Николас Блумберген

Николас Блумберген
Николас Блумберген;
	Николас Блумберген во 1981
Роден(а)	11 март 1920; Дордрехт, Холандија
Починал(а)	5 септември 2017 (возр. 97); Тусон, Аризона, САД
Живеалиште	САД
Државјанство	Холанѓанец; американец
Полиња	Применета физика
Установи	Аризонски универзитет
Образование	Лајденски универзитет; Утрешки универзитет
Докторски ментор	Едвард Милс Персел
Други ментори	Корнелис Јакоб Гортер
Докторанди	Петер Першан; Михаел Даувнер
Познат по	Ласерска спектроскопија
Поважни награди	Баклиева награда (1958); Национален медал за наука (1974); Lorentz Medal (1978); Nobel Prize in Physics (1981); Медал на честа (1983); Дираков медал (1983)

Николас Блумберген (холандски: Nicolaas Bloembergen; 11 март 1920 — 5 септември 2017) — холандско-американски физичар и добитник на Нобелова награда за физика.

Тој својот докторат го стекнал на Лајденскиот универзитет под менторство на Корнелис Јакоб Гортер во 1948 година додека го работел својот докторат на Харвард, Блумберген исто така работел полувремено како подипломец истражен асистент за Едвард Милс Персел при МИТ радијационата лабораторија [1] Архивирано на 11 октомври 2007 г.. Тој станал професор на Харвард на одделот за применета физика.^[1] Тој исто така бил израснат во протестантско домаќинство.^[2]

Блумберген се запишал на во 1938 година на Утешкиот универзитет а да учи физика. Тој ја напушта воено разрушената Холандија во 1945 година за да продолжи со студиите на Харвард. Шест недели пред неговото пристигнување, харвардскиот професор Едвард Милс Персел (заедно со неговите подипломци Тори и Паунд) ја откриле јадрената магнетна резонанса. Тој бил најмен да ја изработи првата НМР машина. Додека бил на Харвард тој уживал да ги следи часовите на Џулијан Швингер, Џон Хазбрук ван Флек и Едвин Кембл. Неговата теза Јадрено магнетно опуштање било поднесено до Лајденскиот универзитет, каде ги поминал квалификационите критериуми. По краткиот подокторски состанок со Корнелис Јакоб Гортер во Холандија, се вработил на Харвард каде бил именуван за млад член на Друштвото на научните соработници во 1949 година и помошник професор во 1951 година.

Во 1958 година, тој станал амаерикански граѓанин.

Бил награден со Лоренцов медал во 1978 година. Блумберген ја поделил Нобеловата награда за физика во 1981 година со Артур Леонид Шавлов и Кај Сигбан за нивната работа на ласерската спектроскопија. Блумберген и Шавлов ги испитале својствата на материјата која не би можела да се забележи без ласери. Тој претходно го преобликувал масерот на Чарлс Хард Таунс. Блумберген работи на Аризонскиот универзитет.

Блумберген е припадник на плодното Томсоново академско наследно дрво, следејќи ги чекорите на другите добитнивци на Нобеловата награда започнувајки со Лородот Рејли и Џ. Џ. Томсон, и продолжува со Ернест Радерфорд, Овен Виланс Ричардсон и на крај со менторот на Блумберген, Едвард Милс Персел. Професорот Блумберген е член на одборот на спонзори на Билтенот на атомските физичари и почесен уредник на списанието списанието за нелиниска оптика физика и материјали.^[3] Други кои влијаеле на неговите истражувања се Џон Хазбрук ван Флек и Перси Бриџман.

Почести[уреди | уреди извор]

Дописен член на Кралската холандска академија на науките, Амстердам, 1956
Член на Американска академија на науките и уметностите, 1956
Член на Националната академија на науките, Вашингтон, 1959
Странски почесен член на Индиската академија на науките, Бангалор, 1978
Странски соработник на Академијата на науките, Париз, 1980
Гугенхајмов член, 1957
Баклиева анграда, Американско друштво на физичарите, 1958
Либманова награда, Институт на радиоинженери, 1959
Балентинов медал, Франклинов институт, Филаделфија, 1961
Национален медал за наука, Претседателот на САД, 1974
Лоренцов медал, Кралската холандска академија на науките, Амстердам, 1978
медал, Американско друштво на оптичарите, 1979
фон Хумболтов постар научник, 1980
Член пензионер, Американска национална акдемија за инженерство, 1984

Наводи[уреди | уреди извор]

↑ „Nicolaas Bloembergen“. IEEE Global History Network. IEEE. Посетено на 18 July 2011.
↑ „архивски примерок“. Архивирано од изворникот на 2012-11-03. Посетено на 2015-03-20.
↑ World Scientific. Journal of Nonlinear Optical Physics & Materials. Journal Editorial Board.

Надворешни врски[уреди | уреди извор]

„Николас Блумберген“ на Ризницата ^?

Freeview video 'An Interview with Nicolaas Bloembergen' by the Vega Science Trust
Nicolaas Bloembergen Архивирано на 16 март 2006 г.
their contribution to the development of laser spectroscopy Архивирано на 26 декември 2005 г.
Oral History interview transcript with Nicolaas Bloembergen 27 June 1983, American Institute of Physics, Niels Bohr Library and Archives Архивирано на 12 јануари 2015 г.
Autobiography at the Nobel Prize website Архивирано на 11 октомври 2007 г.

[1] „Nicolaas Bloembergen“. IEEE Global History Network. IEEE. Посетено на 18 July 2011.

[2] „архивски примерок“. Архивирано од изворникот на 2012-11-03. Посетено на 2015-03-20.

[3] World Scientific. Journal of Nonlinear Optical Physics & Materials. Journal Editorial Board.

[1]

[2]

[3]