Војводство Мекленбург-Штрелиц

Од Википедија — слободната енциклопедија
Војводство Мекленбург-Штрелиц
Herzogtum Mecklenburg-Strelitz
Држава на Свето Римско Царство
(1701–1815)

1701–1815


Грб

Местоположба на Мекленбург-Штрелиц
Мекленбург-Штрелиц (жолто)
Главен град Нојштрелиц
Јазици Германски
Уредување Војводство
Војвода
 -  1701–1708 Адолф Фридрих II (прв)
 -  1794–1815 Карл II (последен)
Историски период Среден век
 -  Основана 1701
 -  Замрела 1815
Денес во  Германија

Војводство Мекленбург-Штрелиц (германски: Großherzogtum Mecklenburg-Schwerin) — војводство во северна Германија кое се состоело од источната петтина од историскиот регион Мекленбург, приближно одговарајќи на денешниот округ Мекленбург-Штрелиц (поранешното владеење на Штаргард) и западната ексклава на поранешната епископија Рацебург во современиот Шлезвиг-Холштајн. Во времето на неговото основање, војводството се граничело со територијата на Шведска Померанија на север и на Бранденбург на југ.

Историја[уреди | уреди извор]

По повеќе од пет години спор околу наследството на Домот на Мекленбург, војводството било основано во 1701 година на територијата на поранешното војводство Мекленбург-Гистров. Огранокот на Гистров на Домот на Мекленбург изумрел со смртта на војводата Густав Адолф во 1695 година. Војводата Фридрих Вилхелм од Мекленбург-Шверин го побарал наследство, но тој морал да се справи со барањата на неговиот вујко Адолф Фридрих, сопруг на Марија од Мекленбург-Гистров, ќерката на Густав Адолф. Емисарите на Долносаксонскиот круг конечно договориле компромис на 8 март 1701 година. Договорот ја создал конечната, дефинитивна поделба на Мекленбург и бил запечатен со Договорот од Хамбург од 1701 година. Дел 2 од договорот го воспоставил Мекленбург-Штрелиц како војводство само по себе и му го додели на Адолф Фридрих, заедно со Кнежевството Рацебург на западната граница на Мекленбург јужно од Либек, Хершафт Штаргард на југоисточниот дел на Мекленбург, со градовите Нојбранденбург, Фридланд, Волдег, Штрелиц, Бург Штаргард, Фирстенберг/Хафел и Везенберг, и командите на Мироу и Немероу.[1] Во исто време, принципот на првородство бил повторно потврден, а правото да го повика заедничкиот Ландтаг било задржано на војводата од Мекленбург-Шверин.[1] Одредбите од 1701 година биле задржани со мали измени до крајот на монархијата. И двете страни продолжиле да се нарекуваат себеси војводи од Мекленбург; Адолф Фридрих се преселил во Штрелиц.

Војводството Штрелиц останало еден од најзаостанатите региони на Царството. Сепак, нејзините принцези постигнале истакнати бракови: принцезата Шарлот од Мекленбург-Штрелиц, сестра на војводата Адолф Фридрих IV, се омажила за кралот Џорџ III во 1761 година, со што станала кралица на Велика Британија. Нејзината внука принцезата Луиз од Мекленбург-Штрелиц, ќерка на војводата Карл II, големиот војвода од Мекленбург, се омажила за Фридрих Вилхелм III Хоенцолерн во 1793 година и станала кралица на Прусија во 1797 година. Нејзината друга внука, сестрата на Луиз, принцезата Фредерика од Мекленбург-Штрелиц се омажила во 1815 година за принцот Ернест Август, војвода од Камберленд, кој во 1837 година станал крал на Хановер, со што станала кралица сопруга на Хановер.

Мекленбург-Штрелиц го усвоил уставот на сестринското војводство во септември 1755 година. Во 1806 година било поштедено од нанесување на француска окупација преку добрите функции на кралот на Баварија. Во 1808 година нејзиниот војвода, Карл, се приклучил на Рајнскиот Сојуз, но во 1813 година се повлекол од него.[1] Виенскиот конгрес ги признал и Мекленбург-Штрелиц и Мекленбург-Шверин како големи војводства и членови на Германскиот Сојуз.

Наводи[уреди | уреди извор]

Public Domain Оваа статија вклучуват текст од дело кое сега е во јавна сопственостChisholm, Hugh, уред. (1911). Encyclopædia Britannica (11. изд.). Cambridge University Press. Отсутно или празно |title= (help)CS1-одржување: ref=harv (link)

Надворешни врски[уреди | уреди извор]