Бистрица (Пиринско)
| Бистрица | |
|---|---|
  Бистрица | |
|
Местоположба во областа   Бистрица | |
| Координати: 42°3′N 23°11′E / 42.050° СГШ; 23.183° ИГД | |
| Земја | Бугарија |
| Област | Благоевградска област |
| Општина | Благоевград |
| Површина | |
| • Вкупна | 171,498 км2 (66,216 ми2) |
| Надм. вис. | 893 м |
| Население (2024) | |
| • Вкупно | 109 [1]. |
| Час. појас | EET (UTC+2) |
| • Лето (ЛСВ) | EEST (UTC+3) |
| Пошт. бр. | 2724 |
Бистрица (бугарски: Бистрица) — село во Горноџумајско, Пиринска Македонија, во состав на денешната Општина Кресна на Благоевградската област, југозападна Бугарија.[2]
Историја
[уреди | уреди извор]Отоманско Царство
[уреди | уреди извор]Црквата „Свети Ѓорѓи“ датира од 1861 година, а „Свети Јован“ во областа Дубово - од 1872 година.[3]
Според статистиката на Васил К’нчов („Македонија. Етнографија и статистика“) во 1900 година селото имало 1540 жители, од кои 1300 Македонци и 240 Власи.[4][5]
На полноќ на 24-25 септември 1902 година, во присуство на Врховниот револуционерен совет, Врховниот комитет и 150 милиционери, во долната црква во Бистрица со молитва започнало Горноџумајското востание. На 19 и 20 октомври 1902 година, за време на востанието, во селото се водела големата битка при Бистрица.[6]
По избувнувањето на Балканските војни во 1912 година, пет лица од селото биле доброволци во Македонско-одринските доброволни чети.[7]
Бугарија
[уреди | уреди извор]По крајот на Балканските војни, селото било вклучено во составот на Бугарија.
Географија и местоположба
[уреди | уреди извор]Селото Бистрица се наоѓа во планинска област, на 9 километри источно од Благоевград. Се состои од 42 села и подсела. Некои од нив се: Дренови, Арабаџии, Шоповци, Георгивци, Ризовци, Милово, Серезли, Брезово, Широканти, Бракаданци, Дабово, Чепарковци, Тренчовци, Каменарци. Низ селото минува реката Бистрица.
Стопанство
[уреди | уреди извор]Атарот на селото зафаќа површина од 171.5км².
Население[4][8]
[уреди | уреди извор]Според пописот од 2021 година, селото имало 79 жители, со густина на населеност од 0.4606км².
Во пописот од 2011 година имало 90 жители, што значи дека во текот на една деценија има стапка на пад на население од -1.2%.[9]
| Година | 1934 | 1946 | 1956 | 1965 | 1975 | 1985 | 1992 | 2001 | 2011 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Жители | 1794 | 1771 | 1531 | 588 | 291 | 193 | 172 | 151 | 90 |
 |
Самоуправа и политика
[уреди | уреди извор]Поштенски код на селото е 2724.
Наводи
[уреди | уреди извор]- ↑ www.grao.bg
- ↑ Guide Bulgaria, Accessed May 5, 2010
- ↑ Енциклопедия „Пирински край“, том I. Благоевград: Редакция „Енциклопедия“. 1995. стр. 89. ISBN 954-90006-1-3.
- ↑ 4,0 4,1 Како што е општопознато, Македонците во бугарските извори се присвојуваат и водат како Бугари, и покрај признанието дека самите се изјаснувале како Македонци.
- ↑ Кънчов, Васил. Македония. Етнография и статистика, София, 1900, стр. 191.
- ↑ Предлошка:Елдъров
- ↑ „Македоно-одринското опълчение 1912 – 1913 г. Личен състав“, Главно управление на архивите, 2006, стр. 830
- ↑ 8,0 8,1 (бугарски) https://web.archive.org/web/20160304125710/http://www.nsi.bg/nrnm/show9.php?sid=2212&ezik=bul. Архивирано од за населението на с. Сливница, общ. Струмяни, обл. Благоевград изворникот Проверете ја вредноста
|url=(help) на 2016-03-04. Посетено на 2018-02-04. Отсутно или празно|title=(help) - ↑ „City population“.
- ↑ „Национален статистически институт. Население по области, общини, населени места и възраст към 01.02.2011 г.“ (бугарски). Архивирано од изворникот на 2013-08-14. Посетено на 2012-03-18. Занемарен непознатиот параметар
|deadlink=(се препорачува|url-status=) (help)
| |||||||||||||||||||||
