива)
 нема
REL (препорачана)
 2 mg/m3
IDLH (непосредна опасност)
 N.D.
Безбедносен лист InChem MSDS
Дополнителни податоци
 Ок(што е ова?)  (провери)
Освен ако не е поинаку укажано, податоците се однесуваат на материјалите во нивната стандардна состојба (25 °C, 100 kPa)
Наводи

Алуминиум флуорид се однесува на неоргански соединенија со формула AlF3·xH2O. Сите тие се безбојни цврсти материи. Безводниот AlF3 се користи во производството на алуминиумски метал. Неколку се јавуваат како минерали.

Occurrence and production[уреди | уреди извор]

Освен безводниот AlF3, познати се неколку хидрати. Со формулата AlF3·xH2O, овие соединенија вклучуваат монохидрат (x = 1), два полиморфи на трихидрат (x = 3), хексахидрат (x = 6) и нонахидрат (x = 9).[6]

Поголемиот дел од алуминиум флуорид се произведува со третирање на алумина со водород флуорид на 700 °C:[7] Хексафлуоросиличната киселина може да се користи и за алуминиум флуорид.[8]

H2SiF6 + Al2O3 + 3 H2O → 2 AlF3 + SiO2 + 4 H2O

Алтернативно, тој се произведува со термичко распаѓање на амониум хексафлуороалуминат.[9] За лабораториски препарати од мали размери, AlF3 може да се подготви и со третирање на алуминиум хидроксид или алуминиум метал со водород флуорид.

Алуминиум флуорид трихидрат се наоѓа во природата како редок минерал розенбергит.

Безводната форма се појавува како релативно неодамна (од 2020 година) признат минерал оскарсонит.[10][11] Сроден, исклучително редок минерал, е жархикит, Al(OH)2F.[11][12]

Структура[уреди | уреди извор]

Според рендгенската кристалографија, безводниот AlF3 го прифаќа мотивот на рениум триоксид, со искривени AlF6 октаедри. Секој флуор е поврзан со два Al центри. Поради својата тридимензионална полимерна структура, AlF3 има висока точка на топење. Другите трихалиди на алуминиум во цврста состојба се разликуваат, AlCl3 има структура на слој, а AlBr3 and AlI3, се молекуларни димери.[13] Исто така, тие имаат ниски точки на топење и лесно испаруваат за да дадат димери.[14] Во гасната фаза алуминиум флуоридот постои како тригонални молекули со симетрија D3h . Должината на врската Al-F на оваа гасовита молекула е 163 pm.

Like most gaseous metal trifluorides, AlF3 adopts a planar structure upon evaporation.

Употреба[уреди | уреди извор]

Алуминиум флуоридот е важен додаток за производство на алуминиум со електролиза.[7] Заедно со криолитот, ја намалува точката на топење под 1000 °C и ја зголемува спроводливоста на растворот. Токму во оваа стопена сол се раствора алуминиум оксидот и потоа се електролизира за да се добие најголемиот дел од металот Al.[9]

Комплексите на алуминиум флуорид се користат за проучување на механичките аспекти на реакциите на трансфер на фосфорил во биологијата, кои се од фундаментално значење за клетките, бидејќи анхидридите на фосфорната киселина како што се аденозин трифосфат и гванозин трифосфат ги контролираат повеќето реакции вклучени во метаболизмот, растот и диференцијацијата.[15] Набљудувањето дека алуминиум флуоридот може да се поврзе и да ги активира хетеротримерните G белковини се покажа како корисно за проучување на активирањето на G белковината in vivo, за разјаснување на тридимензионални структури на неколку GTP-ази и за разбирање на биохемискиот механизам на GTP хидролиза, вклучувајќи ја и улогата на белковините кои активираат GTP-аза.[16]

Друга употреба[уреди | уреди извор]

Заедно со циркониум флуорид, алуминиум флуоридот е состојка за производство на флуороалуминатни очила.

Се користи и за инхибирање на ферментацијата..

Како и магнезиум флуорид, се користи како оптички тенок филм со низок индекс, особено кога е потребна далеку UV транспарентност. Неговото таложење со физичко таложење на пареа, особено со испарување, е поволно.

Безбедност[уреди | уреди извор]

Пријавената орална смртоносна доза на животни (LD50) на алуминиум флуорид е 0,1 g/kg.[17] Повторено или продолжено вдишување може да предизвика астма и може да има ефекти врз коските и нервниот систем, што резултира со коскени промени (флуороза) и оштетување на нервниот систем.[18]

Многу од невротоксичните ефекти на флуоридот се должат на формирањето на комплекси на алуминиум флуорид, кои ја имитираат хемиската структура на фосфатот и влијаат на активноста на ATP фосфохидролазата и фосфолипазата Д. Потребни се само микромоларни концентрации на алуминиум за да се формира алуминиум флуорид.[19]

Човечка изложеност на алуминиум флуорид може да се случи во индустриски услови, како што се емисиите од процесите на редукција на алуминиум,[20] или кога едно лице внесува и извор на флуор (на пр., флуор во водата за пиење или остаток од пестициди базирани на флуор) и извор на алуминиум; извори на човечка изложеност на алуминиум вклучуваат вода за пиење, чај, остатоци од храна, формула за новороденчиња, антациди или лекови кои содржат алуминиум, дезодоранси, козметика и стаклени садови.[19] Хемикалиите за флуоридација може да содржат и алуминиум флуорид.[21] Податоците за потенцијалните невротоксични ефекти од хроничната изложеност на алуминиумските видови кои постојат во водата се ограничени.[22]

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. ↑ 1,0 1,1 Haynes, William M., уред. (2011). CRC Handbook of Chemistry and Physics (XCII. изд.). Boca Raton, FL: CRC Press. стр. 4.45. ISBN 1439855110.
  2. ↑ Haynes, William M., уред. (2011). CRC Handbook of Chemistry and Physics (XCII. изд.). Boca Raton, FL: CRC Press. стр. 4.131. ISBN 1439855110.
  3. ↑ Lide, David R. (2003-06-19). CRC Handbook of Chemistry and Physics. CRC Handbook (84th. изд.). CRC Press. ISBN 9780849304842.
  4. ↑ Hoppe, R.; Kissel, D. (1984). „Zur kenntnis von AlF3 und InF3 [1]“. Journal of Fluorine Chemistry. 24 (3): 327. doi:10.1016/S0022-1139(00)81321-4.
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 Haynes, William M., уред. (2011). CRC Handbook of Chemistry and Physics (XCII. изд.). Boca Raton, FL: CRC Press. стр. 5.5. ISBN 1439855110.
  6. ↑ Guangmei Wang; Anja-Verena Mudring (2016). „The missing Hydrate AlF3·6H2O [Al(H2O)6]F3: Ionothermal Synthesis, Crystal Structure and Characterization of Aluminum Fluoride Hexahydrate“. Solid State Sciences. 61: 61. doi:10.1016/j.solidstatesciences.2016.09.007.
  7. ↑ 7,0 7,1 Greenwood, Norman N.; Earnshaw, Alan (1997). Chemistry of the Elements (2. изд.). Butterworth-Heinemann. стр. 233. ISBN 0080379419.
  8. ↑ Dreveton, Alain (2012-01-01). „Manufacture of Aluminium Fluoride of High Density and Anhydrous Hydrofluoric Acid from Fluosilicic Acid“. Procedia Engineering. SYMPHOS 2011 - 1st International Symposium on Innovation and Technology in the Phosphate Industry. 46 (Supplement C): 255–265. doi:10.1016/j.proeng.2012.09.471.
  9. ↑ 9,0 9,1 Aigueperse, J.; Mollard, P.; Devilliers, D.; Chemla, M.; Faron, R.; Romano, R.; Cuer, J. P., „Fluorine Compounds, Inorganic“, Ullmann's Encyclopedia of Industrial Chemistry, Weinheim: Wiley-VCH
  10. ↑ „Óskarssonite“.
  11. ↑ 11,0 11,1 „List of Minerals“. 21 March 2011.
  12. ↑ „Zharchikhite“.
  13. ↑ Greenwood, Norman N.; Earnshaw, Alan (1997). Chemistry of the Elements (2. изд.). Butterworth-Heinemann. ISBN 0080379419.
  14. ↑ Holleman, A. F.; Wiberg, E. (2001). Inorganic Chemistry. San Diego, CA: Academic Press. ISBN 0-12-352651-5..
  15. ↑ Wittinghofer, Alfred (1997-11-01). „Signaling mechanistics: Aluminum fluoride for molecule of the year“. Current Biology. 7 (11): R682–R685. doi:10.1016/S0960-9822(06)00355-1. PMID 9382787. S2CID 17666164.
  16. ↑ Vincent, Sylvie; Brouns, Madeleine; Hart, Matthew J.; Settleman, Jeffrey (1998-03-03). „Evidence for distinct mechanisms of transition state stabilization of GTPases by fluoride“. Proceedings of the National Academy of Sciences (англиски). 95 (5): 2210–2215. Bibcode:1998PNAS...95.2210V. doi:10.1073/pnas.95.5.2210. ISSN 0027-8424. PMC 19296. PMID 9482864.
  17. ↑ „ALUMINUM FLUORIDE, CASRN: 7784-18-1“. National Library of Medicine HSDB Database. CDC.gov. June 24, 2005. Посетено на October 12, 2017.
  18. ↑ „ALUMINIUM FLUORIDE (ANHYDROUS) International Chemical Safety Cards (ICSC)“. CDC.gov National Institute for Occupational Safety and Health (NIOSH). July 22, 2015. Посетено на July 17, 2017.
  19. ↑ 19,0 19,1 Fluoride in Drinking Water: A Scientific Review of EPA's Standards (англиски). The National Academies Press. 2006. стр. 51–52, 219. doi:10.17226/11571. ISBN 978-0-309-10128-8.
  20. ↑ TOXICOLOGICAL PROFILE FOR FLUORIDES, HYDROGEN FLUORIDE, AND FLUORINE (PDF). U.S. DEPARTMENT OF HEALTH AND HUMAN SERVICES Public Health Service Agency for Toxic Substances and Disease Registry. 2003. стр. 211.
  21. ↑ Mullenix, Phyllis J (2014). „A new perspective on metals and other contaminants in fluoridation chemicals“. International Journal of Occupational and Environmental Health. 20 (2): 157–166. doi:10.1179/2049396714Y.0000000062. ISSN 1077-3525. PMC 4090869. PMID 24999851.
  22. ↑ Aluminum Compounds Review of Toxicological Literature Abridged Final Report. Prepared for National Institute of Environmental Health Sciences. NTP.gov Nomination Summary for Aluminum contaminants of drinking water (N20025). October 2001

Надворешни врски[уреди | уреди извор]

Нормативна контрола
Преземено од „https://mk.wikipedia.org/w/index.php?title=Алуминиум_флуорид&oldid=5077232“