Мажучиште

Координати: 41°23′6″N 21°29′54″E / 41.38500° СГШ; 21.49833° ИГД / 41.38500; 21.49833
Од Википедија — слободната енциклопедија
Мажучиште

Панорама на Мажучиште

Мажучиште во рамките на Македонија
Мажучиште
Местоположба на Мажучиште во Македонија
Мажучиште на карта

Карта

Координати 41°23′6″N 21°29′54″E / 41.38500° СГШ; 21.49833° ИГД / 41.38500; 21.49833
Регион Прилепско Поле
Општина  Прилеп
Население 275 жит.
(поп. 2021)[1]

Шифра на КО 20062
Надм. вис. 670 м
Мажучиште на општинската карта

Атарот на Мажучиште во рамките на општината
Мажучиште на Ризницата

Мажучиште — село во Општина Прилеп, во Прилепското Поле, во околината на градот Прилеп.

Географија и местоположба[уреди | уреди извор]

Куче кое гледа кон Мажучиште и Прилепско Поле од околниот рид

Селото Мажучиште е рамничарско село. Сместено е во Прилепско Поле, оддалечено 8 километри северно од градот Прилеп. Атарот на селото граничи со атарите на селата: Варош на југоисток, Големо Коњари на југозапад, Заполжани на запад и Новоселани, Сенокос и Горно Село на север. Покрај селото поминува регионалниот пат R513 Прилеп - Македонски Брод - Кичево.

Историја[уреди | уреди извор]

Мажучиште е старо село, што се гледа по старите родови кои претежно живеат во Горно Маало.[2] За време на ослободувањето од Турците, селото е затекнато како чифчиска населба, при што само 10 домаќинства имале своја земја. Сопственици на чифлиците биле: Аџи Муто, Аџи Мето, Шериф, Мамуд, Дурмиш, Асан, Мамут Дуро од Прилеп и Рамадан Курто од Дебар.[2]

Селото се споменува во турските пописни дефтери од 1467/68 година, како дел од Прилепскиот Вилает (Vilayet-I Prilepe) и имало 50 семејства, 3 неженети и 1 вдовица, сите христијани.[3]

Стопанство[уреди | уреди извор]

Грозје од сортата Вранец во Мажучиште

Население[уреди | уреди извор]

Население во минатото
ГодинаНас.±%
1948554—    
1953621+12.1%
1961610−1.8%
1971474−22.3%
1981464−2.1%
ГодинаНас.±%
1991381−17.9%
1994362−5.0%
2002346−4.4%
2021275−20.5%

Според статистиката на Васил К’нчов („Македонија, Етнографија и статистика“) од 1900 година, во Мажучиште живееле 640 жители Македонци.[4] Според податоците на секретарот на егзархијата Димитар Мишев („La Macédoine et sa Population Chrétienne“) во 1905 година во селото живееле 256 Македонци, под врховенството на Бугарската егзархија.[5]

На Етнографската карта на Битолскиот Вилает од 1901 г. Мажучишта се води како чисто македонско село во Прилепската каза на Битолскиот санџак со 48 куќи.[6]

Според германска карта издадена во 1941 година, а заснована на пописот на Кралството Југославија од 1931 година, селото имало 450 Македонци.[7]

Според пописот од 2002 година, во селото Мажучиште живеат 346 жители, сите Македонци.

Според последниот попис од 2021 година, во селото живееле 275 жители, од кои 251 Македонец, 4 Албанци, 4 останати и 16 лица без податоци.[8]

Во табелата во продолжение е направен преглед на населението во сите пописни години:

Година 1900 1905 1948 1953 1961 1971 1981 1991 1994 2002 2021
Население 320 256 554 621 610 474 465 381 362 346 275
Извор за 1900 г.: Македонија. Етнографија и статистика.[9]; за 1905 г.: La Macédoine et sa Population Chrétienne.[10]; за 1948-2002 г.: Државен завод за статистика на РМ.[11]; за 2021 г.: Државен завод за статистика на РМ.[12]

Родови[уреди | уреди извор]

Мажучиште е македонско село.

Родови во Мажучиште се:

  • Староседелци: Апостоловци (19 куќи), Черговци (15 куќи), Барџевци (6 куќи) и Солевци (7 куќи). Черговци и Барџевци порано чинеле еден род.
  • Доселеници: Кондевци (7 куќи) доселени се од поречкото село Грешница; Жежовци (4 куќи) доселени се од Охридско; Шербановци (1 куќа) доселени се од Дебреште; Дековци (6 куќи) од селото Сенокос најпрво се населиле во Големо Мраморани, во денешното село се доселени 1897 година; Чибуковци (4 куќи) порано биле еден род со Дековци; Шумкаровци (10 куќи) од Галичани се иселиле најпрво во Беровци, па во денешното село од 1900 година; Клацковци (3 куќи) доселени се во 1900 година од селото Дупјачани; Големковци (2 куќи) од Дупјачани најпрво се иселиле во Сенокос, па во денешното село од 1900 година; Пејовци (1 куќа) доселени се во 1900 година од Долно Житоше; Апчевци (1 куќа) доселени се пред 1912 година од селото Беровци, во Беровци имаат истоимени роднини доселени од Прилеп; Шишковци (1 куќа) доселени се кога и Апчевци од Заполжани; Нешковци (3 куќи) доселени се после Втората светска војна од селото Гостиражни.[13]

Општествени установи[уреди | уреди извор]

Самоуправа и политика[уреди | уреди извор]

Параглајдер лета над Мажучиште

Избирачко место[уреди | уреди извор]

Во селото постои избирачкото место бр. 1446 според Државната изборна комисија, сместени во просториите на основното училиште.[14]

На претседателските избори во 2019 година, на ова избирачко место биле запишани вкупно 237 гласачи.[15]

Културни и природни знаменитости[уреди | уреди извор]

Во селото се наоѓа црквата „Пресвета Богородица“.

Редовни настани[уреди | уреди извор]

Личности[уреди | уреди извор]

Култура и спорт[уреди | уреди извор]

Иселеништво[уреди | уреди извор]

Поглед од ридот во близина на Мажучиште

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. ↑ „Пописна слика на населените места во Македонија, Попис 2021“. Државен завод за статистика. Посетено на 22 декември 2022.
  2. ↑ 2,0 2,1 Ф. Трифуноски, Јован (1998). Битољско-прилепска котлина (српски). Српска академија наука и уметности. стр. 399–400.
  3. ↑ Турски документи за историјата на македонскиот народ кн.4, Методија Соколоски, д-р Александар Стојановски, Скопје, 1971, стр.58
  4. ↑ Васил К’нчов. „Македонија. Етнографија и статистика“. Софија, 1900, стр.244.
  5. ↑ D.M.Brancoff. "La Macédoine et sa Population Chrétienne". Paris, 1905, рр. 148-149.
  6. ↑ Михајловски, Роберт, уред. (2017). Етнографска карта на Битолскиот вилает (PDF). Каламус. стр. 21.
  7. ↑ „200K Volkstumskarte Jugoslawien“.
  8. ↑ „Оваа категорија опфаќа лица коишто учествуваат во вкупното резидентно население, но поради нивно одбивање да бидат попишани, неможност да бидат најдени на својата адреса на живеење и непотполност во работата на попишувачите не биле официјално попишани, туку за нив податоците биле преземени од административни извори и затоа не учествуваат во изјаснувањето за етничка припадност, вероисповед и мајчин јазик (Прочитајте повеќе...).“
  9. ↑ К’нчов, Васил. „Македонија. Етнографија и статистика“. Софија, 1900
  10. ↑ Brancoff, D.M. „La Macédoine et sa Population Chrétienne“. Paris, 1905.
  11. ↑ „Население по возраст и по пол, по населени места, според пописите спроведени во Република Македонија по Втората светска војна“. Државен завод за статистика.
  12. ↑ „Вкупно резидентно население на Република Северна Македонија според етничката припадност, по населени места, Попис, 2021“. Државен завод за статистика.
  13. ↑ Трифуноски Ф., Јован (1998). Битољско-Прилепска котлина : антропогеографска проучавања (1914-1997). Српска академија наука и уметности. ISBN 8670252678. OCLC 469501519.
  14. ↑ „Описи на ИМ“. Архивирано од изворникот на 2023-08-17. Посетено на 3 ноември 2019.
  15. ↑ „Претседателски избори 2019“. Архивирано од изворникот на 2019-12-29. Посетено на 3 ноември 2019.

Надворешни врски[уреди | уреди извор]

Населени места во Општина Прилеп
Грбот на Општина Прилеп
Раселени
Историски
Преземено од „https://mk.wikipedia.org/w/index.php?title=Мажучиште&oldid=5168439“