Милена Грегорчич

Милена Грегорчич]
Milena Gregorčič
Милена Грегорчич]; Milena Gregorčič
Роден(а)	април 14, 1952; Љубљана, Словенија
Живеалиште	Словенија
Националност	Словенека
Занимање	академски сликар и графичар

Милена Грегорчич, словенечки уметник, * 14 април 1952, Љубљана

Животопис[уреди | уреди извор]

Милена Грегорчич, е академски сликар, магистер, родена во 1952 година во Љубљана. Матурирала на Љубљанската школа за дизајн, на отсекот графика.

Студирала на на Академија за ликовни уметности во Љубљана на отсекот сликарство, каде што дипломирала во 1976 година^[1].

Постдипломските студии ги продолжила на Академијата за ликовни уметности во Љубљана, насока графичка уметност, каде што магистрирала во 1978 година кај проф. Марјан Погачник и Звест Аполониј Аполониј.Таа е член на Друштвото за ликовни уметници од Љубљана во рамките на Словенечкото здружение на друштва за ликовни уметности од 1976 година. Грегорчич имала повеќе од 69 самостојни и над 400 групни изложби дома и во странство. Позначајни ликовни претставувања имала во: Мастрихт, Варна, Прага, Вилнус во Литванија, Гиза во Египет, Кадакес во Шпанија., на биеналето за цртеж во Вроцлав, Сеул во Кореја, Нирнберг. Биеналето за акварел во Карловац, Задар, Крагуевац, Белград, Ајдовшчина, Париз, Њујорк, Кјото итн. За својата работа добила бројни национални и меѓународни награди и признанија. Меѓу другото, во 1981 година ја добила плакета на Град Љубљана за создавање интегрирана графичка слика по повод 60-годишнината од штрајкот на железницата, во 1983 година ја добила првата награда за акварел на Младинскиот ликовен салон во Никшич, во 2019 година ја доби наградата Мајски салон. Беше номинирана за Прешерен фонд и Награда Јакопич. Какои наградата за светски придонес на 10 Меѓународно графичко триенале Битола. Таа има изработено 29 словенечки поштенски марки за Пошта на Словенија. Живее и работи во Љубљана.^[2].

Творештво[уреди | уреди извор]

Академскиот сликар и магистер по графика Милена Грегорчич е уметник кој создава богато, интересно и убедливо уметничко дело кое припаѓа на хетерогени жанрови. Наративниот пол на нејзината сликарска дејност од последната деценија, поврзан во циклус со наслов „Бранови“, го поставува гледачот на брегот, од каде што се отвора глетката нивото на морето, преку хоризонтот кон небото, или му овозможува визуелно да патува широко низ отворени и бескрајни панорамски простори каде се спојуваат земјата и небото. Елементарните наративни елементи кои припаѓаат на пејзажната тема не се од патописен карактер и тие не претставуваат топографски препознатливи места. Тие се само можност на сликарот за исповед и трансформирање на емоционалните и духовните содржини во пејзажен простор. Нејзините најинтимни состојби тие се рефлектираат во бои, светла, празни места, потези, а се визуелизираат и во композиции конструкции. Ритмички избрани, виртуозно нанесени, структурата е воспоставена од материјалниот свет, кој му отстапува место на духовното, присутно преку меки, нежни мембрани со азурна боја со посебно богатство на бои. Со одбрано и софистицирано ширење. Скалата на бои на Грегорчич создава избалансирана, колористички благородна изведба, со суптилни тонски транзиции просторна неограниченост и етерично осветлување на позадината. Не само длабоки слоеви, туку и светлина сјае низ слоевите на глазурата. Магична атмосферата навлегува низ обоените ткаенини, ги осветлува нивните „меѓупростори“ и ги зајакнува или ја омекнува хроматичноста на индивидуалната апликација. И така нејзините дела поседуваат нежност и етеричност, а со тоа и посебен поетски квалитет. Дијагонално дизајнираните композиции од збир на интензивни вредности на бојата и нивните смели меѓусебни конфронтации. И покрај променливите внатрешни конструкции на ликовното пишување, авторот останува пред сè солиден закотвени во широко отворени и јасно хоризонтално изградени композиции, кои се основа за спокојство на текот на мислите и чувствата на сликарот. Секој креативен бран носи нејзината нова исповед, слика која во исто време е парабола, за состојбата на природата, што е одраз на нејзината внатрешна состојба. Дека ова може да се рефлектира на површината на сликата, сликарката мора да остане максимално селективна при изборот на актерите на настанот, а нејзиниот поглед мора да биде широко отворен и да достигне бесконечност, без оглед на избраната пејзажна „рамка“. Милена Грегорчич зад себе и пред себе има одличен сликарски, графички и дизајнерски опуссо кој отвори нови креативни хоризонти. - Анамарија Стибиљ Шајн: Предговор за каталогот на самостојната изложба во галеријата на библиотеката „Цирил Космач“ во Толмин^[3].