Гиљермо Варела
| Гиљермо Варела | |||
|---|---|---|---|
 | |||
| Лични податоци | |||
| Полно име | Гиљермо Варела Оливера | ||
| Роден на | 24 март 1993 | ||
| Роден во | Монтевидео, Уругвај | ||
| Држава |
 Уругвај | ||
| Висина | 1,73 м | ||
| Позиција | Десен бек | ||
| Клупски податоци | |||
| Сегашен клуб |
 Фламенго (на позајмица од Динамо Москва) | ||
| Број | 2 | ||
| Младинска кариера | |||
| 2011 | Пењарол | ||
| Кариера* | |||
| Години | Клуб | Наст. | (Гол.) |
| 2011–2013 | Пењарол | 1 | (0) |
| 2013–2017 |
 Манчестер Јунајтед | 4 | (0) |
| 2014–2015 |
→ РМ Кастиља (позајмен) | 33 | (1) |
| 2016–2017 |
→ Ајнтрахт Франкфурт (позајмен) | 7 | (0) |
| 2017–2019 | Пењарол | 23 | (0) |
| 2019–2021 | Копенхаген | 35 | (0) |
| 2020–2021 | →Динамо Москва (позајмен) | 17 | (0) |
| 2021– | Динамо Москва | 25 | (0) |
| 2022– |
→ Фламенго (позајмен) | 5 | (0) |
| Репрезентација ‡ | |||
| 2012–2013 |
 Уругвај 20 | 29 | (0) |
| 2017– |
Уругвај | 12 | (0) |
|
*Настапи и голови само на првенствени натпревари, според податок од 29 ноември 2022 ‡ Настапи и голови за репрезентација, според податок од 2 декември 2022 | |||
Гиљермо Варела (шпански: Guillermo Varela Olivera; роден на 24 март 1993) — уругвајски професионален фудбалер кој игра како десен бек за клубот од Бразилската Серија А Фламенго, како позајмен од Московски Динамо и за репрезентацијата на Уругвај.
Варела ја започнал својата кариера со Пењарол, во неговиот роден град Монтевидео, пред да му се приклучи на Манчестер Јунајтед во 2013 година. Тој забележал 11 настапи за првиот тим на Јунајтед и поминал време како позајмен во резервниот тим на Реал Мадрид, Реал Мадрид Кастиља и во Ајнтрахт Франкфурт, пред да се врати во Пењарол во 2017 година. Варела освоил две титули во Уругвајската Примера Дивисион со Пењарол, пред да се врати во Европа во јануари 2019 година кога потпишал за данскиот клуб Копенхаген. Тој забележал 53 настапи за Копенхаген и им помогна да ја освојат данската Суперлига 2018-19. Во октомври 2020 година, тој му се приклучил на рускиот клуб Динамо Москва на договор за позајмица, кој станал постојан во јули 2021 година.
Варела бил член на репрезентацијата на Уругвај до 20 години, која била второпласирана на Светското првенство на ФИФА до 20 години во 2013 година. Тој го имал своето деби за сениорска репрезентација во ноември 2017 година и играл на две Светски првенства на ФИФА, во 2018 и 2022 година.
Клупска кариера[уреди | уреди извор]
Пењарол[уреди | уреди извор]
Роден во Монтевидео, Варела ја започнал својата кариера со клубот Пењарол од неговиот роден град и го направил своето деби за сениорскиот тим на 5 јуни 2011 година, во поразот со 1–0 на домашен терен против Расинг Клуб де Монтевидео, на последниот натпревар од Уругвајската Примера Дивисион.
Манчестер Јунајтед и позајмица во Реал Мадрид Кастиља[уреди | уреди извор]
Во мај 2013 година, Варела заминал на двонеделна проба со Манчестер Јунајтед по импресивниот настап на младинскиот шампионат на Јужна Америка во 2013 година.[1] На 7 јуни, Варела објавил дека ги поминал медицинските прегледи,[2] и на 11 јуни, Јунајтед го завршил потпишувањето на петгодишен договор, со што станал првото засилување на новиот менаџер Дејвид Мојс.[3]
Во септември 2014 година, Варела му се приклучил на резервниот тим на Реал Мадрид, Реал Мадрид Кастиља на позајмица за една сезона.[4] Тој, сепак, бил вклучен во тимот за првиот тим на УЕФА Лигата на шампионите 2014/15 и му бил даден бројот 28.[5] Тој настапил на 33 настапи и постигнал еден гол, по асистенција на Мартин Одегард во победата од 4–0 над Баракалдо на 21 февруари 2015 година, на стадионот Алфредо ди Стефано во Сегунда Дивисион Б.[6]
Враќање во Јунајтед и позајмица во Ајнтрахт Франкфурт[уреди | уреди извор]
По враќањето во Јунајтед, Варела бил вклучен во нивниот тим за групната фаза од УЕФА Лигата на шампионите 2015/16.[7] Тој го направил своето деби на 5 декември 2015 година, како замена на полувремето за Педи Мекнер во ремито без голови во Премиер лигата против Вест Хем Јунајтед на Олд Трафорд.[8] Три дена подоцна, Варела го направил својот прв старт и деби во УЕФА Лигата на шампионите 2015/16, играјќи ги цели 90 минути во поразот од Волфсбург со 3-2. На 25 февруари 2016 година, во реваншот од шеснаесетфиналето во Лига Европа против Митјиланд, тој асистирал за вториот од двата гола што Маркус Рашфорд ги постигнал на своето сениорско деби.
По доаѓањето на Жозе Мурињо како менаџер на Јунајтед во 2016 година, Варела влегол како замена во првиот натпревар на Мурињо на чело на тимот, на пријателската победа од 2–0 на гостувањето кај Виган Атлетик.[9] Сепак, тој не бил вклучен во тимот на Мурињо за летната турнеја на клубот низ Кина,[10] и на 23 јули, Варела му се приклучи на германскиот клуб Ајнтрахт Франкфурт на позајмица за една сезона.[11]
Тренерот на Франкфурт, Нико Ковач, открил на крајот на сезоната дека очекувал Варела да игра во финалето на ДФБ-Покал во 2017 и да му биде продолжен договорот, но овие планови биле напуштени откако Варела ги пркосел инструкциите на тренинг-штабот на клубот и се тетовирал, за подоцна да се воспали. Поради ова, и други дисциплински прашања, Варела бил суспендиран од клубот, кој изјавил дека нема да се обиде да го продолжи договорот за позајмица.[12]
Враќање во Пењарол[уреди | уреди извор]
На 12 август 2017 година, Варела се вратил во Пењарол со постојан договор.[13] Тој го направи своето второ деби за клубот на 20 август 2017 година, во победата со 4–0 против Ел Танке Сисли.[14]
ФК Копенхаген[уреди | уреди извор]
На 20 декември 2018 година, данскиот суперлигаш Копенхаген објавил дека Варела ќе им се приклучи во јануари 2019 година, со договор до јуни 2023 година.[15]
Динамо Москва[уреди | уреди извор]
На 17 октомври 2020 година, тој му се приклучил на рускиот прволигаш Динамо Москва на позајмица за сезоната 2020–21.[16]
На 17 јули 2021 година, тој се преселил во Динамо Москва на постојана основа и потпишал двегодишен договор со клубот.[17] Тој бил избран за играч на месецот од навивачите на Динамо за октомври 2021 година.[18]
Позајмица на Фламенго[уреди | уреди извор]
На 30 јули 2022 година, Фламенго потпишал со Варела на позајмица од Динамо Москва до 31 мај 2023 година.[19]
Меѓународна кариера[уреди | уреди извор]
Варела одиграл 29 настапи за тимот на Уругвај до 20 години.[20] Тој играл за Уругвај на Светското првенство на ФИФА У-20 во 2013 година,[21] каде што тимот завршил како второпласиран пред шампионот Франција.[22]
На 5 март 2016 година, по неговото појавување во првиот тим на Манчестер Јунајтед, Варела го добил својот прв повик во сениорскиот тим на Уругвај, за квалификациите за Светското првенство против Бразил и Перу подоцна истиот месец.[23]
Во јуни 2018 година, Варела бил именуван во последниот тим од 23 играчи на Уругвај за Светското првенство во фудбал 2018 во Русија.[24]
Варела бил именуван во тимот на Уругвај за Светското првенство во фудбал 2022.[25] Тој влегол како замена во 88. минута на првиот натпревар на Уругвај на турнирот - против Јужна Кореја, заменувајќи го Факундо Пелистри.[26]
Статистика[уреди | уреди извор]
Клуб[уреди | уреди извор]
| Клуб | Сезона | Лига | Национален куп | Лига куп | Континентален куп | Друго | Вкупно | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Дивизија | Настапи | Голови | Настапи | Голови | Настапи | Голови | Настапи | Голови | Настапи | Голови | Настапи | Голови | ||
| Пењарол | 2010–11 | Уругвајска Примера Дивисион | 1 | 0 | – | – | 0 | 0 | – | 1 | 0 | |||
| 2011–12 | 0 | 0 | – | – | 0 | 0 | – | 0 | 0 | |||||
| 2012–13 | 0 | 0 | – | – | 0 | 0 | – | 0 | 0 | |||||
| Вкупно | 1 | 0 | – | – | 0 | 0 | – | 1 | 0 | |||||
| Манчестер Јунајтед | 2013–14 | Премиер лига | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 |
| 2014–15 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | – | – | 0 | 0 | ||||
| 2015–16 | 4 | 0 | 3 | 0 | 0 | 0 | 4 | 0 | – | 11 | 0 | |||
| 2016–17 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | ||
| Вкупно | 4 | 0 | 3 | 0 | 0 | 0 | 4 | 0 | 0 | 0 | 11 | 0 | ||
| Реал Мадрид Кастиља (позајмен) | 2014–15 | Сегунда Дивисион Б | 33 | 1 | – | – | – | – | 33 | 1 | ||||
| Ајнтрахт Франкфурт (позајмен) | 2016–17 | Бундеслига | 7 | 0 | 3 | 0 | – | – | – | 10 | 0 | |||
| Пењарол | 2017 | Уругвајска Примера Дивисион | 11 | 0 | – | – | – | – | 11 | 0 | ||||
| 2018 | 12 | 0 | – | – | 6 | 0 | 1 | 0 | 19 | 0 | ||||
| Вкупно | 23 | 0 | – | – | 6 | 0 | 1 | 0 | 30 | 0 | ||||
| Копенхаген | 2018–19 | Данска Суперлига | 7 | 0 | 0 | 0 | – | 0 | 0 | – | 7 | 0 | ||
| 2019–20 | 27 | 0 | 1 | 0 | – | 15 | 0 | – | 43 | 0 | ||||
| 2020–21 | 1 | 0 | 0 | 0 | – | 2 | 0 | – | 3 | 0 | ||||
| Вкупно | 35 | 0 | 1 | 0 | – | 17 | 0 | – | 53 | 0 | ||||
| Динамо Москва (позајмен) | 2020–21 | Руска премиер лига | 17 | 0 | 2 | 0 | – | – | – | 19 | 0 | |||
| Динамо Москва | 2021–22 | 24 | 0 | 5 | 0 | – | – | – | 29 | 0 | ||||
| 2022–23 | 1 | 0 | 0 | 0 | – | – | – | 1 | 0 | |||||
| Вкупно | 42 | 0 | 7 | 0 | – | – | – | 49 | 0 | |||||
| Фламенго (позајмен) | 2022 | Бразилска Серија А | 5 | 0 | 0 | 0 | – | 1 | 0 | – | 6 | 0 | ||
| Вкупно цела кариера | 150 | 1 | 14 | 0 | 0 | 0 | 28 | 0 | 1 | 0 | 193 | 1 | ||
Репрезентација[уреди | уреди извор]
| Репрезентација | Година | Настапи | Голови |
|---|---|---|---|
| Уругвај | 2017 | 1 | 0 |
| 2018 | 4 | 0 | |
| 2019 | 0 | 0 | |
| 2020 | 0 | 0 | |
| 2021 | 0 | 0 | |
| 2022 | 7 | 0 | |
| Вкупно | 12 | 0 | |
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ „Man Utd News | Team news, injury updates, transfers, new signings“. www.manutd.com (англиски). Посетено на 2022-12-07.
- ↑ „Transfer news: Guillermo Varela says he will have a medical at Manchester United“. Sky Sports (англиски). Посетено на 2022-12-07.
- ↑ „Man United sign Uruguayan Varela“. BBC Sport (англиски). Посетено на 2022-12-07.
- ↑ „Man Utd News | Team news, injury updates, transfers, new signings“. www.manutd.com (англиски). Посетено на 2022-12-07.
- ↑ UEFA.com. „Real Madrid | History | UEFA Champions League“. UEFA.com (англиски). Посетено на 2022-12-07.
- ↑ „Odegaard regala su primera exhibición y el Castilla disfruta“. AS.com (шпански). 2015-02-21. Посетено на 2022-12-07.
- ↑ UEFA.com. „Man United | History | UEFA Champions League“. UEFA.com (англиски). Посетено на 2022-12-07.
- ↑ Dudko, James. „Guillermo Varela Makes Manchester United Debut: Key Details on Right-Back“. Bleacher Report (англиски). Посетено на 2022-12-07.
- ↑ „Official Manchester United Website“. www.manutd.com (англиски). Посетено на 2022-12-07.
- ↑ „Official Manchester United Website“. www.manutd.com (англиски). Посетено на 2022-12-07.
- ↑ „Man Utd News | Team news, injury updates, transfers, new signings“. www.manutd.com (англиски). Посетено на 2022-12-07.
- ↑ „Soccer Teams, Scores, Stats, News, Fixtures, Results, Tables - ESPN“. ESPN.com (англиски). Посетено на 2022-12-07.
- ↑ „Varela leaves Man Utd to rejoin Penarol“. BBC Sport (англиски). Посетено на 2022-12-07.
- ↑ „El Tanque Sisley vs. Peñarol - 20 August 2017 - Soccerway“. int.soccerway.com. Посетено на 2022-12-07.
- ↑ „FC Copenhagen sign Guillermo Varela“. F.C. København (англиски). Посетено на 2022-12-07.
- ↑ „«Динамо» арендовало Гильермо Варелу“. Футбольный клуб «Динамо» Москва (руски). Посетено на 2022-12-07.
- ↑ „Гильермо Варела выкуплен «Динамо»“. Футбольный клуб «Динамо» Москва (руски). Посетено на 2022-12-07.
- ↑ „Гильермо Варела — ВТБ Игрок месяца в октябре“. Футбольный клуб «Динамо» Москва (руски). Посетено на 2022-12-07.
- ↑ „Flamengo anuncia contratação de lateral uruguaio Guillermo Varela“. ge (португалски). Посетено на 2022-12-07.
- ↑ „4 - GUILLERMO VARELA - AUF“. www.auf.org.uy. Посетено на 2022-12-07.
- ↑ Tighe, Sam. „Scouting Manchester United's Guillermo Varela at the FIFA U-20 World Cup“. Bleacher Report (англиски). Посетено на 2022-12-07.
- ↑ UEFA.com (2013-07-13). „France capture U-20 World Cup title“. UEFA.com (англиски). Посетено на 2022-12-07.
- ↑ Luckhurst, Samuel (2016-03-05). „Manchester United defender Guillermo Varela included in Uruguay squad“. Manchester Evening News (англиски). Посетено на 2022-12-07.
- ↑ „Plantel de Uruguay para Rusia 2018“. web.archive.org. 2018-06-12. Архивирано од изворникот на 2018-06-12. Посетено на 2022-12-07.CS1-одржување: бот: непознат статус на изворната URL (link)
- ↑ „Se confirmó la lista de convocados para la Copa Mundial de Catar 2022 - AUF“. www.auf.org.uy. Посетено на 2022-12-07.
- ↑ „Uruguay held by South Korea in entertaining draw“. BBC Sport (англиски). Посетено на 2022-12-07.