Хаплогрупа C-M48

Од Википедија — слободната енциклопедија
Хаплогрупа C-M48 (C2b1a2)
Можно време на потекло14,700 [95% CI 13,300 <-> 16,100] пред сегашноста[1]

15,557 [95% CI 14,443 <-> 16,732] пред сегашноста[2]
Возраст на спојување12,131 [95% CI 10,916 <-> 13,363] пред сегашноста[2]

2,750 ± 1,370 пред сегашноста[3]

3,500 [95% CI 300–19,700] пред сегашноста[4]

3,800 [95% CI 3,100 <-> 4,600] пред сегашноста[1]

5,940 ± 2,900 години (стапка на еволутивна мутација) или 1.630 ± 800 години (генеалошка стапка на мутација)[5]

10,800 ± 2,300 години[6] or 9,300 ± 3,300 години[6]
Можно место на потекломожеби Монголија или регионот на Бајкалското Езеро[3]
ПредокC-F1699 (C2b1)
Дефинирање на мутацииM48, M77, M86
Највисоки фреквенцииОрочони 42%[7]-68%,[8] Евенки 44%[9]-71%,[3] Евенки 27%[7]-70%,[10] Удегејци 60%,[11] Негидалци 20%[11]-100%,[11] Евени 5%[12]-61%,[8] Казаци 42%-63%,[5][13][14] Ителмени 39%,[11] Улчи/Нанајци 38%,[11] Калмици 37%-45%,[15][5] Нивхи 35%,[11] Улчи 35%,[16] Корјаци 33%,[11] Јукагири 23%,[10] Монголци (Урјанхаји 33%, Закчини 30%, Халха 15%, Котони 10%[4]), Долганци 12%,[17] Нанајци 11%,[7] Туванци 9% [6%-20%],[5][13][11] Киргизи 7% [5%-12%][18][13][14]

 

Хаплогрупата C-M48 позната и како C2b1a2 — хоплогрупа на ДНК на Y хромозом.

Често се среќава помеѓу членовите на централноазиските и сибирските народи, како што се Евенките, Евените, Улчи, [16] Казаците, Корјаците, Монголите (особено Ојрати, како што се Калмиците, [19] Закчините, Урјанхаите и населението на северозападна Монголија воопшто), и Јукагири.

Хаплогрупата C-M48, исто така, повремено била пронајдена во некои етнички групи надвор од неговиот типичен опсег во Сибир и Централна Азија, како што се јапонците (2/53 C-M86 Кјушу, 1/70 C-M86 Токушима, 0/61 C-M86 Шизуока, 0/45 C-M217 Окинава, 0/26 C-M217 Аомори, 0/4 C-M86 Ајни), Тибеќани (4/479 C-M48 Тибет, 0/52 C-M48 Кингхај [6] ), Бутан (1/21 C-M86/M77), [20] Осети (1/21 C-M48 Јужни Осети), [21] Черкези (1/154 C-M48), [21] и Руси (1/406 C-M77 ), од кои некои покажуваат дивергентни Y-STR хаплотипови. [6]

C-B90[уреди | уреди извор]

Кармин и неговите соработници во 2015 година пронашле дивергентна гранка на C-M48, која ја нарекле C3c2-B90 и која ISOGG ја нарекле C2b1a2b-B90, во три Корјаци и еден Евен. Иако M48 и M77 SNP долго време се сметале за филогенетски еквивалентни, означувајќи го истиот клад на човечката Y-DNA филогенија, кладата C3c2-B90 била откриена дека е позитивна за M48 мутацијата, но негативна за M77 мутацијата.

C-B91[уреди | уреди извор]

C-B91 е подклада на C-B90 што е пронајдена кај Корјаците. Ги опфаќа подкладите C-B92 и C-B94. Кармин и неговите соработници во 2015 година пронашле Y-ДНК која припаѓа на C-B92 кај два Корјаци за кои процениле дека го делат најновиот заеднички предок 594 [95% CI 285 <-> 939] години пред сегашноста. Двата Корјаци во C-B92 се проценува дека делат најнов заеднички предок со Корјак кој припаѓа на C-B94 подкладата 3.812 [95% CI 3.005 <-> 4.654] години пред сегашноста.

C-B93[уреди | уреди извор]

C-B93 е подклада на C-B90 што е пронајдена во 7,7% (4/52) од примерокот на Улчи и кај еден Евенк. Се проценува дека го дели најновиот заеднички предок со C-B91 од Корјаци 4.992 [95% CI 4.188 <-> 5.732] години пред сегашноста.

C-M77[уреди | уреди извор]

Кармин и неговите соработници во 2015 година ја процениле возраста на спојување на C-M77, која ја нарекле C3c1a-M77 и која ISOGG ја нарекол C2b1a2a-M86/M77, на 2.804 [95% CI 2.228 <-> 3.431] години пред сега врз основа на нивните примери на C-B469 и пет примери на C-B80 Y-ДНК.

C-B469[уреди | уреди извор]

C-B469 е подклада на C-M7. Y-ДНК што припаѓа на кладата C-B469, која е именувана C2b1a2a1a-B469 од ISOGG, е пронајдена кај монголските Закчини, Евенки и Бурјати. Поединецот Евенк и поединецот Бурјат припаѓаат на подкладата C-B87 и се проценува дека го делат најновиот заеднички предок 1.792 [95% CI 1.255 <-> 2.376] години пред сегашноста. Се проценува дека тие две единки имаат најнов заеднички предок со поединецот Закчин, кој припаѓа на поткладата C-B470, 2.562 [95% CI 2.003 <-> 3.161] години пред сегашноста.

C-B469, исто така, бил пронајден во HGDP01250, примерок од Y-ДНК добиен од Сибо во Кина како дел од проектот за разновидност на човечкиот геном, и во Евен од Нелкан, Хабаровски крај.

Балановска и нејзините соработници (2018) ја пронашле C-F13686, подклада што може да биде филогенетски еквивалентна на C-B469, во 7,7% (4/52) од примерок од Улчи.

Балинова и нејзините соработници (2019) набљудувале Y-ДНК што припаѓа на C-B469 во 10,1% (7/69) од примерокот на Дербет од Русија, 2,5% (1/40) од примерокот на Монголите од западна Монголија и 1,7% (1/58) од примерок Торгут од Русија.

C-B470[уреди | уреди извор]

C-B470 е подклада на C-B469. Оваа подклада била забележана во Закчин и во Улч.

C-B87[уреди | уреди извор]

C-B87 е подклада на C-B469. Времето до најновиот заеднички предок помеѓу C-B87 и C-B470 (кој ја вклучува Y-ДНК на Закчин монголски поединец и поединец Улч) се проценува на 2.562 [95% CI 2.003 <-> 3.161] години пред присутни.

C-B87(xB89) Y-DNA, која припаѓа на C-B87, но не припаѓа на нејзината потклада C-B89, е пронајдена кај Бурјат (C-B88) и кај Сибо.

C-B89[уреди | уреди извор]

C-B89 е потклада на C-B87 која е позната од Y-ДНК на Евен од Нелкан, Хабаровски крај и Y-ДНК на Евенк.

C-B80[уреди | уреди извор]

Y-ДНК што припаѓа на овој клад, кој ISOGG го именувала како C2b1a2a1b-B80, е пронајдена во пет Евени (четири од Магаданската област и еден од Република Саха). Овие пет членови на C-B80 се проценува дека го делат најновиот заеднички предок 1.674 [95% CI 1.190 <-> 2.205] години пред сегашноста.

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. ↑ 1,0 1,1 YFull Haplogroup YTree v5.04 as of 16 May 2017
  2. ↑ 2,0 2,1 Monika Karmin, Lauri Saag, Mário Vicente, et al., "A recent bottleneck of Y chromosome diversity coincides with a global change in culture." Genome Research (2015) 25: 459-466. doi: 10.1101/gr.186684.114
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 Karafet TM, Osipova LP, Gubina MA, Posukh OL, Zegura SL, Hammer MF (December 2002). „High levels of Y-chromosome differentiation among native Siberian populations and the genetic signature of a boreal hunter-gatherer way of life“. Hum. Biol. 74 (6): 761–89. doi:10.1353/hub.2003.0006. PMID 12617488. S2CID 9443804.
  4. ↑ 4,0 4,1 Toru Katoh, Batmunkh Munkhbat, Kenichi Tounai, et al., "Genetic features of Mongolian ethnic groups revealed by Y-chromosomal analysis." Gene 346 (2005) 63–70. doi:10.1016/j.gene.2004.10.023
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 Boris Malyarchuk, Miroslava Derenko, Galina Denisova, et al. (2010) "Phylogeography of the Y-chromosome haplogroup C in northern Eurasia." Annals of Human Genetics (2010) 74, 539–546. doi: 10.1111/j.1469-1809.2010.00601.x
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 Hua Zhong, Hong Shi, Xue-Bin Qi, Chun-Jie Xiao, Li Jin, Runlin Z Ma, and Bing Su, "Global distribution of Y-chromosome haplogroup C reveals the prehistoric migration routes of African exodus and early settlement in East Asia." Journal of Human Genetics (2010) 55, 428–435; doi:10.1038/jhg.2010.40; published online 7 May 2010.
  7. ↑ 7,0 7,1 7,2 Xue Y, Zerjal T, Bao W, и др. (April 2006). „Male demography in East Asia: a north-south contrast in human population expansion times“. Genetics. 172 (4): 2431–9. doi:10.1534/genetics.105.054270. PMC 1456369. PMID 16489223.
  8. ↑ 8,0 8,1 Hammer MF, Karafet TM, Park H, и др. (2006). „Dual origins of the Japanese: common ground for hunter-gatherer and farmer Y chromosomes“. J. Hum. Genet. 51 (1): 47–58. doi:10.1007/s10038-005-0322-0. PMID 16328082.
  9. ↑ Karafet T, Xu L, Du R, и др. (September 2001). „Paternal population history of East Asia: sources, patterns, and microevolutionary processes“. Am. J. Hum. Genet. 69 (3): 615–28. doi:10.1086/323299. PMC 1235490. PMID 11481588.
  10. ↑ 10,0 10,1 Pakendorf B, Novgorodov IN, Osakovskij VL, Danilova AP, Protod'jakonov AP, Stoneking M (October 2006). „Investigating the effects of prehistoric migrations in Siberia: genetic variation and the origins of Yakuts“. Hum. Genet. 120 (3): 334–53. doi:10.1007/s00439-006-0213-2. PMID 16845541. S2CID 31651899.
  11. ↑ 11,0 11,1 11,2 11,3 11,4 11,5 11,6 11,7 Lell JT, Sukernik RI, Starikovskaya YB, и др. (January 2002). „The dual origin and Siberian affinities of Native American Y chromosomes“. Am. J. Hum. Genet. 70 (1): 192–206. doi:10.1086/338457. PMC 384887. PMID 11731934.
  12. ↑ Pakendorf B, Novgorodov IN, Osakovskij VL, Stoneking M (July 2007). „Mating patterns amongst Siberian reindeer herders: inferences from mtDNA and Y-chromosomal analyses“. Am. J. Phys. Anthropol. 133 (3): 1013–27. doi:10.1002/ajpa.20590. PMID 17492671.
  13. ↑ 13,0 13,1 13,2 Wells RS, Yuldasheva N, Ruzibakiev R, и др. (August 2001). „The Eurasian heartland: a continental perspective on Y-chromosome diversity“. Proc. Natl. Acad. Sci. U.S.A. 98 (18): 10244–9. Bibcode:2001PNAS...9810244W. doi:10.1073/pnas.171305098. PMC 56946. PMID 11526236.
  14. ↑ 14,0 14,1 Zerjal T, Wells RS, Yuldasheva N, Ruzibakiev R, Tyler-Smith C (September 2002). „A genetic landscape reshaped by recent events: Y-chromosomal insights into central Asia“. Am. J. Hum. Genet. 71 (3): 466–82. doi:10.1086/342096. PMC 419996. PMID 12145751.
  15. ↑ Nasidze I, Quinque D, Dupanloup I, Cordaux R, Kokshunova L, Stoneking M (December 2005). „Genetic evidence for the Mongolian ancestry of Kalmyks“. Am. J. Phys. Anthropol. 128 (4): 846–54. doi:10.1002/ajpa.20159. PMID 16028228.
  16. ↑ 16,0 16,1 E. V. Balanovska, Y. V. Bogunov, E. N. Kamenshikova, O. A. Balaganskaya, A. T. Agdzhoyan, A. A. Bogunova, R. A. Skhalyakho, I. E. Alborova, M. K. Zhabagin, S. M. Koshel, D. M. Daragan, E. B. Borisova, A. A. Galakhova, O. V. Maltceva,
  17. ↑ Sardana A Fedorova, Maere Reidla, Ene Metspalu, et al., "Autosomal and uniparental portraits of the native populations of Sakha (Yakutia): implications for the peopling of Northeast Eurasia." BMC Evolutionary Biology 2013, 13:127. http://www.biomedcentral.com/1471-2148/13/127
  18. ↑ Di Cristofaro J, Pennarun E, Mazières S, Myres NM, Lin AA, et al. (2013) "Afghan Hindu Kush: Where Eurasian Sub-Continent Gene Flows Converge." PLoS ONE 8(10): e76748. doi:10.1371/journal.pone.0076748
  19. ↑ Boris Malyarchuk, Miroslava Derenko, Galina Denisova, Sanj Khoyt, Marcin Wozniak, Tomasz Grzybowski, and Ilya Zakharov, "Y-chromosome diversity in the Kalmyks at the ethnical and tribal levels." Journal of Human Genetics (2013) 58, 804–811; doi:10.1038/jhg.2013.108; published online 17 October 2013.
  20. ↑ Hallast et al. 2014
  21. ↑ 21,0 21,1 Bayazit Yunusbayev, Mait Metspalu, Mari Järve, et al. (2012), "The Caucasus as an Asymmetric Semipermeable Barrier to Ancient Human Migrations." Molecular Biology and Evolution 29(1):359–365.
Филогенетско дрво на човечките ДНК хаплогрупи на човечкиот Y-хромозом [χ 1][χ 2]
"Y-хромозомски Адам"
A00 A0-T [χ 3]
A0 A1 [χ 4]
A1a A1b
A1b1 BT
B CT
DE CF
D E C F
F1  F2  F3  GHIJK
G HIJK
IJK H
IJ K
I   J     LT [χ 5]       K2 [χ 6]
L     T    K2a [χ 7]        K2b [χ 8]     K2c     K2d K2e [χ 9]  
K-M2313 [χ 10]     K2b1 [χ 11] P [χ 12]
NO1   S [χ 13]  M [χ 14]    P1     P2
N O Q R
Footnotes
  1. ↑ Van Oven M, Van Geystelen A, Kayser M, Decorte R, Larmuseau HD (2014). „Seeing the wood for the trees: a minimal reference phylogeny for the human Y chromosome“. Human Mutation. 35 (2): 187–91. doi:10.1002/humu.22468. PMID 24166809. S2CID 23291764.
  2. ↑ International Society of Genetic Genealogy (ISOGG; 2015), Y-ДНК Хаплогрупа Tree 2015. (Access date: 1 February 2015.)
  3. ↑ Хаплогрупа A0-T е исто позната како A-L1085 (и претходно како A0'1'2'3'4).
  4. ↑ Хаплогрупа A1 е исто така позната и како A1'2'3'4.
  5. ↑ Хаплогрупа LT (L298/P326) е исто така позната и како Хаплогрупа K1.
  6. ↑ Помеѓу 2002 и 2008, Хаплогрупа T-M184 била позната како "Хаплогрупа K2". Оттогаш тоа име е повторно доделено на K-M526, брат или сестра на Хаплогрупа LT.
  7. ↑ Хаплогрупа K2a (M2308) и нејзината примарна подклада K-M2313 биле одделени од Хаплогрупа NO (F549) во 2016 година. (Ова следеше по објавувањето на: Poznik GD, Xue Y, Mendez FL, и др. (2016). „Punctuated bursts in human male demography inferred from 1,244 worldwide Y-chromosome sequences“. Nature Genetics. 48 (6): 593–9. doi:10.1038/ng.3559. PMC 4884158. PMID 27111036. Во минатото, друга Хаплогрупа, NO (M214) и K2e исто така се идентификувале како "K2a".
  8. ↑ Хаплогрупа K2b (M1221/P331/PF5911) е исто така позната и како Хаплогрупа MPS.
  9. ↑ Хаплогрупа K2e (K-M147) претходно била позната како "Хаплогрупа X" и "K2a" (но е брат/сестра подклада на сегашната K2a).
  10. ↑ K-M2313*, кој сè уште нема филогенетско име, е документиран кај две живи индивидуи, кои имаат етнички врски со Индија и Југоисточна Азија. Покрај тоа, K-Y28299, кој се чини дека е примарна гранка на K-M2313, е пронајден кај три живи индивидуи од Индија. Види
    Poznik op. cit.; YFull YTree v5.08, 2017, "K-M2335", and; PhyloTree, 2017, "Details of the Y-SNP markers included in the minimal Y tree" (Датум на пристап на овие страници: 9 декември 2017 година)
  11. ↑ Хаплогрупа K2b1 (P397/P399) е исто така позната и како Хаплогрупа MS, но има поширока и посложена внатрешна структура.
  12. ↑ Хаплогрупа P (P295) is also klnown as K2b2.
  13. ↑ Хаплогрупа S, од of 2017, е исто така позната и како K2b1a. (Претходно името Хаплогрупа S било доделено на K2b1a4.)
  14. ↑ Хаплогрупа M, од 2017, е исто така позната и како K2b1b. (Претходно името Хаплогрупа M било доделено на K2b1d.)
Преземено од „https://mk.wikipedia.org/w/index.php?title=Хаплогрупа_C-M48&oldid=5180078“