Црква „Успение на Пресвета Богородица“ - Долно Дупени

Координати: 40°52′45.8″N 21°08′27.4″E / 40.879389° СГШ; 21.140944° ИГД / 40.879389; 21.140944
Од Википедија — слободната енциклопедија
Успение на Пресвета Богородица
македонска православна црква
Епархија Преспанско-пелагониска
Архијерејско намесништво Ресенско
Парохија Подмочанско-љубојнска
Местоположба

Карта

Координати 40°52′45.8″N 21°08′27.4″E / 40.879389° СГШ; 21.140944° ИГД / 40.879389; 21.140944
Место Долно Дупени
Општина Ресен
Држава Македонија
Општи податоци
Покровител Голема Богородица
Изградба почеток на 20 век
Живопис 1908/09
Зограф Нестор и Лазар Алексиеви со Крсте и Коста Николови
Архитектонски опис

Успение на Пресвета Богородица — македонска православна манастирска црква, главна и единствена црква на тој манастир во ресенското село Долно Дупени.[1] Црквата се наоѓа над селото, во просторот кој помеѓу мештаните е познат како Горно Село. До црквата се доаѓа со пешачење по земјениот шумски пат, во времетраење од околу 30 – 40 минути, почнувајќи од денешната местоположба на селото. Црквата е посветена на Успението Богородично, и како храмова слава го чествува 28 август Изградена е на почетокот на XX век и претставува пример за црковното градителство, сликарство и дрвена резба од тој период. Градбата има трилисна или крстовидна форма, со калоти на јужната, северната и источната страна. Најгоре доминира куполата поставена на осумстран тамбур со четири отвори за прозорци. Влезовите кон црквата се распоредени на западната и северната фасада, а од северната страна кон исток постои и директен влез во олтарниот простор. Внатрешноста на градбата делува доста пространо.

Икони и ферски

Иконостасот изведен во резба, со отвори за два реда на икони, подигнат е од нивото на наосот со три скалила. Внимание привлекуваат и амвонот или певницата како и владичиниот престол, сите декорорани со дрвена резба. Резбаниот инвентар, според сочуваните натписи, е дело на браќата Нестор и Лазар Алексиеви од село Осој, Дебарско. Работите ги завршиле ви текот на 1908 и 1909 год. Од присутните мотиви на резбаната декорацијата, доминира флоралната стилизирана орнаментика. Сликаните икони на иконостасот се исто така работени во 1909 година и се дела на браќата Крсте и Коста Николови од Лазарополе. Нивни се и големите икони сместени на ѕидовите, јужно и северно од иконостасот, како и иконите на Исус Христос и евангелистите на певницата. Во црквата се наоѓаат и неколку постари икони, кои зборуваат за постарата историја на овој храм.

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. Јелена Павловска, Наташа Ниќифоровиќ и Огнен Коцевски (2011). Валентина Божиновска (уред.). Карта на верски објекти во Македонија. Менора - Скопје: Комисија за односи во верските заедници и религиозните групи. ISBN 978-608-65143-2-7.