Прочуениот Годисар

Од Википедија — слободната енциклопедија
Прочуениот Годисар
Илустрација од Пјер Видал
АвторОноре де Балзак
Изворен насловL'illustre Gaudissart
ЗемјаФранција
ЈазикФранцуски
СеријалЧовечка комедија
Издадена
1833

Прочуениот Годисар (француски: L'illustre Gaudissart) — расказ на Оноре де Балзак. Објавен е во 1833 година и е еден од „Сцените од провинцискиот живот“ од „Човечка комедија“.[1]

Резиме на заплетот[уреди | уреди извор]

Феликс Годисар е успешен и амбициозен патувачки продавач, со седиште во Париз. Го носи прекарот „Прочуениот Годисар“. Претходно продавал облека и капи, но на почетокот на приказната се занимавал и со продажба на животно осигурување и претплати на весници. Последниве вклучуваат весници кои се залагаат за сен-симонизам и републиканизам, а тој ја учи доктрината на Сен-Симон без да верува во неа.

Тој тргнува во областа на Турен на продажно патување, и за време на ова патување останува во градот Вувре. Тој се обидува да ги продаде своите предмети на еден мештанин по име Вернје, без да сфати дека Вернје силно се противи на сен-симонизмот. Како практична шега, Вернје препорачува да ги продаде своите предмети на својата луда сосетка Маргаритис. По долг разговор со Маргаритис исполнет со комични недоразбирања, Годисар и продава неколку претплати на весници за деца, а исто така се согласува да купи две буриња вино од Маргаритис. Вернје го прислушува овој разговор и се фали со тоа пред своите пријатели.

Кога се враќа во својот хотел, сопственикот му кажува на Годисар дека е измамен и дека бурињата со вино што ги купил од Маргаритис не постојат. Годисар е лут поради тоа, а потоа се соочува со Вернје и го предизвикува на двобој. Следното утро Годисар и Вернје се среќаваат за нивниот дуел и двајцата намерно ги промашуваат своите удари. Тие потоа се помируваат, а опуштениот Вернје се согласува да купи од него претплати за детски весници. Потоа, Годисар се заканува дека ќе преземе правна постапка поради непостоечките буриња вино што му ги должи Маргаритис, па мадам Маргаритис се согласува да му плати надокнада за нив.

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. Honoré de Balzac. The Human Comedy: Introductions and Appendix. Project Gutenberg. Посетено на 12 декември 2023.

Надворешни врски[уреди | уреди извор]