Таур
| Таур | |
|---|---|
| Toros Dağları | |
 Демирказак во покраината Нигде | |
| Највисока точка | |
| Врв | Демирказак |
| Надм. височина | 3.756 м |
| Географија | |
  | |
| Земји |  Турција |
| Координати | 37°N 33°E / 37° СГШ; 33° ИГД |
Таур (турски: Toros Dağları, старогрчки: Όρη Ταύρου) — планински систем во јужна Турција кој го дели Средоземниот регион од Анадолската Висорамнина. Системот се протега во лак, од езерото Егирдир на запад до горното течение на реките Тигар и Еуфрат на исток.
Поделен е на три венци (од запад кон исток):
- Западен Таур (Batı Toroslar)
- Ак, Беј, Катранџик, Гејик
- Среден Таур (Orta Toroslar)
- Акчали, Булгар, Ала, Тахтали
- Југоисточен Таур (Güneydoğu Toroslar)
- Нурхак, Малатиски Пл., Маден, Генч, Битлис
Историја[уреди | уреди извор]
Името Таур доаѓа од старогрчкиот поим Ταύρου, чие потекло има две верзии. Според едната, поимот доаѓа од семитското tûr, што значи „планина“.[1] Според другата пак, планините се така наречени поради на Хуритите и другите стари Сиријци кон богот на бурата, кој има лик на бик (грч. Ταύρος).[2] Се верувало дека тој предизвикувал полноводност во реките Тигар и Еуфрат, кои потоа се поплавувале и давале плодно земјиште.[3] Поради ова, по планините некогаш имало поголем број на храмови посветени на овој бог,[4]
Кај Кестел има археолошко наоѓалиште од бронзено време, каде се ископувал калај за добивање бронза.[5] Превојот наречен во антиката „Киликиска Врата“ е премин преку венецот северно од Тарс.
За време на Првата светска војна, германско-турските железнички коловоци низ Таур претставувале важна цел за силите на Антантата. Откако го зазеле ова подрачје, конечно дошло до примирје и крај на борбите против Отоманското Царство.[6]
Географија[уреди | уреди извор]
Планините Ала и Булгар (Болкар) се одликуваат со одронети варовнички карпи, од кои настанале карстни предели со водопади, понорници и некои од поголемите пештери во Азија. Од јужните падини на венецот Беј извира реката Манавгат.[7]
Знаменитости[уреди | уреди извор]
Покрај планинарството и алпинизмот,[8] венецот нуди два скијачки центра — еден во Даврас (25 км од Егирдир и Испарта) и друг во Саклакент (40 км од градот Анталија).
Железничката линија Конија-Адана минува преку забележителниот вијадукт Варда, висок 98 м, кој е изграден од Германците во 1910-тите години.
Западен Таур[уреди | уреди извор]
Западен Таур и остатокот од Таур образуваат лак околу Анталискиот Залив. Овој дел е одвоен од Среден Таур со висорамнината Ташели и реката Ѓоксу. Има поголем број на врвови високи преку 3.000–3.700 м. Групата се дели на четири венци:[8]
- Беј (западен) — највисок врв: Кизларсивриси 3.086 м
- Ала (средиштен) — највисок врв: Демирказак 3.756 м
- Булгар (југоисточен) — највисок врв: Медетсиз 3.524 м
- Мунзур (североисточен) — највисок врв: Акбаба 3.462 м
- Мерџан (во склоп на Мунзур)
Највисока планина во Среден Таур е Демирказак (3.756 м).[8]
-
Релјеф на Западен Таур -
Древниот град Термес -
Анталија на зајдисонце со планините -
Аланија и околните планини
Среден Таур[уреди | уреди извор]
Среден Таур приближно се протега на североисток од покраините Мерсин и Анталија
-
Ала -
Тахтали -
Ѓулек -
Вијадуктот кон Адана
Југоисточен Таур[уреди | уреди извор]
Југоисточен Таур ја образува северната граница на регионот Југоисточна Анадолија и Северна Месопотамија. Тука извираат реките Тигар и Еуфрат.
-
Калињата на Малатија -
Браната „Каракаја“
Поврзано[уреди | уреди извор]
- Антитаур (Аладаглар)
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ Оттука арапскиот назив جبال طوروس.
- ↑ „Ταύρος“[мртва врска] — Грчко-македонски речник
- ↑ H.W.F. Saggs, The greatness that was Babylon: a survey of the ancient civilization of the Tigris-Euphrates Valley, Sidgwick & Jackson, 2nd Revised edition, 1988, стр. 380.
- ↑ Alberto Ravinell and Whitney Green, The Storm-god in the Ancient Near East, стр. 126
- ↑ Yener, K.A. (2000) The Domestication of Metals: The Rise of Complex Metal Industries in Anatolia Brill, Leiden, ISBN 90-04-11864-0
- ↑ Price, Ward "Danger in Taurus Tunnels", New York Times, 16 декември 1918
- ↑ „Реката Манавгат како ограничен, но алтернативен извор на водоснабдување за домашна употреба на Блискиот Исток“ (PDF). Архивирано од изворникот (PDF) на 2008-02-27. Посетено на 2008-02-16. (англиски)
- ↑ 8,0 8,1 8,2 „Планинарство во Турција“ — портал „Сè за Турција“ (англиски)
Надворешни врски[уреди | уреди извор]
 |
„Таур“ на Ризницата ? |
- Портал на Таур Архивирано на 22 јануари 2012 г. (англиски)