Тара (планина)
| Тара | |
|---|---|
 Митровац на Тара | |
| Највисока точка | |
| Надм. вис. | 1.544 м [1] |
| Географија | |
Тара на карта
| |
| Место | западна Србија |
| Матичен венец | Динариди |
Тара (српски: Тара) — планина во западна Србија, дел Динаридите, на висина од 1.000 до 1.500 метри надморска височина. Падините ѝ е прекриени со густи шуми, бројни високи ледини и ливади, стрмни спили, длабоки клисури издлабени од реката Дрина и многу карстни и варовнички карпи. Голем дел од планината е опфатен од истоимениот национален парк и ужива популарност како туристички центар. Највисок врв е Збориште (1.544 м).
Национален парк[уреди | уреди извор]
Националниот парк „Тара“ е отворен во 1981 г. и ги опфаќа планините Тара и Звиезда, кај големиот свиок на реката Дрина. Зафаќа околу 220 км2 на надморска височина од 250 до 1.500 метри. Управата се наоѓа во Баина Башта.
Паркот има низа планински врвови и стрмните живописни клисури помеѓу нив. Од нив, најзабележителна е онаа на Дрина со нагол спуст од 1.000 до 250 метри и широк поглед на западна Србија и соседна Босна. Својствени за подрачјето се и карстни пештери, дупки, извори и видиковци.
Три четвртини од паркот е покриен со шуми — некои од нив меѓу најдобро зачуваните во Европа. Има ретки ендемски видови од терцијарот како омориката (Picea omorika), која е заштитена во својата природна средина во мал дел од паркот поради реткоста и научниот интерес. На Тара има многу видови диви животни, вклучувајќи ги кафеавата мечка, дивокозата, срната, рисот, видрата, волкот и други. Застапени се повеќе од 100 видови птици кои живеат на падините на редовна или повремена основа. Некои од нив се златинот орел, белоглавиот мршојадец, сивиот сокол, бувот, малиот тетреб и други.
Туризам[уреди | уреди извор]
Главните туристички места на Тара се Калуѓерске Баре близу Баина Башта на север и Митровац на југ. Поголеми хотели во Калуѓерске Баре се „Бели Бор“ и „Оморика“, а во Митровац е сместено истоименото детско одморалиште.
До националниот парк се доаѓа непосредно од патот Баина Башта - Калуѓерске Баре, од Перуќац преку Баина Башта (крај патот Перуќац - Митровац) и од Кремна, преку патот Кремна - Калуѓерска Баре. Клисурата на Дрина се разгледува со чамец.
Мештаните прават волнени ракотвоорби, разни млечни производи, сливова и смеркова ракија и боров мед.
Поврзано[уреди | уреди извор]
Наводи[уреди | уреди извор]
- Дивата страна на Србија – Планината Тара, Balkan Insight, 2008-10-20, Посетено на 2013-02-11
- Тара, Општина Баина Башта, Посетено на 2010-08-25 (српски)
- Тара – Елегантна и непредвидлива, Време, 2012-08-23, Архивирано од изворникот на 2020-05-08, Посетено на 2015-04-04 (српски)
Надворешни врски[уреди | уреди извор]
 |
„Тара (планина)“ на Ризницата ? |
- Национален парк Тара (српски)
- Портал на планината Тара (српски)
- Тара - проект „Откријте ги Динаридите“[мртва врска] (македонски)
|