Корисник:Dentedeleone/Кристијан Бејл

Од Википедија — слободната енциклопедија

Кристијан Чарлс Филип Бејл (роден на 30 јануари 1974 година) е англиски актер. За своите улоги има добиено многу признанија, а покрај другите Оскар и две награди Златен глобус. Магазинот Форбс, во 2014 година го рангирал како еден од глумците со највисока заработка.

Роден во Велс од англиски родители, Бејл ја имаше својата пробивна улога на 13-годишна возраст во воениот филм на Стивен Спилберг од 1987 година , Империја на Сонцето . По повеќе од една деценија играње во главни и споредни улоги во филмови, тој се здоби со пошироко признание за неговите портрети на серискиот убиец Патрик Бејтман во црната комедија American Psycho (2000) и насловната улога во психолошкиот трилер The Machinist (2004). Во 2005 година, тој го играше суперхеројот Бетмен во Бетмен почнува и повторно во Темниот витез (2008) и Темниот витез се крева (2012 година), собирајќи признанија за неговата изведба во трилогијата, која е една од филмските франшизи со најголема заработка.

Бејл, покрај во Бетмен, бил во главна улога во низа филмови, како драма филмот Престиж (2006), акциониот филм Терминатор: Спас (2009), криминалистичката драма Државни непријатели (2009), епскиот филм Егзодус: Богови и Кралеви (2014) и суперхеројскиот филм Тор: Љубов и грмотевица (2022). За улогата на боксерот Дики Еклунд во биографскиот филм „Борец“ од 2010 година, освоил Оскар и награда Златен глобус. Номинации за Оскар и Златен глобус и за неговата улога во комедијата Американски измамници (2013) и биографските драми Обложување на столетието (The Big Short) (2015) и Човек од сенка (Vice) (2018). За неговата улога како политичарот Дик Чејни во Човек од сенка ја добил втората награда Златен Глобус, а за улогата на Кен Мајлс во спортската драма Ле Ман '66: Славни 24 часа (Ford v Ferrari) (2019) ја добил петтата номинација за наградите Златен глобус.

Кристијан Чарлс Филип Бејл [1] е роден на 30 Јануари 1974 година во Хаверфордвест, Пемброкшир, на англиски родители - Џени Џејмс, циркузант и Дејвид Бејл, претприемач и активист. [2] [3] [4] Бејл забележа: „Роден сум во Велс, но не сум Велшанец - јас сум Англичанец“. [5] Тој има две постари сестри, Шерон и Луиз, и полусестра од првиот брак на неговиот татко, Ерин. [4] Еден од неговите дедо бил комичар, додека другиот бил застапник на Џон Вејн . [6] Бејл и неговото семејство го напуштиле Велс кога имал две години, [7] и откако живееле во Португалија и Оксфордшир, Англија, се населиле во Борнмаут . [8] Покрај тоа што рече дека семејството живеело во 15 градови до неговата 15-та година, Бејл го опиша честото преселување како водено од „нужност, а не од избор“ и призна дека тоа имало големо влијание врз неговиот избор на кариера. [7] [9] [10] Тој го посетувал училиштето Борнемут, подоцна велејќи дека го напуштил училиштето на 16-годишна возраст [11] [12] Родителите на Бејл се развеле во 1991 година, а на 17 години тој се преселил со својата сестра Луиз и нивниот татко во Лос Анџелес. [13]

Бејл како дете тренирал балет. [14] Неговата прва актерска улога дојде на осум години во реклама за омекнувачот Ленор . [15] Тој се појави и во реклама за житарки на Pac-Man . [16] Откако неговата сестра беше избрана за мјузикл на Вест Енд, Бејл размислуваше да се занимкккстави, Бејл настапуваше заедно со Роуан Аткинсон во претставата The Nerd во Вест Енд во 1984 година [12] [15] Тој не поминал никаква формална обука за актерство. [12]

Во 1987 година, Ејми Ирвинг, неговата партнерка од Анастасија во Тајната на Ана, го препорачува Бејл на нејзиниот тогашен сопруг Стивен Спилберг, за улогата во Империја на сонцето, адаптирана од полуавтобиографиски роман на Џ.Г.Балард. Глумата на Бејл како Џим Греам му донесе голема слава и пофалби и прва награда за "најдобра изведба на малолетен глумец" од Државниот одбор за рецензија на филмови. Новинарството и неговите соученици кои го засипуваа со внимание, го доведоа до размислување да се откаже од глумецството сè додека Кенет Брана не стапи во контакт со него и го убеди да се појави во Хенри V, во 1989 година. Во 1990, тој ја глуми улогата на Џим Хокинс заедно со Чарлтон Хестон (како Лонг Џон Силвер) во Островот на богатството, адаптација на класична книга на Роберт Луис Стивенсон.

Во 1992 година, Бејл го играше Џек Кели во мјузиклот на Дизни Newsies, и по тоа во 1993 година игра во Деца на свингот, филм за тинејџери кои тајно слушаат џез-музика за време на подемот на нацистичка Германија.[17] Бејл беше препорачан од глумицата Винона Рајдер да глуми во филмот Мали жени од Џилијан Армстронг од 1994.[18] Бејл го позајми гласот за Томас, млад сонародник на капетан Џон Смит, во Покахонтас на Дизни (1995)[19] [20] и во 1997 година го играше Артур Стјуарт во Велвет голдмајн, филм на Тод Хејнс посветен на глам-рок-музиката.[21] Во 1999 година, Бејл учествува во ѕвезден тим, вклучувајќи ги Кевин Клајн, Мишел Фајфер, Стенли Тучи, и Руперт Еверет, глумејќи го Димитриј во модерната верзија на Сон на летната ноќ на Вилијам Шекспир.[22]

Бејл го играше Патрик Бејтмен, инвестициски банкар и сериски убиец, во American Psycho, филмска адаптација на истоимениот роман на Брет Истон Елис, во режија на Мери Харон . Додека Харон го избра Бејл за улогата, компанијата за производство и дистрибуција на филмот, Лајонсгејт, првично не се согласи и го ангажираше Леонардо ди Каприо да го игра Бејтмен со Оливер Стоун за режија. Бејл и Харон беа вратени откако Ди Каприо и Стоун го напуштија проектот. [23] [24] Бејл вежбал и се пржил со месеци за да ја постигне издлабената фигура на Бејтмен и му биле затворени забите за да се асимилира со нарцисоидната природа на ликот. [25] [26] American Psycho беше премиерно прикажан на филмскиот фестивал Санденс во 2000 година. Харон рече дека критичарот Роџер Еберт го прогласи за најомразен филм на настанот. [27] За делата на Бејл, Еберт напиша дека „е херојски во начинот на кој му дозволува на ликот радосно да скокне во презир; тука нема инстинкт за самоодржување, и тоа е еден од знаците за добар актер“. [28] Филмот беше објавен во април 2000 година, станувајќи комерцијален и критички успех и подоцна развивајќи култни следбеници ; [29] [30] улогата го постави Бејл како водечки човек . [15] [31] [[Категорија:Натурализирани Американци]] [[Категорија:Живи луѓе]] [[Категорија:Родени во 1974 година]]

  1. Ceròn, Ella (6 January 2019). „Christian Bale's Accent Is Always a Shock“. The Cut. Архивирано од изворникот на 12 November 2020. Посетено на 30 April 2021.
  2. „Celebrity birthdays for the week of Jan. 24–30“. Associated Press. 19 January 2021. Архивирано од изворникот на 20 January 2021. Посетено на 30 April 2021.
  3. „Christian Bale surprises the world with his British accent“. Harper's Bazaar UK. 7 January 2019. Архивирано од изворникот на 19 May 2021. Посетено на 19 May 2021.
  4. 4,0 4,1 Francis, Damien (22 July 2008). „Batman star Christian Bale arrested“. The Guardian. Архивирано од изворникот на 26 January 2021. Посетено на 8 June 2021.
  5. Butler, Tom (3 June 2019). „Christian Bale's accent is seriously confusing people in the first 'Le Mans '66' trailer“. Yahoo! Movies. Архивирано од изворникот на 5 December 2020. Посетено на 4 May 2021.
  6. Hiscock, John (21 January 2011). „Christian Bale: Yes, it is the same guy“. The Daily Telegraph. Архивирано од изворникот на 23 January 2011. Посетено на 9 February 2014.
  7. 7,0 7,1 Fisher, Luchina (27 July 2008). „Big Tent Childhood: Growing up in the Circus“. ABC News. Архивирано од изворникот на 27 October 2020. Посетено на 5 June 2021.
  8. Irvine, Chris; Edwards, Richard (22 July 2008). „Batman actor Christian Bale released after assault allegation arrest“. The Daily Telegraph. Архивирано од изворникот на 9 September 2019. Посетено на 30 April 2021.
  9. Heaf, Jonathan (23 July 2012). „Christian Bale on suffering from insomnia and running into Viggo Mortensen in Rome“. British GQ. Архивирано од изворникот на 23 September 2016. Посетено на 30 April 2021.
  10. Black, Johnny (6 December 2013). „Christian Bale: 20 Things You (Probably) Don't Know About the 'Out of the Furnace' Star“. Moviefone. Архивирано од изворникот на 7 March 2016. Посетено на 3 February 2016.
  11. „Dorset celebrities“. BBC News. 24 September 2014. Архивирано од изворникот на 16 April 2021. Посетено на 8 June 2021.
  12. 12,0 12,1 12,2 Riley, Jenelle (26 November 2013). „Christian Bale: Reluctant Movie Star Talks 'Furnace', 'Hustle'. Variety. Архивирано од изворникот на 31 July 2020. Посетено на 5 June 2021. Грешка во наводот: Неважечка ознака <ref>; називот „plays“ е зададен повеќепати со различна содржина.
  13. Blunden, Mark (13 April 2012). „Christian Bale's sister says actor needs help to deal with temper“. Evening Standard. Архивирано од изворникот на 8 June 2021. Посетено на 8 June 2021.
  14. Burns, Judith (3 June 2017). „Sporting plan to boost boys in ballet“. BBC News. Архивирано од изворникот на 21 January 2019. Посетено на 20 May 2021.
  15. 15,0 15,1 15,2 Carroll, Rory (5 January 2018). „Christian Bale: 'I was asked to do a romantic comedy. I thought they'd lost their minds'. The Guardian. Архивирано од изворникот на 20 April 2021. Посетено на 30 April 2021. Грешка во наводот: Неважечка ознака <ref>; називот „first“ е зададен повеќепати со различна содржина.
  16. Gerardi, Matt (8 September 2016). „A brief history of video game cereals and their ridiculous commercials“. The A.V. Club. Архивирано од изворникот на 9 February 2021. Посетено на 30 April 2021.
  17. Maslin, Janet (5 March 1993). „Review/Film; Jazz in Nazi Germany: Youthful Resistance“. The New York Times. Архивирано од изворникот на 8 March 2021. Посетено на 30 April 2021.
  18. „Christian Bale“. BBC Cymru Wales. Архивирано од изворникот на 13 February 2009. Посетено на 13 April 2009.
  19. Allen, Kelly; Miller, Gregory E. (20 August 2020). „40 Actors You Completely Forgot Voiced Disney Characters“. Cosmopolitan. Архивирано од изворникот на 3 September 2020. Посетено на 30 April 2021.
  20. Horn, John (30 June 1995). 'Batman Forever' Bloodies 'Pocahontas'. Chicago Tribune. Архивирано од изворникот на 24 May 2015. Посетено на 24 May 2015.
  21. 'Knight's' Bale: Who is that masked man?“. CNN. 28 July 2008. Архивирано од изворникот на 25 March 2021. Посетено на 29 April 2021.
  22. Stack, Peter (14 May 1999). 'Dream' Interpretation / Stellar cast adds comic madness to lush, over-the-top 'Midsummer'. San Francisco Chronicle. Архивирано од изворникот на 24 October 2020. Посетено на 1 May 2021.
  23. Gopalan, Nisha (23 March 2000). „American Psycho: the story behind the film“. The Guardian. Архивирано од изворникот на 25 February 2021. Посетено на 4 July 2021.
  24. Mazziotta, Julie (22 January 2020). „Christian Bale 'Had Never Gone to a Gym' Before American Psycho“. People. Архивирано од изворникот на 23 January 2020. Посетено на 30 April 2021.
  25. Fischer, Paul (14 April 2000). „Unmasking an American Psycho“. Dark Horizons. Архивирано од изворникот на 2 February 2018. Посетено на 2 July 2021.
  26. „The method in my madness“. The Guardian. 6 April 2000. Архивирано од изворникот на 26 January 2021. Посетено на 2 June 2021.
  27. Kaufman, Anthony (14 April 2000). „Interview: 9-Months Pregnant and Delivering "American Psycho," Director Mary Harron“. IndieWire. Архивирано од изворникот на 12 October 2008. Посетено на 30 April 2021.
  28. Ebert, Roger (14 April 2000). „American Psycho“. RogerEbert.com. Архивирано од изворникот на 20 January 2021. Посетено на 30 April 2021.
  29. Sharf, Zack (14 April 2020). „Mary Harron Reflects on Nearly Losing 'American Psycho' Director Gig for Rejecting DiCaprio“. IndieWire. Архивирано од изворникот на 11 March 2021. Посетено на 30 April 2021.
  30. Garner, Dwight (24 March 2016). „In Hindsight, an 'American Psycho' Looks a Lot Like Us“. The New York Times. Архивирано од изворникот на 8 November 2020. Посетено на 1 May 2021.
  31. Desta, Yohana (5 October 2018). „Eight Times Christian Bale Totally Transformed for a Movie Role“. Vanity Fair. Архивирано од изворникот на 12 November 2020. Посетено на 30 April 2021.