Природен резерват Сребарна
Природен резерват Сребарна | |
---|---|
Езеро Сребарна | |
Место | Силистренска област, Бугарија |
Најблизок град | Силистра |
Координати | 44°06′52″N 27°04′41″E / 44.11444° СГШ; 27.07806° ИГД |
Воспоставен(а) | 1948 |
Светско наследство на УНЕСКО | |
Критериум | природно: (x) |
Навод | 219bis |
Запис | 1983 (VII заседание) |
Дополнувања | 2008 |
Површина | 638 ха |
Преоден појас | 673 ха |
Службен назив: Сребарна | |
Прогласено: | 24 септември 1975 |
Број | 64[1] |
Природен резерват Сребарна (бугарски: Природен резерват Сребърна) — природен резерват во североисточна Бугарија (Јужна Добруја), во близина на истоименото село, 18 км западно од Силистра и 2 км јужно од Дунав. Го сочинува езерото Сребарна и неговата околина и е важно мочуриште сместено на Виа Понтика, пат за преселба на птици помеѓу Европа и Африка.[2] Како резултат, тоа обезбедува живеалиште на гнездење и миграција за многу загрозени видови птици.
Резерватот опфаќа 6 км2 заштитено подрачје и тампон-зона од 5,4 км2. Длабочината на езерото варира од 1 до 3 м. Изграден е музеј, каде што е уредена збирка видови типични за резерватот.
Историја
[уреди | уреди извор]Додека езерото Сребарна било проучувано многу пати во минатото од странски биолози, првиот бугарски научник кој се интересирал за оваа област бил Алекси Петров, кој го посетил резерватот во 1911 година. Во 1913 година целата Јужен Добруџа била присоединета во Романија, но била вратен во Бугарија во 1940 година.
Областа била прогласена за природен резерват во 1948 година и е рамстарски локалитет од 1975 година. Резерватот бил признат како светско природно наследство според Конвенцијата за заштита на светското културно и природно наследство од 1972 година и е вклучен во списокот на светско наследство на УНЕСКО во 1983 година.
Легенди
[уреди | уреди извор]Постојат неколку легенди за потеклото на името на езерото. Едната е за еден хан по име Сребрист кој починал во соседството додека се впуштил во нееднаква битка со Печенезите. Втората раскажува за брод полн со сребро покрај брегот на езерото. Според третата која се смета за најверодостоен, името потекнува од сребрените рефлексии на површината на езерото за време на полна месечина.[се бара извор]
Флора и фауна
[уреди | уреди извор]Флора
[уреди | уреди извор]Постојат видови на хидрофити како трска во и околу езерото. Во резерватот се наоѓаат 139 растителни видови, од кои 11 се во опасност од истребување надвор од територијата на Сребарна.
Фауна
[уреди | уреди извор]Широк спектар на фауна постои во областа. 39 цицачи, 21 влекачи и водоземци и 10 видови риби се населени во резерватот, но најпознат е по тоа што 179 видови птици кои се гнездат на нејзината територија. Овие видови вклучуваат повеќе видови чапји и корморани, сјаен ибис, далматинскиот пеликан, немиот лебед, сивата гуска, мочурливиот арих. Малите цицачи во резерватот вклучуваат неколку видови ровчици и глувци.[3]
Галерија
[уреди | уреди извор]Наводи
[уреди | уреди извор]- ↑ „Srébarna“. Ramsar Sites Information Service. Посетено на 25 April 2018.
- ↑ „Srebarna Natural Reserve“. UNESCO World Heritage List. UNESCO. Посетено на 21 March 2021.
- ↑ Sichanov, Daniel; Popov, Vasil; Biserkov, Valko; Zidarova, Sirma; Chipev, Nesho (2006). „Spatial Pattern and Diversity of Small Mammal Assemblages in the Area of the Srebarna Managed Nature Reserve (NE Bulgaria)“. Acta Zoologica Bulgarica. 58 (2): 209–222. Посетено на 21 March 2021.
Надворешни врски
[уреди | уреди извор]- Официјален запис на веб-страница на УНЕСКО
- Езеро Сребарна - виртуелна тура
- Центар за животна средина на езерото Пеликан Архивирано на 13 февруари 2020 г.
- Животот во Сребарна
- мапа на данубема.eu
- Езеро Сребарна - Официјална страница