Национален парк Фрушка Гора

Од Википедија — слободната енциклопедија
Поповичко Езеро
Административна зграда во Сремска Каменица

Националниот парк Фрушка Гора се наоѓа во Војводина, Србија, недалеку од Нови Сад. Во 1960 година бил прогласен за национален парк.[1]

Највисокиот врв е Црвен Чот (539 м), а најважен туристички центар е Иришки Венец.[2][3] Се протега по десниот брег на Дунав, долг 78 километри и широк 15 километри. Создавањето на планината започнало во мезозоикот, пред 90 милиони години; научниците го нарекуваат „огледало на геолошкото минато“.[4] На него се пронајдени 164 животински фосилни видови, стари околу 123 милиони години. Флората на Фрушка гора се состои од околу 1500 растителни видови.[5]

Фрушка гора е богата со шуми од даб, габер, бука, липа и други дрвја, со над 50 заштитени растителни видови.

На планината има неколку археолошки наоѓалишта (неолит, бакарно, бронзено и римско време), како и старите манастири Фрушка Гора (вкупно 17), изградени од крајот на 15 до 18 век, познати по својата специфична архитектура, богатите ризници, библиотеки и фрески. Центарот на администрацијата на Националниот парк е во Сремска Каменица.[6]

Име[уреди | уреди извор]

Името на националниот парк потекнува од името на истоимената планина, а самото име Фрушка гора во својата придавска форма го носи етнонимот „Фруг“ што значи Франк (Франкската држава на крајот на 8 и почетокот на 9 век се протегала сè до овде), а со тоа и името на оваа планина го зачувувало сеќавањето на состојбата од античките времиња.[3]

Географија[уреди | уреди извор]

Паркот се состои од осамена островска планина во Панонската Низина. Кон југ и север, Фрушка Гора е многу поделена со планински и речни текови, со поединечни странични гребени кои се протегаат од главниот тесен гребен, најчесто со многу стрмни падини. Северната падина на Фрушка Гора е поостра од јужната, поради пресекот на Дунав. Исто така, светлото плато што ја опкружува Фрушка гора има помала ширина и моќ на северната страна, поради споменатите околности.

Врвови[уреди | уреди извор]

На Фрушка Гора има девет врвови кои надминуваат надморска височина од 500 метри:[2]

  • Црвен чот (539)
  • Павласов чот (531)
  • Исин Чот (522)
  • Иришки Венец - ТВ кула (516)
  • Црвен варовник (512)
  • Иришки Венец - споменик (509)
  • Лединачки црн чот (507)
  • Кралски стол (502)
  • Плетена анта (500)

Географско-туристичка положба[уреди | уреди извор]

Националниот парк Фрушка Гора има поволна туристичка и географска положба. Преку Нови Сад и Белград, тој е добро поврзан со патишта: Нови Сад-Белград, Нови Сад-Рума-Шабац, Нови Сад-Бачка Паланка-Илок-Шид, Нови Сад-Белград-Нестин-Илок и неколку патишта од понизок ред кои се блокирани ја преминуваат планината. На сите патни линии има претежно постојани автобуски линии. Што се однесува до железничкиот сообраќај, тука е пругата Суботица-Нови Сад-Белград, која се разгранува од Белград кон Ниш и Бар. Автобуската и железничката станица во Нови Сад е оддалечена 15 километри од Фрушка Гора, а 50 километри од Белград. Аеродромот Сурчин (Белград) е на 55 километри од Националниот парк.

Пасиштата и плодното земјиште, лозјата и овоштарниците ги красат падините и долните делови на Фрушка гора, додека површините над 300 метри надморска височина се покриени со густи листопадни шуми.

Галерија[уреди | уреди извор]

Поврзано[уреди | уреди извор]

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. „NACIONALNI PARK FRUŠKA GORA“ Архивирано на 6 октомври 2014 г., . Посетено на 2. јануара 2014.
  2. 2,0 2,1 „Листа планинских врхова у Србији на сајту Планинарског савеза Војводине“ (PDF). Планинарски савез Војводине (српски). Посетено на 4. 5. 2018. Проверете ги датумските вредности во: |accessdate= (help)
  3. 3,0 3,1 „Национални парк Фрушка гора“, . Посетено на 2. јануара 2014.
  4. „Nacionalni park Fruška gora“ Архивирано на 6 октомври 2014 г., . Посетено на 2. јануара 2014.
  5. „Nacionalni park Fruška gora“ Архивирано на 2 јануари 2014 г., . Посетено на 2. јануара 2014.
  6. „Национални парк Фрушка гора Архивирано на 2 јануари 2014 г., документациона основа. Посетено на 2. јануара 2014.

Надворешни врски[уреди | уреди извор]