Глера (грозје)
| Глера | |
|---|---|
 Пенливо вино просеко направено од глера | |
| Боја на лушпата | Бело |
| Вид | Лоза (Vitis vinifera) |
| Други називи | Просеко и други синоними |
| Потекло | Италија |
| Региони | Венето |
| Вина | Просеко |
| VIVC-број | 9741 |
Глера, позната и како Просеко, ― бела сорта на грозје од италијанско потекло, веројатно од истоименото село Просеко. Сортата порано главно била нарекувана просеко, но во ЕУ била преименувана во „глера“ во 2009 година за да се направи простор за заштита на „Просеко“ како име на италијанското географски заштитено вино.
Глера е прилично неутрална сорта на грозје која главно е одгледувана за употреба во пенливи италијански вински стилови, фриѕанте (италијански: frizzante) или спумантe (spumante), од различните области во Просеко кои се со Ознака на контролирано и загарантирано потекло (DOCG) и Ознака на контролирано потекло (DOC), иако сè уште постојат вина.[1]
Одгледувано е главно во регионот Венето во Италија, традиционално во област во близина на Конељано и Валдобјадене, во ридовите северно од Тревизо.
Историја[уреди | уреди извор]
Се верува дека Глера е стара сорта, а името Просеко (Prosecco) е изведено од селото Просеко во близина на Трст, од каде можеби потекнува грозјето.[2] Предложено е дека бил одгледуван веќе во римско време,[3] веројатно како vinum pucinum пофален од Плиниј Постариот, иако тоа не е познато со сигурност. Тоа е рангирано на околу триесетто место по важност меѓу околу 2.000 сорти грозје во земјата.[4]
Промена на името[уреди | уреди извор]
Просеко традиционално било користено како име за сортата грозје. Во Италија, исто така, било користено поконкретно за пенливи вина произведени првенствено од него, како што се Prosecco di Conegliano e Valdobbiadene (Просеко од Конељано и Валдобјане), Prosecco di Conegliano (Просеко од Конељано) и Prosecco di Valdobbiadene (Просеко од Валдобјане), од кои сите имале статус на Ознака за контролирано потекло (DOC), а исто така имаше и зона so Типична географска ознака (IGT) околу нив. Кога бил баран повисок статус за Ознака за контролирано и загарантирано потекло (DOCG) за Prosecco di Conegliano e Valdobbiadene, дошло до усложување што грозјето (кое било одгледувано на поголема површина, вклучително и надвор од Италија) и Заштитената ознака на потекло го имале истото име. За да биде решен проблемот, во ЕУ, стариот синоним глера бил службено усвоен за сортата во исто време кога Ознаката за контролирано и загарантирано потекло била одобрена во 2009 година.[5][6] Промената ја намалила способноста на другите производители (во Италија и во странство) да ги означуваат пенливите вина направени на друго место како „Prosecco“ со користење на името на сортата грозје.[7]
Промената на името била отфрлена од производителите на вино надвор од Италија, и водечките стручњаци за вино, вклучувајќи ги Џансис Робинсон МВ, Јулија Хардинг МВ и Хосе Вуиљамоз, кои продолжуваат да ја нарекуваат сортата грозје како „Просеко“.[8]
Однос со друго грозје[уреди | уреди извор]
Глера е матична сорта на две грозје Манѕони, црвено винско грозје Инкрочо Манѕони (Incrocio Manzoni) 2.15 (вкрстување со Каберне совињон (Cabernet Sauvignon)) и друга сорта со црвена боја позната како Инкрочо Манцони 2.14 (вкрстување со Каберне Франк (Cabernet Franc)).[9]
Синоними[уреди | уреди извор]
Глера е позната и под синонимите гера (Ghera), глере (Glere), просеко тондо (Prosecco Tondo), просеко (Prosecco), просеко балби (Prosecco Balbi), просеко бјанко (Prosecco Bianco), просеко нострано (Prosecco Nostrano), просеко тондо (Prosecco Tondo), просеко шиприна (Proseko Sciprina), серпина (Serpina) и ува писона (Uva Pissona).[10]
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ Jancis Robinson, уред. (2006). „Prosecco“. Oxford Companion to Wine (Third. изд.). Oxford: Oxford University Press. стр. 550. ISBN 0-19-860990-6.
- ↑ Cortese, Amy (26 декември 2008). „Italian Makers of Prosecco Seek Recognition“. The New York Times. Посетено на 5 декември 2023.
- ↑ Koelliker, Beat (2008). Die neue Hallwag Weinschule: Mit 13 Weinproben zum Weinkenner (германски). HALLWAG. стр. 104. ISBN 978-3-8338-1221-7.
- ↑ Kinssies, Richard, Seattle Post-Intelligencer (10 јули 2002). „On Wine: Proseccos sparkle on their own terms“. Посетено на 5 декември 2023.
- ↑ Prosecco to become DOCG Архивирано на 25 јули 2010 г., Decanter, 28 мај 2009
- ↑ Prosecco to become DOCG Архивирано на 15 јули 2009 г., Decanter, 10 јули 2009
- ↑ "Prosecco, Italy". Архивирано на 21 август 2010 г., Tom Canavan, 2009
- ↑ „Prosecco wars: Defiant Aussie winemakers fight Italy's claim to naming rights“. Australian Financial Review (англиски). 10 април 2018. Посетено на 5 декември 2023.
- ↑ J. Robinson, J. Harding and J. Vouillamoz Wine Grapes - A complete guide to 1,368 vine varieties, including their origins and flavours pgs 469-471, 594-595 Allen Lane 2012 ISBN 978-1-846-14446-2
- ↑ Prosecco Архивирано на 19 јануари 2012 г., Vitis International Variety Catalogue.
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
