Метрополитен (музеј): Разлика помеѓу преработките

Од Википедија — слободната енциклопедија
[непроверена преработка][непроверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
с Бот Додава: simple:Metropolitan Museum of Art
Ред 289: Ред 289:
[[scn:Metropolitan Museum of Art]]
[[scn:Metropolitan Museum of Art]]
[[sh:Metropolitan]]
[[sh:Metropolitan]]
[[simple:Metropolitan Museum of Art]]
[[sr:Музеј Метрополитен]]
[[sr:Музеј Метрополитен]]
[[sv:Metropolitan Museum of Art]]
[[sv:Metropolitan Museum of Art]]

Преработка од 21:43, 31 март 2010

Метрополитен музеј на уметноста
Грешка во Lua во Модул:Location_map, ред 522: Unable to find the specified location map definition: "Module:Location map/data/New York City" does not exist
Карта
Основан1870[1][2]
Координати40°46′46″N 73°57′47″W / 40.779447° СГШ; 73.96311° ЗГД / 40.779447; -73.96311
Посетеност5.2 million[1]
ДиректорThomas P. Campbell
Јавен превоз86th Street (IRT Lexington Avenue Line)
Мреж. местоThe Metropolitan Museum of Art

Метрополитен музејот на уметноста е музеј на уметностите кој се наоѓа на источниот крај на Централ Парк, по познатата музејска милја во градот Њу Јорк, САД. Овој музеј поседува постојана колекција која се состои од повеќе од два милиони уметнички дела, распоредени низ деветнаесет кураторски оддели.[3] Главната зграда, често пати нарекувана едноставно „Мет“ е една од најголемите уметнички галерии во светот, а втората значително помала локација се наоѓа во Upper Manhattan, во The Cloisters (засводен/четириаголен ходник), каде се изложуваат средновековни уметнички дела.

Во рамките на постојаната колекција се уметничките дела од класичната антика и древниот Египет, слики и скулптури од приближно сите европски мајстори и голема колекција од американската и модерната уметност. Мет исто така поседува големи колекции дела од уметноста од Африка, Азија, Океанија, Византија и исламската уметност.[4] Тој исто така претставува ризница од енциклопедиски колекции музички инструменти, костими (носии) и додатоци и прастари оружја и оклопи од целиот свет.[5] Многубројни познати ентериери, кои датираат од римско време па се до современите американски дизајнери, постојано се поставуваат во галериите на Мет.[6]

Метрополитен музејот на уметноста е основан во 1897 година од група Американци. Дел од основачите беа бизнисмени и финансиери, како и водечки уметници и мислители од тој период кои имале желба да отворат музеј со цел да ја доближат уметноста до американскиот народ.[2] Музејот е отворен на 20-ти февруари 1872 година, а најпрво се наоѓаше на Петта авенија бр. 681.

Од 2007 година, Мет се протега на приближно една четвртина милја и зафаќа повеќе од два милиони квадратни стапки.[7]

Вовед

Фасадата на Метрополитан музејот на уметност е една од главните одлики на градската музејска милја на Њу Јорк..

Постојаната колекција на Мет е изложенаво деветнаесет оддели, за секој од нив се грижи специјализиран тим куратори, реставратори и стручњаци.[3]

Постојаната колекција се состои од уметнички дела од класичната антика и древниот Египет, слики и скулптури од приближно сите европски мајстори и голема колекција од американската и модерната уметност. Мет исто така поседува големи колекции дела од уметноста од Африка, Азија, Океанија, Византија и исламската уметност.[4] Тој исто така претставува ризница од енциклопедиски колекции музички инструменти, костими (носии) и додатоци и прастари оружја и оклопи од целиот свет.[5] Многубројни познати ентериери, кои датираат од римско време па се до современите американски дизајнери, постојано се поставуваат во галериите на Мет.[6]

Освен постојаните изложби, Мет организира и е домаќин на голем број патувачки изложби во текот на целата година.[8]

Од јануари 2009 година, директор на музејот е Томас П. Кемпбел, долгогодишен куратор кој го замени легендарниот Филип Де Монтебело по неговото пензионирање кон крајот на 2008-та година.[9][10]


Историја

Предлошка:Infobox nrhp

Отворање во галеријата за слики на Петта авенија бр.681, 20 февруари 1872 година. Резба на дрво објавена во неделникот „Френк Лесли“ на 9 март 1872 година.

Властите од државата Џу Јорк направија со Метрополитен музејот на уметност Договор за здружување на 13 април 1870 година «со цел создавање и одржување на музеј и библиотека за уметностите во градот Џу Јорк, поддржување и развивање на студиите за фини уметности и примената на уметноста во производството и природниот живот, подобрување на општото познавање на сродни теми и унапредување на државното образование.»[11]

Музејот беше отворен за прв пат на 20 февруари 1872 година, со седиште во зграда лоцирана на Петтата авенија бр.681 во Џу Јорк. Како прв претседател беше избран Џон Тејлор Џонстон, управник на железница, чија лична уметничка колекција го исполни музејот, а издавачот Џорџ Палмер Путнам беше надзорник. Уметникот Истман Џонсон беше во улога на ко-основач на музејот. Под негова раководствена палка, поседите на Мет, кои најпрво се состоеја од римски камен саркофаг и 174 претежно европски слики, нарбзо го исполни достапниот простор. Во 1873 година, по повод купувањето на колекцијата Цеснола на кипарски антиквитети, музејот се пресели од Петта авенија и се смести во Даглас Маншн на западна 14-та улица бр.128. Сепак, овие нови простории беа само привремени, бидејќи колекцијата постојано растеше и имаше потреба од повеќе простор.

По преговорите со градските васти на Џу Јорк во 1871 година, Мет доби зејмиште на источната страна на Централ Парк, каде што се изгради неговата постојана зграда, „мавзолеум“ од црвени цигли, дизајниран од американскиот архитект Калверт Во и неговиот соработник Џејкоб Реј Моулд.[12] Амбициозната зграда на Во не беше добро прифатена бидејќи високиот викторијански готски стил веќе излегуваше од мода уште пред таа да биде завршена. Претседателот на Мет го оцени проектот како „грешка“.[13] Во времетраење од 20 години се готвеше нов архитектонски план, кој ја вклучи зградата на Во само како ентериер, ослободувајќи ја од многуте специфични елементи, како на пример карактеристичната фасада во Beaux-Art стил, дизајнирана од архитектот и тутор на Мет Ричард Морис Хант, завршена во 1926 година, продолжи да ја шири физичката структура на музејот, со структурата дизјанирана од Во потполно опкружена со подоцна изградени делови. (Холот на главниот влез во Мет е исто така дизајниран од Хант, кој починал пред неговото завршување. Неговиот син, Ричард Хауланд Хант го надгледуваше завршувањето на холот според одредбите на татко му.)

Од 2007 година површината на Мет изнесува приближнî четвртина милја и повеќе од два милиони квадратни стапки, што е повеќе од дваесет пати поголема од првичната зграда од 1800 година.[7]

На 19 мај 2009 година, Мет повторно го отвори американското крило, со ново претставување на дванаесет соби според периоди.[14]


Колекции

Американска декоративна уметност

Одделот за американска декоративна уметност вбројува околу 12,000 примероци од американска декоративна уметност од крајот на седуманесеттиот до почетокот на дваесеттиот век. Иако Мет го доби својот прв голем посед американска декоративна уметност преку донацијата на Маргарет Оливија Слокум Сејџ во 1909 година, сопруга на финансиерот Расел Сејџ, одделот за декоративна уметност посветен исклучиво на американски дела не беше создаде се до 1934 година. Една од најценетите колекции од одделот за американска декоративна уметност е големата колекција американски витражи. Оваа колекција, веројатно најдеталната во светот, вклучува многу парчиња од Луис Комфорт Тифани. Одделот има дваесет и пет простории од различни периоди во музејот, секоја од нив претставува реплика на цела соба, целосно наместена, од даден период или дизајнер. Моментално во сопственост на овој оддел се вбројува и една детална сребрена колекција која е значајна бидејќи содржи бројни парчиња од Пол Ревер, како и дела од Тифани и Ко.


Американско сликарство и скулпторство

Од своето основање, Метрополитен музејот на уметност става акцент на создавање колекции американска уметност. Првото дело кое стана дел од колекцијата на Мет беше една алегориска скулптура на Хирам Пауерс насловена како Калифоорнија, поставена уште во 1870 година, а може да се види во галериите на Мет и денес. Во следните децении, колекцијата на Мет од американски слики и скулптури растеше, а денес се состои од повеќе од илјада слики, шестотини скулптури и две илјади и шестотини цртежи, кои ја покриваат целата американска уметност од раниот колонијален период до раниот дваесетти век. Многу од најпознатите американски слики се дел од колекцијата на Мет, како на пример портретот на Џорџ Вашингтон од Гилберт Стјуарт и монументалното дело Вашингтон, поминувајќи ја реката Делавер од Емануел Луц. Колекцијата исто така содржи ремек дела од значајни американски сликари како Винслоу Хомер, Џорџ Кејлеб Бингам, Џон Сингер Сарџент, Џејмс Мек Нил Вистлер и Томас Екинс.


Уметност од древниот Близок исток

Започнувајќи кон крајот на 1800-те години, Мет започна да собира древни уметнички дела и артефакти од Блискиот исток. Од неколку табли со клинести писма и печати, колекцијата на Мет од Блискиот исток порасна до повеќе од 7 000 дела. Колекцијата претставува историја на еден регион која започнува да постои уште во неолитскиот период и егзистира при падот на Сасаниската империја и крајот на доцниот антички период, а содржи дела од сумерската, хиитската, сасанската, асириската, вавилонската и еламитската култура (меѓу другите), како и голема колекција уникатни објекти од бронзената ера. Најважните дела од колекцијата е монументален камен ламасу или фигури на чувари од северозападната палата на асирискиот крал Ашурнасирпал II.


Оружје и оклопи

Оружје и оклопи, главен хол на средновековниот оддел

Одделот за оружја и околпи на Мет ја поседуа една од најпопуларните колекции. Невообичаената „парада“ на оклопни фигури на коњ поставени во галеријата за оружја и оклопи на првиот кат од е една од најпрепознатливите глетки во музејот. Одделот се фокусира на „неверојатното занаетчиство и декорација“, како парчиња кои се исклучиво наменети за изложување, што значи дека колекцијата е најдобрата во конкуренцијата европски средновековни и јапонски дела од петтиот до деветнаесттиот век. Сепак, овие не се единствените култури кои се претставени во овој оддел. Колекцијата опфаќа повеќе географски региони од кој било друг оддел, со тоа што содржи оружја и оклопи од египетските династии, Римската империја, древниот Близок исток, Африка, Океанија и Америка, како и американски огнени оружја (осоебно огнени оружја Колт) од деветнаесеттиот и дваесеттиот век. Помеѓу 15 000 парчиња колекцијата содржи парчиња изработени и употребувани од кралеви и принцови, како на пример оклопите на Хенри VII од Англија, Хенри II од Франција и Фердинанд I од Германија.


Уметност од Африка, Океанија и Америка

Иако Мет уште во 1882 година набави група перуански антиквитети, не започна заедничкиот напор да собере дела од Африка, Океанија и Америка до 1969 година, кога американскиот бизнисмен и филантроп Нелсон А. Рокфелер ја донира својата колекција од 3 000 парчиња. Денес, колекцијата на Мет содржи повеќе од 11 000 парчиња од супсахарска Африка, островите од Пацификот и Америка и е поставена во крилото Рокфелер на 40 000 квадратни стапки (4 000 квадратни метри) на јужниот крај на музејот. Колекцијата содржи дела како 40 000 години старите слики насликани на карпа од австралиски абориџини, до група од меморијални столбови високи петнаесет стапки, изделкани од Асматите во Нова Гвинеја, до бесценета колекција церемонијални и лични предмети од нигерискиот двор во Бенин донирани од Клаус Перлс.[15] Разновидноста на материјалите претставени во колекцијата од Африка, Океанија и Америка е несомнено најопширна од сите оддели во Мет, вклучувајќи се од драгоцени метали до боцки од бодликаво прасе.


Азиска уметност

Големиот бран на Канагава на Хокусаи

Азискиот оддел на Мет поседува колекција азиски уметничкии дела која е веројатно најголема на Западот[се бара извор]. Колекцијата датира уште од самото основање на музејот. Многумина од филантропите кои ги подаруваа првите дела на музејот поседуваа и азиски дела во нивните колекции. Денес, цело крило од музејот е посветено на азиската колекција, која содржи повеќе од 60 000 парчиња и се опфаќа 4 000 години од азиската уметност. Секоја азиска цивилизација е претставена во азискиот оддел на Мет и изложените дела вклучуваат секаков вид декоративна уметност, од слики и графики до скулптури и метални продукти. Одделот е познат по својата детална колекција кинеска калиграфија и сликарство, како и по делата од Непал и Тибет. Сепак, не се прикажани само „уметнички“ и ритуални предмети во оваа колекција, туку голем дел од најпознатите парчиња се и функционални предмети. азиското крило дури поседува комплетна градина од династијата Минг, креирана според двор во Градината на господарот на мрежите за фаќање риби во Суцоу.


Институт за костуми

Музејот за уметност на костуми беше основан од Алин Бернстајн и Ирене Левисон.[16] Во 1937 година тој се соедиуни со Мет и стана Оддел на институтот за костуми. Денес, колекцијата содржи повеќе од 80 000 костими и додатоцик. Поради кршливата природа на предметите од колекцијата, Институтот за костуми не прави постојана изложба. Наìесто тоа, секоја година одржува две посебни изложби во галериите на Мет со костуми од својата колекција, така што секоја изложба се концентрира на еден дизајнер или тема. Во изминативе години, Институтот за костуми организира изложби на познати дизајнери како Шанел и Џани Версаче кои привлекуваат занчителен број посетители во Мет. Годишната гала вечер со добротворни цели на Институтот за костуми, организиран заеднички со главниот уредник на Вог Ана Винтур, е исклучително популарен и екскузивен настан во модниот свет. Во 2007-та година беа достапни билети со цени кои започнуваа од 6 500 американски долари по човек.[17]


Цртежи и репродукции

Меленхолија I од Албрехт Дирер

И покрај тоа што другите оддели содржат значителен број цртежи и репродукции, Одделот за цртежи и графики особено се фокусира на северно-американски парчиња и западно-европски дела создадени по Средниот век. Моментално, колекцијата цртежи и репродукции содржи повеќе од 11 000 цртежи, 1,5 милиони репродукции и 12 000 илустрирани книги. Колекцијата постојано расте уште од првата оставина од 670 цртежи беше донирана на музејот од Корнелиус Вандербилт во 1880 година. Големите мајстори на европското сликарство се детално прикажани во колекцијата цртежи и репродукции. Во колекцијата на овој оддел се наоѓаат значителни цртежи од Микеланџело, Леонардо Да Винчи и Рембрант, како и репродукции и гравури од Ван Дајк, Дирер и Дега меѓу другите.


Египетска уметност

Нилскиот коњ Вилијам е маскота на Мет

Иако поголемиот дел од првичните поседи на Мет од египетска уметност се добиени од приватни колекции, во моментов околу половина од колекцијата се дела пронајдени за време на археолошките ископувања на музејот направени од 1906 до 1941 година, кои дотогаш не биле откриени. Повеќе од 36 000 поединечни парчиња египетски дела од палеолеолитот, па сè до Стариот Рим се дел од египетската колекција на Мет, а скоро сите се изложени масивното крило на музејот кое се состои од 40 египетски галерии. Помеѓу највредните дела во египетската колекција на Мет се и 24 дрвени модели, откриени во гробот на Деир Ел-Бахри во 1920 година. Овие модели го опишуваат египетскиот живот во почетокот на Средното кралство: чамци, градини и сцени од секојдневниот живот претставени во минијатура. Сепак, најпопуларен дел од Одделот за египетска уметност останува Храмот од Дендур. Демонтиран од египетската влада за да се заштити од водите кои надоаѓаа поради градењето на Асван високата брана, големиот песочен храм беше подарен на Соединетите американски држави во 1965 година и составен во крилото Саклер на Мет во 1978 година. Сместен во голема просторија, делумно заобиколен од рефлектирачки круг и осветлен од стаклен ѕид кој гледа кон Централ Парк, Храмот од Дендур е една од најдолготрајните атракции. Најстариот предмет во Мет, археулиски кремени од Деир Ел-Бахри кои датираат од раниот палеолитски период (помеѓу 300 000 - 75 000 година п.н.е.), сèе дел од египетската колекција.


Европско сликарство

Девојка со стомна за вода од Јоханес Вермер

Иако колекцијата од европски слики на Мет брои само околу 2 200 дела, содржи голем број од светските најпрепознатливи слики. Најголемиот дел од набавките во Мет се врши во овој оддел, првенствено фокусирајќи се на европското сликарство, со акцент на француски, италијански и холандски сликари. Многу важни сликари се претставени во поседите на Мет: музејот поседува триесет и седум слики на Моне, дваесет и едно масло на платно од Сезан и осумнаесет дела од Рембрант меѓу кои и Аристотел со бистата на Хомер. Петте слики на Вермир се најголемата колекција на овој сликар во светот. Други значителни дела се Автопортрет со сламена шапка на Ван Гог, Жетварите на Питер Бројгел постариот, Гатачката на Џорџ де ла Тур, Поглед на Толедо на Ел Греко, Колона слика зад олтар на Рафаел, Последна причесна на св. Џером на Ботичели и Смртта на Сократ на Јак Луј Давид. Во последниве децении, Мет ја смени својата политика на купување минорни дела со цел да набави помал број „првокласни“ дела. Иако оваа политика останува контроверзна, Мет доби бројни исклучителни (и исклучително скапи) ремек дела за колекцијата европски слики, почнувајќи со Хуан де Пареха на Веласкез во 1971 година. Понеодамнешно купување е Мадона со дете на Дучио, која го чини музејот повеќе од 45 милиони американски долари, два пати повеќе од сумата за која било друга слика. Сликата е малку поолема од 150 мм (9 на 6 инчи), но се нарекува „Мона Лиза на Мет“.


Европско скулпторство и декоративна уметност

Оддел за европски скулптури

Колекцијата европски скулптури и декоративна уметност е еден од најголемите оддели на Мет, со повеќе од 50 000 одделни парчиња од 1400-те години, па сè до почетокот на дваесеттиот век. Иако колекцијата е фокусирана особено на ренесансна скулптура, од која голм дел е обиколена со современ мебел и декорации, исто така содржи детална збирка мебел, накит, стакло и керамика, таписерии, текстил и часовници и математички инструменти. Посетителите можат да влезат во дванаесетина целосно опремени простории од различен период, пренесени во целост во галериите на Мет. Колекцијата содржи дури и цело поплочено двориште од шеснаесетиот век од шпанскиот дворец Велез Бланко, реконструиран во галерија од два ката. Скулпторски главни дела во овој хаотичен оддел се Оргија на Бернини, калапот за Граѓаните од Кале на Роден и неколку уникатни дела на Худон, како на пример Биста на Волтер и неговиот славен портрет од ќерка му Сабина.


Грчка и римска уметност

Римска галерија

Колекцијата на Мет на грчка и римска уметност содржи повеќе од 35 000[18] дела кои датираат од 312 п.н.е. Грчката и римската колекција датираат од основањето на музејот, всушност првиот заведен предмет бил римски саркофаг, кој сѐ уште е изложен. Иако колекцијата најчесто се фокусира на предмети од античка Грција и Римското царство, овие историски региони претставуваат широк опсег на култури и уметнички стилови, од класичните грчки вази со црни и црвени фигури до гравирани значки од римски војнички облеки. Некои од главните дела од оваа колекција се Еуфрониос кратер сликајќи ја смртта на Сарпедон (која неодамна беше префлена во сопственост на Италија), монументалниот саркофаг Аматус и беспрекорно деталната етрусканска кочија позната како Кочија Монтелеоне. Колекцијата исто така содржи многу парчиња кои датираат многу порано од грчката и римската империја, меѓу кои најзабележителна е колекцијата кикладски скулптури од средината на третиот милениум п.н.е., многу од нив се толку апстрактни што се чинат како современи уметнички дела. Грчката и римската галерија исто така содржат големи класични ѕидни слики и релјефи од различни периоди, како на пример целосно реконтруираната спална соба од една благородничка вила во Боскореале, ископана по нејзиното затрупување од ерупцијата на Везув во 79 година п.н.е. Во 2007 година, грчките и римските галерии бåа проширени за околу 6 000 квадратни метри (60 000 квадратни стапки), што овозможи поголемиот дел од колекцијата да биде постојано изложена.[19]


Исламска уметност

Колекцијата на исламска уметност на Мет не е стриктно определена на религиската уметност, но сепак содржи значителна бројка предмети кои биле создадени за религиски цели или како декоративни елементи во џамиите. Голем дел од големата колекција од 12 000 парчиња се состои од свтовни предмети, како керамика и текстил, од исламските култури од Шпанија, до Северна Африка, па сè до Централна Азија. Колекцијата минијатурни слики од одделот за исламска уметност од Иран и Мугал Индија се најзначајните во колекцијата. Религиозната и световна калиграфија се одлично претставени во одделот за исламска уметност, започнувајќи од официјалните декрети на Сулејман Величествен, па се до бројни ракописи од Куранот, кои одразуваат различни периоди и стилови во калиграфијата. Како и многу други оддели во Мет, галериите за исламска уметност содржат многу предмети од ентериери, како на пример една цела реконструирана соба Нур Ал-Дин од куќа од Дамаск која датира од почетокот на осумнаесеттиот век. Галериите за исламска уметност се рекнструираат од 2001 година и треба да се отворат на почетокот на 2011 година. До тогаш, мал број избрани предмети од оваа колекција се поставени привремено низ целиот музеј.[20]


Колекција Роберт Леман

По смртта на банкарот Роберт Леман во 1969 година, неговата Фондација донираше околу 3 000 уметнички дела на музејот. Сместена во „Крилото Роберт Леман“, музејот ја нарекува колекцијата „една од најневообичаените приватни уметнички колекции некогаш составени во САД“.[21] За да ја истакне личната природа на колекцијата Роберт Леман, Мет ја смести во специјален збир галерии кои потсетуваат на богато украсениот ентериер на куќата на Леман. Ова намерно одделување на колекцијата како „музеј во музејот“ предизвика различни критики и пофалби и покрај тоа што здобивањето со оваа колекција се смета за огромен успех за Мет.[22] За разлика од другите оддели, колекцијата Роберт Леман не се фокусира на специфични стилови или периоди во уметноста. Напротив, таа ги рефлектира личните интересирања на леман. Колекционерот Леман се концентрирал на слики од италијанската ренесанса, особено на сиениската школа. Колекцијата содржи ремек дела на Ботичели и Доменико Венециано, како и дела на значителен број шпански сликари, меѓу кои Ел Греко и Гоја. Колекцијата на Леман на цртежи од старите мајстори, која содржи дела на Рембрант и Дирер, е особено поради нејзината опсежност и квалитет.[23] Новинарите од Универзитетот во Принстон ја документираа масивната колекција во серија книги во повеќе томови објавени како „Каталози на колекцијата Роберт Леман“.


Библиотеки

Главната библиотека на Мет е библиотеката Томас Џ. Ватсон, именувана според нејзиниот добродетел. Библиотеката Ватсон првенствено содржи книги во врска со историја на уметноста, како на пример каталози од изложби и публикации од аукции и во основа има за цел да ја рефлектира постојаната колекција на музејот. Некои оддели од музејот имаат сопствени специјализирани библиотеки во врска со областа на нивната експертиза. Библиотеката Ватсон и одделните билблиотеки иста така поседуваат значајни примероци од историски важни книги кои се во својот домен уметнички дела. Помеѓу овие книги има и дела на Дирер и Атанасиус Кирхер, како и изданија од неделниот надреалистички магазин VVV и копија од „Le Description de l'Egypte“ пуштена во печат 1803 година од Наполеон Бонапарта и се смета за едно од најголемите достигнувања на француското издаваштво.

Некои од одделните библиотеки се отвроени за јавноста без претходно закажување. Библиотеката и центар за наставници, Ценатрот за едукација Рут и Харолд Урис е отворен за посетители од сите генерации за учење на уметноста и истроијата на уметноста и за информации за музејот, неговите изложби и постојани колекции. Библиотеката Роберт Голдвотер во Одделот за уметности од Африка, Океанија и Америка ги документира визуелните уметности од супсахарска Африка, островите од Пацификот и Америка од индијанскиот и предколумбовиот период. Отворена е за возрасни истражувачи, како и студенти. Повеќето од останатите одделни библиотеки се само за вработените во музејот или се отворени за јавноста само со закажување.


Средновековна уметност

Belles Heures of Jean de France, Duc de Berry од браќата Лимбург

Колекцијата од средновековна уметност се состои од детален опсег од западната уметност од четвртиот до почетокот на шеснаесеттиот век, како и византиски и пред-средновековни европски антиквитети кои не се дел од грчката и римската колекција. Како и исламската колекција, средновековната колекција се состои од широк опсег од дводимензионална и тридимензионална уметност, со религиски предмети во фокусот. Одделот за средновековна уметност брои вкупно околу 11 000 одделни предмети, поделени во главната зграда на Петта авенија и The Cloisters.


Главна зграда

Средновековната колекција во главната зграда на Метрополитен музејот на уметност, поставена во галеријата за средновековна уметност на првиот кат, содржи околу 6 000 одделни објекти. Додека еден дел од европската средновековна уметност е изложена во овие галерии, повеќето европски дела се сместени во клоистерс (види подолу). Ова овзможува главните галерии да изложат голем дел од византиската уметност веднаш до европските дела. Главната галерија е исполнета со различни таписерии и црковни и погребни статуи, додека пак стрничните галерии изложуваат помали дела од скапоцени метали и слонова коска, како реликвии и световни предмети. Главната галерија, со својот висок свод, исто така служи за поставување на внимателно украсената божиќна елка на Мет.


The Cloisters

Податотека:CloistersHudson.JPG
The Cloisters

The Cloisters was a principal project of John D. Rockefeller, Jr., who was a major benefactor of the Met. Located in Fort Tryon Park and completed in 1938, it is a separate building dedicated solely to medieval art. The Cloisters collection was originally that of a separate museum, assembled by George Grey Barnard and acquired in toto by Rockefeller in 1925 as a gift to the Met.[24]

Клоистерс е првичен проект на Џон Д. Рокфелер помладиот, кој беше главен добродетел на Мет. Со местоположба во паркот Форт Тајрон и завршен во 1938 година, претставува одделна зграда посветена единствено на средновековната уметност. Колекцијата Клоистерс најпрво беше колекција од друг музеј, собрана од Џорџ Греј Барнард и подарена на Мет во целост од Рокфелер во 1925 година. Клоистерс го доби името поради засводените ходници чии зачувани структури беа инкорпорирани во современата зграда и 5 000 предмети се исклучиво средновековни европопски дела. Колекцијата поставена тука содржи многу предмети со исклучителна убавина и историска вредност. Меѓу нив се наоѓаат и Belles Heures of Jean de France, Duc de Berry илустрирани од браќата Лимбург во 1409 година и седумте херојски изработени таписерии кои го отсликуваат Ловот на еднорогот.

The Cloisters are so named on account of the five medieval French cloisters whose salvaged structures were incorporated into the modern building, and the five thousand objects at the Cloisters are strictly limited to medieval European works. The collection exhibited here features many items of outstanding beauty and historical importance; among these are the Belles Heures of Jean de France, Duc de Berry illustrated by the Limbourg Brothers in 1409, the Romanesque altar cross known as the «Cloisters Cross» or "Bury Cross, " and the seven heroically detailed tapestries depicting the Hunt of the Unicorn.


Modern art

With more than 10,000 artworks, primarily by European and American artists, the modern art collection occupies 60,000 square feet (6,000 m2), of gallery space and contains many iconic modern works. Cornerstones of the collection include Picasso’s portrait of Gertrude Stein, Jasper Johns’s White Flag, Jackson Pollock’s Autumn Rhythm (Number 30), and Max Beckmann’s triptych Beginning. Certain artists are represented in remarkable depth, for a museum whose focus is not exclusively on modern art: for example, the collection contains forty paintings by Paul Klee, spanning his entire career. Due to the Met’s long history, «contemporary» paintings acquired in years past have often migrated to other collections at the museum, particularly to the American and European Paintings departments.


Musical instruments

The Met’s collection of musical instruments, with about five thousand examples of musical instruments from all over the world, is virtually unique among major museums. The collection began in 1889 with a donation of several hundred instruments by Lucy W. Drexel, but the department’s current focus came through donations over the following years by Mary Elizabeth Adams, wife of John Crosby Brown. Instruments were (and continue to be) included in the collection not only on aesthetic grounds, but also insofar as they embodied technical and social aspects of their cultures of origin. The modern Musical Instruments collection is encyclopedic in scope; every continent is represented at virtually every stage of its musical life. Highlights of the department’s collection include several Stradivari violins, a collection of Asian instruments made from precious metals, and the oldest surviving piano, a 1720 model by Bartolomeo Cristofori. Many of the instruments in the collection are playable, and the department encourages their use by holding concerts and demonstrations by guest musicians.


Photographs

The Met’s collection of photographs, numbering more than 20,000 in total, is centered on five major collections plus additional acquisitions by the museum. Alfred Stieglitz, a famous photographer himself, donated the first major collection of photographs to the museum, which included a comprehensive survey of Photo-Secessionist works, a rich set of master prints by Edward Steichen, and an outstanding collection of Stieglitz’s photographs from his own studio. The Met supplemented Stieglitz’s gift with the 8,500-piece Gilman Paper Company Collection, the Rubel Collection, and the Ford Motor Company Collection, which respectively provided the collection with early French and American photography, early British photography, and post-WWI American and European photography. The museum also acquired Walker Evans’s personal collection of photographs, a particular coup considering the high demand for his works. Though the department gained a permanent gallery in 1997, not all of the department’s holdings are on display at any given time, due to the sensitive materials represented in the photography collection. However, the Photographs department has produced some of the best-received temporary exhibits in the Met’s recent past, including a Diane Arbus retrospective and an extensive show devoted to spirit photography.


Roof Garden

Податотека:MetRoofGardenKoons.jpg
A Roof Garden scene in September 2008, exhibition by Jeff Koons.

The Iris and B. Gerald Cantor Roof Garden exists towards the southern end of the museum. It offers views of Central Park and the Manhattan skyline, and features a variety of outdoor sculpture exhibitions. With food and drinks available, the Roof Garden is a popular museum spot during the mild-weathered months, especially on Friday and Saturday evenings when the large crowds can lead to long lines at the elevators.


Special exhibitions

The museum often hosts special exhibitions, often focusing on the works of one artist that have been loaned out from a variety of other museums and sources for the duration of the exhibition.


Acquisitions and deaccessioning

During the 1970s, under the directorship of Thomas Hoving, the Met revised its deaccessioning policy. Under the new policy, the Met set its sights on acquiring «world-class» pieces, regularly funding the purchases by selling mid- to high-value items from its collection.[25] Though the Met had always sold duplicate or minor items from its collection to fund the acquisition of new pieces, the Met’s new policy was significantly more aggressive and wide-ranging than before, and allowed the deaccessioning of items with higher values which would normally have precluded their sale. The new policy provoked a great deal of criticism (in particular, from the New York Times) but had its intended effect.

Many of the items then purchased with funds generated by the more liberal deaccessioning policy are now considered the «stars» of the Met’s collection, including Velázquez's Juan de Pareja and the Euphronios krater depicting the death of Sarpedon. In the years since the Met began its new deaccessioning policy, other museums have begun to emulate it with aggressive deaccessioning programs of their own.[26] The Met has continued the policy in recent years, selling such valuable pieces as Edward Steichen's 1904 photograph The Pond-Moonlight (of which another copy was already in the Met’s collection) for a record price of $2.9 million.[27]


In popular culture

The Great Hall
  • In Edith Wharton's 1920 novel The Age of Innocence set in the 1870s the two main protagonists have a clandestine meeting in the museum, during which one says «Some day, I suppose, it will be a great Museum»[28]
  • The Met was famously used as the setting for much of the Newbery Medal-winning children’s book From the Mixed-Up Files of Mrs. Basil E. Frankweiler, in which the two young protagonists run away from home and secretly stay several nights in the museum. However, Michelangelo’s Angel statue, central to the book’s plot, is purely fictional and not actually part of the museum’s collection.
  • The 1999 version of The Thomas Crown Affair uses the Met as a major setting; however, only the exterior scenes were shot at the museum, with the interior scenes filmed on soundstages.
  • In 1983, there was a Sesame Street special entitled Don’t Eat the Pictures: Sesame Street at the Metropolitan Museum of Art, where the cast goes to visit the museum on-location.
  • An episode of Inspector Gadget entitled «Art Heist» had Gadget and Penny and Brain travel to the Met, with Gadget being assigned to protect the artwork. But M.A.D. Agents steal the masterpieces and plan to replace them with fakes.
  • In the 2007 movie I Am Legend, the main character, Dr. Robert Neville, is shown fishing in the reflecting pool in front of the Temple of Dendur in the Sackler Wing.
  • The Met is featured in a season four episode of Project Runway, where five remaining designers must create an outfit based on a work of art.
  • In season 9 of the television show Friends, Joey takes his love interest, Charlie, to the museum to try to impress her. He does not know anything about the artwork at the Met, so he memorizes information about specific pieces, but takes Charlie in the wrong direction when they enter, so his plan backfires.
  • GTA IV features a museum named the Libertonian, based on the Met.
  • In the novel The Last Templar by Raymond Khoury, the Met is the setting for the crime scene at the start of the book and much of the story line is based around it.
  • In the 1989 movie, When Harry Met Sally..., Harry and Sally are seen in the Met’s Sackler Wing, having a conversation by the Temple of Dendur.


Gallery of paintings


See also


Референци

  1. 1,0 1,1 The Metropolitan Museum of Art: About, ARTINFO, 2008, Посетено на 2008-07-30
  2. 2,0 2,1 Brief History of The Museum
  3. 3,0 3,1 Предлошка:Цитирана веб страница
  4. 4,0 4,1 Предлошка:Цитирана книга
  5. 5,0 5,1 Предлошка:Цитирана книга
  6. 6,0 6,1 Предлошка:Цитирана книга
  7. 7,0 7,1 The Metropolitan Museum of Art at HumanitiesWeb
  8. Current Special Exhibitions
  9. Предлошка:Цитирана веб страница
  10. Предлошка:Цитирана веб страница
  11. Disturnell, John New York as it was and as it is, D. Van Nostrand, New York, 1876. «Metropolitan Museum of Art» page 101.
  12. Visitor’s Information at the Metropolitan Museum of Art website
  13. Halford, Macy (2008-12). „At the Museums: Four Eyes“. Проверете ги датумските вредности во: |date= (help)
  14. Apollo Magazine 01/05/09.
  15. Ezra, Kate (1992), Royal Art of Benin — The Perls Collection, The Metropolitan Museum of Art, ISBN 0-87099-632-0
  16. Предлошка:Цитирана веб страница
  17. Postrel, Virginia (2007-05). „Dress Sense“. The Atlantic. стр. 133. Проверете ги датумските вредности во: |date= (help)
  18. Greek and Roman Art, The Metropolitan Museum of Art.
  19. Kimmelman, Michael (2007-04-20). „Classical Treasures, Bathed in a New Light“. New York Times. Посетено на 2007-04-25.
  20. Temporary Installations of the Museum’s Islamic Galleries
  21. Metropolitan Museum of Art press release, September 1999
  22. Thomas Hoving. Making the Mummies Dance. New York: Simon and Schuster, 1993.
  23. Art Review: Feast of Illuminations and Drawings, John Russell. New York Times, 18 февруари, 2000
  24. Metropolitan Museum of Art website article on the Cloisters
  25. Thomas Hoving. Making the Mummies Dance. New York: Simon and Schuster, 1993.
  26. «Brimful museums put art under the hammer» James Bone, The Times Online. 31 октомври, 2005
  27. «Rare photo sets $2.9m sales record», BBC News, 16 февруари, 2006
  28. The Age of Innocence by Edith Wharton chapter 31 (page 218 of Everyman edition published in 1993)


Надворешни врски

Предлошка:Geolinks-US-buildingscale Предлошка:Visitor attractions in New York City Предлошка:National Register of Historic Places