Папрат (Кукушко)
| Папрат Ποντοκερασιά | |
|---|---|
  Папрат | |
|
Местоположба во областа   Папрат | |
| Координати: 41°4′N 23°7′E / 41.067° СГШ; 23.117° ИГД | |
| Земја | Грција |
| Област | Централна Македонија |
| Округ | Кукушки округ |
| Општина | Кукуш |
| Општ. единица | Кукуш |
| Надм. вис. | 698 м |
| Население (2001)[1] | |
| • Вкупно | 146 |
| Часовен појас | EET (UTC+2) |
| • Лете (ЛСВ) | EEST (UTC+3) |
Папрат (грчки: Ποντοκερασιά, Пондокерасија, до 1927 Παπράτ, Папрат)[2] — село во Општина Кукуш во Кукушкиот округ, Егејска Македонија, денес во областа Централна Македонија, Грција.
Географија и местоположба[уреди | уреди извор]
Селото се наоѓа на 30 километри североисточно од градот Кукуш, на неколку километри од грчко-македонската граница, во близина на североисточниот брег на Дојранското Езеро на планината Круша. Селото се наоѓа на надморска височина од 698 метри.
Папрат опфаќа површина од 70 км2[3].
Историја[уреди | уреди извор]
Во „Етнографија на Адријанопол, Монастир и Салоника“ се вели дека во 1873 г. Папрат се состоело од 80 семејства и 253 жители муслимани[3][4] Според статистиката на Васил К’нчов („Македонија. Етнографија и статистика“) во 1900 година Папрат имало 710 жители муслимани[3][5].
По крајот на Балканските војни, селото било вклучено во составот на Грција. На пописот од 1913 година биле евидентирани 700 жители, додека на пописот од 1920 година, во селото биле евидентирани 595 жители.
Според Лозанскиот договор, во селото било населено грчко население од Мала Азија, Источна Тракија и Понд, додека муслиманското население било принудено да си замине од селото[3][5]. Во 1926 година, селото било преименувано во Пондокерасија.[6]
Демографија[уреди | уреди извор]
Во 1928 година селото било чисто бегалско со 348 жители бегалци.[7], додека во 1940 година селото броело 711 жители. Зголемувањето на бројот на жители најверојатно се должи на населувањето на жители од соседните села.
Селото настрадало во текот на Грчката граѓанска војна и голем дел од населението било принудено да ги напушти своите домови.
Селото во пописот од 1951 година броело 390 жители, на пописот од 1961 година, во селото живееле 321 жител, во 1971 година имало 166 жители, во 1981 година имало 125 жители, додека во 1991 година имало 192 жители[8]. Денеска, населението на селото е 146 жители според пописот од 2001 година.
Еве преглед на населението во сите пописни години, од 1940 г. до денес:
| Година | 1940 | 1951 | 1961 | 1971 | 1981 | 1991 | 2001 | 2011 | 2021 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Население | 711 | 390 | 321 | 166 | 125 | 192 | 146 | — |
- Извор за 1940-1991 г.: Т. Симовски, Населените места во Егејска Македонија
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ Фактичка состојба на населението и домовите во Грција според пописот од 18 март 2001 г. (PDF 39 Мб). Државен завод за статистика на Грција. 2003.
- ↑ Μετονομασίες των Οικισμών της Ελλάδας. Σαλαμανλή - Ποντοκερασιά
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 Како што е општопознато, Македонците во бугарските извори се присвојуваат и водат како Бугари, и покрај признанието дека самите се изјаснувале како Македонци.
- ↑ Македония и Одринско. Статистика на населението от 1873 г., Македонски научен институт, София, 1995, стр. 166-167.
- ↑ 5,0 5,1 Кънчов, Васил. Македония. Етнография и статистика, София, 1900, стр. 168.
- ↑ „Λιθοξόου, Δημήτρης. Μετονομασίες των οικισμών της Μακεδονίας 1919 - 1971“. Архивирано од изворникот 20 јуни 2012. Посетено на 20 јуни 2012.
- ↑ „Κατάλογος των προσφυγικών συνοικισμών της Μακεδονίας σύμφωνα με τα στοιχεία της Επιτροπής Αποκαταστάσεως Προσφύγων (ΕΑΠ) έτος 1928“. Архивирано од изворникот 20 јуни 2012. Посетено на 20 јуни 2012.
- ↑ „Folketeljing 2011, revidert“ (PDF). Архивирано од изворникот (PDF) на 2015-09-24. Посетено на 2016-03-03.
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||