Љубиша Брковиќ

Од Википедија — слободната енциклопедија

Љубиша Брковиќ ( 1943 ) е нишки уметник од постарата генерација од Ниш, кој по дипломирањето на Академијата за применети уметности во Белград, на српската уметничка сцена се вработил прво како индустриски дизајнер, а подоцна и како галерист и слободен уметник.[1] Член е на УЛУПУДС и нишкиот графички круг. Досега има изложено на повеќе колективни и тринаесет самостојни изложби во земјата и странство. Освен со сликарство, се занимавал и со дизајн и галериско работење, во сопствената галерија „Арс“ во Ниш.[2]

Живот и кариера[уреди | уреди извор]

Роден е на 25 февруари 1943 година во Ниш. Во Ниш завршил осумгодишно средно училиште. Дипломирал во 1971 година на Академијата за применета уметност во Белград .

По дипломирањето, Брковиќ работел како индустриски дизајнер, извесно време работејќи во фабриката за алуминиумски конструкции „Ѓуро Салај“ (подоцна „Нисал“) во Ниш. Од 1986 година до 1992 година работел како галерист и сопственик на галеријата „Арс“ во Ниш.

Првата самостојна изложба на слики ја имал во Галеријата на Домот на ЈНА во Ниш во 1972 година.

Љубиша Брковиќ е член на УЛУПДС и Графички круг Ниш. Од 1993 г. живее и работи во Ниш, со статус на слободен уметник.

Уметнички дела[уреди | уреди извор]

Уметникот во една фаза на изработка на мозаик за храмот на Светиот цар Константин и царицата Елена во Ниш (2017)

Започнувајќи ја својата работа како графички дизајнер во фабриката „Ѓуро Салај“ (подоцна „Нисал“) во Ниш, Љубиша Брковиќ поминал низ богат креативен пат исполнет со интересни графички и уметнички експерименти. Почнал со класични графички решенија поврзани со плакатот, грбот. . . „Со помош на чисти геометриски форми, со намален, јасен јазик, Љубиша ги решли сите барања на модерниот графички дизајн.

По фазата со нагласена геометрија, Љубиша Брковиќ влегува во фазата на чисто бесмислени, уметнички композиции во кои доминира силен, експресивен гест во контрасти на светли бои.

Паралелно со ова истражување, Љубиша Брковиќ работел на серија приказни за стариот Ниш и неговите пријатели и современици од Ниш, реализирајќи серија графички листови посветени на карактеристични делови од градот и личности раскажани од Стеван Сремац или оние кои се сеќаваат на Стеван Синѓелиќ. .

Со текот на времето, неговиот уметнички јазик се ослободил од рамката на графичкиот дизајн со чисти сликарски сегменти во кои доминираат живи, немирни линии, слободниот гест и светлите бои. Во низата асоцијативни пејзажи од овој период, нагласена е црна експресивна линија како и разигран, ритмички потег што придонесува за создавање на лелеава лирска атмосфера.

Хиландар, цртеж од 2015 г

На крајот на 2000 година, Љубиша Брковиќ е опседнат со феноменот на летање. Во тој период негови мотиви се старите биплани и митолошката фигура на Икар како вечен симбол на летото, која се појавува во низата колажирани слики и сериграфи на Љубиша.

Во 2014 г и 2015 година на Љубиша Брковиќ, бил опседнат со феноменот на духовноста . Оваа фаза од творештвото на уметникот ја карактеризираат мотивите на старите Светогорски ѕидини на прекрасните манастирски комплекси, нивната околина и нејзините жители. Во своето Светогорско патување (како што го нарече еден од учесниците на заедничкото патување), на уметникот не му било лесно речиси фотографски да ја долови богатата визуелна сцена на монашката држава.

За да го постигне совршенството на својот уметнички израз, Брковиќ се зафатил со посериозна работа дури по повеќекратен аџилак на Света Гора и темелни духовни подготовки. Така акумулираната духовна моќ на Љибиша ја преобразил во прекрасни цртежи, поуки и евангелија, кои им ги пренесува на младите како да го работат светото дело на уметникот.[3]

Уметнички колонии[уреди | уреди извор]

  • 2016 година Акварелна колонија Зубин Поток, Косово и Метохија
  • 2017 година Графичка работилница Сиќево, Ниш
  • 2017 година Акварелна колонија Зубин Поток, Косово и Метохија.

Награди и награди[уреди | уреди извор]

  • 1985 година Прва награда на Југословенскиот конкурс за дизајн на Тутунскиот комбинат Ниш
  • 1996 година Награда „Мал печат“ за графика на нишкиот графички круг
  • 1998 година Награда „Мал печат“ за графика на нишкиот графички круг
  • 2007 година Награда за плакат на УЛУПДС на регионот на Ниш.
  • 2008 година Награда за графика „Сопоћанска виђења“ - Тузла (БиХ)
Свети Лука, мозаик од Љубиша Брковиќ поставен над влезната врата на истоимената црква во Ниш
  • 2013 година, Трета награда за најдобар графичар на 7. изложба „ЕКС-ЈУ графика“, Белград
  • 2014 година, Прва, Главна награда на натпреварот 5. Меѓународно биенале „Екс-либрис“, Панчево.

Самостојни изложби[уреди | уреди извор]

Колективни изложби[уреди | уреди извор]

Галерија на слики од различни периоди на творештвото на уметникот[уреди | уреди извор]

Извори[уреди | уреди извор]

  1. Миодраг Даја Анђелковић., Уводни део каталога за изложбу Љубише Брковића у галерији Арт55 у Нишу 2013.
  2. Култура, У: Енциклопедија Ниша, Ниш, 2011.
  3. Љибиша М. Коцић, Предговор за изложбу Љубе Брковића Цртежи из књиге са Свете горе, Издавач Галерија Вечити тркач, Ниш, (2015). стр. 2.

Поврзано[уреди | уреди извор]

Надворешни врски[уреди | уреди извор]