Рационализам

Во епистемологијата и во најширока смисла, рационализaм е „секое гледиште кое се повикува на разумот како извор на знаењето.“ Во техничка смисла, тоа е метод или теорија „во која критериумот за вистината не е сензорен туку интелектуален и дедуктивен“. Разни степени на примена на овој метод водат кон различни рационалистички гледишта, од умерените дека „разумот има предимство пред другите начини за стекнување на знаењата“, до радикалните позиции дека „разумот е единствен пат до знаењето“.

Во Западната философска традиција, рационализмот започнал во Античка Грција со Елеатиците, Питагорејците и Платон, чии теории за самодоволноста на разумот станале лајтмотив за Неоплатонизмот и идеализмот.

Попознати претставници на рационализмот се Сократ, Платон, Рене Декарт, Готфрид Лајбниц и Имануел Кант.

Надворешни врски

• Markie, Peter (2004), "Rationalism vs. Empiricism", Stanford Encyclopedia of Philosophy, Edward N. Zalta (ed.),
• John F. Hurst (1867), History of Rationalism Embracing a Survey of the Present State of Protestant Theology