Патарос

Координати: 41°10′N 22°48′E / 41.167° СГШ; 22.800° ИГД / 41.167; 22.800
Од Википедија — слободната енциклопедија
Патарос
Δροσάτο
Патарос is located in Грција
Патарос
Патарос
Местоположба во областа
Патарос во рамките на Кукуш (општина)
Патарос
Местоположба на Патарос во Општина Кукуш и областа Централна Македонија
Координати: 41°10′N 22°48′E / 41.167° СГШ; 22.800° ИГД / 41.167; 22.800
ЗемјаГрција
ОбластЦентрална Македонија
ОкругКукушки округ
ОпштинаКукуш
Општ. единицаКукуш
Надм. вис.&10000000000000232000000232 м
Население (2001)[1]
 • Вкупно1.068
Часовен појасEET (UTC+2)
 • Лете (ЛСВ)EEST (UTC+3)

Патарос (грчки: Δροσάτο, Дросато, до 1927 Ποταρός, Потарос)[2] — село во Општина Кукуш во Кукушкиот округ, Егејска Македонија, денес во областа Централна Македонија, Грција.

Географија и местоположба[уреди | уреди извор]

Селото се наоѓа на 20 километри северозападно од градот Кукуш, на 3 километри од грчко-македонската граница, во близина на југоисточниот брег на Дојранското Езеро. Селото се наоѓа на надморска височина од 232 метри.

Историја[уреди | уреди извор]

Во „Етнографија на Адријанопол, Монастир и Салоника“ се вели дека во 1873 г. Патарос се состоело од 29 семејства и 121 жител Македонци[3][4] Според статистиката на Васил К’нчов („Македонија. Етнографија и статистика“) во 1900 година Патарос имало 340 жители Македонци[3][5].

Селото било под влијание на Бугарската егзархија. Според податоците на секретарот на егзархијата Димитар Мишев („La Macédoine et sa Population Chrétienne“) во 1905 година во селото живееле 360 Македонци и работело егзархиско училиште[3][6].

Во текот на Втората балканска војна, селото било опожарено од страна на грчките војски а самото македонско население било принудено да побегне од своите домови. Затоа, во пописот од 1913 година, во селото живееле 403 жители, додека во 1920 година имало 410 жители. Голем дел од македонското население заминало од селото кон Македонија, и на негово место било населено гркоманско население од Струмица.

По крајот на Балканските војни, селото било вклучено во составот на Грција. Во 1927 година, селото било преименувано во Дросатон.[7]

Демографија[уреди | уреди извор]

Во 1928 година селото било чисто бегалско со 577 жители бегалци.[8], додека во 1940 година селото броело 1047 жители. Зголемувањето на бројот на население се должело на тоа што во селото имало изградено воена база, па во пописите биле вбројувани и самите војници. Поради блискоста со границата, во селото постоела и полициска станица. Селото во пописот од 1951 година броело 1161 жител, на пописот од 1961 година, во селото живееле 1786 жители, во 1971 година имало 1071 жител, во 1981 година имало 897 жители, додека во 1991 година имало 864 жител. Денеска, населението на селото е 1068 жители.

Еве преглед на населението во сите пописни години, од 1940 г. до денес:

Година 1940 1951 1961 1971 1981 1991 2001 2011 2021
Население 1047 1161 1786 1071 897 864 1068
Извор за 1940-1991 г.: Т. Симовски, Населените места во Егејска Македонија

Градби[уреди | уреди извор]

Во 1857 година била изградена „Успение на пресв. Богородица“. Во 1975 година оваа црква била затворена, и до неа била изградена нова црква. Старата црква била реставрирана во 1999 година и претворена во уметничка галерија.

Црквата „Св. Ѓорѓи“ исто така е од XIX век.

Стопанство[уреди | уреди извор]

Населението на селото главно се занимава со производство на жито и тутун.

Личности[уреди | уреди извор]

Родени во Патарос

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. Фактичка состојба на населението и домовите во Грција според пописот од 18 март 2001 г. (PDF 39 Мб). Државен завод за статистика на Грција. 2003.
  2. Μετονομασίες των Οικισμών της Ελλάδας. Σαλαμανλή - Δροσάτο
  3. 3,0 3,1 3,2 Како што е општопознато, Македонците во бугарските извори се присвојуваат и водат како Бугари, и покрај признанието дека самите се изјаснувале како Македонци.
  4. Македония и Одринско. Статистика на населението от 1873 г., Македонски научен институт, София, 1995, стр. 162-163.
  5. Кънчов, Васил. Македония. Етнография и статистика, София, 1900, стр. 163.
  6. Brancoff, D.M. "La Macédoine et sa Population Chrétienne". Paris, 1905, pp. 98-99.
  7. „Λιθοξόου, Δημήτρης. Μετονομασίες των οικισμών της Μακεδονίας 1919 - 1971“. Архивирано од изворникот 20 јуни 2012. Посетено на 20 јуни 2012.
  8. „Κατάλογος των προσφυγικών συνοικισμών της Μακεδονίας σύμφωνα με τα στοιχεία της Επιτροπής Αποκαταστάσεως Προσφύγων (ΕΑΠ) έτος 1928“. Архивирано од изворникот 20 јуни 2012. Посетено на 20 јуни 2012.
  9. Македоно-одринското опълчение 1912-1913 г. Личен състав, Главно управление на архивите, 2006, стр. 541.
  10. Македоно-одринското опълчение 1912-1913 г. Личен състав, Главно управление на архивите, 2006, стр. 781.