Брајан Шмит

Од Википедија — слободната енциклопедија
Брајан Шмит
Шмит на средбата на добитниците на Нобелова награда во Ландау во 2012 година.
Роден(а)Брајан Шмит
24 февруари 1967(1967-02-24) (57 г.)
Мисула, Монтана, САД
НационалностАвстралијанец и американец[1]
УстановиАвстралиски национален универзитет
ОбразованиеАризонски универзитет (1989), Харвард (1993)
Докторски менторРоберт Киршнер
Поважни наградиПавсиев медал (2001)
Шовова награда (2006)
Нобелова награда за физика (2011)
Дираков медал (2012)
СопружникJennifer M. Gordon
Белешки
„FACTBOX-добитници на Нобелова награда за физика“, Reuters News, 4 октомври 2011 година.

Брајан Шмит (англиски: Brian Schmidt 24 февруари 1967) — угледен професор, член на Австралискиот совет за истражување и астрофизичар при Австралискиот национален универзитет опсерваторијата Маунт Стромло и Истраќувачкота школа за астрономија и астрофизика, и е познат по неговото истражување кое ги користи суперновите како космички стандарди. Тој денес е на позиција во Австралискиот федерален истражен совет и е избран за член на Кралското друштво во 2012 година.[2] Шмит ги поделил 2006 Шововата награда во 2006 година и Нобеловата награда за физика со Сол Перлмутер и Адам Рис за обезбедувањето на доказ дека ширењето на универзумот забрзува.

Младост и образование[уреди | уреди извор]

Интервју со Шмит по неговото Нобелово предавање

Шмит, дете единец, е роден на 24 февруари 1967 година, во Мисула, Монтана, каде неговиот татко Дана Шмит бил рибен биолог. Кога имал 13 години, неговото семејство се преселило во Енкориџ, Алјаска.[3][4]

Шмит се образувал во месното училиште во Енкориџ и дипломирал во 1985 година. Тој има изјавено дека посакувал да биде метеоролог „откако имав пет години“ но „... имав некоја работа со американскиот Национален временски сервис во Енкориџ но не почувствував задоволство. Беше без многу наука, не толку возбудливо како што си мислев се беше рутина. Но претпоставува дека бев наивен кога станува збор за она што го сметав дека е да се биде метеоролог.“ Неговата одлука да учи астрономија, за која сметал дека е „минување на времето“, била направена момент пред да се запише на универзитет.[5] Тој својата диплома ја стекнал на Аризонскиот универзитет во 1989 година.[6] Својата магистерска титула ја стекнал во 1992 година на Харвард.[7] Шмитовата докторска теза била под менторство на Роберт Кишнер и користел супернови од типот II за да ја измери Хабловата константа.

На Харвард, ја запознал својата идна сопруга, австралијанката Џенифер Гордон која била докторант по економија. Во 1994 година, тој се преселува во Австралија.[3][6]

Работа[уреди | уреди извор]

Шмит бил подокторски член на Харвард-Смитсонијановиот центар за астрофизика (1993–1994) пред да се пресели во Маунт Стромло во 1995 година.

Во 1994 година, Шмит и Николас Сунцеф ја оформиле екипата Високо-Z потрага по супернови за да го измерат очекуваното успорување бна универзумот и успорувачкиот параметар q0 користејќи ги растојанијата до суперновите од типот Ia. Во 1995 година, некговата екипа на состанок во Смитсоновиот центар за астрофизика го избрале Шмит за водач на екипата. Шмит ја водел екипата од Австралија и во 1998 година во трудот објавен од екипата чиј прв автор бил Адам Рис бил прикажан првиот доказ за тоа дека ширењето на универзумот забрзува.[8] Набљудувањата на екипата биле во спротивност со дотогашната теорија за ширењето на универзумот, со набљудувањето на сјајноста и мерењето на црвеното поместување на суперновите, тие откриле дека овие ѕвезди стари и по неколку милијарди години во нивните галаксии забрзувале во однос на нашиот појдовен систем.[9] Овој резултат бил ското истовремено потврден и од противничката екипа, раководена од стана на Сол Перлмутер.[9] Потврдувачките податоци на двете екипи придонеле за прифаќање на теоријата за забрзувачкиот униврзум и започнало ново истражување за природата на универзумот, како што е постоењето на темната енергија.[9] Откривањето на забрзувачкиот универзум било прогласено за напредок на годината од страна ан списанието Science во 1998 година, и Шмит бил заеднички награден со Нобеловата награда за физика заедно со Рис и Перлмутер.[9]

Шмит моментално го води телескопскиот проект Скајмапер и придружното истражување на јужното небо.

Во јули 2012 година на Шмит му бил доделен тригодишен мандат во советодавниот совет Квестакон.[10]

Награди[уреди | уреди извор]

Сол Перлмутер, Рис, и Брајан Шмит се наградени со Шововата награда за астрономија. Триото подоцна ќе биде наградено и со Нобеловата награда за физика во 2011 година.

Шнит ја има добиено владината Мекинтошова анграда во 2000 година, Харвардовата Бокова награда во 2000 година, Павсиевиот медал од Австралиската академија на науките и Ваину Бапуовиот медал од Астрономското друштво на Индија во 2002 година. Тој беше Арсонов предавач во 2005 и 2006 година, тој ја поделил Шововата награда за астрономија со Адам Рис и Сол Перлмутер.[11][12][13]

Шмит и останатите членови на екипата ја поделиле Груберовата награда, во износ од $500.000, со Сол Перлмутер за нивното открите дека ширењето на универзумот забрзува. Шмит, Адам Рис, и екипата ја поделиле наградата за напредок во основите на физиката во 2015 година.

Шмит, заедно со Рис и Перлмутер, заеднички ја освоиле Нобеловата награда за физика за нивните набљудувања кои довеле до откривањето дека ширењето на универзумот забрзува .[11][14]

Шмит бил назначен за Придружник на Редот на Австралија во 2013 година.[15]

Хоби[уреди | уреди извор]

Шмит произведува вино и ужива да готви.[3]

Тој и неговата сопруга се спопственици на Мајпенрај,[16] мала винарска визба подигната во 2000 година во Нов Јужен Велс, во близина на Камбера, која е рангирана како винарија со четири ѕвезду од страна на James Halliday Australian Wine Companion.[17] За да ги засили виновите одлики, Шмит исто така вели дека „Полесно е да го продадеш сопственото вино акако си добитник на Нобелова награда.“[18] На доделувањето на Нобеловата награда во Стокхолм во 2011 година, тој му подари шише вино од сопствената визба на шведскиот крал Карл XVI Густаф.

Поврзано[уреди | уреди извор]

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. ↑ „The 2011 Nobel Prize in Physics - Press Release“. nobelprize.org.
  2. ↑ „Professor Brian Schmidt FRS“. royalsociety.org.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 Restless experimenter Архивирано на 7 октомври 2011 г. The Canberra Times, 6 April 2011, p 8.
  4. ↑ "FACTBOX-Nobel physics prize winners", Reuters News, 4 October 2011.
  5. ↑ "Star turn in global success", The Canberra Times, 1 July 2006, p B02.
  6. ↑ 6,0 6,1 "SCHMIDT, Brian" in Who's Who Live Архивирано на 17 октомври 2019 г. (Australia), Crown Content Pty Ltd accessed 4 October 2011.
  7. ↑ The Universe from Beginning to End, Pollock Memorial Lecture, April 2009, The University of Sydney accessed 5 October 2011.
  8. ↑ Cosmology ABC Catalyst segment on Cosmology, with Brian Schmidt, Ray Norris, & Lawrence Krauss
  9. ↑ 9,0 9,1 9,2 9,3 Palmer, Jason (2011-10-04). „Nobel physics prize honours accelerating Universe find“. BBC. Посетено на 2011-10-05.
  10. ↑ „STAFF, MANAGEMENT AND COUNCIL“. Questacon. Архивирано од изворникот 2015-03-13. Посетено на 13 March 2015.
  11. ↑ 11,0 11,1 „Nobel physics prize honours accelerating Universe find“. BBC News. October 4, 2011.
  12. ↑ „Australian Astrophysicist Wins Nobel Prize“. ABC News. 5 October 2011.
  13. ↑ O'Keefe, Brendan (18 July 2007). „Breakthrough keeps reaping rewards“. The Australian. стр. 23.
  14. ↑ „Brian P. Schmidt - Facts“. http://www.nobelprize.org/. Nobel Media AB. Посетено на 13 March 2015. for the discovery of the accelerating expansion of the Universe through observations of distant supernovae Надворешна врска во |website= (help)
  15. ↑ „Extract for SCHMIDT, Brian Paul“. It's an Honour: Australia celebrating Australians. Commonwealth of Australia. Архивирано од изворникот на 2015-02-22. Посетено на 6 January 2015. For eminent service as a global science leader in the field of physics through research in the study of astronomy and astrophysics, contributions to scientific bodies and the promotion of science education.
  16. ↑ „Maipenrai Vineyard and Winery“. maipenrai.com.au.
  17. ↑ „Maipenrai Vineyard and Winery“. winecompanion.com.au. Архивирано од изворникот на 2015-02-25. Посетено на 2015-03-14.
  18. ↑ Robinson, Jancis (5 May 2012). „Brian Schmidt, star vigneron“. Посетено на 25 February 2015. article also published in the Financial Times.

Извори[уреди | уреди извор]

Надворешни врски[уреди | уреди извор]

1901–1925
1926–1950
1951–1975
1976–2000
2001–денес
Нормативна контрола
Преземено од „https://mk.wikipedia.org/w/index.php?title=Брајан_Шмит&oldid=5030840“