NGC 2467

Од Википедија — слободната енциклопедија
NGC 2467

{{{опис}}}

Соѕвездие Крма
Епоха Ј2000.0
Положба
Ректасцензија 7 ч 52 м 26 с
Деклинација - 26° 26' 12"
Податоци од набљудување
Вид на тело расеано ѕвездено јато со оддавна маглина
Морфолошки вид EN+OCL
Физички податоци
Историја
Откривач Вилијам Хершел
Откриена 9 декември 1784
Други ознаки LBN 1065, OCL 668, ESO 493-SC25

NGC 2467расеано ѕвездено јато со оддавна маглина во соѕвездието Крма, заведено во Новиот општ каталог на длабоконебесни тела.

Објектот бил предмет и на други истражувања, па освен како NGC 2467 се споменува и како LBN 1065, OCL 668, ESO 493-SC25.

Откривање[уреди | уреди извор]

Објектот е откриен на 9 декември 1784 година од страна на Вилијам Хершел, со помош на рефлекторски телескоп, чијашто леќа имала пречник од 18,7 см.

Податоци[уреди | уреди извор]

Податоци од набљудување[уреди | уреди извор]

Според морфолошката класификација на галаксиите, NGC 2467 е од видот EN+OCL.[1]

Астрономски податоци[уреди | уреди извор]

Објектот е од епохата Ј2000.0. Неговата ректасцензија, односно аголот измерен меѓу еклиптиката и небесниот екватор со теме во пролетната точка, изнесува 7 ч 52 м 26 с, а неговата деклинација, односно висината на лакот на тој агол, - 26° 26' 12".[2]

Други поделби[уреди | уреди извор]

Проучување на NGC 2467 е вршено од повеќе истражувачи, па поради тоа е вклучен и во други познати збирки според различн критериуми на поделба. Така, во Каталогот на најважните галаксии (PGC), објектот се среќава со ознаката . Во рамките на атласот на длабокото небо, Уранометрија 2000.00, објектот припаѓа на групата означена со бројот 320; додека во Каталогот на основни ѕвезди (GSC) е групиран под бројот 6561. Објектот е забележан и во фотографското истражување спроведено од Паломарската опсерваторија во 1958 година, каде што се споменува во групата под број 420.

Поврзано[уреди | уреди извор]

Наводи[уреди | уреди извор]

Надворешни врски[уреди | уреди извор]