Константин Николов (зограф)

Од Википедија — слободната енциклопедија
Константин Николов
Роден(а)XIX век
Лазарополе, Реканско
Починал(а)XX век
НационалностМакедонец
Занимањеиконописец, зограф
Активен период1891 - 1927
Познат(а) поцркви и манастири
Значајни делаво текстот
Деца
РодителиНикола Крстев (татко)

Константин Николов (Колов, Коловски) Дулевмакедонски зограф и иконописец, претставник на Дебарската школа и припадник на зографскиот род Коловци.

Животопис[уреди | уреди извор]

Христос Седржител на таваница во „Св. Богородица“ во Македонски Брод, 1900 г.
Исус Христос, црква „Св. Никола“, Тетово, 1904 г. Автори: Крсте и Константин Николови и Русалим Крстев од Лазарополе.
Надвлезната фреска во „Успение на пресв. Богородица“ во Слоештица.

Роден е во мијачкото село Лазарополе. Припаѓал на големиот зографски род Дулеви (Колоски), чии основоположници се Дуле и син му Никола. Често работел заедно со брат му Крсте Николов.[1] Двајцата во 1891 г. работеле во „Св. Петар и Павле“ во Сталиска Маала, Ломско, Бугарија.[2]

Во 1898–1899 г. Константин Николов заедно со Никола Аврамов го изработил иконостасот на црквата „Воведение на пресв. Богородица“ во Буринец, Струшко.[3]

Во 1900 г. учествувал во живописувањето на храмот „Св. Богородица“ во Македонски Брод.[4] Во 1906 г. ги изработил царските двери, влезните врати кон олтарот, дел од иконите на горните редови на иконостасот и амвонските икони за црквата „Св. Петар и Павле“ во битолското село Крстоар.[5]

Во 1909 г. со Крсте Николов ги насликале иконостасните и други икони за црквата „Успение на пресв. Богородица“ во Долно Дупени, Ресенско.[6]

Во 1924 г. со синовите Јаким и Теодосиј ја живописале црквата „Успение на пресв. Богородица“ во Слоештица, Демирхисарско.[7]

Во 1926 г. со синовите Јаким, Томо и Теодосиј ја преживописале припратата на лазарополската црква „Св. Ѓорѓи“, за што говори натписот над јужната влезна врата во нартексот: „За успомен и за здравље обновио ових упореду три малих кубета, својим прилогом! Стефан Симоновић Жупчески са породицом. Живописац Коста Николић са синовима Јаћим Томо и Тодосија. Из Лазаропоља, 10 фебр. 1926 г.[8]

Во 1927 г. заедно со синовите Јаким и Теодосиј ги обновиле фреските во црквата „Св. Никола“ во мариовска Градешница, сликајќи ги горните подрачја на страничните кораби и средишниот кораб.[9]

Родословие[уреди | уреди извор]

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Дуле
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Никола Дулев
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Крсте Николов
(1839 - 1938)
 
 
 
 
 
 
 
 
Константин Николов
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Русалим Крстев
 
 
 
Рафаил Крстев
 
Томо Константинов
 
Јаким Константинов
 
Теодосиј Константинов
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Владимир Рафаилов
 
 
 
Крсте Рафаилов
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. Василиев, Асен (1965). Български възрожденски майстори: живописци, резбари, строители. София: „Наука и изкуство“. стр. 244.
  2. Гергова, Иванка, Елена Генова, Иван Ванев, Майя Захариева (2017). Дебърски майстори във Видинска епархия, том I. София: Институт за изследване на изкуствата – БАН. стр. 15. ISBN 978-954-8594-66-0.
  3. „Изложба на икони на свети Наум Охридски во иконописот на Дебарско-кичевската епархија од XVIII и XIX век“. Македонска Православна Црква. 6 октомври 2010. Посетено на 15 јануари 2014.
  4. Велев, Илија (2013). Средновековната духовна и книжевна традиција во Поречието, во: Луческа, Ели, Звонко Димоски, уредници. Сто години од раѓането на Јозеф Обрембски. Прилеп-Poznan: Институт за старословенска култура - Прилеп, Инсититут за словенска филологија УАМ - Познањ. стр. 71. Посетено на 6 март 2014 г. Проверете ги датумските вредности во: |accessdate= (help)
  5. Палигора, Ристо (декември 2011). за манастирски туризам на Баба Планина.pdf Студија за поврзување и промоција на манастирскиот туризам на Баба Планина Проверете ја вредноста |url= (help) (PDF). Битола: Центар за развој на Пелагонискиот плански регион. стр. 35.[мртва врска]
  6. Палигора, Ристо. Каталог Цркви и Манастири на Баба Планина. Битола: Центар за развој на Пелагонискиот плански регион. стр. 24. Архивирано од изворникот на 2015-07-03. Посетено на 2 юли 2015. Проверете ги датумските вредности во: |accessdate= (help)
  7. Димитров, Никола В. (2017). Географија на населби - Општина Демир Хисар (PDF). Битола. стр. 76. ISBN 978-608-65616-4-2.
  8. Поповска-Коробар, Викторија. „За иконостасот на црквата Св. Ѓорѓи во Лазарополе“. Патримониум.мк. Скопје (11): 237.
  9. „Црква Свети Никола село Градешница“. Општина Новаци. Посетено на 2 јули 2015.