Прејди на содржината

Стефано Еранио

Од Википедија — слободната енциклопедија
Стефано Еранио
Стефано Еранио во 2006 година
Лични податоци
Роден на 29 декември 1966(1966-12-29)(57 г.)
Роден во Џенова, Италија
Висина 1.78 m
Позиција среден ред
Клупски податоци
Сегашен клуб Милан (младински тренер)
Кариера*
Години Клуб Наст. (Гол.)
1984–1992 Џенова Џенова 212 (13)
1992–1997 Милан Милан 98 (6)
1997–2001 Дарби Каунти Дарби Каунти 95 (7)
2002–2003 Предлошка:Fb team Pro Sesto 15 (1)
Вкупно 420 (27)
Репрезентација
1990–1997 Италија 20 (3)

Стефано Еранио (роден на 29 декември 1966 година) — поранешен италијански професионален фудбалер кој играл како играч од средниот ред. Во текот на неговата кариера, Еранио настапувал главно како десно крило;[1] тој најмногу е запаметен по тоа што играл за италијанските клубови Милан и Џенова, како и за англискиот Дерби Каунти, а исто така ја претставувал Италија 20 пати помеѓу 1990 и 1997 година на меѓународно ниво. Неговите главни атрибути биле неговата техника, темпо, издржливост и напаѓачка брзина.[1][2] Иако првенствено бил офанзивен или играч за врска, тој бил компетентен и во одбраната, а повремено бил распореден и како бек.[3] Тој бил избран за еден од 11-те најдобри фудбалери на Дерби Каунти.

Клупска кариера

[уреди | уреди извор]

Џенова и Милан

[уреди | уреди извор]

Еранио ја започнал својата професионална фудбалска кариера во Џенова во август 1984 година. Неговите први пет сезони во Џенова биле во Серија Б, додека во 1989 година, клубот бил промовиран во Серија А. Севкупно, Еранио играл за клубот осум сезони, пред да се пресели во Милан во август 1992 година. Во Милан освоил три првенствени титули (1993, 1994 и 1996 година), три италијански Суперкупа (1992, 1993 и 1994 година), а играл и во две финалиња во Лигата на шампионите. Првото било во 1992-93, кога Милан загубил со 1-0 од Олимпик Марсеј, а второто во 1994-95 кога неговиот клуб загубил со 1-0 од Ајакс Амстердам. Иако тој бил дел од успешната кампања на тимот во Лигата на шампионите во текот на сезоната 1993-94, тој не настапил во финалето поради повреда. Тој, исто така, го додал Европскиот Суперкуп во неговата колекција на трофеи во 1994 година.[4]

Дерби Каунти и Про Сесто

[уреди | уреди извор]

Во мај 1997 година тој се преселил на слободен трансфер во англискиот клуб Дерби Каунти, каде што станал миленик на навивачите; тој го направил своето деби за Дерби и ФА Премиер лигата, на 9 август 1997 година против Блекбурн Роверс. Неговиот прв гол за клубот Дербишир го постигнал на 30 август 1997 година кога постигнал гол на првенствен натпревар против Барнсли. Во оваа сезона, Дерби Каунти се преселил од својот поранешен дом на Бејзбол Граунд во нивниот нов дом, Стадионот на Прајд Парк, а голот на Еранио, за да го доведе резултатот на 1–0 против Барнсли бил првиот што бил постигнат на новиот домашен терен на Дерби. Еранио размислувал да се пензионира по сезоната 2000-01, но менаџерот Џим Смит го убедил да остане. Кога Смит поднел оставка во октомври 2001 година, Еранио избрал да го напушти Дерби Каунти. Тој се пензионирал во 2003 година, откако поминал една сезона со тимот од ниската четврта лига Серија Ц2, Про Сесто, каде што бил прикажан на позицијата играч/помошник менаџер.

Тој се смета за еден од најголемите и највлијателните играчи што играл за Дерби Каунти и на 1 мај 2006 година, Еранио и Тед Мекмин биле примени како Легенди на Дерби .[5]

Меѓународна кариера

[уреди | уреди извор]

Еранио го направил своето деби за сениорската репрезентација за Италија на 22 декември 1990 година, во натпревар против Кипар; натпреварот бил квалификациски натпревар за Евро 1992 година, а Италија го добила натпреварот со 4–0. Неговиот прв репрезентативен гол го постигнал на пријателскиот натпревар против Холандија на 9 септември 1992 година; Италија го добила натпреварот со 3-2.

На 29 март 1997 година, Еранио го одиграл својот последен натпревар за Италија, против Молдавија во победата од 3–0 на домашен терен. Вкупно, тој имал 20 натпревари и постигнал три гола, при што шест од неговите меѓународни настапи биле во квалификациите за Светското првенство, а другите пет во квалификациите за Европското првенство.[6]

Кариера после играње

[уреди | уреди извор]

Тренирање

[уреди | уреди извор]

Еранио бил дел од младинскиот тренерски штаб на Милан од 2005 година, а моментално е на чело на младинскиот тим на Џованисими национали (до 15 години).

На 22 октомври 2015 година, Еранио бил отпуштен од швајцарската телевизија RSI по расистички изјави. Критикувајќи ја грешката на дефанзивецот на Рома, Антонио Рудигер за време на ремито 4-4 во Лигата на шампионите против Баер Леверкузен, Еранио изјавил: „Црните играчи во одбранбената линија често ги прават овие грешки бидејќи не се концентрирани. Тие се моќни физички, но кога е време за размислување... тие често прават ваков тип на грешки.“ [7]

Статистика

[уреди | уреди извор]
Клуб Лига натпревари Лигашки голови Вкупно натпревари Вкупно голови Датуми
Џенова 212 13 ? ? 08/1984 – 05/1992
Милано 98 6 ? ? 08/1992 – 05/1997
Каунти Дерби 95 7 108 10 05/1997 – 10/2001

Милан

Џенова

  1. 1,0 1,1 „MILAN, ERANIO E NUOVO SPONSOR“ (италијански). La Repubblica. 6 June 1992. Посетено на 12 November 2014.
  2. „ALL' IMPROVVISO ERANIO“ (италијански). La Repubblica. 22 December 1990. Посетено на 12 November 2014.
  3. „UN SOLO OBIETTIVO: TUTTO“ (италијански). La Repubblica. 1 August 1992. Посетено на 12 November 2014.
  4. „Stefano Eranio“. www.magliarossonera.it (италијански). Посетено на 23 April 2015.
  5. Steve Nicholson (14 November 2013). „Stefano Eranio: Italian star who raised the bar for Derby County when he arrived from AC Milan“. www.derbytelegraph.co.uk. The Derby Telegraph. Архивирано од изворникот на 2015-12-06. Посетено на 23 April 2015.
  6. „Eranio, Stefano“ (италијански). FIGC. Архивирано од изворникот на 26 November 2002. Посетено на 3 March 2017.
  7. „Former Italy winger Stefano Eranio sacked over racist comments“. The Guardian. 22 October 2015. Посетено на 22 October 2015.

Надворешни врски

[уреди | уреди извор]