Хероин

Хероин
Клинички податоци
Други имиња	Diacetylmorphine, acetomorphine, (dual) acetylated morphine, morphine diacetate
AHFS/Drugs.com	entry
Склоност кон; физичка зависност	Physical: Very high; Psychological: Very high
Склоност кон; психичка зависност	High
Начин на; примена	интравенски, со инхалација, преку уста, ректално, интрамускулно, субкутано
ATC код	N07BC06 (WHO) ;
Законска регулација
Режим на издавање	AU: S9 (забрането) ; CA: Класа I ; DE: Anlage I, II and III ; NZ: Класа A ; UK: Class A ; US: Schedule I ; UN: Narcotic Schedules I and IV ;
Фармакокинетички податоци
Биорасположливост	<35% (by mouth), 44–61% (inhaled)
Врзување за протеини	0% (morphine metabolite 35%)
Метаболизам	црн дроб
Onset of action	Within minutes
Полувреме на елиминација	2–3 minutes
Duration of action	4 to 5 hours
Екскреција	90% kidney as glucuronides, rest biliary
Идентификатори
	IUPAC име (5α,6α)-7,8-didehydro-4,5-epoxy-17-methylmorphinan-3,6-diol diacetate ;
CAS Number	561-27-3 ;
PubChem CID	5462328;
DrugBank	DB01452 ;
ChemSpider	4575379 ;
UNII	8H672SHT8E;
ChEBI	CHEBI:27808 ;
ChEMBL	ChEMBL459324 ;
CompTox Dashboard (EPA)	DTXSID6046761 ;
ECHA InfoCard	100.008.380
Хемиски и физички особини
Формула	C21H23NO5
Моларна маса	369.41 g/mol
3D модел (JSmol)	Interactive image;
	SMILES CC(OC1=C(O[C@@H]2[C@]34CCN(C)[C@@H]([C@@H]4C=C[C@@H]2OC(C)=O)C5)C3=C5C=C1)=O ;
	InChI InChI=1S/C21H23NO5/c1-11(23)25-16-6-4-13-10-15-14-5-7-17(26-12(2)24)20-21(14,8-9-22(15)3)18(13)19(16)27-20/h4-7,14-15,17,20H,8-10H2,1-3H3/t14-,15+,17-,20-,21-/m0/s1 ; Key:GVGLGOZIDCSQPN-PVHGPHFFSA-N ;
	(провери)

Хероин (исто така познат како дијаморфин) — опијат кој најчесто се користи како рекреативна дрога за постигнување на еуфорични ефекти. Медицински се користи во неколку земји за ублажување на болката. Хероинот обично се инјектира, обично во вена, а исто така може да се пуши, шмрка или вдишува. Ефектите се јавуваат брзо и траат неколку часа. Најчестите несакани дејства вклучуваат: респираторна депресија (намалено дишење), сува уста, еуфорија, и зависност. Други несакани ефекти може да вклучуваат: апсцеси, заразени срцеви залистоци, запек и пневмонија.

Третманот на зависност од хероин често вклучува бихејвиорална терапија и лекови (бупренорфин, метадон, или налтрексон).

Хероинот бил создаден од В. Р. Alder Рајт во 1874 година, од морфиум, природен производ на афион. На меѓународно ниво, хероинот е контролиран под Распоред за I и IV на единствената Конвенција за наркотични дроги. Во основа, нелегално е да се произведува, поседува, или да се продава хероин без лиценца. Често, хероинот што се продава незаконски се меша со други материи, како што се шеќер или стрихнин.

Употреба

Рекреативно

Оригиналното трговско име на хероинот обично се користи во не-медицински употреби. Се користи како рекреативна дрога за еуфоријата што ја предизвикува. Толеранцијата се развива брзо, и зависникот мора да внесува сè поголеми дози, за да го постигне истиот ефект.

Употреба во медицината

Под генеричкото име дијаморфин, хероинот е пропишан како силен антибиотик во Велика Британија, каде што се внесува преку вена, интрамускуларно, субкутано. Неговата употреба вклучува третман на акутна болка, при тешка физичка траума, миокарден инфаркт, пост-хируршки болки, и хронична болка, вклучувајќи и краен стадиум на рак и други терминални болести. Во други земји почесто се користи морфин или други силни опијати.

Хероинот во популарната култура

„Хероин“ (англиски: Heroin) — песна на американската рок-група „Велвет андерграунд“ од 1966 година.^[6]

Наводи

↑ Грешка во наводот: Погрешна ознака <ref>; нема зададено текст за наводите по име Drugs2014.
↑ Rook EJ, van Ree JM, van den Brink W, Hillebrand MJ, Huitema AD, Hendriks VM, Beijnen JH (2006). „Pharmacokinetics and pharmacodynamics of high doses of pharmaceutically prepared heroin, by intravenous or by inhalation route in opioid-dependent patients“. Basic Clin. Pharmacol. Toxicol. 98 (1): 86–96. doi:10.1111/j.1742-7843.2006.pto_233.x. PMID 16433897.
↑ Riviello, Ralph J. (2010). Manual of forensic emergency medicine : a guide for clinicians. Sudbury, Mass.: Jones and Bartlett Publishers. стр. 41. ISBN 978-0-7637-4462-5. Архивирано од изворникот на 18 март 2017.
↑ „Diamorphine Hydrochloride Injection 30 mg – Summary of Product Characteristics“. electronic Medicines Compendium. ViroPharma Limited. 24 септември 2013. Архивирано од изворникот на 30 март 2014. Посетено на 30 март 2014.
↑ Field, John (2012). The Textbook of Emergency Cardiovascular Care and CPR. Lippincott Williams & Wilkins. стр. 447. ISBN 978-1-4698-0162-9. Архивирано од изворникот на 10 септември 2017.
↑ DISCOGS, The Velvet Underground & Nico (3) ‎– The Velvet Underground & Nico (пристапено на 30.5.2021)

[Drugs2014-1] Грешка во наводот: Погрешна ознака <ref>; нема зададено текст за наводите по име Drugs2014.

[pmid16433897-2] Rook EJ, van Ree JM, van den Brink W, Hillebrand MJ, Huitema AD, Hendriks VM, Beijnen JH (2006). „Pharmacokinetics and pharmacodynamics of high doses of pharmaceutically prepared heroin, by intravenous or by inhalation route in opioid-dependent patients“. Basic Clin. Pharmacol. Toxicol. 98 (1): 86–96. doi:10.1111/j.1742-7843.2006.pto_233.x. PMID 16433897.

[3] Riviello, Ralph J. (2010). Manual of forensic emergency medicine : a guide for clinicians. Sudbury, Mass.: Jones and Bartlett Publishers. стр. 41. ISBN 978-0-7637-4462-5. Архивирано од изворникот на 18 март 2017.

[EMC-4] „Diamorphine Hydrochloride Injection 30 mg – Summary of Product Characteristics“. electronic Medicines Compendium. ViroPharma Limited. 24 септември 2013. Архивирано од изворникот на 30 март 2014. Посетено на 30 март 2014.

[5] Field, John (2012). The Textbook of Emergency Cardiovascular Care and CPR. Lippincott Williams & Wilkins. стр. 447. ISBN 978-1-4698-0162-9. Архивирано од изворникот на 10 септември 2017.

[6] DISCOGS, The Velvet Underground & Nico (3) ‎– The Velvet Underground & Nico (пристапено на 30.5.2021)

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]