Оваа страница (или пасус) не е напишана на јазик којшто е македонски. Ако е наменета за читателите од тој јазик, треба да биде преместена на јазичното издание на Википедија на тој јазик. Видете го целосниот список на јазични изданија.
Ако страницата (или пасусот) не е преведена на македонски во рок од една седмица, содржината која е на друг јазик ќе биде избришана.
Хаплогрупата I е човечка митохондријална ДНК (мтДНК) хаплогрупа. Се верувало дека настанала пред околу 21.000 години, за време на периодот на последниот глацијален максимум (LGM) во Западна Азија (Olivieri 2013 harv error: no target: CITEREFOlivieri2013 (help); Terreros 2011 harvnb error: no target: CITEREFTerreros2011 (help); Fernandes 2012 harvnb error: no target: CITEREFFernandes2012 (help)). Хаплогрупата е невообичаена по тоа што сега е широко распространета географски, но била вообичаена само во неколку мали области на Источна Африка, Западна Азија и Европа. Особено била честа појава кај народите Ел Моло и Рендил во Кенија, различни региони на Иран, народот Лемко од Словачка, Полска и Украина, островот Крк во Хрватска, одделот Финистер во Франција и некои други делови на Шкотска и Ирска.
Хаплогрупата I е потомок (подклада) на хаплогрупата N1a1b и брат/сестра на хаплогрупата N1a1b1 (Olivieri 2013 harv error: no target: CITEREFOlivieri2013 (help)). Се верувало дека се појавила некаде во Западна Азија меѓу 17.263 и 24.451 година пред сегашноста (БП) (Behar 2012b harv error: no target: CITEREFBehar2012b (help)), со старост на спојување од 20,1 илјади години (Olivieri 2013 harv error: no target: CITEREFOlivieri2013 (help)). Се сугерирало дека нејзиното потекло можело да биде во Иран или поопшто од Блискиот Исток (Terreros 2011 harv error: no target: CITEREFTerreros2011 (help)). Се разделила на најмалку седум различни клади, т.е. гранки I1–I7, што датирале помеѓу 16–6,8 илјади години (Olivieri 2013 harv error: no target: CITEREFOlivieri2013 (help)). Хипотезата за нејзиното потекло од Блискиот Исток се засновало на фактот дека сите клади на хаплогрупата I, особено оние од доцниот глацијален период (I1, I4, I5 и I6), вклучувале митогеноми од Блискиот Исток (Olivieri 2013 harv error: no target: CITEREFOlivieri2013 (help)). Проценките за возраста и распространувањето на некои подклади (I1, I2'3, I5) се слични на оние на главните подклади на mtDNA хаплогрупите J и T, што укажувало на можно распространување на хаплогрупата I во Европа за време на доцниот глацијален период (околу 18 г.–12 kya) и постглацијален период (околу 10–11 kya), неколку милениуми пред европскиот неолит. Некои потклади (I1a1, I2, I1c1, I3) покажувале знаци на неолитска дифузија на земјоделството и сточарството во Европа (Olivieri 2013 harv error: no target: CITEREFOlivieri2013 (help)).
It is noteworthy that, with the exception of its northern neighbor Azerbaijan, Iran is the only population in which haplogroup I exhibits polymorphic levels. Also, a contour plot based on the regional phylogeographic distribution of the I haplogroup exhibits frequency clines consistent with an Iranian cradle ... Moreover, when compared with other populations in the region, those from the Levant (Iraq, Syria and Palestine) and the Arabian Peninsula (Oman and UAE) exhibit significantly lower proportions of I individuals ... this haplogroup has been detected in European groups (Krk, a tiny island off the coast of Croatia (11.3%), and Lemko, an isolate from the Carpathian Highlands (11.3%)) at comparable frequencies to those observed in the North Iranian population. However, the higher frequencies of the haplogroup within Europe are found in geographical isolates and are likely the result of founder effects and/or drift ... it is plausible that the high levels of haplogroup I present in Iran may be the result of a localized enrichment through the action of genetic drift or may signal geographical proximity to the location of origin.
Сличниот став ставил поголем акцент на регионот на Персискиот Залив на Блискиот Исток (Fernandes 2012 harv error: no target: CITEREFFernandes2012 (help)).
Haplogroup I ... dates to ~25 ka ago and is overall most frequent in Europe ..., but the facts that it has a frequency peak in the Gulf region and that its highest diversity values are in the Gulf, Anatolia, and southeast Europe suggest that its origin is most likely in the Near East and/or Arabia ...
Хаплогрупата I се наоѓала на умерени до ниски фреквенции во Источна Африка, Европа, Западна Азија и Јужна Азија (Fernandes 2012 harv error: no target: CITEREFFernandes2012 (help)). Покрај потврдените седум клада, реткиот базален/парафилетски клад I* бил забележан кај три индивидуи; двајца биле од Сомалија и еден бил од Иран (Olivieri 2013 harv error: no target: CITEREFOlivieri2013 (help)).
Највисоките фреквенции на митохондријалната хаплогрупа што биле забележани до сега се појавувале во Ел Моло каде што зборувале кушитски (23%) и Рендил (>17%) во северна Кенија (Castrì 2008 harv error: no target: CITEREFCastrì2008 (help)). Кладата исто така се наоѓала на споредливи фреквенции кај Soqotri (~22%).[1]
Хаплогрупата I била присутна низ Западна Азија и Централна Азија, а се наоѓала и на фреквенции во трагови во Јужна Азија. Нејзината област со најголема фреквенција можеби била во северен Иран (9,7%). Terreros 2011 забележал дека исто така имала голема разновидност таму и ги повторувала минатите студии кои сугерирале дека ова можеби било нејзиното место на потекло. Било пронајдено кај Сванско население од Грузија(Кавказ) I* 4,2%. „Секвенца полиморфизми на контролниот регион на mtDNA во човечка изолација: Грузијците од Сванетија.“ Алфонсо-Санчез МА1, Мартинез-Бузас Ц, Кастро А, Пења ЈА, Фернандез-Фернандез I, Херера РЈ, де Панкорбо ММ. Табелата подолу покажува некои од популациите каде што бил откриен.
Во Источна Европа, фреквенцијата на хаплогрупата I била генерално помала отколку во Западна Европа (1 до 3 проценти), но нејзината фреквенција била поконзистентна помеѓу популациите со помалку места со екстремни високи или ниски места. Постоеле два забележителни исклучоци. Никитин 2009 открил дека Лемкос (под или ко-етничка група на Русин) во Карпатите имале „највисока фреквенција на хаплогрупа I (11,3%) во Европа, идентична со онаа на населението на островот Крк (Хрватска) во Јадранско Море“.
Во Западна Европа, хаплогрупата I била најчеста во северозападна Европа (Норвешка, Островот Скај и Британските острови). Фреквенцијата во овие области била помеѓу 2 и 5 проценти. Нејзината најголема фреквенција во Бретања, Франција, каде што е над 9 проценти од населението во Финистер. Невообичаено е, а понекогаш бил и отсутен во другите делови на Западна Европа (Иберија, Југозападна Франција и делови од Италија).
Хаплогрупата I до неодамна била отсутна од античките европски примероци што биле пронајдени во гробовите на палеолитот и мезолитот. Во 2017 година, на локација на италијанскиот остров Сардинија бил пронајден примерок со подкладата I3 што датирала од 9124–7851 п.н.е. Modi 2017 harv error: no target: CITEREFModi2017 (help), додека на Блискиот Исток, во Левант бил пронајден примерок со сè уште недефинирана подклада што датирала 8850–8750 п.н.е., додека во Иран бил пронајден помлад примерок со подклада I1c што датирал од 3972–3800 п.н.е. (Lazaridis 2016 harv error: no target: CITEREFLazaridis2016 (help)). Во неолитска Шпанија (околу 6090–5960 п.н.е. во Патернанбидеа, Навара) бил пронајден примерок со сè уште недефиниран подклада (Olivieri 2013 harv error: no target: CITEREFOlivieri2013 (help)). Хаплогрупата I покажувала силна врска со индоевропските миграции; особено неговите подклади I1, I1a1 и I3a, кои биле пронајдени во културите на Полтавка и Срубнаја во Русија (Mathieson 2015), меѓу древните Скити (Der Sarkissian 2011) и во погребувањата на Corded Ware и Unetice Culture во Саксонија (Brandt 2013 harvnb error: no target: CITEREFBrandt2013 (help)). I3a, исто така, бил пронајден во Unetice Culture во Лубингин, Германија 2.200 п.н.е. до 1.800 п.н.е. благодарение на статијата на Unetice Culture Википедија на 2 скелети кои биле тестирани на ДНК. Хаплогрупата I (со неодредени подклади) исто така била забележана на значајни фреквенции во понови историски гробни места (Melchior 2008 harvnb error: no target: CITEREFMelchior2008 (help) и Hofreiter 2010 harvnb error: no target: CITEREFHofreiter2010 (help)).
Во 2013 година, Nature го објавил објавувањето на првата генетска студија која користела секвенционирање на следната генерација за да можела да ја утврди лозата на предците на поединец од Стариот Египет. Истражувањето го воделе Карстен Пуш од Универзитетот во Тибинген во Германија и Рабаб Каират, кои ги објавиле своите наоди во Журналот за применета генетика. ДНК била извлечена од главите на пет египетски мумии кои биле сместени во институцијата. Сите примероци датирале меѓу 806 п.н.е. и 124 година од нашата ера, временска рамка што одговарала на доцниот династички и птолемејскиот период. Истражувачите забележале дека една од мумифицираните поединци најверојатно припаѓала на подкладата I2.[2] Хаплогрупата I била пронајдена и меѓу древните египетски мумии ископани на археолошкиот локалитет Абусир ел-Мелек во Блискиот Египет, кои датирале од предптолемејскиот/доцното ново кралство, птолемејскиот и римскиот период.[3]
Хаплогрупата I5, исто така, била забележана меѓу примероците на гробиштата на копното во Кулубнарти, Судан, кои датирале од ранохристијанскиот период (550–800 година од нашата ера).[4]
</br> Христијански гробишта Конгемаркен (АД 1000–1250)
</br> средновековни гробишта Рисби (АД 1250–1450)
4/29
13,79%
Melchior 2008, Hofreiter 2010
Англосаксонски погребни места
</br> Лестер: 6
</br> Лавингтон: 6
</br> Бакленд: 7
</br> Нортон: 12
</br> Норвич: 17
1/48
2,08%
Топф 2006 година
We have previously observed a high frequency of Hg I's among Iron Age villagers (Bøgebjerggård) and individuals from the early Christian cemetery, Kongemarken [16], [17]. This trend was also found for the additional sites reported here, Simonsborg, Galgedil and Riisby. The overall frequency of Hg I among the individuals from the Iron Age to the Medieval Age is 13% (7/53) compared to 2.5% for modern Danes [35]. The higher frequencies of Hg I can not be ascribed to maternal kinship since only two individuals share the same common motif (K2 and K7 at Kongemarken). Except for Skovgaarde (no Hg I's observed) frequencies range between 9% and 29% and there seems to be no trend in relation to time. No Hg I's were observed at the Neolithic Damsbo and the Bronze Age site Bredtoftegård, where all three individuals harbored Hg U4 or Hg U5a (Table 1).
Фреквенцијата на хаплогрупата I можеби претрпела намалување во Европа по средниот век. Севкупна фреквенција од 13% била пронајдена во старите дански примероци од железното доба до средновековното доба (вклучувајќи ги и Викинзите) од Данска и Скандинавија во споредба со само 2,5% во современите примероци. Како хаплогрупа I не била забележана кај ниеден антички италијански, шпански [противречен од неодамнешните истражувања, како што се пронајдени во преднеолитска Италија, како и во неолитска Шпанија], британско, централноевропско население, земјоделци од рана централна Европа и неолитски примероци, според автори „Хаплогрупата јас би можела, според тоа, да биде древен јужноскандинавски тип „разреден“ од подоцнежните имиграциски настани“ (Hofreiter 2010 harv error: no target: CITEREFHofreiter2010 (help)).
Филогенетско дрво на хаплогрупите I (лево) и W (десно). Kya во левата скала означува пред илјада години (Olivieri 2013 harv error: no target: CITEREFOlivieri2013 (help)).
Ова филогенетско дрво на подкладите на хаплогрупата I со временски проценки се засновалп на трудот и истражувањето што било објавено (Olivieri 2013 harv error: no target: CITEREFOlivieri2013 (help)).
Бил формирал за време на последниот глацијален предзатоплување период. Го имало главно во Европа, Блискиот Исток, повремено во Северна Африка и Кавказ. Тој бил најчестата клада на хаплогрупата (Olivieri 2013 harv error: no target: CITEREFOlivieri2013 (help)).
ID на Genbank
Популација
Извор
JQ702472
Behar 2012b harvnb error: no target: CITEREFBehar2012b (help)
JQ702567
Германија
Behar 2012b harvnb error: no target: CITEREFBehar2012b (help)
JQ704077
Германија
Behar 2012b harvnb error: no target: CITEREFBehar2012b (help)
JQ705190
Behar 2012b harvnb error: no target: CITEREFBehar2012b (help)
JQ705840
Behar 2012b harvnb error: no target: CITEREFBehar2012b (help)
Врвовите на фреквенцијата на подкладата (околу 2,8%) билее претежно сместени во Северо-Источна Европа (Olivieri 2013 harv error: no target: CITEREFOlivieri2013 (help)).
Тој бил вообичаен корен клад за подкладите I2 и I3. Примерок од него имало од Танзанија со кој I2'3 делела варијанта на позицијата 152 од коренскиот јазол на хаплогрупата I, и овој „јазол 152“ можел да биде спротиводно I2'3s клад (Olivieri 2013 harv error: no target: CITEREFOlivieri2013 (help)). И I2 и I3 можеби се формирале за време на холоценскиот период, а повеќето од нивните подклади се од Европа, само неколку од Блискиот Исток (Olivieri 2013 harv error: no target: CITEREFOlivieri2013 (help)). Примери за оваа гранка на предците не биле документирани.
Кладата се делела на подклади I4a и новодефиниран I4b, со примероци кои биле пронајдени во Европа, Блискиот Исток и Кавказ (Olivieri 2013 harv error: no target: CITEREFOlivieri2013 (help)).
Тој биле вториот најчест клад од хаплогрупата. Нејзините подклади се наоѓлет во Европа, на пр. I5a1 и Блискиот Исток, на пр. I5a2a и I5b (Olivieri 2013 harv error: no target: CITEREFOlivieri2013 (help)).
Подкладата била многу ретка, таа била пронајдена до јули 2013 година само во четири примероци од Блискиот Исток (Olivieri 2013 harv error: no target: CITEREFOlivieri2013 (help)).
Тоа била најретката дефинирана подклада, до јули 2013 година била пронајдена само во два примероци од Блискиот Исток и Кавказ (Olivieri 2013 harv error: no target: CITEREFOlivieri2013 (help)).
Černý, Viktor; Pereira, Luísa; Kujanová, Martina; VašÍková, Alžběta; Hájek, Martin; Morris, Miranda; Mulligan, Connie J. (2009). „Out of Arabia-The settlement of Island Soqotra as revealed by mitochondrial and Y chromosome genetic diversity“. American Journal of Physical Anthropology. 138 (4): 439–47. doi:10.1002/ajpa.20960. PMID19012329.
Fellner, Robert O (1995). Cultural change and the epipalaeolithic of Palestine. Tempus Reparatum. ISBN9780860547754.
