Гого Ивановски

Гого Ивановски (Скопје, 18 јануари 1925 - Скопје, 15 декември 2004) — македонски поет и раскажувач.

Завршил високо стручно образование. Работел како новинар во Радио Скопје, потоа како уредник во Македонската телевизија. Учествувал во уредувањето на списанието за литература, култура и уметност „Современост“ и книжевниот весник „Хоризонт“. Од 1946 г. членувал во Друштвото на писателите на Македонија.

Починал на 15 декември 2004 г. во Скопје.

Творештво

• „За новата пролет“ (поезија, 1946)
• „Стихови“ (1948)
• „Лазарополе“ (поема, 1951)
• „Песни“ (1953)
• „Луѓе по патот“ (проза, 1953)
• „Ден на деновите“ (проза 1953)
• „Сенки на далечното“ (поезија, 1954)
• „Глас“ (поезија, 1957)
• „Несоници“ (поезија, 1960)
• „Улица што била живот (лирска проза, 1963)
• „Одбрани песни“ (1967)
• „Избор“ (1973)
• „Струга“ (поезија, 1958)
• „Подземни води“ (поезија, 1958)
• „Песни од третото доба“ (2000)

Надворешни врски

• Последен збор . . . Гого Ивановски 1925- 2004, книжевник, Утрински Весник, 16 oктомври 2006
• Повоените македонски писатели Национална установа, Универзитетска библиотека „Св. Климент Охридски“ – Битола 2010, cтp. 53.
• Gogo Ivanovski on WorldCat