Цвеќиња на злото: Разлика помеѓу преработките

Од Википедија — слободната енциклопедија
Интерактивен преглед на историјата
[проверена преработка][непроверена преработка]
← Постаро уредувањеПоново уредување →
Избришана содржина Додадена содржина
НагледноВикитекст
сНема опис на уредувањето
Нема опис на уредувањето
Ред 1: Ред 1:
{{Без извори|датум=ноември 2009}}
{{Без извори|датум=ноември 2009}}
{{Инфокутија за книга |
| name = Цвеќиња на злото
| title_orig = ''Les Fleurs du Mal''
| translator =
| image =
| image_caption = Корица на едно од поновите англиски изданија
| author = [[Шарл Бодлер]]
| illustrator =
| cover_artist =
| country = [[Франција]]
| language = [[француски]]
| series =
| genre = [[Поезија|Збирка песни]]
| release_date = [[25 јуни]] [[1857]]
| media_type = Печатена<br /><small>([[Тврд повез|тврд]]&nbsp;и&nbsp;[[мек повез]])</small>
| pages =
| isbn =
| preceded_by =
}}

'''''Цвеќиња на злото''''' ([[фр.]] ''Les Fleurs du mal'') е збирка [[поезија]] на [[Франција|францускиот]] поет [[Шарл Бодлер]]. Првпат објавена во [[1857]] година, таа е најважен плод на [[симболизам|симболизмот]] и [[модернизам|модернизмот]] и многу веројатно и зачетник на овие две уметнички движења. Книгата ќе биде огромно влијание врз творештвото на [[Артур Рембо]], [[Стефан Маларме]] и [[Пол Верлен]] и се смета за врвно достигнување на светската [[лирика]].

Основни теми кои преовладуваат во песните се декаденцијата и еротицизмот.

Првото издание на книгата ги организира песните во пет одделни секции:

* ''Spleen et Idéal'' (Сплин и Идеал)
* ''Fleurs du mal'' (Цвеќиња на злото)
* ''Révolte'' (Побуна)
* ''Le Vin'' (Вино)
* ''La Mort'' (Смрт)

Воведната песна во делото во која Бодлер го нарекува [[Сатана]]та ''[[Хермес Трисмегист]]'' и каде ја опишува [[Здодевност]]а како чудовиште, веднаш ја воспоставува грозоморната атмосфера низ која се ваја остатокот на делото.

Песната насловена ''Кон читателот'' започнува со оваа строфа:


<center>
<center>
Ред 39: Ред 74:
|}</center>
|}</center>


Авторот и издавачот на делото се судени од страна на [[Франција|Второто Француско Царство]] со објаснување дека делото е ''outrage aux bonnes mœurs'' ([[македонски]]: „навреда на јавниот морал“). Како последица на ова, Бодлер е казнет со 300 [[франк|франци]], а издавачот со 200. Шест песни, прогласени за неморални, не смеат да се печатат во наредните изданија. Осудата нема да биде симната од нив се до [[1949]] кога во Франција се случува ревизија на процесот. Од друга страна пак, откако ја чита ''[[Лебедот]]'' (Le Cygne), [[Виктор Иго]] вели дека песните на Бодлер донесуваат ''un nouveau frisson'' - ''еден нов трепет'' во литературата.
Авторот и издавачот на делото се судени од страна на [[Франција|Второто Француско Царство]] со објаснување дека делото е ''outrage aux bonnes mœurs'' ([[македонски]]: "навреда на јавниот морал"). Како последица на ова, Бодлер е казнет со 300 [[франк|франци]], а издавачот со 200. Шест песни, прогласени за неморални, не смеат да се печатат во наредните изданија. Осудата нема да биде симната од нив се до [[1949]] кога во Франција се случува ревизија на процесот. Од друга страна пак, откако ја чита ''[[Лебедот]]'' (Le Cygne), [[Виктор Иго]] вели дека песните на Бодлер донесуваат ''un nouveau frisson'' - ''еден нов трепет'' во литературата.


По завршувањето на судењето, следува и второ издание од [[1861]] година, кога се додадени 32 нови песни и една нова секција ''Tableaux Parisiens'' (Париски слики). Осудените песни не се појавуваат.
По завршувањето на судењето, следува и второ издание од [[1861]] година, кога се додадени 32 нови песни и една нова секција ''Tableaux Parisiens'' (Париски слики). Осудените песни не се појавуваат.
Ред 52: Ред 87:
* {{gutenberg|no=6099|name=Цвеќињата на злото}}
* {{gutenberg|no=6099|name=Цвеќињата на злото}}


[[Категорија:Француска поезија]]
{{Нормативна контрола}}
[[Категорија:Француски книги]]
[[Категорија:Француски книги]]
[[Категорија:Дела на Бодлер]]
[[Категорија:Дела на Бодлер]]

[[be:Кветкі зла]]
[[be-x-old:Краскі зла]]
[[ca:Les flors del mal]]
[[cs:Květy zla]]
[[cy:Les fleurs du mal]]
[[da:Les Fleurs du mal]]
[[de:Les Fleurs du Mal]]
[[el:Τα Άνθη του Κακού]]
[[en:Les Fleurs du mal]]
[[es:Las flores del mal]]
[[fa:گل‌های رنج]]
[[fr:Les Fleurs du mal]]
[[ga:Les Fleurs du mal]]
[[it:I fiori del male]]
[[he:פרחי הרע]]
[[lv:Ļaunuma puķes]]
[[ms:Les Fleurs du mal]]
[[nl:Les Fleurs du mal]]
[[ja:悪の華]]
[[no:Ondskapens blomster]]
[[pl:Kwiaty zła]]
[[pt:As Flores do Mal]]
[[ru:Цветы зла]]
[[scn:Li ciuri dô mali]]
[[sk:Kvety zla]]
[[fi:Pahan kukkia]]
[[sv:Det ondas blommor]]
[[tr:Kötülük Çiçekleri]]
[[uk:Квіти зла]]
[[zh:恶之花]]

Преработка од 14:22, 27 октомври 2017

Цвеќиња на злото
Корица на едно од поновите англиски изданија
АвторШарл Бодлер
Изворен наслов'Les Fleurs du Mal'
ЗемјаФранција
Јазикфранцуски
ЖанрЗбирка песни
Издадена
25 јуни 1857
МедиумПечатена
(тврд и мек повез)

Цвеќиња на злото (фр. Les Fleurs du mal) е збирка поезија на францускиот поет Шарл Бодлер. Првпат објавена во 1857 година, таа е најважен плод на симболизмот и модернизмот и многу веројатно и зачетник на овие две уметнички движења. Книгата ќе биде огромно влијание врз творештвото на Артур Рембо, Стефан Маларме и Пол Верлен и се смета за врвно достигнување на светската лирика.

Основни теми кои преовладуваат во песните се декаденцијата и еротицизмот.

Првото издание на книгата ги организира песните во пет одделни секции:

  • Spleen et Idéal (Сплин и Идеал)
  • Fleurs du mal (Цвеќиња на злото)
  • Révolte (Побуна)
  • Le Vin (Вино)
  • La Mort (Смрт)

Воведната песна во делото во која Бодлер го нарекува Сатаната Хермес Трисмегист и каде ја опишува Здодевноста како чудовиште, веднаш ја воспоставува грозоморната атмосфера низ која се ваја остатокот на делото.

Песната насловена Кон читателот започнува со оваа строфа:


Si le viol, le poison, le poignard, l'incendie,
N'ont pas encore brodé de leurs plaisants dessins
Le canevas banal de nos piteux destins,
C'est que notre âme, hélas! n'est pas assez hardie.

Charles Baudelaire


Глупоста, грешката и скржавоста се збрани
во нашиот дух; низ нас секоја од нив рове;
ние си ја храниме нашата лоша совест
како гадинките питачот што си ги храни.

Препеал: Влада Урошевиќ

Истата завршува со ова злокобно проклетство:


C'est l'Ennui! —l'œil chargé d'un pleur involontaire,
Il rêve d'échafauds en fumant son houka.
Tu le connais, lecteur, ce monstre délicat,
—Hypocrite lecteur,—mon semblable,—mon frère!

Charles Baudelaire


Здодевност е тоа! Со солзи порој матен
в око, таа во соништа за бесилка чмае.
Тоа нежно чудовиште ти добро го знаеш,
ти, дволичен читателу, — ближен мој — ти, брате!.

Препеал: Влада Урошевиќ

Авторот и издавачот на делото се судени од страна на Второто Француско Царство со објаснување дека делото е outrage aux bonnes mœurs (македонски: "навреда на јавниот морал"). Како последица на ова, Бодлер е казнет со 300 франци, а издавачот со 200. Шест песни, прогласени за неморални, не смеат да се печатат во наредните изданија. Осудата нема да биде симната од нив се до 1949 кога во Франција се случува ревизија на процесот. Од друга страна пак, откако ја чита Лебедот (Le Cygne), Виктор Иго вели дека песните на Бодлер донесуваат un nouveau frisson - еден нов трепет во литературата.

По завршувањето на судењето, следува и второ издание од 1861 година, кога се додадени 32 нови песни и една нова секција Tableaux Parisiens (Париски слики). Осудените песни не се појавуваат.

Постхумно трето издание со предговор на Теофил Готје излегува од печат во 1868 година. Во него се вброени и низа песни кои ги нема во претходните две изданија.

Надворешни врски

Преземено од „https://mk.wikipedia.org/w/index.php?title=Цвеќиња_на_злото&oldid=3637657“