Блекинге
| Блекинге Blekinge | ||
|---|---|---|
| ||
 | ||
| Земја | Шведска | |
| Крај | Јеталанд | |
| Округ | Блекинге | |
| Површина | ||
| • Вкупна | 2,900 км2 (1,120 ми2) | |
| Население (2009)[1] | ||
| • Вкупно | 152,591 | |
| • Густина | 53/км2 (140/ми2) | |
| Народност | ||
| • Наречје | блекиншко | |
| Култура | ||
| • Цвеќиња | даб и бабјак | |
| • Животно | еленче | |
| • Птица | лазач | |
| • Риба | бакалар | |
| Часовен појас | CET (UTC+1) | |
| • Лете (ЛСВ) | CEST (UTC+2) | |
| Повик. бр. | 0454–0457 | |
Блекинге (швед. ⓘ) е традиционална покраина (landskap) во јужниот дел на Шведска. Се граничи со покраините Смоланд и Сканија и Балтичкото Море.
Името „Блекинге“ доаѓа од придавката bleke, што значи „сосем мирно“.
Управа[уреди | уреди извор]
Историските покраини во Шведска немаат административна функција. Меѓутоа Блекинге (заедно со Готланд) е единствената покраина што зафаќа сосем иста површина како најзиниот административен округ, Блекинге.
Географија[уреди | уреди извор]
Во блекинге се наоѓа живописниот архипелаг кој понекогаш се нарекува „Градината на Шведска“.
History[уреди | уреди извор]
Блекинге станал дел од Данска во раниот XI век, најверојатно во 1026 г. Не е познато кој владеел со областа претходно. Покраината била дел од Данска цели 600 години, и, заедно со покраините Сканија и Халанд го сочинувале источниот дел на данското кралство каде владеело Сканското право. Како погранична покраина, Блекинге често страдала од напади и пљачкосувања во данско-шведските војни. Во 1658 покраината ѝ припаднала на Шведска, согласно одредбите на Роскилдскиот мировен договор.
Во данско време, покраината била поделена на два дела, со административни центри: Селвесборг на западниот и Кристијанопел на источниот дел, додека стотката Листер била дел од Сканија. Попознати замоци од овој период се Елехолм, Селвесборг, Ликеби и Авахер. Статус на град имале местата: Ронеби (1387), Селвесборг (1445), Елехолм и Кристијанопел.
По преземањето, Швеѓаните ги изградиле градовите Карлсхамн (1664) и Карлскруна (1680) и присилно население се жителите на Ронеби и Кристијанопел. Повеќе од 300 години, Карлскруна била главната поморска база на Шведска. Во 1998 била прогласена за светско наследство на УНЕСКО.
Поврзано[уреди | уреди извор]
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ Блекинге - Централна статистичка служба (шведски)
Надворешни врски[уреди | уреди извор]
- Блекинге Архивирано на 6 јули 2005 г. - туристички портал
| ||||||||||||||||
