Национални паркови на Србија
Во Србија има пет национални паркови, како заштитени подрачја со исклучително природно, културно и историско значење.
Националните паркови се една од највисоките форми на заштита на животната средина. Заштитата на природата во Србија има долга традиција. Првата пишана трага за ова се наоѓа во Душановиот законик (член 123) од 14 век, каде што ја дефинира способноста и забранува прекумерно намалување на шума во поранешната српска област. Денес, со нивните вкупни вредности, националните паркови ги надминуваат границите на Србија и се вклучени во Европската федерација на национални паркови.
Националните паркови во Србија[уреди | уреди извор]
| Име | Основана | Површина во хектари |
|---|---|---|
| Национален парк Фрушка Гора | 1960 година | 26.672 |
| Национален парк Ѓердап | 1974 година | 63.608 |
| Национален парк Копаоник | 1981 година | 11.810 |
| Национален парк Тара | 1981 година | 22.000 |
| Национален парк Шар Планина | 1986 година | 39.000 |
Национален парк Фрушка Гора[уреди | уреди извор]
Овој национален парк е основан во 1960 година. Фрушка Гора е долга 75 километри и широка од 13 до 15 километри. Нејзините најголеми вредности вклучуваат листопадни неподвижни, габер и букови шуми, како и фрагменти од степска вегетација. Што се однесува до културно-историската вредност, во овој парк има 17 манастири кои потекнуваат од крајот на 15 и почетокот на 16 век. Поради важната улога на овие манастири во развојот и зачувувањето на културата, писменоста и духовноста на српскиот народ, Фрушка гора често се нарекувала Српска Света Гора.
Национален парк Ѓердап[уреди | уреди извор]
Основан е во 1974 година. Најголемите природни вредности се мешани листопадни шуми се состои од орев, мечката леска, коприва и бука, како и што се нежни грмушки. Исто така, варовничките карпи се живеалиште на ретки растенија, речниот тек на Дунав е живеалиште за ретки риби: есетра и белуга. Во рамките на овој парк се наоѓа и Лепенски Вир, археолошки локалитет. Ѓердап е најголемиот национален парк во Србија.
Национален парк Тара[уреди | уреди извор]
Најголемите природни вредности на овој парк, основани во 1981 година се шумите на смрека Панчиќ, прашуми од бука, ела и смрека, како и тресетното мочуриште опкружено со споменатата шума на смрека Панчиќ.
Национален парк Копаоник[уреди | уреди извор]
Како и Тара, и овој национален парк е основан во 1981 година. Неговото богатство се состои од мешани шуми од смрека, ела, бука и јавор, со посебен акцент на старите шуми од смрека („Балканска тајга“), субалпски заедници на џуџеста смрека и падната смрека, како и варовнички карпи кои се живеалишта на ретки растенија, како што се како јагула трева. Тие се и тресетски живеалишта на ретки видови.
Национален парк Шар Планина[уреди | уреди извор]
Основан е во 1986 година. Најголеми вредности на Шар Планина се зачуваните шуми молика и муника, но и мешаните листопадни шуми кои го претставуваат живеалиштето на балканскиот рис. Има и грмушки заедници на борови кривини, а високите планински предели и серпентинските карпи се живеалишта на ретки растенија. На Шара има и глацијални циркови со глацијални езера.
Национален парк Проклетие (во процес на заштита)[уреди | уреди извор]
Подрачјето на планинскиот масив Проклетие е во процес на заштита во делот што се наоѓа на територијата на Србија, Косово и Метохија.
