Вестманланд

Координати: 59°45′N 16°20′E / 59.750° СГШ; 16.333° ИГД / 59.750; 16.333
Од Википедија — слободната енциклопедија
Вестманланд
Västmanland
Знаме на Вестманланд Västmanland
ЗемјаШведска
КрајСвеаланд
ОкрузиВестманланд
Еребру
Даларна
Површина
 • Вкупна8,363 км2 (3,229 ми2)
Население (2009)[1]
 • Вкупно289,206
 • Густина35/км2 (90/ми2)
Народ
 • Наречјесвеаландско
„цимолско“
Култура
 • Цветимела
 • Животносрна
 • Birdцуцулеста сипка
 • Рибакостреш
Часовен појасCET (UTC+1)
 • Лете (ЛСВ)CEST (UTC+2)

Вестманланд (швед. Västmanland) е историска покраина (landskap) во средна Шведска. Се граничи со покраините Седерманланд, Нерке, Вермланд, Даларна и Упланд.

Името е изведено од поимот „западни луѓе“, што се однесува на населението западно од Упланд, средишна покраина на дамнешна Шведска.

Управа[уреди | уреди извор]

Традиционалните покраини во Шведска немаат административна улога, туку постојат само како културно-историски целини. Во случајот на Вестманланд, административниот округ Вестманланд го зафаќа само источниот дел на покраината. Западниот дел му припаѓа на округот Еребру.

Географија[уреди | уреди извор]

Теренот на север и северозапад е карпест. Тука се сместени највисоките планини: Елвхејден (422 м) и Килершклак (408 м).

Останатите делови на покраината се главно рамничарски.

Најголемо езеро е Меларен, кое лежи на јужната граница на покраината. Ова е трето езеро по големина во земјата.

Западен Вестманланд во минатото припаѓал на рударското подрачје Бергслаген.

Историја[уреди | уреди извор]

Најстар град во Вестманланд е Вестерос, основан околу 990. Најпрвин бил покраински центар, а од 1120 и седиште на Вестероската епархија. Вестерос и денес е најголем град во покраината. Градот и неговата општина бројат 130 000 жители.

Во минатото, статус на град имале Арбуга, (од XII век), Шепинг (од 1474), Сала (од 1624), Линдесберг и Нура (обата од 1643), и Фагерста (1944). Во 1971 е градот е укинат како управна единица (за сметка на општината), па затоа овој статус денес е чисто историски .

Рудниците Нурберг и Хинскатеберг датираат од XIV век. Рудникот Линдесберг е отворен во XVI век.

Знаменитости[уреди | уреди извор]

Старата Енгелсбершка железарница е прогласена за светско наследство на УНЕСКО.

Наводи[уреди | уреди извор]

Надворешни врски[уреди | уреди извор]

59°45′N 16°20′E / 59.750° СГШ; 16.333° ИГД / 59.750; 16.333