Сари Пазар
| Сари Пазар Ανθόφυτο | |
|---|---|
  Сари Пазар | |
|
Местоположба во областа   Сари Пазар | |
| Координати: 40°51′N 22°42′E / 40.850° СГШ; 22.700° ИГД | |
| Земја | Грција |
| Област | Централна Македонија |
| Округ | Кукушки округ |
| Општина | Кукуш |
| Општ. единица | Кукуш |
| Надм. вис. | 40 м |
| Население (2001)[1] | |
| • Вкупно | 380 |
| Часовен појас | EET (UTC+2) |
| • Лете (ЛСВ) | EEST (UTC+3) |
Сари Пазар (грчки: Ανθόφυτο, Антофито, до 1926 Σαρή Παζάρ, Сари Пазар)[2] — село во Општина Кукуш во Кукушкиот округ, Егејска Македонија, денес во областа Централна Македонија, Грција.
Географија и местоположба[уреди | уреди извор]
Селото се наоѓа на 23 километри југозападно од градот Кукуш, на западните брегови од Горчливо Езеро, источно од реката Вардар, на неколку километри од грчко-македонската граница, во близина на североисточниот брег на Дојранското Езеро. Селото се наоѓа на надморска височина од 40 метри.
Сари Пазар опфаќа површина од 13 квадратни километри[3].
Историја[уреди | уреди извор]
Во „Етнографија на Адријанопол, Монастир и Салоника“ се вели дека во 1873 г. Сари Пазар се состоело од 35 семејства и 150 жители Македонци[4][5] Според статистиката на Васил К’нчов („Македонија. Етнографија и статистика“) во 1900 година Сари Пазар имало 40 жители Македонци и 50 Роми[4][6].
Селото било под влијание на Цариградската патријаршија. Според податоците на секретарот на Бугарската егзархија, Димитар Мишев („La Macédoine et sa Population Chrétienne“) во 1905 година во селото живееле 64 гркомани[7].
Во текот на Втората балканска војна, селото било опожарено од страна на грчките војски а самото македонско население било принудено да побегне од своите домови. На пописот од 1913 година, во селото живееле 185 жители, но во 1920 година овој број се намалил на 118. Голем дел од населението заминало од селото кон Бугарија, и на негово место било населено грчко население од Мала Азија, Источна Тракија и Понд.
По крајот на Балканските војни, селото било вклучено во составот на Грција. Во 1928 година, селото било преименувано во Антофитон.[8]
Демографија[уреди | уреди извор]
Во 1928 година селото било чисто бегалско со 417 жители бегалци.[9], додека во 1940 година селото броело 470 жители. Селото во пописот од 1951 година броело 475 жители, на пописот од 1961 година, во селото живееле 520 жители, во 1971 година имало 399 жители, во 1981 година имало 432 жители, додека во 1991 година имало 416 жители. Денеска, населението на селото е 380 жители.
Еве преглед на населението во сите пописни години, од 1940 г. до денес:
| Година | 1940 | 1951 | 1961 | 1971 | 1981 | 1991 | 2001 | 2011 | 2021 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Население | 470 | 475 | 520 | 399 | 432 | 416 | — | 380 |
- Извор за 1940-1991 г.: Т. Симовски, Населените места во Егејска Македонија
Стопанство[уреди | уреди извор]
Бидејќи самото село се наоѓа на Солунско Поле, селото е богато со жито. Населението се занимава и со сточарство.
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ Фактичка состојба на населението и домовите во Грција според пописот од 18 март 2001 г. (PDF 39 Мб). Државен завод за статистика на Грција. 2003.
- ↑ Μετονομασίες των Οικισμών της Ελλάδας. Σαρή Παζάρ - Ανθόφυτον
- ↑ Симовски, Тодор Христов; Здружение на децата бегалци од Егејскиот дел на Македонија (1998). Населените места во Егејска Македонија Д. 1. Скопје: Печатница „Гоце Делчев”.
- ↑ 4,0 4,1 Како што е општопознато, Македонците во бугарските извори се присвојуваат и водат како Бугари, и покрај признанието дека самите се изјаснувале како Македонци.
- ↑ Македония и Одринско. Статистика на населението от 1873 г., Македонски научен институт, София, 1995, стр. 162-163.
- ↑ Кънчов, Васил. Македония. Етнография и статистика, София, 1900, стр. 165.
- ↑ Brancoff, D.M. "La Macédoine et sa Population Chrétienne". Paris, 1905, pp. 98-99.
- ↑ „Λιθοξόου, Δημήτρης. Μετονομασίες των οικισμών της Μακεδονίας 1919 - 1971“. Архивирано од изворникот 20 јуни 2012. Посетено на 20 јуни 2012.
- ↑ „Κατάλογος των προσφυγικών συνοικισμών της Μακεδονίας σύμφωνα με τα στοιχεία της Επιτροπής Αποκαταστάσεως Προσφύγων (ΕΑΠ) έτος 1928“. Архивирано од изворникот 20 јуни 2012. Посетено на 20 јуни 2012.
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||