Припечене: Разлика помеѓу преработките

Координати: 41°28′N 23°16′E / 41.467° СГШ; 23.267° ИГД / 41.467; 23.267
Од Википедија — слободната енциклопедија
Интерактивен преглед на историјата
[проверена преработка][проверена преработка]
← Постаро уредувањеПоново уредување →
Избришана содржина Додадена содржина
НагледноВикитекст
Нема опис на уредувањето
Ред 75: Ред 75:


===Османлиско царство===
===Османлиско царство===

Во 1519 година, Припечене е село во кое се произведувало ориз, и претставувало [[Хас (имот)|хас]] на султанот во [[Ќустендилски Санџак|Ќустендилскиот Санџак]], со приход од 10.400 акчиња. Населено е со 6 муслимански и 39 христијански домаќинства<ref>Матанов, Христо. Възникване и облик на Кюстендилския санджак през XV-XVI век, София 2000, таблица 9.</ref>.

Во текот на 19 век, селото било мешано и било во составот на [[Мелничка каза|Мелничката каза]]. Во „[[Етнографија на Адријанопол, Монастир и Салоника]]“ , издадена во [[Цариград]] во [[1878]] година и статистиката на машкото население од [[1873]], ''Препечина'' (Prépétchina) е наведено како село со 29 семејства со 30 жители Турци и 60 [[Македонци]]<ref name="БИМ">{{БИМ}}</ref><ref>Македония и Одринско. Статистика на населението от 1873 г., Македонски научен институт, София, 1995, стр. 140 – 141.</ref>.

[[Георги Стрезов]] кон 1891 за селото напишал:

{{цитат|Препечен, село крај левиот брег на [[Струма]] помеѓу [[Левуново]] и [[Марикостиново]], последно село од Мелничката каза. 45 бугарски куќи и 10 турски.<ref>[https://www.strumski.com/books/Georgi_Strezov_za_Iztochna_Makedonia.pdf Стрезов, Г. Два санджака от Източна Македония. Периодично списание на Българското книжовно дружество в Средец, кн. XXXVII и XXXVIII, 1891, стр. 24.]</ref>}}

Според статистиката на [[Васил К’нчов]] („[[Македонија. Етнографија и статистика]]“) во [[1900]] година селото имало 198 жители, од кои 80 [[Турци]] и 114 [[Македонци]]<ref name="БИМ">{{БИМ}}</ref><ref>[http://www.promacedonia.org/vk/vk_2_10.htm Кънчов, Васил. Македония. Етнография и статистика, София, 1900, стр. 190.]</ref>.
Селото било под влијание на [[Бугарска егзархија|Бугарската егзархија]]. Според податоците на секретарот на егзархијата [[Димитар Мишев (публицист)| Димитар Мишев]] („[[La Macédoine et sa Population Chrétienne]]“) во [[1905]] година во селото живеале 48 македонски егзархисти<ref name="БИМ">{{БИМ}}</ref><ref>Brancoff, D.M. "La Macédoine et sa Population Chrétienne". Paris, 1905, pp. 192-193.</ref>.

По избувнувањето на [[Балкански војни|Балканските војни]] во [[1912]] година, две лица од селото биле доброволци во [[Македонско-одрински доброволни чети|Македонско-одринските доброволни чети]]<ref>„Македоно-одринското опълчение 1912 – 1913 г. Личен състав“, Главно управление на архивите, 2006, стр. 872</ref>. За време на Балканските војни, во 1913 година селото било окупирано и запалено од страна на грчката армија<ref>[http://www.kroraina.com/knigi/karnegi/prilozhenie_C.htm Карнегиева фондация за международен мир. „Доклад на международната комисия за разследване причините и провеждането на Балканските войни“, София 1995, с. 298.]</ref>.

===Бугарија===
По крајот на [[Балканските војни]], селото било вклучено во составот на [[Бугарија]]. На 28 октомври 1984 година, селото било преименувано во Генерал Тодоров, посвета на пешадискиот генерал Георги Тодоров. Следната година селото имало 837 жители<ref>Мичев, Николай и Петър Коледаров, Речник на селищата и селищните имена в България 1878-1987, София 1989, с. 71.</ref>.

==Економија==

Во почетокот на декември 2010 година бил откриен Соларен парк „Припечене“ со моќност од 0,8 мегавати и површина од 18,6 декари.<ref>[http://www.economynews.bg/%D1%81%D0%BE%D0%BB%D0%B0%D1%80%D0%BD%D0%B8%D1%8F%D1%82-%D0%BF%D0%B0%D1%80%D0%BA-%D0%BF%D1%80%D0%B8%D0%BF%D0%B5%D1%87%D0%B5%D0%BD%D0%B5-%D0%BE%D1%82%D0%BA%D1%80%D0%B8%D1%82-news14138.html Соларният парк "Припечене" открит], Economy News.bg, 03.12.2010 </ref>

==Население<ref name="nsi">{{cite web|url=https://www.nsi.bg/nrnm/show9.php?sid=1667&ezik=bul|title=Справка за населението на с. Дрангово , общ. Петрич, обл. Благоевград|lang=bg|accessdate=2018-02-04|archiveurl=https://web.archive.org/web/20160304125710/http://www.nsi.bg/nrnm/show9.php?sid=2212&ezik=bul|archivedate=2016-03-04|deadlink=yes}}</ref><ref name="БИМ">{{БИМ}}</ref>==
{| class="wikitable"
|+Население на Масли Чифлик по попис<ref name="nsi"/>
|-
!Година
!1934
!1946
!1956
!1965
!1975
!1985
!1992
!2001
!2011
!2015
|-
!Жители

== Културни и природни знаменитости==

Во селото се наоѓа црквата „Св. Пантелејмон“ која датира од средниот век. Во близина на селото се наоѓа месноста Рупите, познато по минералните извори и храмот на Баба Ванѓљ. Над месноста пак се наоѓа врвот Кожух, кој во минатото бил вулкан.

== Редовни настани==
Празникот на селото е на 18 јануари.

== Личности ==

; Родени
* Атанас Танчев, основач и тренер на ФК Локомотив.
* Георги Костов, мелнички војвода<ref>Николов, Борис. ВМОРО – псевдоними и шифри 1893-1934, Звезди, 1999, стр.52</ref>
* Иван Вангелов Попов, балкански шампион по табла.
* [[Стојан Милев]] (р. 25 јули 1948), бугарски писател
; Починати
* [[Динчо Вретенаров]] (? – 1924), македонски револуционер
* [[Штерју Влахов]] (1884 – 1924), македонски револуционер

Преработка од 00:00, 7 февруари 2020

Припечене
Генерал Тодоров
Поглед кон селото
Поглед кон селото
Припечене is located in Бугарија
Припечене
Припечене
Местоположба во областа
Припечене во рамките на Пиринска Македонија
Припечене
Местоположба на Припечене во Општина Петрич и Благоевградската област
Координати: 41°28′N 23°16′E / 41.467° СГШ; 23.267° ИГД / 41.467; 23.267
ЗемјаБугарија
ОбластБлагоевградска област
ОпштинаПетрич
Површина
 • Вкупна9.134 км2 (3,527 ми2)
Надм. вис.&1000000000000009600000096 м
Население (2015)
 • Вкупно639
 • Густина0,070/км2 (0,18/ми2)
Час. појасEET (UTC+2)
 • Лете (ЛСВ)EEST (UTC+3)
Пошт. бр.2873
Повик. бр.074207

Припечене[1] (бугарски: Генерал Тодоров од 1984[2]) — село во Петричко, Пиринска Македонија, денес во општината Петрич на Благоевградската област, југозападна Бугарија.

Реката Струма во регионот на селото
Црквата „Св. Пантелејмон“

Географиja и местоположба

Селото Припечене се наоѓа на 18 километри североисточно од Петрич. Селото се наоѓа на надморска висина од 96 метри. Атарот на селото зафаќа површина од 9.134 км2, во Петричко-санданската котлина. Реката Струма тече 500 метри западно од селото, а месноста Кожух е оддалечена околу еден километар во истиот правец. Селото е важна железничка станица по линијата Кулата - Софија.

Историja

Средновековен период

Во денешното село Припечеме се наоѓа средновековната карпеста црква „Свети Пантелејмон“, која во антиката била светилиште на Асклепиј. Веројатно во средниот век имало христијанско братство. Ова е потврдено од трагите на многу уништени и неколку преживеани карпести ќелии. Според народните приказни, најраниот период од делувањето на Свети Јован Рилски е поврзан со подрачјето на селото[3].

Османлиско царство

Во 1519 година, Припечене е село во кое се произведувало ориз, и претставувало хас на султанот во Ќустендилскиот Санџак, со приход од 10.400 акчиња. Населено е со 6 муслимански и 39 христијански домаќинства[4].

Во текот на 19 век, селото било мешано и било во составот на Мелничката каза. Во „Етнографија на Адријанопол, Монастир и Салоника“ , издадена во Цариград во 1878 година и статистиката на машкото население од 1873, Препечина (Prépétchina) е наведено како село со 29 семејства со 30 жители Турци и 60 Македонци[5][6].

Георги Стрезов кон 1891 за селото напишал:

Препечен, село крај левиот брег на Струма помеѓу Левуново и Марикостиново, последно село од Мелничката каза. 45 бугарски куќи и 10 турски.[7]


Според статистиката на Васил К’нчов („Македонија. Етнографија и статистика“) во 1900 година селото имало 198 жители, од кои 80 Турци и 114 Македонци[5][8]. Селото било под влијание на Бугарската егзархија. Според податоците на секретарот на егзархијата Димитар Мишев („La Macédoine et sa Population Chrétienne“) во 1905 година во селото живеале 48 македонски егзархисти[5][9].

По избувнувањето на Балканските војни во 1912 година, две лица од селото биле доброволци во Македонско-одринските доброволни чети[10]. За време на Балканските војни, во 1913 година селото било окупирано и запалено од страна на грчката армија[11].

Бугарија

По крајот на Балканските војни, селото било вклучено во составот на Бугарија. На 28 октомври 1984 година, селото било преименувано во Генерал Тодоров, посвета на пешадискиот генерал Георги Тодоров. Следната година селото имало 837 жители[12].

Економија

Во почетокот на декември 2010 година бил откриен Соларен парк „Припечене“ со моќност од 0,8 мегавати и површина од 18,6 декари.[13]

Население[14][5]

Население на Масли Чифлик по попис[14]
Година 1934 1946 1956 1965 1975 1985 1992 2001 2011 2015
Жители

Културни и природни знаменитости

Во селото се наоѓа црквата „Св. Пантелејмон“ која датира од средниот век. Во близина на селото се наоѓа месноста Рупите, познато по минералните извори и храмот на Баба Ванѓљ. Над месноста пак се наоѓа врвот Кожух, кој во минатото бил вулкан.

Редовни настани

Празникот на селото е на 18 јануари.

Личности

Родени
  • Атанас Танчев, основач и тренер на ФК Локомотив.
  • Георги Костов, мелнички војвода[15]
  • Иван Вангелов Попов, балкански шампион по табла.
  • Стојан Милев (р. 25 јули 1948), бугарски писател
Починати
  1. ↑ Ангел Джонев, Македония в железопътната политика на България (1878–1918 г.)
  2. ↑ Указ № 3147/обн. 28.10.1984 г.
  3. ↑ Цветков, Борис. "Селищната мрежа в долината на Средна Струма през Средновековието, IX – XVIII век", София, 2002, стр. 82-83.
  4. ↑ Матанов, Христо. Възникване и облик на Кюстендилския санджак през XV-XVI век, София 2000, таблица 9.
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 Како што е општопознато, Македонците во бугарските извори се присвојуваат и водат како Бугари, и покрај признанието дека самите се изјаснувале како Македонци.
  6. ↑ Македония и Одринско. Статистика на населението от 1873 г., Македонски научен институт, София, 1995, стр. 140 – 141.
  7. ↑ Стрезов, Г. Два санджака от Източна Македония. Периодично списание на Българското книжовно дружество в Средец, кн. XXXVII и XXXVIII, 1891, стр. 24.
  8. ↑ Кънчов, Васил. Македония. Етнография и статистика, София, 1900, стр. 190.
  9. ↑ Brancoff, D.M. "La Macédoine et sa Population Chrétienne". Paris, 1905, pp. 192-193.
  10. ↑ „Македоно-одринското опълчение 1912 – 1913 г. Личен състав“, Главно управление на архивите, 2006, стр. 872
  11. ↑ Карнегиева фондация за международен мир. „Доклад на международната комисия за разследване причините и провеждането на Балканските войни“, София 1995, с. 298.
  12. ↑ Мичев, Николай и Петър Коледаров, Речник на селищата и селищните имена в България 1878-1987, София 1989, с. 71.
  13. ↑ Соларният парк "Припечене" открит, Economy News.bg, 03.12.2010
  14. ↑ 14,0 14,1 „Справка за населението на с. Дрангово , общ. Петрич, обл. Благоевград“ (бугарски). Архивирано од изворникот на 2016-03-04. Посетено на 2018-02-04. Занемарен непознатиот параметар |deadlink= (се препорачува |url-status=) (help)
  15. ↑ Николов, Борис. ВМОРО – псевдоними и шифри 1893-1934, Звезди, 1999, стр.52
Преземено од „https://mk.wikipedia.org/w/index.php?title=Припечене&oldid=3926675“